سهراب سپهری

از پریشانیِ اطلسی‌ها روی وجدان من جذبه می‌ریخت ... #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

شعر: #طنین دفتر: #آوار_آفتاب به روی شط وحشت برگی لرزانم ریشه‌ات را بیاویز من از صدا ها گذشتم روشنی را رها کردم رویای کلید از دستم افتاد کنار راه زمان دراز کشیدم ستاره ها در سردی رگ هایم لرزیدند خاک تپید هوا موجی زد علف ها ریزش رویا ها رادر چشمانم شنیدند میان دو دست تمنایم روییدی در من تراویدی آهنگ تاریک اندامت را شنیدم "نه صدایم و نه روشنی طنین تنهایی تو هستم طنین تاریکی تو" سکوتم را شنیدی؛ بسان نسیمی از روی خودم برخواهم خاست درها را خواهم گشود در شب جاویدان خواهم وزید چشمانت را گشودی؛ شب در من فرود آمد... #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

زندگی بدون روزهای سخت نمی‌شود... روزهای سخت همچون برگهای پاییزی شتابان فرو می‌ریزند در زیر پاهای تو، اگر بخواهی... فراموش نکن ! برگهای پاییزی بی شک در تداوم بخشیدن به مفهوم درخت و مفهوم بخشیدن به تداوم درخت سهمی از یاد نرفتنی دارند... #نادر_ابراهيمی @Sohrab_Sepehrei

پردهٔ خورشید و شبنم بارها دیدم به چشم در تماشا محو گشتن، می‌کند بیناترم #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

لبان را گم کنیم که ... صدا نابهنگام است ... #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

آنی بود، درها وا شده بود برگی نه، شاخی نه، باغ فنا شده بود مرغ مکان خاموش، آن خاموش، این خاموش ،خاموشی گویا شده بود آن پهنه چه بود؛ با میشی گرگی همپا شده بود نقش صدا کم رنگ، نقش ندا کم رنگ، پرده مگر تا شده بود من رفته، او رفته، ما بی ما شده بود زیبایی تنها شده بود هر رودی دریا هر بودی بودا شده بود... #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

من هوای خودم را می‌نوشم و در دور دست خودم تنها نشسته‌ام... #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

از کوچه‌های تاریک چون بیرون می‌آیم و در رخسارهٔ آفتابیش نظر می‌افکنم مفهوم آفرینش را به صراحت در می‌یابم باشد که همه چیز در حضور او خوابی‌ست که به چشمان خفتگان می‌گذرد و خدایان را هراسی آشکار در بر می‌گیرد از آن که خلق مبادا بر او نماز بگذارند و عشق هیچ نیست مگر او و آفتاب هیچ نیست مگر روشنایی تدبیر روزهای بزرگش... #شمس_لنگرودی @Sohrab_Sepehrei

روی علف‌ها چکیده‌ام من شبنمِ خواب‌آلود یک ستاره‌ام که روی علف‌های تاریک چکیده‌ام جایم اینجا نبود ...! #سهراب_سپهری @Sohrab_Sepehrei

نمونه اشعار #جعلی منتشر شده #اشتباه به نام سهراب سپهری زندگی جیره مختصری است مثل یک فنجان چای و کنارش عشق است مثل یک حبه ی قند زندگی را با عشق نوش جان باید کرد . . از سهراب سپهری #نیست