Zoroastrian wisdom

u-šān rāmišn-iz ī ēk az did ham ēwēnag. ān ī wuzurg rōšnīh ī az kirb, ēwēnag abar būm hamē tābīhēd, kē-š pad nigāhbedīh az gayōmart be padīrift, az xwaršēd abar wisānīhēd. *nēmag-ē <ī> ō gayōmart paymōzīhēd *kē bun tōhmag ī mardōmān būd; *nēmag-ē ō hāmōyēn-hammis, kē-š tōhmag būd hēnd meh rōšnīhā ud keh rōšnīhā. (Anklesaria, 1964, p. 165-166) پس هنگامی که آن نورِ ابدی، برای حفظِ کُنهِ وجودی انسان(تخمه‌ی کیومرث) از جوهر و عرض به سوی منشا آدمی آمد، توسط خورشید حفظ و سپس به زمین تابیده شد. پس بخشِ عظیمی، به آن سرچشمه‌ی اولیه‌ پرتو افکند و مابقی نیز به سایر مردمان که همه‌گی از آن بذر بودند فرود آمد... (بخشی از متن پهلوی گزیده‌های زادسپرم) “When the eternal light, which originated from the essence of humanity (the seed of Gayōmard), descended from the realm of substance and existence toward its source, it was entrusted to the sun for safekeeping and illumination upon the earth. A significant portion of this divine light descended directly from its source, while the remainder touched all those who were descendants of that same seed, each receiving varying degrees of radiance.” Part of the Pahlavi book of “Wizīdagīhā ī Zādisparam” (Selections of Zadsparam). ☝🏼✨ t.me/ZoroastrianismWisdom ☝🏼✨ https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

ēd rāy čē ohrmazd pad āb be dād, pad ātaxš frazāmēnīd; čē āb *čihr-ē dārēd ī rōšnāg ud waxšāg. ātaxš sōzāg *padīrāngar ī tōhm. čiyōn ka tōm ī urwarān be ō āb rasēd, ā-š zōr ī waxšagīh az-iš, ī xwēd bawēd. (Anklesaria, 1964, p. 148) آنچه را که دادار اورمزد از آب آفریند، با آتش تکمیل شود و پایان یابد زیرا که طبع آب رویاننده و لطیف است، حال آنکه طبع آتش سوزاننده و بازدارنده میباشد، پس هنگامی که تخم گیاهان به آب رسد، به سبب رویانندگی آب است که سبز گردد. (بخشی از متن پهلوی گزیده‌های زادسپرم) What Ohrmazd created from water will be completed and come to an end through fire, for water has a nurturing and gentle nature, while fire is burning and inhibitory. Therefore, when the seeds of plants reach water, they will become green due to the nurturing quality of water. Part of the Pahlavi book of “Wizīdagīhā ī Zādisparam” (Selections of Zadsparam). ☝🏼✨ t.me/ZoroastrianismWisdom ☝🏼✨ https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

نگاهی کوتاه به حکمتِ دینِ زرتشتی و رستگاری روان از نگرشِ مزدیسنان: 🌿🌼 اگرچه دین زرتشتی یکی از قدیمی ترین ادیان جهان است، اما روشی عملی برای زندگی انسانها ارائه میدهد که بسیار فراتر از دانشِ نظریِ صرف در مقایسه با سایر ادیان میباشد. درهسته‌ی مرکزی این نگرش، علت و معلولی نهفته است که بر پایه‌ی اعمال ما در این جهان و پیامدهای مستقیم آن بر دنیای کنونی و در جهانِ مینوی میباشد. این مفهوم در زبان فارسی با ضرب المثل معروفی بیان میشود: «آنچه را که میکاریم، همان را درو می‌کنیم» و نگرشی است که بر اهمیت رفتار و اخلاق ما تأکید کرده و به انسان ها گوشزد میکند که خواه درستی و نیکی‌ را انتخاب کنیم یا بدی و شر را، اعمال ما تا ابد تاثیر خود را بر جهان خواهد گذاشت و اثرِ آن بر زندگی ما و آیندگانمان خواهد ماند. از این روی زرتشتیان تلاش میکنند تا راهِ خیر و فضیلت را طی کنند و نه تنها از سلامت جسمانی خود مراقبت کرده، بلکه از رستگاری روان نیز محافظت نمایند. دینِ زرتشتی، نیکی را در اندیشه و گفتار و کردار میستاید و تلاش میکند تا با تقویت روابطِ هسته‌ای در خانواده‌ها به کاهشِ تنش‌ها و به تبع آن به ترویج صلحِ اجتماعی در جوامع بپردازد. از سوی دیگر، افراد تحت تأثیر اهریمن(نیروی شر) با عواقب اعمال بد خود مواجه میشوند و در صورت رشد در جامعه، بدی را گسترش داده و هرج و مرج را رواج میدهند که نقطه مقابل هدف و فلسفه‌ی وجودی دین مزدیسنی است. پس توجه به بیانات دینی و اهمیت به فرهنگ و حکمتِ مزدیسنی، به نور هدایت کننده‌ای تبدیل میشود و چراغی خواهد بود که هم وجود زمینی و هم سفر ما را به سوی امر الهی را روشن میکند. همانگونه که در متون باستانیِ دین نیز میبینیم هنگامی که پیامبر و خداوند به گفتگو میپردازند و برای اشوزرتشت این پرسش پیش می‌آید که در آخر چگونه بشریت باید در این جهان عمل کند تا رستگار شود؟ دادار اورمزد پاسخ در آیین «اختیار» میداند و آن را به انسان میسپارد و به نحوی ما را با حسِ کنجکاوی و درون نگری مواجه میکند که این نیز به خودی خود بسیار اندیشه برانگیز است. ☝🏼✨ t.me/ZoroastrianismWisdom ☝🏼✨ https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

*تصویر: روانشاد جمشید غریبشاهی، آتشبند پیشین روستای زرتشتی نشین قاسم آباد.

A Brief Insight into Zoroastrian Wisdom and Soul Salvation in our good Religion: 🌿🌼 As we know, Zoroastrianism stands as one of the world’s oldest religions. It imparts practical wisdom that transcends mere theoretical knowledge. At its core lies the fundamental principle of cause and effect: our actions in this world have direct consequences in the next. This concept, often expressed as “you reap what you sow,” underscores the importance of ethical behavior. Whether we choose righteousness or evil, our deeds reverberate through eternity. Zoroastrians strive to follow the path of virtue, safeguarding not only their physical well-being but also their spiritual salvation. The religion extols goodness in thought, word, and deed. By fostering kinship and brotherhood, it seeks to alleviate dissensions and promote harmony. On the other hand, individuals influenced by Ahriman (also known as Stan) face the repercussions of their malevolent actions, while the righteous receive just recompense. Wisdom, therefore, becomes the guiding light—one that illuminates both our earthly existence and our journey toward the divine. In an intriguing dialogue between our prophet, Asho-Zarathust, and Ahura-Mazda (God), the benevolent creator, the question of how humanity should act in this world remains unanswered, leaving us, as humans, with a sense of curiosity and introspection. ☝🏼✨ t.me/ZoroastrianismWisdom ☝🏼✨ https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

guft-iš ohrmazd ō spitāmān zarduxšt kū: “ān draxtē(w)-bun kē tō dīd [ān gētīg ast ī man ohrmazd dād]; ka az xwarm bē būd, u-š guft zarduxšt kū: “xwadāy mēnōgān gētīgān nimāyēd kū-m draxtē(w)-bun dīd kē čahār azg pad-iš būd?” (Anklesaria, 1957, p.3) هنگامی که زرتشت از خواب برخواست، از دادار پرسید: «ای خداوندِ گیتی و مینو، به من بگو که آن درختی که درخواب آن را دیدم، چهار شاخه داشت و بر یک ریشه بود چیست؟» پس اورمزد به زردشت اسپیتمان گفت که: «آن درخت تک‌ریشه‌ای که به چشمِ خود دیدی، جهانِ مادی است؛ که منِ اورمزد آن را آفریدم… (بخشی از متن پهلوی گزیده‌های زادسپرم) Once woken from sleep, Zarathustra said, “O Lord of spiritual and material beings, it seems that I have seen the trunk of a tree on which were four branches?” Ohrmazd said to Spitāmān-Zarduxšt(the profet), ‘The single-rooted tree that you saw, [that is the material world which I, Ohrmazd, have created].’ Part of the Pahlavi book of “Wizīdagīhā ī Zādisparam” (Selections of Zadsparam). ☝🏼✨ t.me/ZoroastrianismWisdom ☝🏼✨ https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

ud ka niyāyišn ī xwaršēd pad nērōg ī yazadān kard az-iš druz ī anāstawānīh ī zadag bawēd. (Jamasp-Asana, 1913, p.121) و هنگامی‌ که[اوستا خواند] و خورشید نیایش را به نیروی ایزدان تحویل داد، دُروجِ ناباوری و شک از او زدوده شد... And when the Kurshid-niayesh delivered the prayer to the Yazata (divine forces), doubt and disbelief were removed from it. A section of Pahlavi text of ‘handarz ī dastwarān ō weh-dēnān’ ☝🏼✨ t.me/ZoroastrianismWisdom ☝🏼✨ https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom