ترانه بهشتي

سلام دوستان خانم علی نیا متاسفانه به کانال دسترسی ندارن و مجبور شدند کانال جدید بزنن لینک کانال جدیدو میذارم بزنین رو لینک و وارد کانال جدید بشین لینک👇:‌‌ https://t.me/mahbubehalinia

@Queenmusic_pm 👸🏻

#استوری @taranebeheshti

#بی_کلام @taranebeheshti

چشمان مستم دیدنت را آرزو داشت لب های من بوسیدنت را آرزو داشت دستان من لمس تن و درآسمانت ذوقِ ستاره چیدنت را آرزو داشت لبهای من سَرمستیِ مینایِ وصل و بَد مستیِ خندیدنت را آرزو داشت ای افتاب نیمه شب ، آیینه ی جان تا صبحدم تابیدنت را آرزو داشت فرهادِ من شیرینِ سیبت گونه هایش بوسیدن و بوییدنت را آرزو داشت همبال من تا بیکرانها اوج گیری مهتاب هم بالیدنت را ارزو داشت . . به قلم زیبای دوست نازنینم : #آرزو_خلیل_زاده گوینده: #محبوبه_علی_نیا @taranebeheshti

من دلتنگ روزهایی‌ام که کودکان چند ساله‌ای بودیم و برای هم، وقت داشتیم. روزهایی که از کم و کاست زندگی غافل بودیم و با دو وعده شیطنت و چندتکه آبنبات رنگی، حالمان تعدیل می‌شد و غم‌هامان از لبخندهامان تفکیک. دلتنگ روزهایی‌ام که از حال هم خبر داشتیم و جویای احوال هم شدن اینهمه مقدمه لازم نداشت. حالا برای سراغ هم را گرفتن هم وقت نداریم، که وقت داریم و می‌ترسیم، از واکنش‌ها و برداشت‌ها و برخورد‌ها می‌ترسیم. می‌ترسیم آدمِ روبرومان به اندازه‌ی هزارسال نوری عوض شده‌باشد، که رفیق دیروزمان، بیگانه‌ی امروز باشد و عزیزِ دیروزمان، غریبه‌ی فردا... که حالا هرکداممان گوشه‌ای از این جهان، تنهایی‌مان را بغل گرفته و تظاهر می‌کنیم خوبیم. من دلتنگ روزهایی‌ام که هیچ آدمی برای پرسیدن حال هیچ آدمی دنبال کلمات مناسب نمی‌گشت، که همین "سلام حال شما" کفایت می‌کرد، برای روزهایی که هیچ‌کس هیچ برداشت بدی از رفتار و حرف‌های هیچ‌کس نداشت... من دلتنگ روزهایی‌ام که بدون تکلف، از هر فاصله‌ای کنار هم بودیم و از هم خبر داشتیم... روزهایی که هنوز معاشرت با آدم‌ها اینهمه سخت نشده‌بود. به قلم:#نرگس_صرافیان_طوفان گوینده:#محبوبه_علی_نیا @taranebeheshti