ایوان خانه شعر و ادب پارسی

05-Be gardeshe farvardin.mp3

🟨 مرور می کنم زندگی را به تکرار چیزی در این میان، به شدت گم شده است ... فریده یوسفی @Ivanxaneh .

🍀🍀🍀 زنی در پاریس می رقصد زنی در نیویورک آرایش می کند زنی در توکیو کار را بیچاره می کند زنی در برلین مدیر می شود زنی در هالیوود عشق می شمارد زنی در سازمان ملل سخنرانی می کند زنی در لندن مدل می شود زنی در فلورانس آواز می خواند زنی در مجله ی روز شناخته می شود زنی در کنار  دانوب نقاشی می کشد زنی در برادوِی روی صحنه می رود زنی در نروژ رئیس می شود زنی در برابر دوربین کاپولا می بوسد زنی در سیدنی اُپرا می رود زنی در کازینو دلار می گیرد زنی در هاروارد دانایی می افروزد اما همچنان زنی در آفریقا می میرد زنی در پاکستان فروخته می شود زنی در افغانستان کشته می شود زنی در هند زنی در چین زنی در کره شمالی زنی در کشمیر زنی... زحمت نان می کشد زنی در عراق گوشت جلویِ تیر می زاید زنی در فلسطین هنوز آواره است و زنی در ایران تنهاست اما همچنان زنهای آسیا و آفریقا زن هستنداما همچنان عشق دارندومادر می شوند آواز می خوانند اگر چه غمگین شعر می گویند اگر چه هجران ساز می زنند اگر چه خاموش کار می کنند اگر چه سخت عشق می گیرند اگر چه کم می رقصند اگر چه تنها می بوسند اگر چه کوتاه معلم می شوند اگر چه محروم روی صحنه می روند اگر چه تاریک آرایش می کنند اگر چه پنهان دانا هستند اگر چه فراموش شده و زنان ایران زنده هستند اگر چه بی صدا ... ؟؟؟ ‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎@Ivanxaneh .

🔰🔰🔰 دعا کنیم طلسم جهان شکسته شود دهان جنگ و جنون با کتاب بسته شود زمین به رقص بیاید زمانه خوب شود شب مصیبت ما ناگهان خجسته شود پرندگان به نواهای خوش ادامه دهند میان باغ کسی از شکار خسته شود و هیچ آدم برفی گرسنگی نکشد روابط غم و انسان ز هم گسسته شود همیشه قامت سرباز در امان باشد تفنگ کشته شود از کمر شکسته شود سیدصالح_ صدر (شاعر افغانی) @Ivanxaneh .

بیا تا جهان را به بد نسپریم به کوشش همه دست نیکی بریم ... #حکیم_طوس @Ivanxaneh .

🟨 زمین، مادر است مادری که مدام در کار آفرینش است زمین معبد عشق و رمز و راز عاشقانه است زمین مادر همه رنگ های دنیاست سبز است و جنگل می آفریند زمین  ابرها را تا خود آسمان بدرقه می کند تا ببارد بر بغض های پنهان و اندوه بیکرانش ... چقدر خسته است این مادر پیر با فرزندانی ناسپاس و نفس های به تنگ آمده ... #فریده_یوسفی @Ivanxaneh .

یادداشت آن روز                                              #فریده_یوسفی شادمانی کودکانه ما و عموهای زنجیرباف چه زود گذشت کودکی مان که در حیاط خانه ها گرد هم می آمدیم و دست در دست هم می چرخیدیم و شادمانه می خواندیم ... عموزنجیرباف ... زنجیر مرا بافتی ... پشت کوه انداختی ... به این ترتیب همه مان همصدا از عمو زنجیرباف می خواستیم تا زنجیرهای ما را ببافد و پشت کوه قاف بیندازد ... زنجیر پشت زنجیر بافته می شد و بچه ها شادمان بودند و بی هراس از این همه زنجیری که هیچ گاه پشت کوه قاف انداخته نشد تا سیمرغی بازش کند! عموها زنجیر می بافتند و پدرها، در شب نشینی های شان،  از قوطی کبریت شاه و وزیر، برتخت خودساخته شان می نشاندند و از همانان که ساخته بودند، شلاق می خوردند و در محکومیت خود با کمربند حاکم، سیاه کبود می شدند و آخر شب، شادمان از بازی و برد و باخت ِ شبانه به خانه بر می گشتند. کودکی مان رفت و آن شب نشینی ها برچیده شد اما بازی ها هیچ وقت به آخر نرسید و  زنجیرهایی که عموها بافتند،  پشت کوه نرفتند و در کوچه ها و خیابان ها پیش چشمان ما جرینگ جرینگ به چپ و راست می تازند ... حالا ما ماندیم و کلی زنجیرهای به هم بافته، و پدرانی که شلاق روزگار، شب و روز، جسم و جان شان را سیاه و  کبود می کند ... چه کرده اید با ما که هنوز هم در دایره بافته های دروغین تان گرفتاریم و چه کنیم با سرنوشت کودکان مان که در این دایره گرفتار نیایند! آی عموهای زنجیرباف ... @Ivanxaneh .

دوم اردیبهشت روز زمین است تنها سفینه قابل سکونت ... زمین خانه ماست حرمت خانه مان را نگهداریم ...