لیلی

سقز سلام؛ صبح بخیر

• رفیق راه بی‌پایان کدامست… @letterssto

Non, rien de rien نه، هیچِ هیچ نه، من از هیچ چیز پشیمان نیستم چه خوبی‌هایی که در حقم شده چه بدی‌ها، برایم هیچ فرقی ندارند نه، هیچِ هیچِ نه، من از هیچ چیز پشیمان نیستم تسویه شده، پاک شده، فراموش شده گذشته برایم هیچ اهمیتی ندارد من با خاطراتم آتش روشن کردم غم‌هایم، شادی‌هایم دیگر نیازی به آن‌ها ندارم عشق‌هایم پاک شده است با بغض‌های همراه‌شان برای همیشه پاک شده‌اند من از صفر شروع می‌کنم نه، هیچِ هیچ نه، من از هیچ چیز پشیمان نیستم چه خوبی‌هایی که در حقم شده چه بدی‌ها، برای من هیچ فرقی ندارد نه، هیچِ هیچ نه، من از هیچ چیز پشیمان نیستم چون زندگیم، چون شادی‌هایم امروز با تو شروع خواهد شد #Edith_Piaf #سی_دنگ @pelicanacademy🍷✍🏼

ادیت پیاف نام اصلی: Edith Giovanna Gassion «متولد ۱۹۱۵-درگذشت در ۱۹۶۳.» خواننده‌ی بزرگ فرانسوی، افتخار فرانسه، نماد فرهنگ، پدیده‌ای از هنرِ موسیقیِ جهان. موضوع اصلی ترانه‌های پیاف عشق بود. غم‌انگیز، شکسته، ناراضی، جسور، با تمام انگیزه‌اش مخالف رفاهِ خرد و نجابتِ بورژوایی بود. از نظر او عشق سنگ است، عشق امتحان است، عشق نفرینی است که سرنوشت آن را نازل کرده است، این زندگی او بود. زندگی شخصی ادیت پیاف نمونه‌ای نیست که بتوان از آن پیروی کرد. همه چیز داشت، دوستی‌ها، سرگرمی‌های زودگذر و البته عشق اما به محض پایان یافتن یک عشق بزرگ، دیگری آغاز می‌شد. او قانون خود را داشت و می‌گفت: «زنی که اجازه می‌دهد رهایش کنند، یک احمق کامل است، یکی دوجین مرد در این دنیا وجود دارد که تعداد زیادی از آن‌ها در خیابان‌ها راه می‌روند، فقط باید جایگزین پیدا کنید، نه بعد، بلکه قبل، اگر این تصمیم را به بعد موکول کنی، پس رها شده‌ای، اگر قبل، پس تو یک تفاوت بزرگ هستی.»

دلتنگیِ بویِ موهایت با همه‌ی دلتنگی‌ها فرق دارد... #عباس_معروفی @Leilycafe

دلتنگیِ بویِ موهایت با همه‌ی دلتنگی‌ها فرق دارد... #عباس_معروفی

🎙همایون شجریان - برایِ شب

راه امشب می‌برد سویت مرا می‌کِشد در بندِ گیسویت مرا گاه لیلا، گاه مجنون می‌کند گرگ و میشِ چشمِ آهویت مرا من تو را بر شانه‌هایم می‌کشم؟ یا تو می‌خوانی به گیسویت مرا؟ زخم‌ها زد راه بر جانم ولی زخمِ عشق آورده تا کویت مرا خوب شد دردم دوا شد، خوب شد دل به عشقت مبتلا شد خوب شد

من با تو سرچشمه‌ای از زندگی را بازیافته‌ام که گمش کرده بودم. شاید آدم برای اینکه خودش باشد به بودن کسی نیاز دارد. معمولاً همین‌طور است. من به تو نیاز دارم تا بیشتر خودم باشم. این چیزی‌ست که می‌خواستم امشب با ناشیگری‌ام در عشق به تو بگویم. بابت دستخط هم مرا ببخش. خودکارم را گم کرده‌ام و دارم با یک قلم به‌ درد نخور می‌نویسم. “ آلبر کامو نامه به ماریا کاسارس”

من با تو سرچشمه‌ای از زندگی را بازیافته‌ام که گمش کرده بودم. شاید آدم برای اینکه خودش باشد به بودن کسی نیاز دارد. معمولاً همین‌طور است. من به تو نیاز دارم تا بیشتر خودم باشم. این چیزی‌ست که می‌خواستم امشب با ناشیگری‌ام در عشق به تو بگویم. بابت دستخط هم مرا ببخش. خودکارم را گم کرده‌ام و دارم با یک قلم به‌ درد نخور می‌نویسم. “ آلبر کامو نامه به ماریا کاسارس”