ماهی بزرگ

ی

این هم من و سایر رفقایی که منو تو تماشای این نمایش جذاب هم‌راهی کردن. چقدر این #باهمبینی‌ ها میچسبه 👌 هرچندوقت یکبار و برای یک تئاترِ روی صحنه، همینجا رویداد #باهمبینی رو اعلام می‌کنم. خوشحال میشم شما هم هم‌راهم بشید. @beingBigFish

▪️زندگی و مرگ امیر کبیر، به روایت جن‌های حمام فین! من امسال تئاترهای زیادی دیدم، اما نمایش فین جین تا اینجا بهترین تجربه‌ی من از نشستن بر روی صندلی‌های تماشاخانه‌های تهران بوده. الان نزدیک به ۲۴ ساعت از تماشای این اثر گذشته اما هنوز شور و شعف ناشی از تماشای این نمایش با همراهمه. یک اثر خوش ریتم، سرحال و درگیر کننده که فقط سفتی صندلی تماشاخانه نوفل لوشاتو من رو متوجه گذشت زمان کرد وگرنه جذابیت به قدری بود که میشد بیشتر از دو ساعت هم تماشا رو ادامه بدم. از لحاظ فرمی ایده‌های ظریف و خلاقانه‌ای برای روایت داستان و گرفتن خنده از مخاطب خرج کرده بودن و البته نتیجه هم داده بود. اما اصل ماجرا عرق ریختن بازیگرا و خلاقیت‌های شخصی‌شون در استفاده از امکانات بدنی و بیانیشون بود که تماشاچی رو مبهوت و ذوق زده نگه میداشت. خیلی نمیشه برای این اثر وارد نقد محتوا شد؛ چون همه چیز واضح بود و لایه‌های عمیقی هم نداشت. اما مگه تحسین یک اثر با محتوای ساده ولی اجرای درخشان چه اشکالی داره؟ خلاصه که #پیشنهاد میکنم در این آخرین روزهای سال و تا زمانی‌که روی صحنه هست، دست یار و خانواده و دوست رو بگیرید و به تماشای فین جین برید.

▫️رویداد #دورهمبینی من فردا شب میخوام برم این نمایش رو ببینم. بیاید دور هم ببینیم. فقط اگه اومدنی هستید زود برای خرید بلیت اقدام کنید. مثلا همین الآن 😊 https://www.tiwall.com/p/finjin2 مشتاق دیدارتون علیرضا

موقعیت‌هایی از زندگی رو، در قالب شخصیت‌های دیگه، روی صحنه تمرین می‌کنیم؛ تا خودمون رو بهتر بشناسیم. ▪️اولین جلسه کارگاه "زندگی روی صحنه" دوره ۱۰ | پنجشنبه ۲۶ بهمن @beingBigFish

ما میخوایم که کمی دیدنی‌تر و شنیدنی‌تر بشیم. به سوی کمی تغییر 🌱 ▪️اولین جلسه کارگاه زبان اصلی دوره ۱۱ | پنجشنبه ۲۶ بهمن

تصویری از کارگاه زبان اصلی بچه‌های دوره ۱۰، که این هفته کارگاه #زندگی_روی_صحنه رو شروع می‌کنن. @beingBigFish

درویشِ رقصان @beingBigFish

ایستگاه ۳ کلکچال، سرِ صبحانه؛ پسربچه‌ای رو به زن میانسال: - خاله... تو کوه زیاد رفتی؟ - آره خاله. پسرک سر ذوق می‌آید: - اِ... توچالم رفتی؟ زن: آره عزیزم. پسرک: اونجا خیلی خوشگله؟ زن می‌خندد: راستش... نه خیلی. پسرک که انگار انتظارش را نداشت: - پس آدما واسه چی میرن؟ زن: چون آدما وقتی بالا میرسن خودشون خوشگل میشن، چشماشون خوشگل میشه. پسرک: پس واسه همین عکس میندازن؟ زن خنده‌اش بلند‌تر می‌شود: آفرین، آره. پ‌ن: این گفت‌وگو، امروز در فاصله‌ی یک متری من واقع شد. @beingBigFish

ظرفیت باقیمانده از کارگاه زبان اصلی: ۳ نفر