یادداشت‌های امید پیشگر

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع 🆔 https://t.me/pishgar_ir

یادکرد مصیبت امام حسین(ع) در این متن، تلاش کرده‌ام مصائب آن حضرت را با گزینش از منابع، یکی پس از دیگری بیان کنم. نیز از آوردن گزارش‌های بسیار ناگوارتر پرهیز کرده‌ام. لعن الله قوماً قتلوک یا ابا عبدالله. 🆔 https://t.me/pishgar_ir

سَبیل، سُبُل، صراط تفسیر آیه69 سوره عنکبوت وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنين‏َ (عنکبوت:69) سبیل، یکی از راه‌های بندگی خداست که انسان را به خدا می‌رساند. سبیل را خدا از راه عقل و نقل به انسان می‌نمایاند. إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ. از اینجا به بعد این انسان است که یا آن را می‌رود و از محارم اجتناب می‌کند و یا نمی‌رود و "ما أمر الله" را ترک می‌کند. إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً. اینجا شکر به معنای اجتناب المحارم (کافی، ج2، ص95، ح10) و کفر به معنای ترک ما امر الله است (همان، ص390). اگر کسی سبیل را که خدا با هدایت تشریعی به او نشان می‌دهد رفت و در پیمودن آن و زدودن موانع، تلاش کرد (جاهَدُوا فينا)؛ هدایت پاداشی، نصیب او می‌شود؛ یعنی خدا به‌شکل ویژه به او کمک می‌کند؛ یعنی توفیق می‌دهد تا مانده راه را با موفقیت طی کند (لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا). بخش پایانی آیه که در آن سخن از معیت الهی و یا همراهی ویژه خدا با نیکوکاران است؛ این معنا را تأیید می‌کند. و اگر این راه را نرفت و گام در راه‌های دیگر گذاشت؛ از این طی این راه باز می‌ماند. لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِه‏ (انعام:153) چند گفتنی 1. هدایت در این آیه، هدایت پاداشی و تکوینی است؛ زیرا در پی جاهَدُوا فينا که عمل به هدایت اولیه و تشریعی است آمده است. 2. سُبُل به اعتبار جاهَدُوا، جمع آمده است. 3. به مجموع این وظایف که در قالب دین از سوی خدا عرضه شده است و در یک کلمه عبادت خداست؛ صراط هم گفته می‌شود. إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقيم‏ٌ (آل عمران:51). 4. جملۀ الطرق إلى اللَّه بعدد أنفاس الخلائق‏، روایت نیست. معنای آیه: هر کس در راه انجام هر کار خداپسندانه تلاش کند ما او را در طی آن مسیر و انجام آن کار موفق می‌کنیم. 🆔 https://t.me/pishgar_ir

سَبیل، سُبُل، صراط تفسیر آیه69 سوره عنکبوت وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنين‏َ (عنکبوت:29) سبیل، یکی از راه‌های بندگی خداست که انسان را به خدا می‌رساند. سبیل را خدا از راه عقل و نقل به انسان می‌نمایاند. إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ. از اینجا به بعد این انسان است که یا آن را می‌رود و از محارم اجتناب می‌کند و یا نمی‌رود و "ما أمر الله" را ترک می‌کند. إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً. اینجا شکر به معنای اجتناب المحارم (کافی، ج2، ص95، ح10) و کفر به معنای ترک ما امر الله است (همان، ص390). اگر کسی سبیل را که خدا با هدایت تشریعی به او نشان می‌دهد رفت و در پیمودن آن و زدودن موانع، تلاش کرد (جاهَدُوا فينا)؛ هدایت پاداشی، نصیب او می‌شود؛ یعنی خدا به‌شکل ویژه به او کمک می‌کند؛ یعنی توفیق می‌دهد تا مانده راه را با موفقیت طی کند (لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا). بخش پایانی آیه که در آن سخن از معیت الهی و یا همراهی ویژه خدا با نیکوکاران است؛ این معنا را تأیید می‌کند. و اگر این راه را نرفت و گام در راه‌های دیگر گذاشت؛ از این طی این راه باز می‌ماند. لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِه‏ (انعام:153) چند گفتنی 1. هدایت در این آیه، هدایت پاداشی و تکوینی است؛ زیرا در پی جاهَدُوا فينا که عمل به هدایت اولیه و تشریعی است آمده است. 2. سُبُل به اعتبار جاهَدُوا، جمع آمده است. 3. به مجموع این وظایف که در قالب دین از سوی خدا عرضه شده است و در یک کلمه عبادت خداست؛ صراط هم گفته می‌شود. إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقيم‏ٌ (آل عمران:51). 4. جملۀ الطرق إلى اللَّه بعدد أنفاس الخلائق‏، روایت نیست. معنای آیه: هر کس در راه انجام هر کار خداپسندانه تلاش کند ما او را در طی آن مسیر و انجام آن کار موفق می‌کنیم. 🆔 https://t.me/pishgar_ir

سَبیل، سُبُل، صراط تفسیر آیه 29 سوره عنکبوت وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنين‏َ (عنکبوت:29) سبیل، یکی از راه‌های بندگی خداست که انسان را به خدا می‌رساند. سبیل را خدا از راه عقل و نقل به انسان می‌نمایاند. إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ. از اینجا به بعد این انسان است که یا آن را می‌رود و از محارم اجتناب می‌کند و یا نمی‌رود و "ما أمر الله" را ترک می‌کند. إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً. اینجا شکر به معنای اجتناب المحارم (کافی، ج2، ص95، ح10) و کفر به معنای ترک ما امر الله است (همان، ص390). اگر کسی سبیل را که خدا با هدایت تشریعی به او نشان می‌دهد رفت و در پیمودن آن و زدودن موانع، تلاش کرد (جاهَدُوا فينا)؛ هدایت پاداشی، نصیب او می‌شود؛ یعنی خدا به‌شکل ویژه به او کمک می‌کند؛ یعنی توفیق می‌دهد تا مانده راه را با موفقیت طی کند (لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا). بخش پایانی آیه که در آن سخن از معیت الهی و یا همراهی ویژه خدا با نیکوکاران است؛ این معنا را تأیید می‌کند. و اگر این راه را نرفت و گام در راه‌های دیگر گذاشت؛ از این طی این راه باز می‌ماند. لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبيلِه‏ (انعام:153) چند گفتنی 1. هدایت در این آیه، هدایت پاداشی و تکوینی است؛ زیرا در پی جاهَدُوا فينا که عمل به هدایت اولیه و تشریعی است آمده است. 2. سُبُل به اعتبار جاهَدُوا، جمع آمده است. 3. به مجموع این وظایف که در قالب دین از سوی خدا عرضه شده است و در یک کلمه عبادت خداست؛ صراط هم گفته می‌شود. إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقيم‏ٌ (آل عمران:51). 4. جملۀ الطرق إلى اللَّه بعدد أنفاس الخلائق‏، روایت نیست. معنای آیه: هر کس در راه انجام هر کار خداپسندانه تلاش کند ما او را در طی آن مسیر و انجام آن کار موفق می‌کنیم. 🆔 https://t.me/pishgar_ir

در رثای حضرت عباس(ع) تا مشکتو تو آب زدی؛ موجای دریا شد آروم 🆔 https://t.me/pishgar_ir

در رثای حضرت عباس(ع) در خیام حرم آن قحطی آب 🆔 https://t.me/pishgar_ir