کاظم بهمنی

دیدم که آدمی می‌تواند شفای آدمی شود. @kazem_bahmani

دیگر برای از یاد بردن ِتو  دیر است روزها به غروب نرسیده تمام می شوند و جای ِخالی ِماه  زیر ِپلک های ِبسته ام تا ابد باقی ست  #یاور_مهدی_پور @kazem_bahmani

دلواپس گذشته مباش و غمت مباد من سالهاست هیچ نمی آورم به یاد بی اعتنا شدم به جهان بی تو آنچنان کز دیدن تو نیزنه غمگین شوم نه شاد من داستان آن گل سرخم که عاقبت دل سوزی نسیم سرش را به باد داد گفتی ببند عهد و به من اعتماد کن نفرین به عهد بستن و لعنت به اعتماد این زخم خورده را به ترحم نیاز نیست خير شما رسیده به ما مرحمت زیاد #فاضل_نظری @kazem_bahmani

رباعی . با اين‌كه شکفته، آه سردی دارد بی‌تاب‍ی منحصربه‌فردی دارد ای دست کمین‌کرده! چه می‌فهمی تو گل‌کردن یک غنچه چه دردی دارد #حامد_طونی @kazem_bahmani

گریه‌ام جاری‌ست، بارانی که می‌بینی منم چتر وا کن! ابر گریانی که می‌بینی منم ‌ بی‌محابایی چنان رگبار تند نوبهار رحم کن! گنجشک حیرانی که می‌بینی منم! ‌ از کمانداران اَبروی تو کو راه فرار؟ صیدِ از هر سو گریزانی که می‌بینی منم ‌ کُشتی و سهراب در خون خفته را نشناختی بی‌وفا! سرباز بی‌جانی که می‌بینی منم! ‌ اهل امروزم ولی دردی که دارم تازه نیست شاعر هر کهنه‌دیوانی که می‌بینی منم! ‌ #سجاد_سامانی

مود؛ دیر آمدی بودنم در حسرت خواستنت از بین رفت.

به آسمان خیره مانده بود. گفتم: ماه را دوست داری؟ گفت: بله، و همچنین خورشید و ستارگان را. اما فکر می‌‌کنم بیش از همه ی اینها دریا را دوست داشته باشم. افسوس، از غرق شدن می‌ترسم. گفتم: گمان کنم همه ی ما از آن چیز که عاشقش هستیم کمی می‌ترسیم. به او خیره ماندم.

‏نجیب محفوظ در مورد رفتن حرف قشنگی زده؛ میگه: گاهی می‌رویم؛‌‌ نه از سر میل به رفتن،‌ که از سر بی‌فایدگی ماندن..‌.‌ ‌

هر چند که هرگز نرسیدم به وصالت عمری که حرام تو شد ای عشق! حلالت #فاضل_نظری

گفت: شعر تازه‌ای بخوان گفتمش: زخم تازه‌ای نخورده‌ام... شاعرانه خنده کرد و گفت: خوب مانده‌ای! گفتمش: ولی تو خوب رفته‌ای! شاعرانه تر شکفت و گفت: واژه‌های چندلایه... بازی زبان... گفتمش: چگونه؟ گفت: بگذریم؛ زخم تازه‌ای بخوان #مرتضی_امیری_اسفندقه @kazem_bahmani