لیمو تلخ

رزیدنت آب آلبالو مهمونم کرده برنامه ی بعدی : افت فشار

فینت = غش

یه لحظه نشستم رو صندلی که بند کفشم رو ببندم، مسئول اتاق عمل خودشو رسونده بالا سرم میگه یا خدا باز فینتی؟:))) میگم بابا یبار بود تموم شد ولم کنین دیگه ایشت

میگه خانم دکتر نباید فکر کنی آدمه که داری بخیه میزنی باید فکر کنی یه پارچه س که داری میدوزی جا داره یکبار دیگه برای این جمله ش فینت کنم :)))

فینت در بیمارستان ✅

هر وقت میام اینجا تمام غم و غصه و فکر و خیالام یادم میره. میفهمم چقدر همشون مسخره بازیه. اگر الان درگیر این محیط های درمانی نیستید خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خوشبختید. اگر هم هستید از همه عمق جانم آرزو میکنم با صحت و سلامت ازش خارج بشید و هیچ وقت دوباره سر و کارتون بهش نیوفته.

چند دقیقه پیش اتاق احیا بودیم. یک آقای مسنی که دستش از جا در رفته بود، شکستگی لگن،پارگی صورت و شکستگی زانو داشت اونجا بود. از سرما میلرزید. هر کسی داشت کار خودش رو می‌کرد. رزیدنت ما بخیه میزد و دوستم کمکش میکردم و منم با فاصله ایستاده بودم که حالم بد نشه. اون آقا هی زیر لب یه چیزی میگفت، گوشم رو بردم نزدیک گفتم چی میگین؟ یواش گفت دستمو بگیر. دست راستش رو گرفتم که سرد و پر از زخم و کبودی بود. وسطای کار، یه دختر خانومی اومد با دستکش اما با لباس های بیرون. میخواستن بیرون‌ کنن گفت پدرمه و خودمم متخصصم. اومد جلو و جاش رو با من عوض کرد و دست پدرش رو گرفت و گفت ایشون خودشون پزشک اورژانس بودن:) باورم نمیشد. انگار مهم نیست قبلش کی هستی و چی هستی، وقتی میری تو اتاق احیا فقط یه آدمی که بین مرگ و زندگی مونده.

از دقیقه ی 325

صبح که میخواستم بیام حال نداشتم حتی در حد یه کرم ضد آفتاب به خودم برسم مامانم گف همینجوری میری ؟ گفتم آره بابا اونجا همه همین شکلی ان کسی وقت نمیکنه آرایش کنه که بعد مامانم گف خب لاقل بذار مقنعه ات رو اتو کنم چروکه، گفتم نه بابا اونجا همه چروکن اصلا اهمیتی نداره بعد الان اومدم اینجا و هر کیو میبینم با آرایش عروس در حال تردده. تو پاویون هم یه نفر مثل زیبای خفته با هفتاد و سه قلم آرایش روی تخت جلویی خوابیده :)))

سلام از دقیقه 8 کشیک