منِ واقعی

حس می‌کنم از یه سنی به بعد دیگه حوصله گرفتن وایب منفی از آدمای دورتو نداری، دیگه به این فک نمی‌کنی رفیقمه کلی خاطره داریم، یا حتی بهش احتیاج دارم فلان جا، انگاری ظرفیت ملاحظه کردنت پر شده، بدون توضیح کنار می‌ذاری و عموما می‌شی آدم بده، ولی اوکی عه.

تنها چیزی که یه آدم رو جذب می‌کنه اینکه بهش توجه کنی جز اولویت هاتون قرارشون بدی بهشون احترام بذاری، سرد بودن و بی توجهی و اینا رو از کجاتون در میارید؟!!

گفت هزار بارم که برگرده، یه دفعه میبینی بار هزار و یکم دیگه برنگشت، آدمه دیگه خسته میشه، آدم خسته هم دیگه بر نمیگرده میره یه جایی گم و گور میشه برای خودش.