📚QAMASHI TAKM📚

​​#ишқ_ва_ишқсизлик. Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu (84-қисм) 🍃 Маҳбубингга қадаҳингда сув тут. Унга ўзингни тутишдан эҳтиёт бўл! Биз аёлларга ўзимизни тутганимиздан кейин, қайтариб олишимиз қийин бўлади. Шакар сувда эриб кетгандек, биз уларда эриб кетамиз. Энди ёниб, қайнаб ва тутамасдан туриб, янгидан ажрашимиз маҳол бўлади. Эркак аёлига эриб-сингиб кетганда, заифлашади ва унинг соясига айланади. Аёл зоти заиф эркакни ёмон кўради, гарчи бунга ўзи сабабчи бўлса ҳам. Мустафо Маҳмуд 🍃Нодир 🍃 07 май 2001 йил. Зайтунани кўриб, танимай қолишимга бир баҳя қолди. Сочлари қоп-қора, силлиқ ва бир текисда товланиб, ялтираб турибди. Юзи янаям мармар тусига кирган, эгнида эса қизил лола гулли кўйлак. Бўйи янаям узун тортиб, ҳипча белида бармоқдек ялтироқ тасма ялтираб турибди. Стулга ўтираркан, сочларини бир томонга ўтказиб олгач, энгашиб пастки тортмага сумкасини жойлади. Бармоқлари билан бўйнига ёпишган сочларини орқага итараркан, қулоқларидаги зираги ҳам бир кўзга ташланиб ўтди. Ўрнимдан турдим. Ёнига яқинлашарканман, бир ёлғондакам томоқ қириб қўйдим. "Ялт" этиб қаради: -Зайтуна, келишингизни кутаётгандим. Компьютерингизда бир нарсани кўриб олишим керак. У ўрнидан туришга ҳам улгуролмай қолди. -Ўтираверинг, ҳозир... Бир дақиқа ҳам кетмайди! Унинг тепасида туриб, D дискка ўтдим. Бир бошдан папкалар очилишни бошлади. Ўзимча Зафар ўз номи билан сақлаб қўйган папкаларни бирма-бир очиб қараб, қўлдан ўтказа бошладим. Яқин турганимизга Зайтуна безовталанди. Ҳамма ўзи билан ўзи эканидан фойдаланиб, секин шим чўнтагимдан бир дона чала очилган, банди калта ғунчани олиб, унинг стол устида турган кафти ёнига қўйдим. Чўчиб кетгандек, ажабланиб, юзимга қаради. Ўзим ҳам қизариб кетдим шекилли, ён-атрофга аланглаб, ўтириш учун стул қидира бошладим. Ёнига ўтириш ниятим борлигини пайқаб қолди шекилли, қўл остимда бетоқат бўлаётган Зайтуна шарт ўрнидан турди: -Бемалол ўтириб ишлайверинг, менинг ташқарида озроқ ишим бор. Гул шундоқ стол устида, қўйган жойимда қолди. Биров кўрмасилиги учун ёнига бир хужжатни очиб, бегона кўздан сал пана қилиб қўйдим-у, ўзим ҳам унинг ортидан ташқарига шошдим. -Ҳа ёшлар-а, ёшлар! - Садр ака ортимдан шунақа деб тиржайганча қолди. Чиқсам, Зайтуна одатда бўм-бўш турадиган ва кўпинча текширувчилар келса маъмурият жиҳозлаб берадиган ўн биринчи хона томонга қараб кириб кетяпти. У ёқда нима иши бор экан? Фарида опанинг хонаси томонга қарадим, опа ўз жойида ишлаяпти! Бориб, ўша хонанинг эшигини очдим. Кўча қатновини кўрсатиб турадиган дераза ёнида Зайтуна ташқарини кузатганча турибди, хонада ундан бошқа ҳеч кимса йўқ. Ёнига яқинлашишим билан у саросимага тушиб қолди. Фурсатни қўлдан бой бергим келмади. -Зайтуна, гаплашиб олайлик. Мендан қочишни бас қилинг, илтимос! У жойида таққа-тақ тўхтади, туришидан нимадир демоқчи... Ёлғиз бўлсак ҳам, у ўзини анча дадил тутаётганди: -Нега ва нима учун? София билан гаплашишдан зерикиб қолдингизми, дейман? Энди яна навбат менгами?! Унинг жиддий нигоҳларига тикилганча қотиб қолдим. Софиянинг исмини унинг оғзидан эшитиш... Базўр тилим калимага келди: -Унақа деманг, София оддий бир курсдошим, ўртамизда сиз ўйлаган нарса йўқ! Зайтуна қоши устига туриб қолган соч тутамини бармоқлари билан четга суриб ўтирмади, шундоқ бир бош силкиган эди, у чакка томондаги бошқа шерикларига бориб, қўшилди. -Мен ўйлаган нарса? Йўқ, мен сиз тўғрингизда хаттоки ўйлашга ҳам улгуролмай қолдим. Софиянинг ўзи сизнинг севгилингиз эканлигини ўз оғзи билан айтди. Начора, бу ерда мен ортиқчаман шекилли, бахтли бўлинг! У шундан сўнг ёнимдан ўтиб, хонани тарк этди. Худди ўша хонада, ҳозиргина у турган жойда ўй сурганча турибман. Шу пайтгача қилган ишларим бариси хато бўлганини мана энди тушундим. Ҳар бир шартномада форс-мажор банди бўлганидек, муносабатларда ҳам кўзда тутилмаган ёмон оқибатларни олдиндан чамалаб қўйиш керак эканлигини мана ҳозир англаб етяпман. (Давоми бор)

​​#ишқ_ва_ишқсизлик. Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu (83-қисм) -Никоҳимиз бор, бирга яшайверамиз Дилноз! Энди сени бирон марта чертсам, одам эмасман. Ҳозир қаттиқ кўнглинг қолгандек тутяпсан ўзингни, аммо биламан, менда барибир кўнглинг бор! Бир-биримизни яхши кўрсак, нега бошқалар билан яшашимиз керак? Ўзинг ўйла! Унинг гапларига анграйганча қараб қолибман.Тинмай, илондек авраётганини кўриб, секин-аста хушёрлаша бошладим: -Хўп, менинг ойим-чи? Нима у энди бизни жим қўйиб қўяди деб ўйлайсизми? Ойингиз келиб, бизни муштлаб уриб кетганидан кейин ҳам мени ўзингиз билан яшайди деб ўйлаяпсизми? Сизда қандай кўнглим бўлсин? Қанақасига?! Тўғри аёл киши- яхши гапнинг гадоси бўлади, аммо уни ҳам қачон гапиришни билиш керак! Бу гапларни анча олдин айтишингиз керак эди, айтмадингиз! Энди эса, ўзингизнинг ҳам кўзингиз етмайдиган нарсаларни гапириб, юрагимни сиқманг! Ташқарига чиқдик, Одил туришидан жим кетмоқчимас. Яна қўлимга ёпишди, машинасига ўтириб, у билан гаплашишим керак экан. -Бошқа бизнинг уй атрофида ўралашманг! Ойим шусиз ҳам менга ишонмаяптилар. Агар машинангизда ўтирганимни ёки сиз билан гаплашиб турганимни кўрсалар- кечирмасликларини биламан. Уйни сотиб бўлса ҳам сиздан қутулишни ўйлаб юрибдилар. Бошқа пайт бўлганда Одил зўрлаб юриб, машинасига судраган бўларди. Ҳозир эса гапларимдан чорасиз қолгандек мулзам тортди. -Ойинг билан гаплашсам-чи! Унга ҳаммасини ўзим тушунтирсам-чи?! Бу сафар ўзимни умуман босолмай қолдим: -Ойим сизнинг ойингиздан анча фарқ қиладилар. Тўғри, уларни ҳам азалдан писанд қилмагансиз! Ҳалиги нимайди-я, у сиз учун оддийгина "ҳаром тук юлгич" бир салончи! Аммо менинг ойим бировнинг фарзанди бахтсиз бўлишига ёки кимнидир уйи бузилишига жим қараб турадиган инсон эмас. Сизга нима деб жавоб беришларини эса олдиндан биламан, улар ҳам худди мендек "Уйландингми, энди яша! Қизимни тинч қўй" деб айтадилар. Одил бироз юзимга серрайганча қараб турди. -Ойинг бировнинг боласи бахтсиз бўлишига жим қараб турмайдиган аёл бўлса, албатта мени ҳам тўғри тушунади деб ўйлайман. Сендан бошқаси билан бахтли бўлолмайман, Дилноз! Буни кеч тушундим. Шу хатойимни тўғирлайман деб юрибман, менга ишон! Турмуш қурсак, ўқишингга ҳам қаршимасман, ишлашингга ҳам... -Сиз-а?- дедим, кўз ўнгимда ярим йил олдин итдан ҳам битдан ҳам рашк қилиб, уриб хўрлайверадиган одам ўтаркан, писанда билан Одилга юзланиб; -Сиз мени тинч яшашга қўймайсиз-у ишлашга, ўқишга, кўчага чиқишга қўйиб қўясизми? Ҳечамда! -Дилноза! Кимдир исмимни айтиб чақираётганини эшитиб ўгирилдим, сал нарида қўшнимиз Маҳлиё опа турарди. Одил мендан узоқлашди. Маҳлиё опа ойимни қачон ишдан қайтаётганини сўрагач, нари кетди. Машинасига бориб ўтирган Одилга бир қараб қўйиб, таксида бўлса ҳам кетишни кўзлаб, қўл кўтардим. Ғиз этиб, ўзи ёнимга келиб тўхтади. -Дилноз, илтимос мени озгина бўлса ҳам тушунишга харакат қил! Бегона таксига ўтириб кетишингни жим кузатиб туролмайман. Автобус кўриб турибман ҳали вери келадиганга ҳам ўхшамаяпти. Чиқ, ўзим сени ташлаб қўяман, ўша борадиган жойингга! -Йўқ, бу машинага қайтиб чиқмайман деб қасам ичганман, чиқмайман ҳам. Энди мени ўз мулкингиздек кўришни бас қилинг! Эгачиликни уйингиздаги хотинингизга қиласиз! Одил жавоб ўрнига чўзилганча ён эшикни очди: -Уйимда хотиним йўқ, ўтир! Ортимга қайтиб, бекат ўриндиғига чўкдим. Одил анча пайгача очиқ эшикдан мен томонга қараб, кўз узмасдан ўтирди. Ваниҳоят узоқдан яшил нуқта кўрингач, ўрнимдан турдим. Қайси йўналишга кетадиган автобус бўлган тақдирда ҳам ана ўшанда кетганим бўлсин, бир амаллаб Одилдан қутулиб олсам бўлгани, кейин таксида бўлса ҳам Хамза метрогача етиб оламан. Мутлоқо тескари манзилга йўналган автобусга чиқиб ўтирганимдан сўнг, бизга изма-из Одил ҳам эргашди. Ундан қутулолмаслигимни билиб, ичим ғаш тортганча деразадан қараб кетавердим. Онгимда ҳозир фақат биттагина савол чирпирак бўлиб айланаётгандек эди: "Қачон ундан батамом қутулиб кета оламан экан-а? Бу ўзи пешонамда борми?" (Давоми бор)

​​#ишқ_ва_ишқсизлик. Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu (82-қисм) Эрталабки меҳмонлар қатори- онам ва опам ҳам бирровга келиб кетдилар. Уларнинг бунақа жойларда роса ҳижолат тортишларини биламан. Баҳрия холам ўзининг казо-казо меҳмонлари орасидан ойимга ҳам жой берганларини кўриб, ҳурсанд бўлдим. Соат ўнларда Дилдорнинг оиласи билан Лондонда анчадан бери яшайдиган опаси Диёра опа ўн ёшлар атрофидаги қизи билан бирга кириб келди. Улар ҳақида кўп эшитган бўлсам-да, мана энди биринчи марта юзма-юз кўриб туришим эди. Отабек уларнинг сарғимтир жамадонларини ичкарига олиб кираётганида Баҳрия холамнинг қанчалар севинганини кўрсангиз... Дилдор бизни таништирган пайтда Диёра опа менга бошдан оёқ қараб чиқдилар ва кўпчилик ичида анча уялтириб қўядиган гапларни гапириб, салом-алик қилдилар: -Дил, шундай чиройли дугонанг бор экан, нега Давронга вақтида тўғирлаб қўя қолмадинг? Кўзинг қаёғдайди, сен қиз тушмагурни?! Ҳа, уларнинг феъл атвори шунақа шаддодгина эканлиги дарровда сезилди. Ўз турмуш ўртоқларини ҳам Диёра опа ҳеч қандай қўшимчаларсиз, "Умид" деб чақирарканлар. Бироздан сўнг остонада куёв бўлмиш Даврон ака сафардан ҳозиргина келган опаси билан саломлашиш учун пайдо бўлди. -Дади, манави қизни кўр! Дилдорни энди уришиб турибман, нега шу қизни келин қилиб қўя қолмадинглар деб... Даврон ака ҳам хижолат тортгандек бу гапга кулиб қўйдилар, мен эса қизариб бўзарган аҳволимда Дилдордан узоқлашдим. -Зайтуна ўзимнинг синглим қатори! Хонадан чиқаётганимда Дилдорнинг акаси томонидан ўзимга нисбатан янграган шу изоҳни эшитиб, севиниб кетдим. Чиқсам, ташқари ғала-ғовур! Радмила, Каромат опа, Отабек Дилдорнинг ўғли Амирчикни ҳамма ёқдан қидириб юришибди. Ичкарига чопдим. Зиналар остида ҳам болакай кўринмади.То Дилдор ичкаридан чиққунча, Амирчикни аллаким кўчадан етаклаганча олиб келиб қолди. Кимдир кичкинагина самалётни қўлига ушлатиб, бироз гапга солгач, яна тўйхонага қайтадан киргаздириб юборганмиш. Хаёлимга боланинг отаси келиб, қўрқиб кетдим. Дилдорнинг аҳволи ҳам ҳозир ҳавас қиларли эмасди. Шу билан унга тўй ҳам қайтиб татимади. Боласини ҳеч кимга ишонмай, ўзи билан бирга қаёққа борса, етаклаб юришга мажбур бўлиб қолди. 🍃 "Аёл сабабли эркак синовдан ўтади". Ахлоқи, эркаклиги, ҳирси, ишончли экани, омонатдорлиги, кучли-кучсиз томони, хавфсираш жиҳатлари, руҳий касаллиги, қўйингки, ҳамма-ҳамма нарсаси синалади. Само Дувайк 🍃Дилноза 🍃 10 май 2001 йил. Покиза опадан омонат олган китобим Хомченкони уйда унутиб қолдирибман. Бекатдан яна қайтиб кирдим. Оҳирги пайтлар негадир бу холат яъни хотира сусайиши менда тез-тез такрорланяпти. Ойим руҳий ва жисмоний зўриқиш менда кучайганини, ҳали тўлиқ ўзимга келиб олмаганимни айтяптилар. Шунинг учун балиқ ёғи ичиб юрибман, ҳалигача фойдаси сезилмади. Туриб-туриб ўзидан-ўзи йиғлагим ҳам келади. Ўзимни кўп нарсада айблаб ўтиравераман. Китобни қалашиб ётган ёзув-чизувларим ичидан олиб, яна ортимга қайтдим. Осмондан тушгандек қаршимда тағин Одил пайдо бўлди. Демак у кўпинча шу атрофда ўралашиб юрса керак. -Дилноз, бир минут вақтингни оламан! Кел, гаплашиб олайлик. Юзига қараб туриб, чуқур уф тортиб юборибман. Қўлимдан ушламоқчи бўлди. Унга чап бериб пастга ошиқдим. Ортимдан ҳам гапирганча тушиб келяпти: -Хотиним билан икки ой ҳам яшамадим. Ойим "хотинингни олиб кел!" деяптилар, лекин у билан яшагим йўқ! Унинг ҳам ўз тенги чиқади, бекордан умрини ўтказмоқчи эмасман... -Хўп, унда нега уйландингиз? Бахтсиз қилиб, ора йўлда худди мендек уни ҳам ташлаб кетиш учунми? Нега Худодан қўрқмай, шарт ўзингизча ажрашиб кетаверасиз? Уйландингизми, энди чидаб яшанг! "Бурун сассиқ экан деб, кесиб ташланмайди"... Овозим баландроқ янгради шекилли, иккинчи қаватда яшайдиган ўрис кампирнинг набираси эшикни очиб, бизга ғалати бир қараб қўйди. Тўхтаб қолганимдан фойдаланган Одил менга яқин келиб, рўпарамга туриб олди: -Машинамни сотаман, яна йиғиб қўйган пулларим бор. Бир хонали бўлса ҳам уй оламиз! (Давоми бор)

3- iyun kuni 72-maqsad aholiga axborot-kutubxona xizmati ko’rsatish, kitobxonlikni keng ommalashtirish hamda “Kitobsevar millat“ umummilliy g’oyasini ro’yobga chiqarish maqsadida Qamashi tumani axborot- kutubxona markazi xodimlari 21-umumiy o’rta ta’lim maktabining o’qituvchi va o’quvchilari bilan birgalikda Marifatparvar Shoira Uvaysiy (1779-1845) tavalludining 245 yilligi munosabati bilan “Marifatparvar shoira” mavzusida kitob ko’rgazmasi tashkil etilib, g’azalxonlik kechasi bo’lib o’tdi

📚"Odobi oltin bola" ✍️Shermurod Tog'ay 📜"Odobi oltin bola" kitobi qiziqqon va ziyrak bolalar bilan ularning bobo-momolari o'rtasida bo'lib o'tgan savol- javoblar asosida tuzilgan bo'lib, bu kitobdan farzandlarimiz ota-onaga hurmat, odob-axloq, Vatanga sadoqat, savob, yaxshilik kabi milliy qadriyatlarimizni o'rganadilar. Bobo- momolar uchun esa mazkur risola nabiralariga hayot saboqlaridan o'gitlar berishda kichik bir dastur vazifasini o'taydi. Bu kitob voqea hikoyalarni o'z ichiga olgan bo'lib, ulardan har bir o'quvchi o'ziga kerakli ma'lumotlarni oladi. https://t.me/kitoboqiuz/3810 👈

Telegram | Facebook | Web Sayt | YouTube | Instagram

​​#ишқ_ва_ишқсизлик. Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu (81-қисм) Отабек эса "балки шифохонага олиб борганимиз яхшироқдир!" деб қолди. Тепага шошганча чиқиб кетдим. Баҳрия холам икки юзи қип-қизариб турган онахонни етаклаб зина бошига чиқиб турган эканлар, менам бориб ёнбошларига кирдим. -Иззат ака кетиб қолибдилар, Отабекни кўриб қолдим, шифохонага олиб борсак, тузукмикан деяптилар! Онахон мазалари қочиб турган бўлса ҳам юзимга жилмайиб қарадилар: -Кетдик, унда онам! Айланай сиздан! Баҳрия холамни кимдир чақириб қолди. Онахон билан битта-битта босиб, биринчи қаватгача нақ уч минутда тушдик. Хола ҳар бир поғонани биттадан "бисмиллоҳ" айтиб, босиб тушдилар. Перилани маҳкам қисмлаб олган кафтларида сал учи чиқиб турган тасбеҳни кўрдим. Ташқарига чиққач, очиқ хаводан сал баҳра олгандек туриб қолдилар. Сўнгра оёғимиз остида ўйнаб юрган болаларни ҳам алқаб, алқаб юра бошладик. -Ёруғ-ёруғ жойда ўйнанглар, ҳа, тойчоқлар-а! Қоқилиб кетасан, сал нарида ўйна, жон болам! Ўзи бир аҳвол бўлиб турган аёлнинг бу гапларига ажабланиб биқинларида келардим. Қаттиқ терлаб кетибдилар. Отабек бизни кутиб турган экан, изимга қайтиб кириб кетмоқчи эдим, у "чиқинг сиз ҳам!" деб қолди. Ҳизматчи кийимимдан тортиниб, холанинг ёнига чиқиб ўтирдим. -Онам, сизни ҳам оввора қилдимми? Ҳозир йўлда Иззатбегимни кўриб қолсак, сизлар секин қайтаверасангиз ҳам бўлади! -Ҳижолат бўлманг, мен ўзи бу ерга ҳизмат қилиш учун келганман!-деб қўйдим. Роса дуо қилдилар. Йўлда Иззат акани учратиб қолмадик. Отабек яқин атрофдаги шифохонадардан бирига кириб, ортидан ҳамширани эргаштириб чиқди. Онахоннинг қон босимлари бир юз олтмишга чиқиб кетган экан. -Шу она қизим аччиқ қилиб кўк чой дамлаб бердилар, ҳийла ичиб тушириб олдим, айланай! Отабек сал нарига бориб турди, онахонга машинанинг ўзидаёқ укол қилиб қўйишди. -Иззатакамни оналари эканлар, билмабман!- Отабек яқинимга келиб шунақа деб шипшиганда, уларга эшиттирмай "ҳа шунақа!" деб қўйдим. Хола анча ўзларига келгач, машина Иззат аканинг маҳалласи томонга йўл олди. -Анча тузукмисиз, бош оғриғингиз қолдими?- секингина ҳол-аҳвол сўраган киши бўлдим. -Ҳа, энди анча яхшиман. Одам бундан бу ёғи нозиклашиб кетавераркан, сизни ҳам қийнаб қўйдимми, она қизим! Исмингиз нима эди, сўрамабман ҳам. Исмимни ва Дилдорнинг дугонаси эканлигимни айтдим. Борсак, дарвоза ёнида машина турган экан. Отабекнинг чорловига шошиб чиққан Иззат ака орқа ўриндиқда ўз онасини кўриб, қўрқиб кетди шекилли, довдираб қолди. -Қўрқма, яхшиман ўғлим! Анча яхшиман... Иззат ака оналарини суяб уйга олиб кириб кетиш олдидан негадир биз томонга жавдираб қаради. Чамаси мени ҳам мана энди кўрдилар шекилли. Кейин саломлашдилар. -Зайтунахон, узр сизни кўрмай қолибман. Раҳмат. Отабек сизга ҳам каттакон, соғ бўлинглар илоҳим. Орқага қайтдик. Одам савоб иш қилса, ичи ёришиб кетади дейишади. Менинг ҳам ичимда худди биров чироқ ёқиб қўйгандек ёруғлик пайдо бўлди. Тўйхонада ари тўзғигандек кирди-чиқди кўпайибди. "Меҳмон кузатиш" лар авжида- ичкарига кириб бордим. -Қаерларда юрибсан, нега кўринмай қолдинг? Дилдорнинг саволига тўлиқ жавоб бериб ўтирмадим, қўлимдан судраб, Даврон ака ўзи безатган уйга олиб кириб кетди. Келин-куёвнинг уйида китоб жавон туришини энди кўришим. -Ҳозир зални тартибга келтиришяпти, энди дадамнинг меҳмонлари битта-битта келишни бошлашади. "Иккита меҳмонхона тахт турсин!" деганлар! Остонага омонат қўйиб кетилган қутилардан немис фарфор идишлари чиқди. Шуни жавонга биргалашиб териб, ясатиб кейин чиқиб кетдик. Кечаси билан келди-кетди тинмаган уйда сахардан яна югур-югур ҳизматлар бошланиб кетди. Дилдор чақиртирган сартарош- сочимни бақлажон рангига бўяди. Бўёқ янгилигидаёқ сочимни қора тусли қилиб кўрсатиб қўйди. -Кўзим ўрганиши қийин бўляпти-ю, аммо бу сенга ярашди! Эрталабдан Баҳрия холам ҳам роса ясаниб олибдилар, бўйинларида бош бармоғимдек келадиган занжир ялтираб турибди. (Давоми бор)

​​#ишқ_ва_ишқсизлик. Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu (80-қисм) 🍃 Мен севгини тилла тишга ўхшатаман... Одатда одамлар соф тилла тиш қўйдирдим, деб мақтанади. Бу ёлғон. Соф тилланинг ўзи тиш бўла олмайди. Чунки жуда юмшоқ... тишликка ярамайди. Лекин стоматологлар тиллага бошқа унсурларни ҳам қўшиб тиш ясашади, мана шу нарса росмана тилла тиш дейилади. Севгида ҳам шундай: унинг ёнида ўзаро ҳурмат, шафқат, ҳаё, андиша каби унсурлар бўлмас экан, бу севги ҳеч нарсага ярамайди ва у росмана севги эмас. Луқмон Бўрихон 🍃Зайтуна 🍃 07 май 2001 йил. Жума куни раҳбариятдан бир кунга руҳсат сўрадим, Фарида опа озроқ далолат қилгач, Илҳом Валиевичнинг ўзлари руҳсат бердилар. Шу куниёқ Дилдорларникига кетдим. Борсам, Баҳрия холам бир уй хотин-халажни меҳмон қилаётган экан. Дилдорни-ку ҳар томонга тортқилашяпти, бечорагинани бир ҳовлида кўрсам, бир таванхонада кўраман. Амирчик ўзи тенги болакайлар билан ўйнаб юрибди. Кийимларимни алмаштирдим-у, дугонамнинг ёнига ошиқдим. Каромат опа деган эски ҳизматчилари бор, тилли жағликкина, шулар қўлимга бир патнис варақи сомса бериб, Баҳрия холам ўтирган катта залга киритиб юбордилар. Кирсам, ҳамма ижикилаб, холамдан мени кимлигимни суриштира бошлади. Тўрда ўтирган оқ қашқар товор кўйлакли онахонга икки марта кўзим тушди. Жилмайиб, ҳар бир харакатимни кузатиб ўтирган эканлар. Ёнларига сомса олиб ўтсам, чойнак томонни кўрсатиб, "аччиқроқ тўқсон беш чой дамлаб келинг, онам!" деб қолдилар. "Хўп" деб қўлим олти, оёғим етти бўлиб, чойнак кўтарганча яна пастга жўнадим. Дилдор катта одам бўйи бўлиб кетган магнолиялар ёнида ким биландир суратга тушаётган экан, "ҳай-ҳай" лаб мени ёнига чақирди. Қўлимдаги иссиқ чойнакни қаерга қўйишни билмай, бироз туриб қолдим. -Шошма, шуни шундоққина меҳмонлар ёнига ташлаб, яна қайтиб тушаман- дедим-у ўзим ҳозиргина аччиқ қилиб дамлаган чойни кўтариб, тепага шошдим. Чойнакни тўғри ўша холанинг ёнига кўтариб борибман. Тагига тарелка бериб, яна ортимга қайтдим. Эшик ёнига бориб ўгирилсам, уларга кимдир "келинг, опа мен қуйиб бераман!" деб турган экан. Манзиратни билмаганимга энди ўзимдан ҳижолат тортдим. Мен ёнига боришимга Дилдор кетиб қолган суратчини яна чақиртириб келди. Икки-уч қайта қучоқлашиб суратга тушдик. Сал нарида Даврон аканинг ўртоғи Иззат ака бизни кузатиб турган эканлар, Дилдор шошганча унинг ёнига кетди. Мен яна таванхонага қайтдим. Бу сафар қўлимга бир патнис аччиқ-чучук беришди. Кўтариб, яна катта меҳмонхонага жўнадим. Сомсанинг иси тутгани учун ҳаво тозалагани тепадаги винтельяторни ишлатиб қўйишибди, кирсам, ҳамма елпиниб ўтирибди. Бу сафар Баҳрия холам мени патнисим бўшашига ёнларига чақирдилар. Яна бояги онахон ўтирган ерга ҳайрон бўлганча бордим. -Зайтуна, Дилдор қаерда? Нима қиляпти? Оҳирги марта пастда Иззат ака билан кўрганимни айтдим. Бояги чой сўратган онахон гапимни дарров оғзимдан илиб олдилар: -Ҳали, Иззат шу ердами? Машинаси ўзидамикан? Онам, "бир онангизга учраб қўйинг" деб қўёлмайсизми? Баҳриябону, сал олдинроқ турадиган бўлиб қолдим, ҳафа бўлмайсизми? Баҳрия холам ҳам "вой, унақа деманг, ўзим хижолат тортиб қолдим!" деб узрларини айтдилар. Сўнгра ҳали у ердан узоқлашмасимдан туриб, мени четга тортдилар. -Иззатни танийсан-а? Секин бориб айтгин, тепага чиқиб турсин. Мен опамни қўлтиқларига кириб, меҳмонлар туриб кетмасдан олиб чиқиб, қўлига топшираман, қон босимлари сал ошиб кетиб қийналяптилар... "Хўп!" деб ташқарига шошдим, демак бу аёл Иззат аканинг оналари экан-да. Пастга тушсам, ўғиллари ҳеч қаерда йўқ, Дилдор эса "у бирровга Даврон айтган нарсани олиб кетишга келганди, топиб беришим билан кетди" деб турибди. Оббо энди нима қилдим! Кўзимга шу атрофда нимадир ҳизмат билан ўралашиб юрган Отабек бир кўрингандек бўлди. Шошиб, кўча томонга чиқдим. У ҳам энди машинасига ўтираётган экан. Ёнига бордим. -Бир холанинг мазаси қочиб қоляпти, уйларига олиб бориб қўйиш керак! (Давоми бор)