عصر باختر📰

🗓۱۴۰۳/۰۲/۰۶ تیم های محیط زیست با کمک آتشنشانی یک لک لک با تخم‌هایش را که روی دودکش کارخانه قند بیستون کرمانشاه آشیانه درست کرده بود به مکان امن‌تر جابجا کردند. 🌍 هواشناسی شهرهای کوردنشین 📡 @kurd_hava

🎥 اقدام زیبای آتش‌نشانان و محیط‌بانان کرمانشاه برای ساخت آشیانه لک‌لک‌ها ♦️با توجه به خاموش‌بودن دیگ کارخانه قند بیستون، این پرندگان اقدام به ساخت آشیانه بر روی دودکش کارخانه نموده بودند که با هوشیاری کارکنان کارخانه و اطلاع به سازمان آتش‌نشانی کرمانشاه و همچنین سازمان محیط‌زیست و تلاش 6 ساعته، به‌صورت ایمن به آشیانه جدیدی که برای آن‌ها ساخته شد بود انتقال یافتند. 🆔 @Akhbar19 | اخبار کرمانشاه

📌نجات لک لک ها وجابجایی آشیانه آنها در #کارخانه_قند_بیستون

مستند  در جستجوی فلسطین بازگشت ادوارد سعید به خانه راوی مستند ادوارد سعید، متفکر مشهور آمریکایی-فلسطینی، در سال ۱۹۹۸ به زادگاهش فلسطین برگشته و حقایق و وقایع تلخی که در این نقطه از کره زمین در حال وقوع است را زنده در معرض تماشا و قضاوت مخاطبان قرار می‌دهد. او در خلال گفتگو با مردم عادی، و همچنین کسانی مثل محمود درویش، ایلان پاپه (مورخ یهودی)و… به‌تدریج به زمان حال (سال‌های اول بعد از توافق اسلو) می‌رسد. @Asrbakhtar

زیباتر از درخت در اسفندماه چیست؟ بیداری شکفته پس از شوکران مرگ زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست؟ زیر درفش صاعقه و تیشه تگرگ زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست؟ عریانی و رهایی و تصویر بار و برگ... #شفیعی_کدکنی ‌ @Asrbakhtar

🌹ايام مي آيند تا بر شما مبارك شوند، مبارك شماييد 📌انسان مظروف ظرف ايام است. مباركي ايام، به وجود انسانهاي پربركت است. 📌یک سال دیگر گذشت و امید که سال نیکو و پرباری پیش‌رو باشد. سالی که به مهر و مهربانی و سلامتی و دوستی بگذرد و جولانگاه تجربه‌ها و اتفاقات و آدم‌های ناب وپربرکت باشد. @Asrbakhtar

♦️نوروز، در چکاچک غصه ها و قصه ها ✍محمدحامدپورجعفری 👈روزها در فریب چرخش دوار عقربه های ساعت، چنان بی درنگ و بی شکیب جاده ی زندگی را بر ما میگذرانند که تنها در پایان هر دهه ، دریغ رفتن های بی خبرشان را به خاطر می آوریم. آنگاه که دیگر جز آه هیچ کار دیگری ساخته نیست. 👈اما همین بی شکیبی زمان نیز هم برای هرکس حکایتی دارد و این تنها تلنگر نهیب اسفند است که گاهی آدمی را به خود می آورد که "هی فلانی" این بود زندگی؟ در پی چه خود را تمام کردی؟ و زندگی خواه ناخواه بسته به احوالی ست که بیش از اختیار آدمی، شرایط جبری حاکم بر جامعه آن را رقم می زند و نوروز و هوای نوروز، عیاری ست برای همین احوالی که معمولا در دلهرههای فردا و در بارش فراموشی ها، سپری میگردد. 👈دل نگرانی هایی ناشی از عدم اعتماد به فردایی  که دیگرانی  دیگر در چگونه رقم خوردنش نقش دارند.. دل نگرانی هایی که برای هرکس بسته به جایگاهی که برایش دویده است، طعم خاص خود را دارد و بازهم ، اینجا همین عید نوروز، عیاری ست برای دلنگرانی های هرفرد و غصه ها و قصه هایش... و در چکاچک  عید و روزگار و آدمی ست که فرق ها برای دمی رخ می نماید و در آنی هم گم میشود! 👈عیار غصه های  کارگری که نمی داند زیر چرخ بی رحم تورم تاکی میتواند نفس بکشد و دردهایش را به جان بریزد فرق دارد با قصه های مدیری که در دمی و بنابر اتفاقی مبارک یا نامبارک به ناگاه صاحب میزی هرچند مربوط یا نامربوط! شده است و در آخر سال پاداش های چند برابری حقوق و وام های قرض الحسنه دو درصدی! و صله های هیات مدیره های گوناگون به حسابش سر ریز می شود. 👈عید و عیار غصه های دم عید بیمار دردمند شرمسار از هزینه های داروها و زن ها و مرد ها و کودکان سرگردان در سطل های زباله ی شهر، فرق دارد با قصه های فلان رییس منطقه که با هر باد، رنگ عوض میکند و ابعاد ریشش را دگرگون و درصد پرداختی به پشتیبانانش را افزون تر،  تا حق های ناحق سالانه و روال های پرداختی ماهانه اش و سکه های زیر میزی اش، همچنان جاری و ساری بماند! 👈عیار و هوای نوروز غصه های زن های بی سرپرست و بی چیز و بی درآمد، فرق دارد با قصه های همسران منصوبانی که در پس و پیش فیش های پر اختی شان، دهها بند فوق العاده و اضافه و سالانه مرئی و نامرئی، مشروع و نامشروع به جدول آویخته شده است. 👈عیار و  اسفند و فروردین غصه ی جوان تحصیلکرده نا امید از شغل و زندگی و درآمد فرق دارد با قصه ی تورهای لاابالی گری و الواتی این آقازاده و آن آقازاده که تنها به لطف غمزه و دلبری و ناز برای باباجون نان به نرخ روز خورشان، صدهابرابر حقوق جان کندن یک کارگر،  در حساب های شان سرریز می شود. 👈غصه فلان فلک زده ای که به اعتماد حرف های همین مدیران در پشت تریبونهای اقتصاد مقاومتی، زندگی اش را برای تولید باخته و اکنون در پشت اتاق قاضی های شهر باید ناز منشی هایشان را بکشد و در صف بیست روزه ی اجرای احکام چشمش به حال خوب یا بد کارمند و قاضی مربوطه باشد، فرق دارد با فلان رانت خواری که بنا بر رشوه و درصد و هزار کلاه شرعی و ناشرعی دیگر، بنام کارآفرینی میلیون ها دلار رانت به جیب زده و هردم لوح تقدیر دیگری را از رفقای کار بدستش میگیرد و به ریش همه ی مردم میخندد! ♦️آری، فرق دارد زمان با زمان، روزگار با روزگار، عید با عید، نوروز با نوروز! اما ماجرا هرچه هست، غصه و قصه هرچه هست . بازهم نوروز حتی برای دمی، آنی، لحظه ای، امید را، فال نیک را در کهکشان آرزوهای آدمی می نوازاند. حتی در  همین احوالی که دردهای نداری مردم، آرزوها فروخفته و امیدهای به فراموشی نشانده شده در کورسوی چراغ مبهم آینده، پیش از هر سین و شینی بر  خوان هفت سین مردم ، جاخوش کرده اند. ♦️گویی حافظه ناخودآگاه جمعی  اهالی سرزمین ایرانشهر، بازهم در هر حال و در هر هوایی که باشد، نوروز را نوید بهروزی می داند و امید بهبود  را هم سفر باد صبا می شمارد شاید که می دانند امید آخرین چیزی ست که میتوان به بهانه اش زنده ماند و نوروز و بهار چه بسا  نیز هم تنها دمی ست که امید را همچنان در خاطر زمان هلهله می کشد. #محمدحامدپورجعفری #نوروز #عید @najvayebagheney

خاموشی یکی از میراث‌بانان موسیقی سحرآمیز سیاچمانه ماموستا «جمیل احمدی» متولد 1325 که در کنار دیگر بزرگان سیاچمانه همچون «عثمان کمنه‌ای»، «محمدحسین کمنه‌ای»، «فتح‌الله امینی» و ... سال‌ها به خدمت در این عرصه مشغول بود، روز دوشنبه 14 اسفند در 78 سالگی و برای همیشه چشم از جهان فرو بست و امروز در زادگاهش نوسود واقع در هورامان درست در همانجایی که روزی سیاچمانه متولد شده بود برای همیشه چشم از جهان فروبست در حالی‌که نام و صدای‌ زیبا و اهورایی‌اش برای همیشه مانا خواهند ماند. اردشیر پشنگ