د.ت

🆔 @Fermusifer

یکی از نشونه های عشق حقیقی اینه که، به تو عشق بورزه بدون اینکه شایستگیشو داشته باشی. اگه مردی به من بگه: عاشق توام چون روشنفکری، محترمی، باکره ای، ظرف هارو هم خوب میشوری،منو نا امید میکنه،چنین عشقی بیشتر عمل خودپسندانه به نظر میرسه. چقدر دلپذیره که بشنوی من دیونه توام، هرچند که روشنفکر و محترم نباشی.

سخته کنار اومدن با چیزهایی که مارو وصل زمان و آدما میکنه وصل خاطره ها و نگاه ها میکنه یا حتی پرت میکنه جایی تو آینده که آرزومونه و قلبمون هردفعه که بهش فک میکنیم رد میندازه توی قفسه سینه اما از اون قشنگ تر اینه که باور میکنیم خودمون و خودمون و خودمون تنها کسی هستیم که میتونه از بند زمان و آدماش خلاص شه و همونجوری که آینده دلخواهمون تو مشتمون وول میزنه، براش تلاش کنیم. تلاش کنیم چون فقط یکبار به دنیا میاییم و این همه قشنگی و زشتی فقط یکبار دیده میشه و صحنه هاش به سرعت در حال رد شدنه. باور و عمل به این حرفا در حالت عادی خیلی آسونه و شاید کلیشه ای باشه، اما اونجا ارزش پیدا میکنه که وسط کلی درگیری و مشکل دست خودتو محکم بگیری بگی یادت باشه درست میشه، میگذره،قشنگ میشه. د.ت

-من برای او که خواست اما نتوانست دعا می‌کنم...

شاید بهترین شیوه برای کنار آمدن با همه‌چیز این باشد که خیال کنی قبل و بعد از همین لحظه، خلائی است نامعلوم. امیدواری‌هایت متصل به اتفاق‌های نیامده نباشد و خوشی‌هایت بی‌ارتباط با دستاوردها، افتخارات و موفقیت‌ها. گمان نکنم کسی به اندازه خیام در زندگی پیش رفته باشد، او که در انتهای جهان، روی مرز ابدیت ایستاده خوب می‌داند که همه‌چیز در لحظه اکنون خلاصه می‌شود. بی‌فایده است خوشبختی‌ات در دستان کسی باشد؛ احوالت وابسته به موقعیتی و دست‌هایت معطل اتفاق‌ها. باید لم بدهی کنار خیام، جام را بگیری از او و بدانی تنها همین لحظه است که ایمن‌ات می‌کند برای پیش رفتن، ادامه دادن و زندگی. • نعیمه بخشی . . . @mythoughts

تو هم از مایی تو هم تنهایی

این همه بالا پایین رفتیم این همه اندوه را به دوش کشیدیم این همه با کمری خمیده و زانوانی لرزان در دل غم فرو رفتیم و آخ نگفتیم این همه ها به کنار اما یک چیز هیچ وقت یادم‌نمی رود که با همه ی این ساختن و کندن ها، هیچ چیز به اندازه راضی نگه داشتن خودم سخت نبوده و نیست تشویق این یکی و نگاه محبت آمیز آن یکی همه در لحظه مزه شیرینی اش حس می شود اما بعد که بگذرد دیگر اثری از آن مزه دلچسب نیست که نیست، چون دلِ خودمان هنوز آنقدر که باید راضی و خشنود نیست دلِ خودت را بدست آور کمی هم به ساز دلِ خودت برقص حالِ دل خودت را خوب کن تا خوشحالی ها ماندگار شود و زندگی به دلت بچسبد. د.ت