قهار عاصی شاعر معاصر

بگذار که بر شاخه‌ی این صبح دلاویز بنشینیم و از عشق سرودی بسرایم آنگاه، به صد شوق، چو مرغان سبکبال بر گیرم از این بام و به سوی تو بیایم.. #فریدون‌مشیری 🆔 @QaharAsi

. میخواستم که شعله شوم سرکشی کنم مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر #فروغ‌فرخزاد 🆔 @QaharAsi

🔴 سوپرایزی ویژه امشب کانال ما برای شما ✅ با دقت هرکی آنلاینه ماه تولد خودشو کلیک کنه.. فقط لطفاً اشتباه نزنید ❌ 👇👇👇 🌷 حمل. 🍀 ثور 🥀 جوزا 🌿 سرطان 🍄 اسد 🌾سنبله 🍁 میزان 🎋 عقرب 🌻قوس ⛈ جدی ❄️ دلو ☃ حوت 《 🌸 ویــــژه امـروز 🌸》

دل اگر سنگ بود طاقت آتش نبود آنچه از غمزه او بر دل ما می‌گذرد @QaharAsi

. اگر خیال تماشاست در سرت بشتاب که آبشارم و افتادنم تماشایی ست... #فاضل_نظری 🆔 @QaharAsi

. مذهبی بودم ولی دل باختم تا دیدمت عشق گاهی مومنان ره هم هوایی میکند 🆔 @QaharAsi

. صبح آمده بر مویِ شبت شانه بس است خورشید چرا، نورِ تو در خانه بس است نه! شهـد و مربا و عســل لازم نیست یک لب بدهی برایِ صبحــانه بس است 🆔 @QaharAsi

. گندم را ... دزدیده بودند ... صـداى اعتراض‌ها بلند شد ... نان بين مردم که پخش كردند ... اعتراض‌ها خاموش شد ! اين جماعت... فقط به دنبال سیر كردن شکم خود هستند ... نه گرفتن حقشان... ! #برتولت_برشت

شعر گرگ یکی از آثار شعری فریدون مشیری در قالب مثنوی است که در کتاب «از دیار آشتی» او چاپ شده و به نفس اماره که در وجود هر انسانی هست، اشاره می‌کند گفت دانایى که گرگى خیره سر هست پنهان در نهاد هر بشر لاجرم جارى است پیکارى سترگ روز و شب مابین این انسان و گرگ زور بازو چاره این گرگ نیست صاحب اندیشه داند چاره چیست اى بسا انسان رنجورِ پریش سخت پیچیده گلوى گرگ خویش وى بسا زورآفرین مردِ دلیر مانده در چنگال گرگ خود اسیر هرکه گرگش را دراندازد به خاک رفته رفته مى‌شود انسان پاک وآنکه از گرگش خورد هر دم شکست گرچه انسان مى‌نماید، گرگ هست وآنکه با گرگش مدارا می‌کند خلق و خوی گرگ پیدا می‌کند در جوانى جان گرگت را بگیر واى اگر این گرگ گردد با تو پیر روز پیرى گر که باشى همچو شیر ناتوانى در مصاف گرگ پیر مردمان گر یکدگر را مى‌درند گرگ‌هاشان رهنما و رهبرند اینکه انسان هست این سان دردمند گرگ‌ها فرمان‌روایى مى‌کنند وآن ستمکاران که با هم محرم‌اند گرگ‌هاشان آشنایان هم‌اند گرگ‌ها همراه و انسان‌ها غریب با که باید گفت این حال عجیب #فریدون_مشیری

آن که هلاک من همی‌خواهد و من سلامتش هر چه کند ز شاهدی کس نکند ملامتش میوه نمی‌دهد به کس باغ تفرج است و بس جز به نظر نمی‌رسد سیب درخت قامتش داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش هر که فدا نمی‌کند دنیی و دین و مال و سر گو غم نیکوان مخور تا نخوری ندامتش جنگ نمی‌کنم اگر دست به تیغ می‌برد بلکه به خون مطالبت هم نکنم قیامتش کاش که در قیامتش بار دگر بدیدمی کانچه گناه او بود من بکشم غرامتش هر که هوا گرفت و رفت از پی آرزوی دل گوش مدار سعدیا بر خبر سلامتش #سعدی 🆔 @QaharAsi