بهترین کتاب ها

خوشا دردی که درمانش تو باشی خوشا راهی که پایانش تو باشی خوشا چشمی که رخسار تو بیند خوشا ملکی که سلطانش تو باشی خوشا آن دل  که دلدارش تو گردی خوشا جانی که جانانش تو باشی خوشی و خرمی و کامرانی کسی دارد که خواهانش تو باشی چه خوش باشد دل امیدواری که امید دل و جانش تو باشی همه شادی عشرت باشد، ای دوست در آن خانه که مهمانش تو باشی گل و گلزار خوش آید کسی را که گلزار و گلستانش تو باشی چه باک آید زکس! آن را که او را نگهدار و نگهبانش تو باشی مپرس ازکفر و ایمان بی دلی را که هم کفر و هم ایمانش تو باشی برای آن به ترک جان بگوید دل بیچاره، تا جانش تو باشی عراقی" طالب درد است دایم به بوی آنکه درمانش تو باشی عراقی همدانی @Thebestbookes

خوشا دردی! که درمانش تو باشی خوشا راهی! که پایانش تو باشی خوشا چشمی! که رخسار تو بیند خوشا ملکی! که سلطانش تو باشی خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی خوشا جانی! که جانانش تو باشی خوشی و خرمی و کامرانی کسی دارد که خواهانش تو باشی چه خوش باشد دل امیدواری که امید دل و جانش تو باشی همه شادی عشرت باشد، ای دوست در آن خانه که مهمانش تو باشی گل و گلزار خوش آید کسی را که گلزار و گلستانش تو باشی چه باک آید زکس! آن را که او را نگهدار و نگهبانش تو باشی مپرس ازکفر و ایمان بی دلی را که هم کفر و هم ایمانش تو باشی برای آن به ترک جان بگوید دل بیچاره، تا جانش تو باشی عراقی" طالب درد است دایم به بوی آنکه درمانش تو باشی عراقی همدانی @Thebestbookes

من با کتاب‌هایم بارها پرواز کرده‌ام؛ تا آسمان‌های ناشناخته، و بر فراز کهکشان‌های بیگانه‌ای که عقل را به حیرت وا می‌داشت و شاخه‌های درخت اندیشه را به سوی آفتاب درایت، می‌افراشت! من با نیچه در خلوتم گریسته و با فروید چای نوشیده‌ام، من صد سال در دهکده‌ی دورافتاده‌ای زیسته‌ام که از آسمانش گل‌های زرد می‌بارید.. من آدم‌های زیادی بوده‌ام و قرن‌های زیادی زیسته‌ام، هرگز تنها نبوده‌ام و هرگز تسلیم دردها و مشکلاتم نشده‌ام، هربار که غمگین می‌شدم، خورشید نهفته در آسمانِ کتابی، امید را به قلبم تابانده و راه را به روی افکارم گشوده و هربار که تنها بوده‌ام، دستی از لابه لای کلمات، در آغوشم کشیده..‌. و من تمام زندگی‌ام بیقرار همان دقایق و ثانیه های بینظیری‌ام که مشغله‌هایم را گوشه‌ای رها می‌کنم و با یک لیوان چای با یک فنجان قهوه، خودم را در آغوش امن و آرام کتاب‌ها می‌اندازم. من عاشقم؛ عاشق جادوی بی حد و حصر کلمات و عاشق و تشنه‌ی تمام کتاب‌هایی که هنوز نخوانده‌ام و جهان‌های تازه‌ای که هنوز کشفشان نکرده‌ام. کتاب‌ها معجزه‌اند؛ معجزه‌های بینظیری که در ذهن، اتفاق می‌افتند و در قلب، احساس می‌شوند... @Thebestbookes

اسرای لهستانی را به اردوگاه های کار اجباری می‌فرستاند. بعد نوبت به یهودی‌ها رسید. زن و مرد در این اردوگاه‌ها به کار طاقت فرسا می‌پرداختند و حداقل جیره‌ی غذایی را دریافت می‌کردند. وقتی بیمار و ناتوان می‌شدند، به حمام فرستاده می‌شدند. در این حمام‌ها گاز سمی استنشاق می‌کردند و ظرف چند دقیقه، بدون صرف فشنگ جان می‌دادند. سپس جنازه‌ها را در کوره‌ها می‌سوزاندند، تمیزترین شکل کشتار! چه کسی این سیستم تمیز را راهبری می‌کرد؟ آدولف آیشمن، مهندس آلمانی که مأمور طراحی سیستم راه حل نهایی (Final Solution) شده بود. وقتی در ۱۹۴۵ متفقین، برلین را محاصره کردند، هیتلر خودکشی کرد، اما هیتلر به تنهایی جنایات خود را سازماندهی نمی‌کرد، جمعی از نوابغ آلمان با او همراهی می‌کردند: گوبلز، گورینگ، هیملر و آیشمن نمونه‌هایی از این نوابغ مؤمن به پیشوا بودند. برخی از آنها در دادگاه جنایات جنگی نورنبرگ محاکمه شدند ولی تعدادی از آنها به نقاط دور دنیا همچون آمریکای جنوبی گریختند و با هویت جعلی سالها به زندگی مخفی ادامه دادند. آیشمن یکی از آنان بود. او سالها پس از پایان جنگ، دستگیر شد و به اورشلیم فرستاده شد. پژوهشگران برجسته‌ای به مطالعه پرونده آیشمن پرداختند. آنها کنجکاو بودند ببینند وضعیت روانی کسی که مرگ هزاران انسان بی‌گناه را مدیریت کرده چگونه است. یکی از معروف‌ترین کسانی که پرونده آیشمن را بررسی کرد "هانا آرنت" بود. هانا آرنت دکترای فلسفه خود را در ۱۹۲۹ زیر نظر "کارل یاسپرز" روانپزشک و فیلسوف آلمانی در دانشگاه هایدلبرگ اخذ کرد. پس از به قدرت رسیدن نازی‌ها مدتی توسط گشتاپو دستگیر شد ولی سپس به آمریکا گریخت. او اولین زن استاد در دانشگاه پرینستون بود. هانا آرنت در زمان محاکمه‌ی آیشمن مقالاتی را برای مطبوعات می‌نوشت که بعدها جمع آوری و در کتاب "آیشمن در اورشلیم" منتشر شدند. نتیجه‌ی تحقیقات پژوهشگرانی برجسته در سطح آرنت این بود: -آیشمن هیچگونه بیماری روانی نداشت! او نه نسبت به لهستانی‌ها و نه نسبت به یهودیان، هیچ خاطره‌ی بد یا کینه‌ای نداشت. -آیشمن در تمام سال‌های مدرسه و دانشگاه، فردی منضبط، قانون‌مند، وظیفه‌شناس و نمونه بود. -آیشمن هیچ سابقه‌ی شخصی از پرخاشگری و خشونت نداشت و در خانواده و دوستان به عنوان فردی معاشرتی، مهربان و گرم شناخته می‌شد. -آیشمن اعتقاد داشت که به عنوان یک تکنوکرات به وظایفش عمل کرده است، سیستمی که در آن کار می‌کرد، مأموریتی را به او محول کرده بود و او هم به بهترین نحو، مأموریت را مهندسی کرده بود. در جنایات بزرگ و نظام‌مند به دنبال شخصیت‌های ضد اجتماعی نگردید. شاگرد اول‌هایی با معدل بالا و نمره‌ی انضباط بیست، بدنه‌ی ماشین‌های سرکوب را می‌سازند و نوابغ خودشیفته (Narcissistic) این کارمندان شریف، وظیفه شناس و مطیع را به انجام وظیفه، مکلف می‌کنند. جنایت‌های سازمان یافته و کلان، زمانی محقق می‌شوند که جنایت، تبدیل به وظیفه شود! شعبده‌ی رهبران توتالیتر همچون هیتلر، استالین و مائو این است که جنایت را تبدیل به تکلیف می کنند! @Thebestbookes

فقر، با قرار دادن حافظه فعال در تنگنا ، باعث تضعیف عملکردمان می‌شود .فقر به این دلیل باعث کاهش کارایی مان می‌شود که پردازنده ذهنی مان را به موضوعات دیگر مشغول می‌کند این شرایط موجب ایجاد موقعیتی تراژیک است که در آن فقرا ، که بیش از همه نیازمند دستمزد کارشان هستند، از همه بیشتر زیر فشار کاهش بازدهی قرار می‌گیرند. @Thebestbookes

این کتاب را سندهیل مولاینیتن، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، و الدار شفیر، استاد روان‌شناسی دانشگاه پرینستون، نوشته‌اند و به تعبیر کارشناسان در آن نظریۀ انقلابی جدیدی دربارۀ فقر مطرح کرده‌اند. «فقر احمق می‌کند»، در عین اعتبار علمی، نثری شیوا و خواندنی دارد و پر است از مثال‌های ملموس و آشنا دربارۀ زندگی روزمرۀ ما و سر و کله‌ زدنمان با انواع فقر؛ کمیابی پول، زمان، انرژی و توان جسمی و ذهنی و نظایر آن‌ها. در کتاب " فقر احمق می‌کند" می‌خوانیم: آیا افراد فقیر به این خاطر فقیر هستند که تصمیمات بدی می‌گیرند؟ طرز فکری قدیمی می‌گوید: افراد فقیر به این خاطر فقیر هستند که تصمیمات بدی می‌گیرند. اما سندهیل مولاینیتن، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، و الدار شفیر، استاد روان‌شناسی دانشگاه تاد، کتابی با عنوان «کمیابی» نوشتند که این مسئله را رد می‌کند. از نظر آن‌ها ماجرا کاملاً برعکس است و در واقع افراد به این خاطر تصمیمات بدی می‌گیرند که فقیر هستند. اگرچه تمام مشکل افراد فقیر مربوط به کمیابی نیست، اما کمیابی به هر شکلی و برای هر کس اتفاق بیفتد، ظرفیت ذهنی را ربوده و مختل می کند. این فرضیه، همه چیز را شامل می‌شود؛ از گرسنگی‌ کشیدن و تنهایی گرفته تا کمبود زمان و فقر. روان‌شناسان به‌خوبی این مفهوم را توضیح داده‌اند: اگر ذهن روی یک چیز یا یک کمبود متمرکز باشد، توانایی‌ها و مهارت‌های دیگر مثل توجه، کنترل فرد روی خودش و برنامه‌ریزی بلندمدت مختل می‌شود. به‌گفتۀ مولاینیتن و شفیر در این وضعیت، پردازشگر ذهن ما مانند پردازشگر رایانه‌ای که در حال اجرای چندین برنامه است، کند می‌شود. در واقع ما ظرفیت‌های ذهنی‌مان را از دست نمی‌دهیم؛ بلکه توانایی دسترسی به تمام داشته‌های معمولمان را نخواهیم داشت. اما مهم‌ترین و بحث برانگیزترین بخشِ این کتاب مشخص‌ساختن این ادعا است که کمیابی می‌تواند هر کسی را تحت کنترل خود درآورد. بحث آن‌ها این است: ویژگی‌هایی که بخشی از شخصیت افراد تلقی می‌شوند، مثل رفتارهای فکرنشده، عملکرد نامناسب در مدرسه و تصمیمات نادرست مالی، شاید درحقیقت محصول احساس تأثیرگذار کمیابی باشند و زمانی که این احساس مداوم باشد، ذهن را در اختیار گرفته و این شرایط را به آن می‌قبولاند؛ مثل کسانی که در باتلاق فقر گرفتار شده‌اند. فقر، نوعی محدودیت در انتقال داده‌ها در ذهن یا به عبارتی «کاهش پهنای‌باند» را به‌دنبال خواهد داشت که توانایی افراد برای تصمیم‌گیری و اقدام را می‌کاهد. او برای تبیین این موضوع چنین می‌گوید: «اگر بخواهیم واضح سخن بگوییم، هر کسی که باشی، فقر می‌تواند تو را احمق‌تر کند» مولاینیتن و شفیر توضیح می‌دهند که «افزایش دغدغه‌های مالی برای فقرا، عملکرد ذهنی آن‌ها را حتی بیش از بی‌خوابیِ شدید کاهش می‌دهد» فلذا فقر و کمبود از ظرفیت ذهن می‌کاهد. آنطور که مولاینیتن توضیح می‌دهد، اگرچه تمام مشکل افراد فقیر مربوط به کمیابی نیست؛ کمیابی می‌تواند نشانگر نوع ذهنیتی باشد که افراد درگیر با آن از خود نشان می‌دهند کسانی که خود را در چرخۀ کمیابی می‌یابند، ناگزیر عملکردشان دچار نقصان می‌شود، تمرکزشان کاهش می‌یابد و برنامه‌های بلندمدت آنان، جایش را به برنامه‌ای کوتاه‌مدت روزمرگی می‌دهد: "خاموش‌کردن موقت آتش مشکلات مالی" که این خود مشکلات دیگری به وجود می‌آورد اگرچه دانشمندان علوم اجتماعی از مسائل اقتصادی مرتبط با فقر به‌خوبی مطلع‌اند؛ اما دربارۀ آثار روانی که در هر گروه از افراد ایجاد می‌کند، اطلاعات چندانی ندارند. آنطور که مولاینیتن می‌گوید، اهمیت این دانش اجتماعی به اندازۀ دانش تکنولوژیکی است که سیاست‌گذاران برای حل مشکلات به آن تکیه می‌کنند. دانشمندان منابع گسترده‌ای را صَرف توسعۀ داروها، فناوری‌های تصفیۀ آب، ابزار مالی و خدمات اجتماعی می‌کنند که برای کمک به افراد نیازمند طراحی شده‌اند؛ اما واداشتن افراد به استفاده از این فناوری‌ها نیازمند فهم ذهن و روان آنهایی است که از این ابزارها استفاده می‌کنند. @Thebestbookes

📕 فقر احمق میکند ✍ الدار شفیر @Thebestbookes

📕 فقر احمق میکند ✍ الدار شفیر هزینه‌ها همواره مساله‌ی بزرگی در زندگی انسان بوده است. احتمالا از همان اولین زمان‌هایی که تمدن شکل گرفت انسان‌ها تلاش کرده‌اند برای مدیریت هزینه‌های خود راه حل‌هایی پیدا کنند. اما برای انسان مدرن این مساله نمود بارزتری دارد. شکل زندگی تغییر کرده است و تجملات زیادی وارد زندگی انسان شده‌اند که مدیریت هزینه‌ها را سخت کرده‌اند. هزینه‌هایی که از آن حرف می‌زنیم هم می‌تواند هزینه‌هایی مادی و هم چیزهایی مانند زمان باشد که در زندگی انسان امروز، که گوناگونی دغدغه‌هایش به شدت افزایش یافته به شدت موثر است. فقر احمق می‌کند کتاب جذاب و کاربردی‌ای است که  مسئله‌ی «کمبود» یا «کمیابی» را بررسی کرده و نگاه جدیدی به خواننده می‌دهد.  همان‌طور که افراد درگیرِ گرسنگی مهلک به چیزی جز غذا فکر نمی‌کنند، همهٔ ما، در مواجهه با هر نوع کمیابی، جذبش می‌شویم. ذهن به شکلی خودکار و پرقدرت به‌سمت نیازهای برآورده نشده متمایل می‌شود. @Thebestbookes

📕 فقر احمق میکند ✍ الدار شفیر هزینه‌ها همواره مساله‌ی بزرگی در زندگی انسان بوده است. احتمالا از همان اولین زمان‌هایی که تمدن شکل گرفت انسان‌ها تلاش کرده‌اند برای مدیریت هزینه‌های خود راه حل‌هایی پیدا کنند. اما برای انسان مدرن این مساله نمود بارزتری دارد. شکل زندگی تغییر کرده است و تجملات زیادی وارد زندگی انسان شده‌اند که مدیریت هزینه‌ها را سخت کرده‌اند. هزینه‌هایی که از آن حرف می‌زنیم هم می‌تواند هزینه‌هایی مادی و هم چیزهایی مانند زمان باشد که در زندگی انسان امروز، که گوناگونی دغدغه‌هایش به شدت افزایش یافته به شدت موثر است. فقر احمق می‌کند کتاب جذاب و کاربردی‌ای است که  مسئله‌ی «کمبود» یا «کمیابی» را بررسی کرده و نگاه جدیدی به خواننده می‌دهد.  همان‌طور که افراد درگیرِ گرسنگی مهلک به چیزی جز غذا فکر نمی‌کنند، همهٔ ما، در مواجهه با هر نوع کمیابی، جذبش می‌شویم. ذهن به شکلی خودکار و پرقدرت به‌سمت نیازهای برآورده نشده متمایل می‌شود. @Thebestbookes

و این جهان گذرنده را خلود نیست و همه بر کاروان‌گاهیم و پس ِیکدیگر می‌رویم و هیچ کس را اینجا مُقام نخواهد بود. چنان باید زیست که پس از مرگ، دعای نیک‌ کنند. 📕تاریخ بیهقی @Thebestbookes