واحه‌ای در لحظه

می‌نویسما، پست هم می‌کنم، ولی بعدش می‌گم که چی؟! و پاک می‌کنم. بابت اینم ببخشید خلاصه.

ولی کاش فروشنده‌های لباس مجلسی نیان کمک‌مون برای پوشیدن لباس. موقع زایمان درسته وضعم بدتر بود. ولی اون‌موقع درد داشتم، کله‌ام داغ بود، حواسم نبود. الان ولی آدم معذب می‌شه از اینهمه صمیمیت 🚶‍♀🚶‍♀

بعد خانومه یه سوتین هم می‌خواست بهم بفروشه. داد دستم که پرو کنم. پرسیدم آخه لباس زیر پرو داره. گفت که آره شما جون بخواه، پرو چیه دیگه. بعد هم خودش اومد کمکم. از این کاراش قیمتشو حدس زده بودما ولی حدسم مثلا در حد ۳۰۰_۴۰۰ تومن بود. پرسیدم چند گفت ۷۰۰. در خود فروریختم.

گن ساعت شنی هم خریدم. پنج دقیقه پوشیدمش و بعد پشیمون شدم از خریدنش. ابزار شکنجه‌اس به خدا نه گن. همه استخوان‌هامو داشت خورد می‌کرد.

لباسم هم پولک داره، هم ملیله، هم برق برقیه کلاغ درونم از شدت خوشحالی داره جیغ می‌کشه.

ببخشید کامنت‌ها بی‌جواب می‌مونه، منتظر وقتی‌ام تا سرحال باشم و بتونم سر صبر جواب‌تون رو بدم. متأسفانه دست نمی‌ده همچین فرصتی.

رفتم برای حنا لباس خریدم، آوردم خواهر شوهرم دید و گفت عه، عین لباس منه که بختم خواهرا، بختم🚶‍♀🚶‍♀

وضعیت ظاهریم😌 اون قسمتی که با کش بستم در واقع باید روی کله‌ام می‌بود. منتها بخاطر فشارهای وارده سر خورده و جابه‌جا شده.

چهارشنبه حناست. کاش خانواده شوهر یه بهونه بدن دستم باهاشون قهر کنم نرم 😐 نه حوصله دارم نه پول نه لباس نه اندام متناسب نه قیافه درخور. دلم می‌خواد تو پستو قایم شم.

الان با باباش رفته سیب‌زمینی پیاز بخره و من در حالی که دارم از درد دست‌هام گریه می‌کنم نشستم دارم فیلم‌هاشو می‌بینم و تو دلم قربون صدقه‌اش می‌رم