cookie

We use cookies to improve your browsing experience. By clicking «Accept all», you agree to the use of cookies.

avatar

Elle

✨Brighter side of the Elle✨ 🔗 instagram.com/with_elle آرشیو پیام‌های ناشناس: @elleplus

Show more
Advertising posts
4 070
Subscribers
+624 hours
+17 days
+2730 days

Data loading in progress...

Subscriber growth rate

Data loading in progress...

Photo unavailableShow in Telegram
«برای زنده نگه داشتن همه‌ی ذوق‌ها باید تمرین کرد».
Show all...
Photo unavailableShow in Telegram
و یا بازی نکن کلا، یا اگه رفتی تو بازی تا تهش با تمام توان بازی کن. حواست باشه درگیر بازی‌ای که مال تو نیست نشی، بازی‌ای که خودت نمی‌خواستی رو شروع نکنی و یادت نره، این فقط یه بازیه.
Show all...
به نظرم اوایل دهه بیست خیلی سخته؛ همه‌ش انگار با جهان دعوا داری چون جلوتر نرفتی هنوز، ندیدی دعوا نمی‌خواد. خودت رو پیدا نکردی، فکر می‌کنی باید تا الان فهمیده باشی که کجا داری می‌ری. همه‌ش تلاش می‌کنی آدمای شبیه خودت رو پیدا کنی‌ و شاید یک خط بزرگ هم روی بقیه می‌کشی. ولی می‌ری جلوتر، به یک صلحی با خودت و راهت و اشتباهاتت و بقیه آدما می‌رسی. می‌فهمی معیار شباهت با بقیه آدما نوع موزیکی که‌ گوش می‌دید نیست، لباسی که می‌پوشن نیست. شاید یه سبک زندگی یا یک مایندسته. نصف دعواها رو اینجا می‌ذاری کنار. نصف دیگه‌شم با خودته که بیشترین تلاش و صبر رو هم اینجا باید به خرج بدی. با یکی از دوستام بحث دوست داشتن خود بود که من گفتم نمی‌دونم مصداقش چیه هنوز برام. بعد شروع کردم از این پنجره نگاه کردن که کدوم رفتار رو از روی مراقبت/ دوست داشتن خودم انجام می‌دم. دیدم اتفاقا خیلی مراقبت می‌کنم از خودم که درگیر دراما نشه، سر چیزای الکی انرژیش رو هدر نده، دوستی‌ها و معاشرت‌های خوب داشته باشه و … می‌گه نمی‌تونی چندتا کت همزمان تنت کنی، برای همینه که به نظرم من بین اوایل دهه بیست و اواخرش، کت دعوا رو از تنم دراوردم، کت مراقبت رو احتمالا تنم کردم.
Show all...
00:17
Video unavailableShow in Telegram
من امروز اینو توی فیسبوک دیدم، یک اکانتی با آیدی vancodaan. نمیدونم از روی کدوم الگوریتم تبلیغ آمد جلوم اما خیلی به دلم نشست و راستش طبق معمول ناراحت هم شدم از اینکه جوان با استعداد ایرانی باید سخت‌تر بجنگه. تجربه شخصیم برای ما آدمهای معمولی...اگه توی دهه‌های نوجوانی و بیست هستین خیلی طبیعیه که ندونین جاتون کجاست. من اگر ذهنیت رشد الانم رو اون موقع داشتم فقط تجربه میکردم. اگر سی به بالا هستین احتمالا یک شناخت کوچیکی پیدا کردین که چه تیپ کارهایی براتون joy میاره. توصیه من اینه که برای یک فرصت خارق‌العاده، یک کار خفن، یک فرصت شغلی عالی صبر نکنید. سعی کنین از هرجا، هرچقدر کوچیک که دستتون میرسه اون مدل کار رو وارد زندگیتون کنین. ممکنه همین تلاش‌های کوچیک راه رو برای فرصتهای بزرگتر باز کنند. اما حتی اگر هم زندگی هیچ فرصت خارق‌العاده و چشمگیری پیش پاتون نگذاره، همینکه در روزمره زندگیتون جهت‌دهی خودتون رو به جای درستتونه باعث میشه احساس کنین صداتون شنیده شده، بی‌پناه نیستین (بزرگترین پناه آدم بزرگسال خودشه) و دارین درجا نمیزنین. مرتبط: https://youtu.be/PoIBG7F3Ev4?si=YwxiUvhlh_gnXoUH
Show all...
یک نکته‌ای که در مورد ضدآفتاب رنگی‌وجود داره که به دلیل پوشانندگیش ممکنه شما به اندازه کافی ضدآفتاب نزنید ولی فکر کنید زدید. اگه می‌خواید استفاده کنید اول بهتره ضدآفتاب بی‌رنگ رو به اندازه کافی بزنید و از روش رنگی بزنید.
Show all...
توی پادکستی‌ که گوش می‌دم دنیز تعریف می‌کنه که سگش‌ هر وقت یه سگ دیگه رو می‌بینه پارس می‌کنه و این بعضی‌ جاها برای دیگران اذیت‌کننده‌ست؛ هر چقدر هم به سگ بگی پارس نکن، طبیعتا سگ‌ گوش نمی‌ده. دنیز هم به این نتیجه می‌رسه که هر وقت سگ دیگه‌ای رو دید، به سگ خودش می‌گه بشین، سگش همیشه به این حرفش گوش می‌ده و‌ می‌شینه. بعد بهش می‌گه صبر کن، صبر کن، صبر کن، سگش همچنان می‌شینه و‌ حواسش فقط به حرف صاحبشه که بهش می‌گه صبر کن، تا وقتی که اون یکی سگ ازشون دور می‌شه و سگ دنیز اونقدر درگیر گوش دادنه که نمی‌تونه پارس کنه. دنیز می‌گه متوجه شدم ما آدما هم مثل همون سگیم؛ مشکلات و درگیری‌ها تموم نمی‌شن و هی مشکل جدید میاد. پس حداقل چیزی رو انتخاب کن که ارزش درگیری و تحمل مشکلاتش رو داشته باشه و الکی برای چیزایی که اهمیتی ندارن یا خودت نمی‌خوای، پارس نکرده باشی.
Show all...
The truth will set you free, but first it will piss you off.
و اگه حقیقت چیزی باشه که ما رو ناراحت می‌کنه یا باعث می‌شه‌ تو ‌موضع ضعف قرار بگیریم، پذیرش ضعف ما رو قدرتمند می‌کنه. مثل همون وقتایی که خودتم می‌تونی به شوخی‌ای که در مورد نقطه ضعفت می‌شه بخندی، طرف مقابل می‌بینه که دیگه از اون نقطه نمی‌تونه اذیتت کنه و درنهایت رها می‌کنه. یا مثل وقتی که کسی داره در مورد شخص دیگه‌ای پیش شما قضاوت بدی می‌کنه و شما هم چون می‌ترسید مثل اون شخص به نظر بیاید، باهاش موافقت می‌کنید که آره چقدر فلان جور بودن بده و … ولی اگه همون موقع رفتارتون رو تغییر بدید و بگید خب که چی؟ و نشون بدید حتی اگه داشتن اون ویژگی/ رفتار و … از نظر طرف مقابل نشونه ضعفه، شما باهاش اوکی‌اید و کسی‌ نمی‌تونه با قضاوت اون آسیبی به شما برسونه، بار بزرگی از روی دوشتون برمی‌داره.
Show all...
بچه‌ها منم اینستاگرامم رو فعال کردم؛ منتشر کردن محتوای تصویری خیلی راحت‌تره، اصلا لازم نیست توضیح اضافه بدم جلوی ۴ هزار نفر که منظورم چی بود و چرا و فلان و بهمان 🥲 می‌دونم این معذب بودنم‌ تو این کانال از کجا میاد جدیدا، به زودی هم رفع می‌شه ولی.
Show all...
به همین زودی هم‌‌ ویدیوی اول اومد 🙋🏻‍♀️
Show all...
Repost from Dispersed
خب اولین ویدیو اصلی رو منتشر کردم https://youtu.be/DoA6e9cFwBY?si=WoRH1vIoVN8_sr8D
Show all...
How new circumstances can cause taking thing personally?

تجربه من: چرا با تغییر شرایط جدید یهو من همه چیز رو به خودم می گرفتم؟