Shero_khat

امید کسی بودن اینجوریه که صباح الدین میگه: درست همان وقت‌ها ‏که با هر تپش قلبم ‏مرگ را می‌خواستم ، ‏لبخندِ تو ‏یک پنجره‌ی باز ‏از سمت کوچه‌های زندگی بود...❤️

به جای دوستت دارم و همیشه باهات میمونم و این چیزا، مثل حافظ بهش بگید: مطمئن باش که مهرت نرود از دل من! مگر آن روز که در خاک شود منزل من...❤️

«زمان ِ درستِ رها کردن» نجاتمون میده،از وایسادن در جای اشتباه. گاهی ناامیدی نجات بخشه. از جایی که چشمه نمیجوشه، انتظار زمین حاصلخیز داشتن اشتباست.🌱

سروش کلهر : و چطور میتوانی دروغ ها را بپذیری در حالی که حقیقت را از چشمانشان میفهمی🌱

گفتند او را توصیف کن گفتم: جان می‌دهد به تنِ خسته‌ی من❤️

عزیزِ جانم؛ روزی با اعماقِ وجود تو را در آغوش خواهم گرفت و روزی از درونِ جان تو را خواهم بوسید تورا دوست دارم مانندِ عطرِ خوشِ چای در زمستان، مانندِ سرسبزیِ دشت هایِ باران زده، مانندِ بویِ چوب،مانندِ بویِ کتاب... آغازِ این دوست داشتن ؟ چشمانِ درخشانت بود عزیزِ جانم؛ تا پایانِ عمر ، چشمانت را دوست خواهم داشت و روزی آغاز خواهیم کرد ، دوست داشتن را جوری دیگر نزدیک تر ، زیباتر ، بی آنکه مسیری بینمان باشد، بی آنکه دیواری میانمان باشد! روزی خواهد رسید که عکس هایت را نه، تورا در آغوش خواهم گرفت وصله‌ی جانِ من؛ من روزی در آغوشت زندگی خواهم کرد...🌱