cookie

We use cookies to improve your browsing experience. By clicking «Accept all», you agree to the use of cookies.

avatar

Iymon Nuri 🌙

Assalomu alaykum va rohmatullohi va barokatuh 🕌 Ma'rifatli kanalimizga xush kelibsiz! Allohim manfaatli qilsin ilohim!

Show more
Uzbekistan95 937The language is not specifiedThe category is not specified
Advertising posts
103
Subscribers
No data24 hours
No data7 days
No data30 days

Data loading in progress...

Subscriber growth rate

Data loading in progress...

ардан эхтиёт бўлинг! - чолнинг овози йўқ- лик аро акс садо берди. 73Нигина НИЁЗ Туман қуюклашиб, Фарходбек хеч нимани кўрол- май қолди. Шамол юз-кўзларини ялаб кетди, атрофдан шоғолларнинг ёқимсиз увиллагани эшитилди... Бойқуш ху-хулаб ёмон кулди. Қараса, Фарходбек ўрмонда юрган- миш, хув четда қора-кура шоғоллар бир нимани ғажиб ётганмиш. Бориб бундоқ қараса, дадасимиш... Фарход- бек додлаб юборди. - Дадаа! - ўз овозидан ўзи уйғониб кетди. Туриб ўтирди. Шунда жиққа терга ботганини хис қилди. Пе- шанасидаги реза-реза оккан терни кули билан сидириб ташлади. «Шунакаям жиннича туш бўладими? - ўйлади у, - касалга ўхшаб колибман-ми!» - деди у. Ҳаво совуклигига карамай, душхонага кирди-ю, че- лакдаги совук сувни устидан «шар» этиб қуйиб юбор- ди. Сув танасини бир чакди-ю, сесканиб ўзига келди. Терисини кули билан ишқалаб қизитган бўлди... Ғалати туш кўрди, ёмон туш кўрди. Одам нохуш туш кўрса, кечгача эзилиб юради. Аммо Фарходбек ундай эмас. Яна хам совук сув танасидаги ба- рики ғуборларни ювиб кетгандай бўлди. Биринчи килган иши косага сув солиб кафтини тут- ди. Сувга жон кирган каби юзида пуфакчалар ўйнади. Бунта ўзи хам хайрон колди. Худди газли сувга ўхшаб, бехисоб пуфакчалар бижир-бижир тепага кўтарилар- ди. Уни пиёлага кўйди-да, дадасига олиб кирди. Бемор уни хўплаб ичди. Дадаси пиёладаги сувни ичиб бўлгач, Фарходбек унинг лабини сочиқ билан артиб қўйди. - Дада буни кечгача ичинг, хўпми? - тайинлади у. - Қанака сув бу? Газсувми, дейман! - деди тамшаниб. - Газсув эмас, шифобахш сув! Ичатуриб, «банияти шифо» дейиш керак... Отаси кулди. - Буванг хам шунака эди. Овқат ейсалар хам, чой ич- салар хам «шифо бўлсин» дердилар.Телепат ё.ҳуд дунёдан қайтган йигит Дадасининг анча тетикланиб қолганини кўриб Фарходбек суюнди, шунданми, дадилланди. - Қани, ўзингизни бўш қўйиб ётинг-чи! - деди дўх- тирлардай. Кейин кўрпани очиб ташлаб, иккала кафтини дадасининг танаси устидан юргазди. - Нима сездингиз! - қизиқсиниб сўради у. Отаси ҳали жавоб хам қилмаганди, хонага онаси кирди. - Бўлмайсанми? Бу ерда нима қилиб ўтирибсан? Ўқишингга кеч қоласан, болам! Кейин эрининг устидаги кўрпаси олиб ташланганига ажабланиб қаради. - Нима қиляпсизлар? -Э, - кулди отаси. - Ўғлинг мени «куф-суф» қиляпти... Онаси хайрон бўлиб Фарходбекка қаради. - Нимани сездингиз-а? - саволини такрорлади Фарходбек. Отаси ўйланиб тургач, жавоб қилди. - Жимир-жимир қилдими - чумоли ўрмалаганга ўх- шаб... Буни эшитиб йигит тиржайди. - Ана, шунака! - деди мактанган кўйи. - Ҳали от- дек килиб юбораман сизни... Фарходбек хонадан чиққач, онаси зри томон ўгири- либ, «нима гап» дегандай имо қилди. - Ҳа, энди кўнгли учун айтдим-да, лекин... Рост қў- лида бир балоси борми, дейман. Кафти иссиқ... Онаси елка кисди. - ўқишини қилсин. Уни чалгитманг! Фарходбек апил-тапил чой ичди-ю, папкасига бир бурда нон солиб, кўчага отилди. Мактабга яқинлашиб қолганди. Узокдан Чамангулни кўриб, шошилди. Қиз қўлидаги бир парча қоғозни ўқиб турарди. Чамангулга анграйиб, рўпарасидан шошиб ке- лаётган йигитни кўрмай, бехосдан унга туртилиб кетди.Нигина НИЁЗ - Кўз борми? - деди халиги бола пўнғиллаб. Фарҳодбекни елкаси билан туртди-да, йўлига кетди. Фарходбекка унинг ўйноқи кўзлари ёқмади. - Узр... - деди секин унинг ортидан. Чамангул қўлидаги қоғозни шу қадар берилиб ўқиёт- гандики, Фарходбекнинг якинлашиб колганини хам сез- мади. Синфдоши унинг сочидан тортди-ю, «нима экан» де- гандай коғозга кўз ташлади. Шу захоти Чамангул уни ор- тита яширди. - Ўқима! - Нима экан? - Ҳеч нима! - Чамангул қоғозни буклаб папкасига солиб кўйди. Бу эса унинг китиқ-патига тегди. Қизнинг папкасини силталаб тортди. - Ишқий мактуб шекилли... - бунга гаши келиб деди Фарҳодбек. - Канака мактуб? Эсинг борми? - Айтдим-кўйдим-да, бўлмаса яширмасдинг-ку! Чамангул индамади, қовоғини солиб, мик этмай ту- раверди. - Тинчликми? - сўради Фарҳодбек. - Ким хафа кил- ди? - Нега индамайсан? Шу пайт дарсга кўнғироқ чалинди. Унинг чинкирок овози кулоқларни батанг қилди. Аммо синф хонасига ошиккан болаларнинг шовкини ундан ҳам ўтиб тушди. Болалар
Show all...
#Телепат ёҳуд у дунёдан қайтган йигит 9-кисм Фарида Ҳафизовна бош чайқади. - Справка билан битадиган иш эмас бу. Биз раисга ўзингиз айтганингиздай дори бергандик. Бу бола хи- рапашшадай отасига ёпишволди... Дориларни итга бе- рибди! - Итга?! - Фотиҳ Насимович санчқига илган гўштни қайта ликобга қўйди ва аёлга савол назари билан қаради. - Ростдан жинними, дейман. Аёл асабий елка учирди. - Билмайман... энг ёмони ўша ит ўлган! Фарходбек буни билади... - Дайди ит ўлса ўлибди-да, бу билан нимани исбот- лайди? Итнинг лошини йўкотинг-қўйинг! Исбот йўк, гу- вох йўк. Бирам вахимачисиз-ей, Пари... олинг, қани тан- дирдан! Фотиҳ Насимович кулди. - Нима бўпти дебман-а! Итга аза очибмидингиз? - хазил килди у. - Барибир... Фарходбек дадасини даволаяпти. Касал- хонага комада олиб келишганди, ўзи юриб чикиб кетди. Агар Азизбек Аъзамбекович ўзига келса, тамом. одам ахмоқ эмас. Фарходбекни раисдан узоклаштириш керак. Буни устига гувохлар хам бор... Фотих Насимович санчиқни шараклатиб ликобга ташлади. Қўлини иягига тираб ўйга толди. - Қанақа гувоҳ? - Фарходбек итга дори бериб юрганини ишчилар кўришган? Итнинг ўлигини хам шулар топган. - Хўўп... - деди Фотих Насимович ўрнидан туриб, ёкдан бу ёкка юраркан. - Ишчиларни ишдан бўшатинг, тез! Итни ўлигини ёқиб юбордингизми? Фарида бош силкиди. Хўш... Фарходбекни менга кўйиб беринг шу! Ин- найкейин анови «испарапка»ни тайёрлаб кўйинг... Ҳар эхтимолга қарши-да, энди. Қалай маъкулми?Нигина НИЁЗ Фотих Насимович жойига келиб ўтирди. Фариданинг қип-қизил лак суртилган нозик бармокларини силади. - Шуни ўйлаб ҳеч нима емадингиз-а, Пари! Олинг, олинг... Фарида яна хяк-хик йиғлашга тушди. Фотих Наси- мович аёлнинг нозик бармокларини қаттиқ қисди. - Худо хохдаса, охири баҳайр бўлади, - деди. Кейин қуйнини титкилаб, кичкина қип-қизил духоба кутича олди. - Сизга аталган совғачамиз бор эди, - деди томоқ қи- риб. - Қаранг... Аёл кўз ёшларини артиб, қутичани кулига олди. Се- кин очди-ю «ох» уриб юборди. Олмос жилосидан кўзла- ри тинди. - Войй, бриллиант-ку! - юраги калқиб Фотих Наси- мовичга нозли бокди. - Овора бўлиб нима килардингиз! - Тақинг, тақинг... сиз бунданам кимматига арзийсиз! Фарида Ҳафизовна узукни такиб, кўз-кўз қилди. «Вой!» деб хитоб килганча кўлини қучоқлади. - Кузи бирам катта эканки! Фотих Насимович аёлни бир оз истеҳзо билан куза- тиб турди-да, унга яқинлашди. - Буёғига хам «ақлли киз» бўлсангиз, комплектини олиб бераман! - деди маъноли килиб. Фарида буни ўзича тушунди. Будут қуёшни тўсгани каби юзидаги чароғонлик бир зумда сўнди. - Керакмас! - деди жиддий. - Сизни тушундим, ахмоклик қилмайман... Фарида узукни сумкачасига солиб кўйди. - Такмайсизми? Аёл бурнини жийирди. - Эрим ғингшийди. Қаердан олдинг, деб қистовга олади. Жонимга тегиб кетди... - Беморим берди, денг. 72Телепат ёҳуд дунёдан қайтган иигит - Қўйинг, тинчлик керак... Фотих Насимович аёлнинг белидан қучиб, ўзига тортди. - Бошқа пайт бўлганида, уҳ! - деди эҳтирос билан. Аёл унга кинояли қаради-да, юлқиниб бағридан чикди. - Кайфиятим йўқ. Шу ишлар тинчиб олеин... - «Олтин кум»га, Болгарияга кетамиз, - деди Фотих Насимович. Фарида лабини чўччайтирди. - Сиз эркакларнинг ўйлаганингиз шу! Билмайман, бундан кейин нима бўлишини?! - Эркак билан аёлнинг фарқи хам шунда-да, - деди Фотих Насимович файласуфлик қилиб. - Мен эса била- ман! - Сиз хам билмайсиз, - деди киноя билан аёл. - Худо билади! Икковлари пастга тушишди ва қора Волгага ўти- ришди. Фарҳодбек галати туш кўрди. Тушига оппоқ оҳорли чакмон кийган каеридир отасига ўхшаб кетадиган бир нуроний чол кирди. Ўша одам улуғ ёшда эмишу, аммо, оппок юзи, қоп-кора тийрак кўзлари одамни сехрлаб кўярмиш. Унинг уст-бошидан, қўйингки бутун вужуди- дан нур таралиб турармиш. Уни кўриб Фарҳодбекнинг юраги хапкирди, галати бўлиб кетди. теграсида турган одам бу дунёнинг одами эмаслигини дарров англади. - Косага сув солиб, кафтингизни тутинг! - деди у. - Шуни отангизга беринг, «банияти шифо» деб ичеин! Аммо кутилмаганда унинг чехраси тундлашди. Атроф- ии туман қоплаб, бутунлай кўринмай колди. - Анавил
Show all...
з қа- лай? - Ўзим ҳам шу масалада келувдим. Уни олиб чиқиб кетишди! Фотиҳ Насимович жиддийлашди. - Қачон? - Уч кун бўлди. - Индамадингизми? - Тилхат ёзди, нима хам дейман. Қўрқяпман... - аёл кутилмаганда хиқ-хиқ йиғлашга тушди. - Э-э қўйсангиз-чи, бош шифокор хам йиғлайдими?Телепат ёҳуд дунёдан қайтган йигит - Фотих Насимович ўрнидан туриб, уни юпатмоққа ту- тинди. - Чарчадим, ахир аёлман мен хам, кейинги пайтда асабларим дош бермаяпти... - Ҳозир сиз билан бир жойга овкатлангани борамиз. «Тандир» буюриб қўйганман! Бафуржа гаплашамиз, маъ- қулми? Фотих Насимович тугмачани босиб, котибага буюрди. - Махкам акангизни чакиринг, зарур иш бор. Бир жойга “ғиз” этиб ўтиб келамиз... Фотих Насимович аёлга хавотирли қараб қўйди. «Де- ворнинг хам кулоги бор» дегандай, атрофга олазарак ка- раб, кўрсаткич бармоғини лабига босди, кейин бошини сараклатди. Фарида Ҳафизовна иродаси бўшлик қилиб, кўз ёши қилганидан уялди. - Кечирасиз... - деди синих товушда. Икковлари машинада хам миқ этмай кетишди... Фа- рида Ҳафизовна илк бор бу одам уни зиғирча хам сев- маслигини тушунди. шунчаки аёлдан фойдаланган. Худо кўрсатмасин, бир фалокат бўлиб, манави ишнинг иси чикса, бу сувдан хурух чикади. Бунинг номи тилга хам одинмайди. Агар... унгача гумашталари аёлни бир ёклик килишмаса... Илгор колхозлардан бирида Фотих Насимовичнинг киши билмас мехмонхонаси-ю, ошхоналари бор. Бари махсулот шу ернинг ўзида етиштирилади, йўклари хо- риждан келтирилади. Фотих Насимович «нозик мехмон- лари»ни шу ерда кутади. Фарида хам бу ерга бир неча бор келган. Ишбилар- мон, огзидан чикканини мухайё киладиган бу эркак бир карашда уни ийдирганди. «Мана, эркак канака бўлиши керах?!» деб ўйлаганди у, Фотих Насимовични латтачайнар эрига солиштириб. 69Нигина НИЁЗ Мана энди бу эркакнинг қўрқинчли ишлари борлиги- ни хам билаяпти. Аввал-бошда касаллик тарихини, ташхисни ўзгарти- риш каби «оддий» нарсаларни илтимос қилишди. Кейин эса... Улар хонага киришганида икки кишилик стол башанг қилиб безатиб қўйилганди. Қани энди аёлнинг томоги- дан бир луқма ўтса?! Фотих Насимович қадахларга ичимлик қуйди. - Олинг, қани? - деди у. - Енгил тортасиз! Олинг, олинг... Фарида Ҳафизовна бехафсалалик билан қадахни ку- лига олди. Аммо яна йиглаб юборди. - Эээ! - бошини сараклатди Фотих Насимович. - Ёш бола экансиз-ку, халиям. Бу нимасси?! - Эрим... - йиглаб гапирди Фарида Ҳафизовна. - Эрим қўймаяпти... - Ҳа, тугилган кун бўлди, денг. «Испирт» ўзимизда бўлса, денг! - Ажрашаман деяпти! - унга мўлтираб қаради Фари- да Ҳафизовна. Фотих Насимович «так» этказиб кадахни столга қўйди. - Шу етишмай турувди, энди... Унга яна нима керак? - Билмадим... - Оббо!!! - асабийлашди Фотих Насимович. - Хўп, энди ишдан гаплашайлик. Нима ran ўзи? - Фарходбекни айтаман, ниманидир биладиганга ўхшайди. Менга шундай кўполлик килдики... - Босар-тусарини билмай колди, бу бола. Фарруҳга хам тухмат килиб юрибди. Ўша куни тунда ўрмонда бўл- ган экан. Фаррухнинг овозини эшитган, отишмани эшит- ган. Яхшики, кўзи билан кўрмаган. Ўра ичига тушиб кет- ган экан. Рустам билан гаплашдим дермиш... Шунта... Шу болага халиганақа «испарапка» тўғирласангиз, девдим. 70 https://t.me/ibratlixikoyavaqissalaruz
Show all...
📖ИБРАТЛИ ХИКОЯ ВА КИССАЛАР📖

ASSALOMU ALAYKUM KANALIMIZGA XUSH KELIBSIZ KANALDA: 📚BADIIY ASARLAR 📖IBRATLI HIKOYALAR 💯🎶ISLOMIY NASHEDALAR 🎤IYMONGA CHAQIRUVCHI MA'RUZALAR VA YANADA QIZIQARLI BOSHQA NARSALAR TOPASIZ

Photo unavailableShow in Telegram
Нимани фидо қилсангиз, ўша сизга эҳсон қилинади. Нимани қизғонсангиз, ўша билан имтиҳон қилинасиз... © Жалолиддин Румий
Show all...
Ғамга ботиб қолган кишининг: «“...Ла илаҳа илла анта субҳанака инни кунту миназ золимин” – “...Сендан ўзга илоҳ йўқдир. Сен (барча) нуқсонлардан покдирсан. Дарҳақиқат, мен (ўзимга) зулм қилувчилардан бўлдим...» (Анбиё, 87), оятини ўқиб, Аллоҳдан ёрдам сўрамаган кишидан ажабланаман. Чунки бу оятдан кейин: «Бас, Биз унинг (дуосини) ижобат қилдик ва уни ғамдан қутқардик. Биз мўминларга мана шундай нажот берурмиз” (Анбиё, 88), дейилган.
Show all...
01:00
Video unavailableShow in Telegram
Гўзал_дуо 🤲 ДУОНИ ЁДЛАБ ОЛИНГ @Iymon_Nuri_67
Show all...
саси, туф- лийимни артиб қўяди! Бу... - Фаррух қоғозни шиқирлат- ди. - Расмиятчилик учун керак... - Ростданми? - энсаси қотиб лабини бурди Чаман- гул. - Мелисанинг бошқа иши йўқ экан-да! Мелисадан қўрқмасанг, олдимга пилдираб келармидинг? Қилғилик- ни килиб қўйиб... Жўрака-чи, нима бўлади? Бола-чақа- си бор, ахир... - Ўв... ўчир! - вишиллади Фарруҳ. - Билмаган нар- сангни гапирма, эшитдингми? Айтганни кил, тамом. Ма! - қоғозни кизнинг кўлига тутқазиб кўйди-да, ялтокла- ниб деди: -«Красавица», сени эртага, шу ерда кутаман...! Бай, бай! - Фаррух кафтини юмиб очиб хайрлашди. Кейин бармок учини тугиб ўпди-да, Чамангул томонга пуфла- ди. Унинг бачкана қилиғидан кизнинг энсаси котди. «Са- вил!» деди ичида уни койиб. - Сурбет! Фарходбекка бу гапни айтиб бўладими?! коғознимас, нак ўзини парча-парча килиб ташлайди-ку! * Фарида Ҳафизовна шахар касалхонасининг бош шифокори этиб тайинланганига кўп бўлмади. Аслида бўш-баёв эркакларнинг аёллари мансаб шохсупасидан тез кўтарилишади. Фарида Ҳафизовна хам бундан муста- сно эмасди. Чиройликкина, гап-сўзи шахдам-шахдам бу аёл тез назарга тушди. Айникса, унинг «тушунадиган аёл экани» баъзи-бировларга жуда қўл келди. Шу даражада маъкул келдики, улар пана-пасткамда учрашадиган, бир-бир- ларига совга берадиган, баъзида «сафарга» деб, «ОлтинТелепат ёууд дунёдан қайтган йигит қум»ми, Ялтагами ишқилиб, дунёнинг номдор сиҳат- гохларидан бирига жўнаб қоладиган бўлишди. Аммо... ойни этак билан ёпиб бўлмайди, деганларидай, улар атрофида ивирсик гаплар айланиб колди. Шунга Фа- рида Ҳафизовнанинг оиласи нотинч... Унинг бўш-баёв, тил-жағи йўқ эри ҳам минғир-минғир қиладиган одат чиқарди. Эринг топармон-тутармон бўлиб, сўзини ўт- казса, бошқа-ю, аммо, олахуржунни аёлга юклаб, яна денг «минғир-минғир» қилса оғир ботаркан? «Мен эр- какман!», дейди мўлтиллаб, овози ҳам сурнайдай бўлиб чиқади. Эркак бўлсанг рўзғорни гуллатиб қўй, ана кейин кўкрагингга ур! Бир файласуф аёлнинг насиҳатомуз га- пларидан Фариданинг энсаси қотади. Агар эркак пул то- пмаса, аёл буни яшириб, «сиз ҳожамсиз, сиз тўрамсиз», деб уни папалаши керакмиш... Бунақада ўша эркак бат- тардан баттар бўлмайдими?! Эркак ёки оила бошлиғи де- ган мавқега мехнат билан тер тўкиб эришилади, рўзғор- ни, оилани эпламаган одамни кандай қилиб ҳурмат ки- ласан. Яна денг, топганингни еб ётса?! Шунгами, «сизни эрингиз ташлаб кетади» деганида Фарходбек кўзига ба- лодай кўринди. Аслида эри кетса, унинг чап қовоғи ҳам учмайди-ку-я, аммо мансабдан кўтарилиш учун «наму- нали» оила бекаси бўлиши шарт-да! Эри хам шуни билгандай хар икки гапнинг бирида «ажрашаман» деб қўркитишни ўрганиб олди. Энди унга дўқ-пўписа ҳам қор қилмай кўйди. Шундагина Фарида Ҳафизовна «эрим битта-яримтасини топдимикин» деган шубхага борди. “Унга ҳам вахт ажратиш керак”, деган тўхтамга келди. Керак бўлса, эрини бир кунда ийдириб олади... Аммо Фарходбек улар учун катта тўсиқ эканини яхши англаётганди. Мишиқи! Унинг нимага ҳам акли етарди. Фарида Ҳафизовна пардоз-андоз қилиб, шофёрини чақиртирди. Оқ Волгага минаркан:Нигина НИЁЗ - Обкомга! - деди буйруқ охангида. Обком раиси Фотих Насимовичнинг столи устида бронзадан ясалган Лениннинг кичкина хайкалчаси, хона- нинг чап томонида политбюро аъзолари суратлари, тўрда эса бароқ қош Леонид Ильвич Брежневнинг сурати ту- рарди. Хонага пардозни ўрнига қўйган, баланд шпилька пошнали этикда Фарида Ҳафизовна кириб келди. ки- риши билан хона ёқимли атир исига тўлди. - Вох-вох, гўзалсиз Фарида хоним, доимгидан ҳам гўзалсиз! Ўрнингизда бўлганимда, пешанамни тиришти- риб дўхтир бўлгунча, артистка бўлардим..деди. Кай- фияти яхши эмаслигига қарамай, аёлга бу хушомад ёқиб жилмайди. - Ўтирсинлар! - деди Фотиҳ Насимович ўрнидан ту- риб аёлга илтифот кўрсатаркан. - Туриш-турмуш, бола-чақа дегандай? Яхшими, ҳам- маси? Акамулло калайлар? - Фарида Ҳафизовна бурнини жийирди. - Қандай бўларди? Офтобда тобланиб, хотини топга- нини еб ётибди! - деди. Фотиҳ Насимович қах-ках отиб яйраб кулди. - Қўймайсиз Фаридахоним, қўймайсиз! Сиз борсиз, унинг нима ғами бор... Ишдан гапиринг, беморинги
Show all...
такилиб, тўрт де- вор ичига зиндонбанд қилинди... Аёллар Гулжамол аяни «димоғдоргина эканми?!» дейишади киноя билан. Албат- та-да, Қосимбойга бас келиш осонмиди?! Бу пешана ни- маларни кўрмади, дейсиз. Бойликни хам, унинг ортидан келадиган хўрлигу маломатни ҳам кўрди. Топармон-тутармон эркакнинг заҳар тили-ю, омбур- дай қўллари бўлишини ўша аёллар билишармикин? Кай- си эр топганини миннат килмайди?! Бошқа аёллар билан шакаргуфторлик қилгувчи қайси эри хотинини силтала- майди?! Қариндош аёллар билан ran ўйнаб, тогда зиёфат қи- лишарди. Бу битта ниятда борарди, ўша ёқка - шарша- рага бориб дод солиб йиғлагани! Майли, кунлар ўтиб кетди. Қосимбой анча тийилди, босилди, урилди, аммо «принципи» ўзгармади. «Шалоқ» аёллар унинг кўнглида қандай дог из қолдиришган эканки, қизининг бўйи чў- зилгани сайин, бу кафасга тушган қушдай потирлайди, 63Нигина ИИЁЗ бесаранжом бўлади. Дарди-фикри уни узатиш. Энди ўн олтига кирди-я, шўрлик! Бу ўкийман дейди, отаси жиги- бийрон: - Гули, сен ўкиб шахар обердинг-ку, отангга! - дей- ди кесатиб. - Йигиштир карам шўрвангни! - деб баки- ради. Хотинига сўзи ўтганди, аммо кизига... Мана бугун шу индамас қиз отасининг қилгуликларини юзига солди! Қосимбой деганлари тутаб кетди, аммо хеч нима қилол- мади. Бу қиз айтганини қилади, шекилли. Қарангки, қариндошлик муносабатларидан ташқари хозир ота-она билан фарзандлар ўртасида ижтимоий му- носабатлар хам бор экан. Чамангул комсомол, отаси эса партиясиз, шўро туз- умини унчалик хушламайди. Бошқа томондан, Чаман- гул отасида «буржуйлар»га хос кўп иллатлар борлигини билади. Ёки нотўғрими? Отаси уни узатиб, бирон-бир бойвачча куёв билан битим тузиш пайида... аммо хам одам-ку! Унинг қам ўзига яраша орзулари бор, ахир! факат бўйига етган қиз эмас, инсон хам. Отаси буни тушунмайди. Ўқигунча, пишир-куйдир- ни ўрган, дейди. Пишир-куйдир хам иш бўлибдими?! масалан, мисол ишлагиси келади, кимёни яхши кўради. Онасига ўхшаб кимёгар бўлмоқчи. Бултур олимпиадада диплом олди. Отаси эса хиринглаб, яна кетига шапати- лади. Бу сафар Чамангул кулмади. Отасидан ростмана аразлади. Шунгами, бугун унга терс гапирди. Шу боис дадасига жахд қилиб мактабга ўзи кетди, шофёрни кут- мади. Аслида доим шундай қиларди. Аммо комсомол секретарлигидан олиб ташлашганидан кейин мактабга машинада бораётганди. Зўр ўкийди, зўр кийиниб юради, хамма унга хавас қилсин! Барибир «буржуй»нинг қизи дейишганидан кейин.Телепат ёҳуд дунёдан қайтган йигит «Фарҳодбек бугун келса керак? - деб ўйлади у. - Кеча ваъда берган. Аммо;.. дадаси тузукмикин? Бу бола- ям кўп кийналди...” Дадаси қаттиққўл, ҳалол одам. Анави кинодаги «коммунист»га ўхшайди. Бошқаларнинг ўрнига хам ўзи ишлайди, ишламаганига қўймайди. Ёмон ҳам гапира- ди, ялинади, керак бўлса уради хам, деб эшитган. Шунга Фарҳодбек билан Чамангул бир-бировини яхши тушуниша- ди. Раисга отилган тош фарзандларини ҳам ялаб ўтади-да... Хаёлга берилиб, Чамангул изма-из келаётган қора Волгани пайқамай қолди. Машина мактабга яқин жойда тўхтади. Ундан боши- ни бинт билан бойлаб олган Фарруҳ тушди. - Салом бердиик! - деди Чамангулга безрайиб қа- раганча. Қўлида мухр босилган қандайдир қоғозни ўйна- тиб турарди. - Маслаҳатли иш бор - гаплашиб олсак дегандим... - Ҳуш! - деди Чамангул чимирилиб. - Эшитаман?! Фарруҳ ёқимсиз тиржайди, кўзлари ўйнаб деди: - Ширин-ой... бу Парходингиз гапга кирмаяпти-ку! Муни кўринг... - пешанасига танғилган бинтга ишора қилди у. Чамангулнинг жахди чикди. - Биринчидан менинг Парходим эмас. Иккинчидан, - Чамангул пешанасига имо қилди. - Уриб боплабди! Фарруҳ ҳиринглаб кулди. - Узи ғалатирок эканми, бу бола?! Жинниси тутиб қолди... Шунга... Хуллас, сен ақлли қизсан-ку, унга ту- шунтир, манавинга имзо чекиб берсин! Аммо шоғолли- гим тутса, ёмон бўлади, - шундай дея Фарруҳнинг туси ўзгарди, - Фарҳодбекни ўлигиниям тополмайсизлар. Ёки “технична”, йўк қиламиз... Чамангул лабини бурди. Кўзларида қаҳр йилтираб кетди. 65Нигина НИЁЗ - Шангажми бу? Мелисага айтишимдан қўрқмайсиз- ми? Фаррух бошмалдоғига туфлаб, даханига суртди. - Билиб келдим. Бир «им» коксам, мели
Show all...
#Телепат ёҳуд у дунёдан қайтган йигит 8-кисм - «Коммунизм» жаннатда бўлади, онаш! - дейди ота- си кулиб. - «Партиям - отам» деб оғзингни очиб қолма, тағин?! Қосимбой миришкор, ишнинг кўзини биладиган одам. Жун фабрикасининг директори. Колхоздан кат- тагина ер хам олган. Уни бунга ёпиштириб боплайди. Ерниям ишчиларнинг ўзлари уддалашади. Ҳўл мева, картошка-пиёз, тушлик - йил ўн икки ой буларга текин. Бунинг ишчилари хам «министр»дай юради. Агар биров «қаерда ишлайсиз?» деб сўраса, булар «жун фабрика- сида!» деб керилиб жавоб қилишади. Бу ёкдагилар хам уларнинг маоши катта эканини билиб: «ўўу!» деб қўйи- шади хавас билан. Қосимбой хар Йили «туристик йўлланма» билан Ев- ропага боради, буюртма олиб келади. Шунга-да, булар- нинг маоши катта. Асосийси, унинг қоғоз ишлари жойи- да, хеч ким «миқ» этолмайди. Ўзи-ку, тим кора «Зим»да юради, энди қўл остидаги ишчилари хам бирин-сирин мошин миняпти, иморат қиляпти. Қосимбой бундан фақат яйрайди. - Бойдан бой чиқса, хакиқий бой бўлади! - дей- ди. - Бой кўп бўлса, камбағалга қайишади, камбағал кўп бўлса, ким-кимга қайишади?! - Қосимбойнинг шиори шунақа! Унинг ота-боболари хам бой бўлган, дейишади. «Бизни томирда оқсуяклар қони окади!» дейди керилиб. Асосийси, ерни, қишлоғини яхши кўради. Аммо бир кам дунё деганларидай, Қосимбой - ке- лишгангина эркак, топармон-тутармон бўлгандан кей- ин, қизлар хам унга сузилиб қарагандан кейин... (бири бўлмаса бирининг белидан қучади-да?!) Бир йили уни вилоят марказкўмига чақиртиришди. Суҳбат бўлди. Ди- ректорликдан олди. Бироқ... бир йилга қолмай фабрика «тўкилиб тушди». Ишчилар жанжал қилиб, Қосимбой- 6iНигина НИЁЗ ни «кайтариб олишди». Унинг тили аччик, ўшанда хам катталарга: «личний» хаётимга аралашмаларинг!» деб чиққан. Шунга-да, Чамангулнинг кўзларида бир мунг бор. Дадаси хақидаги гап-сўзлар туфайли уни хам комсо- мол секретарлигидан олиб ташлашди. Ушанда қиз шўр- лик роса йиғлади, отаси уни овутган бўлиб деди. - Одамларга ёрдам қилишчун секратар бўлиш шарт- мас. Мана мендан ўрнак ол, онаш! Чамангул индамади. Ер остидан дадасига хўмрайиб қараб кўйди. - Сиздан ўрнак олсам, нимталаб ташламасмидин- гиз?! - деди алам билан, кейин йиғлаганча ховлига чиқиб кетди. Қосимбой унинг ортидан бобиллаб қолди. - Гапни бурма, бола! Гапни тушундинг... - қизининг айтганлари оғир ботиб энди аёлига ўшкирди: - Мана, тарбиянгиз, хоним! Отанинг юзига сапчий- ди, булар. Бунингизга тушунтириб кўйинг, йўқса бир кун захар тилларини суғуриб оламан! Феълимни биласиз-а! «Тўйғазганнинг корнига...» деган ran бор. Нимаси кам-а буларнинг, нимаси кам?! - Қосимбой шундай деб ёзғирганча чиқиб кетди. Гулжамол ая болаларининг нимаси кам эканини би- ларди. Боши эгик эди, уларнинг. Ота мехри бўлингани етмагандай, хамкишлокларнинг висир-висир гаплари, ўртаниб карашлари, юракка наштардай ботмасмиди?! Албатта, Чамангулни койийди. «У барибир отанг!» де- йди. Яна нима десин, яна нима килсин9! Бу бола кўзига ғилт-ғилт ёш олса, кандай урушсин?! Гулжамол ая хам ўз пайтида эри билан роса «олишди», бўлмади-да! “Ажрашаман", деди, аммо, Қосимбой аёл кишига паст келадиганлардан эмасди. Бу гапни эшитиб, хонумони куйди-ку... - Агар ажрашсанг, - деди важохат билан, - биринТелепат ёҳуд дунёдан қайтган йигит чидан, болаларни олиб қўяман, иккинчидан, ўзингни сўйиб кетаман! Бу иш қўлимдан келишини биласан-а! - деди таъкидлаб. Шундан кейин Гулжамол ая бу гапни ог- зига олмай қўйди. Чунки эри бой эди, қўли узун эди... Аммо бир кун келиб, унинг ҳурмача қилиқлари фар- зандлари ҳаётига хам оғу солишини билмабди... Бунга қандай чидайди?! Аслида хам зиёли, ўзига тўқ оиланинг фарзанди эди, университетни битирди, аммо бир йил хам ишла- мади. Қосимбой - кезлари Қосимжон эди, факультет- нинг олди йигити бўлган. Шўх, қувноқ, йўқ нарсани йўндирадиган қора қош бўз йигитга қанча қизлар ошиқ эди. эса Гулжамолни танлади. Ўн йил кўнгил кўнгил- га пайванд яшашди... Кейин пул буни бузди. Балки пул эмасдир, пулга шайдо аёллардир? Пулга ўч «тулкилар»- дир! Ўзиям шу эрининг қош-ковоғига қараб яшади. Қўл- ларига, бўйнига тилладан «кишан»лар
Show all...
Repost from N/a
Photo unavailableShow in Telegram
🍃«Сабр» Алҳамдулиллаҳ сабр қилинг, Иншааллоҳ ажри бор... ИЙМОНЛИ УММАТЛАР
Show all...