cookie

We use cookies to improve your browsing experience. By clicking «Accept all», you agree to the use of cookies.

avatar

دل نوشته ها و مکاتبات محمد لاچینی

نخل ها بی سر و شط، از گِل و باران خالیست هیچ کس نیست در این سنگرِ باقی مانده...

Show more
Iran361 962The language is not specifiedThe category is not specified
Advertising posts
151
Subscribers
No data24 hours
No data7 days
No data30 days

Data loading in progress...

Subscriber growth rate

Data loading in progress...

حسن روحانی گفته: «تحریم و FATF، مانند دو پنجره هستند که اگر هر دو را باز کنیم،دو برابر هوا وارد می‌شود.» حسن جان!پنجره #تحریم را که آمدی باز کنی، اما شیشه هایش خرد شد و روی صورت ملت ریخت. حالا میخواهی پنجره #FATF را باز کنی تا مردان هیز و پلشت غریبه، از بالای آن، ناموس خانه را دید بزنند؟! تصویب لوایح باقیمانده، به ضرس قاطع، تمامی راه های فرار از تحریم اقتصادی را برای ایران خواهد بست. #خودکشی_اقتصادی_ممنوع @edalatotosee
Show all...
«کار صاحبش را گم کرده است» رئیس اداره فرهنگ و ارشاد تنکابن در غم از دست دادن یک هنرمند، متنی نوشته و مصیبت وارده را تسلیت گفته است که خبرگزاری ها آن را نشر داده اند. فارغ از ایرادات نگارشی فراوان، در پاراگراف سه خطی ابتدایی،چندین غلط املایی و نگارشی فاحش می یابید. می گفتند در مراسم تودیع و معارفه دو مدیر، یکی از کارمندان پشت تریبون رفت و گفت: «بسم ا... کار صاحبش را گم کرده است. والسلام‌». ما سال هاست سوخته از آنیم که کار صاحبش را گم کرده است. به قول حضرت حافظ؛ «جای آن است که خون موج زند از دل لعل زین تغابن که خزف می شکند بازارش» محمد لاچینی فعال اجتماعی-سیاسی مورخ 1399/12/7 @edalatotosee
Show all...
«فرصت مغتنم مردم برای اصلاح اندیشه نادرست شهری و شهرداری!» بهمن سال گذشته نوشتم؛ تنکابن در لبه پرتگاه قرار دارد و موفقیت در انتخابات مجلس را آخرین فرصت مردم، برای احیای عظمت و شوکت تنکابنِ بزرگ دانستم.خدا را شاکرم که بصیرت و علم مردم، دکتر حسینی را به ارمغان آورد.اما امروز با یقین کامل می نویسم که تنکابن در حوزه مدیریت شهری یک قدم با لبه پرتگاه فاصله دارد و اگر این بار در شورای شهر شاهد افراد توانمند، سالم، متخصص و متعهد نباشیم،اصلاح وضع موجود در سال های بعد، بسیار سخت خواهد بود. تنکابن در چند دوره اخیر شورا، همیشه با یک تفکر اداره شده است و اگر حتی در بعضی دوره ها،افرادی بر خلاف این اندیشه رأی آورده اند،به دلایل مختلف کاری از پیش نبرده اند.متأسفانه باید اذعان کرد اندیشه اداره شهر با این شیوه در مجموعه شهرداری، بروکراسی اداری و نیروی انسانی آن ریشه دوانده است به طوری که حتی باور عامه مردم نیز به این سو رفته که شاید حقیقتاً رسم درست شهرداری و مدیریت شهری، این گونه است! از تفکری حرف میزنم که در سایه وجود آن، بستر فساد و تبعیض و بی عدالتی گسترده شده و افراد حامی آن، حتی اگر از این اوصاف دورند،در مقابل آنچه که همه می بینیم و می شنویم، هرگز دم بر نمی آورند و سکوت می کنند.تفکری که در آن، بین بالا و پایین شهر و جنوب و شمال آن حتما فرق هست و در آن منافع ثروتمند و غنی و آشنا و پارتی دار بر مصالح مستضعف و مظلوم و غریب و بی کس، برتری دارد. قانون برای همه است اما برای برخی محکم و غیرقابل انعطاف و برای عده ای،قابل نرمش و اغماض. باید پذیرفت که مشکل در اسامی نیست.اینکه تقی برود و نقی بیاید یا زید برود و عمرو بیاید،دردی از مردم شهر دوا نخواهد کرد.باید اندیشه عدالتخواهی و روحیه فسادستیزی حاکم شود تا بتوان به اصلاح وضعیت فعلی امیدوار گشت. چند روزی است که بحث انتخابات آتی شورای شهر، کمی رونق گرفته و از گوشه و کنار، برخی آمادگی ضمنی خود را جهت کاندیداتوری در انتخابات آتی،اعلام می نمایند.اما در خلال تأیید و تکذیب هایی که از گوشه و کنار به گوش می رسد، یک نکته مهم شایان ذکر است. نکته ای که ممکن است در هیاهوی ماه های آینده و جو انتخاباتی پیش رو، مغفول بماند و گفتنش خالی از لطف نیست؛ قبلی ها که تکلیفشان روشن است. حواسمان باشد این بار با تغییر اسامی، گول نخوریم. یک محور، تراز و خط کش در شناخت افراد می تواند نسبت و نظر ایشان در خصوص تفکر شوراهای سابق و شیوه اداره آن ها باشد.بدیهی است انتخاب افرادی که مثل قبلی ها فکر می کنند و عمل خواهند کرد، جز خسران و خسارت چیزی عایدمان نخواهد کرد. محمد لاچینی فعال اجتماعی-سیاسی مورخ 99/11/23 @edalatotosee
Show all...
«در دانشگاه آزاد چه می گذرد؟!» دانشگاهی که سال 1361 با هدف گسترش برابری آموزشی و دسترسی آحاد جامعه به آموزش، تأسیس شد اما به تدریج با رویکرد بازاری مدیرانش، به معدن بزرگی از املاک و مستغلات تبدیل شد.تا حدی که شاید بتوان اکنون، آن را یکی از ثروتمندترین مراکز نیمه دولتی و به نوعی خصولتی ایران دانست. برخی برآوردها مجموع اموال و دارایی آن را بیش از 300 هزار میلیارد تومان تخمین می زنند.اما هر چه که هست، دانشگاهی که چند ده هزار کارمند و عضو هیات علمی ثابت و بیش از 50 میلیون متر مربع فضای آموزشی در اختیار دارد،اداره اش هم به همان میزان پرخرج است. چند سالی است که با فروکش کردن موج جمعیت و کاهش تعداد دانشجویان،تعداد پردیس ها و واحدهای زیان ده دانشگاه رو به افزایش نهاده اما تقریبا واحدی تعطیل نشده است. بحث تجمیع بارها مطرح شده ولی به دلایلی اجرایی نشده است. اما در گیر و دار سال هایی که دانشگاه، صندلی و ساختمان و کلاس و استاد اضافه میکرد و بر متراژ املاک آموزشی و غیرآموزشی خود می افزود، کیفیت آموزشی در آن روز به روز رنگ می باخت و به قهقرا می رفت.تا امروز که دانشگاه مانده است و هیأت علمی های جذب شده فراوانی که به دلیل تعطیلی بسیاری از رشته ها، دیگر جایگاهی برای تدریس ندارند و فقط حقوق های خود را از دانشگاه دریافت می کنند. نه بین واحدها جابجا می شوند و نه از کار معلق می گردند.به مجموعه این ها، کارمندان زیادی را اضافه کنید که با سفارشات این و آن و در نبود قوانین محکم استخدامی، مازاد بر نیاز تعداد دانشجویان حتی در دهه 70 و 80 جذب شده اند اما حالا واحدها با یک دهم همین تعداد کارمند، اداره می شوند.و چون دانشگاه هم اکنون تقریباً منبع درامدی غیر از شهریه دانشجویان ندارد، حقوق و مزایای همه این اعضای هیأت علمی و کارمندان، آن وقت باید از جیب دانشجویان برود. دانشجویانی که در حقیقت با این اوضاع، به دلیل معوقات مالی دانشگاه به اساتید هیأت علمی و حق التدریس، که در بعضی واحدها به چند ترم هم می رسد، مجبورند در بعضی موارد، خلأ حضور اساتید قوی تر و باسوادتر را تاب بیاورند و به همان ها که به نوعی خیر الموجودین هستند و با حق التدریس خنده دار و اندک دانشگاه راضی به تدریس می شوند، بسنده نمایند. باید پذیرفت مدیریت فشل و غیرجهادی در دانشگاه آزاد بعد از دوران جاسبی، ماندگار شد و اگر چه تغییراتی در اساسنامه، قوانین و مدیریت اعمال گردید اما چیزی که هم اکنون با آن روبرو هستیم، خبر از ورشکستگی زودهنگام دانشگاه و آغاز موج تعطیلی واحدهای کوچکتر را می دهد.موجی که تنها راه حل آن، فروش و تبدیل به احسن املاک و مستغلات اضافی واحدها به نظر می رسد اما هیچ عزم راسخی برای آن دیده نمی شود.هر چه هم بیشتر به تأخیر بیفتد کار را سخت تر و ثقیل تر خواهد کرد. از کیفیت آموزشی که اثری باقی نمانده، آقایان اگر دیر بجنبند کمیت هم به زودی رنگ خواهد باخت. محمد لاچینی فعال اجتماعی، سیاسی مورخ 99/11/18 @edalatotosee
Show all...
«مُشک آن است که خود ببوید، نه آنکه امام جمعه بگوید!!! » در کانال «مطالبات مردمی»، خبری مبنی بر تشرف تنی چند از مدیران استان و شهرستان تنکابن، محضر امام جمعه تنکابن، منتشر شده بود که اگر مشروح مذاکرات فوق العاده مهم ایشان را ذیل خبر بخوانید،متوجه تعریف و تمجیدهایی می شوید که از عملکرد یکدیگر داشتند و ما مردم هرگز رنگ و بوی این عملکرد صواب را نه دیده ایم و نه چشیده ایم!نانی به هم قرض می دادند که ما بیاتش را هم سر سفره هایمان نداریم! سؤالم اینجاست که منظور امام جمعه محترم، تقدیر از کدام «خدماتِ مطلوب» مدیران شهرستان است؟! کدام«توسعه روستاها» و «توسعه شهرستان»، مورد تحسین قرار گرفته است؟! «رفع کدام مشکلات»، باعث تشکر امام جمعه محترم شده است؟! از کدام «بحرانِ در شرف وقوع» توسط فرمانداری، پیشگیری شده است؟! حال که به دلیل شیوع کرونا، منبر خطابه از امام جمعه محترم گرفته شده است،شایسته است که ایشان از هر راه ممکن دیگر، مشکلات مردم را به گوش مسئولان محترم برسانند و اگر پیگیری و اقدامی هم مشاهده کردند،به طور مستدل و مستند که برای مردم نیز ملموس و محسوس باشد،از خادمین ملت تشکر نمایند. از ایشان انتظار می رود چنین ستایشگری ها و مدح و ثناگویی ها را دون شأن خود بدانند. اگر خاطر حضرات مکدر نمی شود،آیا بهتر نیست قدری از این تعارفات کم کرده و به درد واقعی مردم برسند؟! در کوچه به کوچه این شهر، آلام و دردهایی نهفته است که با سیاسی کاری حل نمی شود و نیاز به کار و تلاش دارد. اصرار دوستان برای حفظ صندلی مدیریت، برای کسب کدام منفعت دنیوی و اخروی است را نمی دانم، اما این را خوب می دانم که هیچ چیز آنقدر سر جایش نیست که امام جمعه می فرمایند... محمد لاچینی فعال اجتماعی-سیاسی مورخ 99/11/12 @edalatotosee
Show all...
آن روز در اوج قیمت ها اشاره کردم که قله قیمتی در بسیاری مولفه ها را تجربه می کنیم و به زودی شاهد کاهش ارزش ایشان خواهیم بود. اما امروز وقت خرید سهام است. مثلی است در بازار سرمایه که می گوید؛ «وقتی همه می ترسند تو جسور باش.» منتظر یک رالی صعودی قدرتمند در بازار بورس باشید. محمد لاچینی مورخ 99/10/29 @edalatotosee
Show all...
«استاندار مازندران چرا آدرس غلط می دهد؟!» اخیراً بخشنامه ای از سوی استانداری مازندران،مبنی بر لغو کلیه مراسم عزاداری و سیاسی منتشر شده است. بخشنامه ای که اگرچه برای هیئت ها در آستانه ایام فاطمیه، تمام و کمال به اجرا در آمد، اما در مورد مراسمات صوری و جلوی دوربینی فرماندار و امام جمعه و مسئولان، اجرا نشد.فرمانداری، هیأت ها را از برگزاری مراسم منع کرد اما همان فردایش در مصلی، در مراسم 9 دی شرکت کرد.این تبعیض را کجای دلمان بگذاریم؟! هیأتی ها که تابع محض ولی فقیه هستند مثل همیشه در مقابل قانون،سر خم کردند و سکوت نمودند. اما مگر همین هیئت ها در ماه محرم، مراسم عزاداری را با رعایت پروتکل های بهداشتی، برگزار نکردند به نحوی که حتی یک مورد شیوع کرونا در این باب گزارش نشد؟! آیا به راستی منشأ شیوع کرونا،هیأت های مذهبی هستند یا جاده هایی که به صورت شبانه روزی جهت تردد مسافران خوش گذران و بی درد تهران و کرج و غیره باز است؟! آیا واقعاً استاندار خبر ندارد که حتی در دوران اعمال مقررات منع آمد و شد هم، جاده ها و شهرها و روستاهای مازندران، مملو از مسافرانی بوده است که با طیب خاطر پا روی گاز گذاشته اند و مسیر را تا آبادی های ما پیموده اند؟! کیست که نداند اگر از روز اول، آن مقام بالادستی و به تبع آن، استاندار و دادستان مازندران، جاده های استان را بسته بودند، مازندران الان به اصطلاح گاو پیشانی سفید شیوع کرونا در کشور نبود؟! البته که ویروس فرافکنی و آدرس غلط دادن در دولت دوازدهم،بسیار پیش تر از کرونا در بین مسئولین دولت، اپیدمی شده است. اما اطبای دولتی باید بدانند این طور هم نیست که این مردم،به هر تجویزی از سوی ایشان عمل کنند. آیا می توان به دولتی که در آن از خرد جمعی خبری نیست و یک نفر تصمیم گیرنده مطلق است و حتی وزیر و استاندار و دانشمند و نخبه و غیره، اجازه اظهار نظر پیدا نمی کنند، اعتماد کرد؟! محمد لاچینی فعال اجتماعی-سیاسی مورخ 99/10/11 @edalatotosee
Show all...
در خبرها آمده بود که بودجه پیشنهادی برای نهاد شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور در سال 1400،مبلغی بالغ بر حدود 35 میلیارد تومان است. سال 1399 هم علی رغم شرایط کرونایی حاکم و عدم برگزاری نماز جمعه در بیشتر زمان ها و مکان ها، حدود 30 میلیارد تومان به این نهاد، ردیف بودجه اختصاص داده شد. سؤال اینجاست که شورای سیاست گذاری که در دوران کرونایی، عملاً در حالت «استندبای» به سر برده است، چرا باید همچین بودجه ای را دریافت کند؟! و سؤال مهم تر آنکه،در حالیکه شورا بابت عدم انجام پروژه های معروف به «آدینه» در چند شهر مثل «تنکابن» و «رشت» به مردم بدهکار است و تأخیر چند ساله تحویل پروژه هایش،حالا دیگر به شکایت و دادگاه رسیده است، چرا بودجه اختصاص داده شده را صرف اتمام کار پروژه ها نمی کند؟! آیا واقعا حضرات والامقام شورای سیاست گذاری که بنده یک هزارم آنها نیز سواد دینی ندارم، نمی دانند که حق الناس بر گردنشان است؟! آیا متوجه نیستند که وقتی تأدیه حق الناس، بر انجام فریضه حج واجب، مقدم است، علی الاصول اولویت کاری ایشان نیز باید اتمام این پروژه ها باشد؟! محمد لاچینی فعال اجتماعی-سیاسی مورخ 99/10/5 @edalatotosee
Show all...
Choose a Different Plan

Your current plan allows analytics for only 5 channels. To get more, please choose a different plan.