سلیس

💢راهنمای سریال: «ریپلی» (RIPLEY) یک اقتباس موفق برخی نام‌ها در دنیای نویسندگی فیلم و سریال، ناخودآگاه مخاطب را به‌سوی خود می‌کشانند؛ آن‌هم مخاطب گریزپای مدرن امروزی که دست و بالش برای دیدن آثار کلاسیک و جدید باز است. شاید نیازی هم نباشد که همگان، همه نامداران نویسندگی را بشناسند. مخاطب پیگیر و حرفه‌ای این عرصه اما از این رهگذر بهتر می‌تواند انتخاب کند. حال فرض کنیم سریالی همچون «ریپلی» به مخاطب معرفی شود و آن تماشاگر هم نداند که نویسنده‌اش استیون زایلیان است که اقتباسی از کتابی است که چندین دهه پیش منتشرشده و جزء بهترین‌های جایزه ادگار آلن پو هم انتخاب‌شده بود. اقتباسی که نویسنده «فهرست شیندلر» از این کتاب انجام می‌دهد، نیازی شاید به خواندن کتاب ایجاد نکند. فرض می‌کنیم که مخاطب احتمالی اقتباس‌های گذشته را نیز ندیده باشد؛ فیلم «ظهر بنفش» با بازی آلن دلون و «آقای ریپلی بااستعداد» مت دیمون. جدا از داستان پرپیچ‌وخم و معمایی این اثر، آنچه شایان‌ توجه می‌نماید، گشت‌وگذار در ایتالیای دهه‌های پیش است. گویی مخاطب در رم و پالرمو و ناپل زندگی کرده است. آن‌چنان طراحی صحنه و میزانسن‌هایش با همه محدودیت‌های زمان معاصر با قدیم دلپذیر و چشم‌نواز است که خرده‌ای بر آن نمی‌توان گرفت. توجه به جزئیات فیلم‌نامه‌نویسی اقتباسی نیز در حد اعلاست. آن‌سان که در قسمت اول این سریال هشت‌قسمتی، وجوه بارز شخصیتی «توماس ریپلی» با بازی اندرو اسکات برای مخاطب شناسانده می‌شود. خونسردی بیش‌ازاندازه کاراکتری که سودایی در سر دارد و این سودا تا پایان می‌ماند. توماس ریپلی سریال چونان کاراکتر بازیگر تئاتر، کل صحنه را در احاطه خود دارد. تو گویی تک‌ پرسونایی است که کلیت اثر را پیش می‌برد. حال نمی‌دانیم طبق برنامه پیش می‌رود یا در لحظه تصمیم می‌گیرد. خرده خلافکاری که در جعل اسناد، استاد است. حال نیز لقمه‌ای آماده برایش نمایان می‌شود. اصولاً خلاف‌کاران ته‌مایه‌ای از هوش و ذکاوت ذاتی دارند. در کسری از ثانیه تصمیم‌هایی می‌گیرند و این تصمیم‌ها برآیند دیده‌ها و شنیده‌هایشان است. تامی که گوش و چشمش، تشنه شنیدن و دیدن است در کمترین زمان ممکن، تجزیه‌وتحلیلش را آغاز می‌کند. برای لحظه‌لحظه برنامه‌هایش از قبل اندیشه کرده است. این تفکر اما برای مخاطب آزاردهنده نیست. مخاطب امروزی شاید این شانس را داشته است که با قلم زایلیان این کتاب را در نتفلیکس تماشا کند که نه فیلم دهه 60 آلن دلون را می‌بیند و نه انتهای دهه 90 مت دیمون را. سیاه‌وسفید بودن سریال نیز جذابیت‌های بیشتری به آن می‌دهد. شب‌های سریال با کوچه‌پس‌کوچه‌های باریک و ساختمان‌های کشیده‌اش آن‌چنان بار تصویری ناب دارد که می‌‌توان بارها آن را مجزا از کلیت داستان تماشا کرد. پله‌هایی که در بیشتر سکانس‌ها موتیف اصلی قصه می‌شود. پله‌هایی که نفس می‌گیرد؛ اما رو به بالاست. رو به بالایی که بالاتر رفتن (رشد) قهرمان خلاف‌کار را به تصویر می‌کشد. جز در سکانسی که برای آخرین در مسافرخانه‌ای رو به پایین، اتاقی نصیبش می‌شود. اینجاست که شاید مخاطب انتظار دارد زوال رو به انحطاط تامی آغاز شود! غافل از اینکه این قهرمان پایان محتوم‌ مانده در ذهن مخاطب را یدک نمی‌کشد! بسان رؤیت انگشتر در جعبه که دوست‌دختر مقتول آن را می‌بیند. اینجا نیز فرجامی از غایت همه خلاف‌های عالم، گریبان مخاطب را می‌گیرد! اما شاید مخاطب نداند؛ شخصیت تامی تک‌تک جملات و واگویه‌های سایر کاراکترها را در گوشه‌ای از ذهن حکاکی کرده تا در فرصت برابر و مناسب از آن‌ها استفاده کند. به‌جرئت می‌توان نوشت این مینی‌‌سریال هشت‌قسمتی کلاسی از فیلم‌نامه‌نویسی است و بس. هرچند شاید بن‌مایه اصلی‌اش از «پاتریشیا‌های اسمیت» با کتاب «آقای ریپلی بااستعداد» باشد، ولی مگر می‌توان تا این حد همه اجزای داستان را این‌چنین به تصویر درآورد که از کوچک‌ترین تا کلی‌ترین نماها به‌درستی چیده شده باشد؟ از گربه‌ای که در پاگرد پله‌ها نشسته بود (دلیل خونین‌شدن پله) تا شیردوشی که آب نمی‌داد و فوران آب از کف (قتل در دریا) در قسمت‌های ابتدایی تا همسایه مزاحمی که با صدای بلند صحبت می‌کرد؛ همه و همه در پلان‌های آینده، اهمیتشان نمایان می‌شد. بیشتر از این اگر نوشته شود شاید به لو رفتن داستان بینجامد؛ بهتر آن است که کار دیده شود؛ آن‌هم با قلمی که «بیل قصاب» را قوام بخشید در اقتباسی دیگر، همه مردان پادشاه را کارگردانی کرد با قلم خود و در اقتباسی تازه‌تر به رابرت دنیرو جامه «مرد ایرلندی» پوشاند. ✅ابراهیم عمران 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

💢خاطره‌ای زیبا از استاد شمس لنگرودی 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

💢کاریکاتور 🔸"روز کارگر" 🔹اثر علی جهانشاهی 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

💢کاریکاتور 🔸"معلم" 🔹اثر فیروزه مظفری 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

اما استون گفته ترجیح می‌دهد او را اینطور صدا نکنیم، زیرا این نام واقعی او نیست. او می‌گوید دوست دارد مردم او را «امیلی» که اسم اصلی زمان تولدش است صدا کنند و گفت: «اینجوری خیلی خوب می‌شود. من دوست دارم امیلی باشم.» این بازیگر ۳۵ ساله هالیوود گفت: «وقتی سر کار با افراد جدیدی آشنا می‌شوم از آنها می‌خواهم که امیلی صدایم کنند». اما استون می‌گوید چون اسم امیلی قبل از او در دنیای بازیگری توسط شخص دیگری گرفته شده بود، تصمیم گرفت نام خود را تغییر دهد. در سال ۲۰۱۸، این بازیگر گفته بود که دلیل انتخاب نام اِما بر اساس فرد مورد علاقه‌اش، اما بانتون، یکی از اعضای گروه اسپایس گرلز  بود. اما او در مصاحبه‌ای برای پروژه جدیدش به نام «نفرین» گفت که چند سال پیش, برای استفاده نکردن از نام واقعی خود احساس وحشت کرده است. «به دلایلی، فکر می‌کردم، دیگر نمی‌توانم این کار را انجام دهم.» او گفت که همبازی‌اش ناتان فیلدر او را «ام» صدا می‌کند که هم راحت‌تر است و هم می‌توان قضیه را یک جورهایی دور زد. استون تنها کسی نیست که نام خود را به دلیل اینکه کسی قبلا در دنیای بازیگری از این نام استفاده کرده تغییر داده است. دیوید تنانت، بازیگر و ستاره سابق دکتر هو نام هنری خود را در ۱۶ سالگی تغییر داد، زیرا یکی از اعضای اتحادیه بازیگران قبلاً نام واقعی او را داشت - دیوید مک دونالد. او این نام را پس از ورق زدن یک مجله موسیقی و دیدن نیل تنانت، رهبر گروه «پت شاپ بویز» انتخاب کرد. 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

آموزگار بهترین مشاوران و مددکاران و دوستان همیشه آن کسانی نیستند که به ما می‌گویند در موارد خاص چگونه باید عمل کرد، بلکه کسانی هستند که از گرمای وجودِ خود شور و شوقِ عملِ درست را در ما برمی‌انگیزند و سپس ما را به خود وامی‌گذارند تا دریابیم که حتی پس از خطاهای بسیار شیوه درست عمل چیست. 💢فیلیپ بروکس، اسقف و شاعرِ آمریکایی 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

💢جاودانه‌های سینما: «عشق من هیروشیما» چه بیهوده اختراع شد سم، شکنجه، تیغ چوبه دار... وقتی یک خاطره می‌تواند نفست را بند بیاورد. حسین پناهی «عشق من هیروشیما»، اولین فیلم بلند کارگردان نامدار، آلن رنه در سال ۱۹۵۹ ساخته‌شده و داستانش در مورد زن و مردی است که دو روز وارد رابطه‌ای به‌دوراز عشق و بر پایه هوس می‌شوند و در خلال فیلم ما از نگاه زن، رنجی قدیمی که از دیدن صحنه‌ها و کشته‌شدگان بمباران هیروشیما که تداعی‌گر عشق نافرجام وی در سال‌های دور و دلباختگی‌اش به مردی از جبهه دشمن و کشتن معشوق و زندانی شدن وی به دست والدینش است را می‌بینم. داغ عشقی که چون رازی بر دلش نشسته و بعد از سال‌ها دوباره جان گرفته و زخم‌هایش جابازکرده است. در این فیلم ما با در هم تنیدگی حقیقت و خیال که به بلندای گستره تاریخی یک جنگ‌ و خاطره‌ای است که بوی درد می‌دهد روبرو هستیم. فیلمی که تلاش می‌کند با دست بردن در زمان و فضا، زن را از خویش رها سازد و عشق را به‌مثابه یک امر رازآلود نشان دهد. همان عشقی که نمی‌تواند با هوس عجین گردد، عشق به مرد آلمانی که برای زن امری ازدست‌رفته است و جایگزین کردن آن برای زن امری محال؛ و در اینجاست که خرد بشری پا پیش می‌گذارد و به قول کانت با تشخیص  محدودیت‌هایش، همان تراژدی و عشق، آدمی را در وضعیت متعالی قرار می‌دهد. گفتنی است این فیلم شاعرانه با آن‌که فیلمی ضد جنگ محسوب می‌شود اما قبل از آن‌که فیلمی ضد جنگ بنامیم باید آن را اثری عاشقانه بخوانیم. فیلمی که دیالوگ‌هایش علاوه بر کنش دراماتیک،  تأثیرگذاری استعار گونه خویش را هم به‌جا می‌گذارد فیلمی که اعتبار خویش را از فیلم‌نامه مارگریت دوراس به عاریه گرفته و برخلاف شعار موج نو که کارگردان را مؤلف می‌داند، اینجا فیلم‌نامه‌ی قوی است که باعث درخشش فیلم شده است. موسیقی فیلم در کنار فیلم‌نامه آن‌که به‌دوراز فضای کلاسیک است باعث شده که فیلم عشق من هیروشیما به‌درستی در سینمای جهان بدرخشد. استفاده از شعر در این فیلم و تکرار آن در کل فیلم باعث جذابیت آن شده که بعدها گدار نیز از این سبک و سیاق در آثارش بهره برد. اما شاعرانگی‌های دیالوگ‌های زن فیلم با پس زدن خاطره‌ها و تلاش برای رسیدن به ادراک اولیه‌ای و چرخش به درون خویش در رویای دیرینه‌اش، در دل زمان و در نورهای رو به خاموشی  در کنار مرد آرشیتکت در هیروشیما و تلاش وی برای زنده کردن‌ یاد و خاطره عشق اولش  همان تلاش به‌واسطه امر مبتذل جنسی گرفتار در هوس و محبوس شده در تلاقی بدن‌ها همان نقطه سکون دلهره‌ها که فرجامش چرخشی به دور باطل است و قرار گرفتن زن در برزخی تاریک و جستجو برای پس زدن خاطره‌ها و تلاشی بیهوده که بتواند ققنوس‌وار از دل خاکسترهای به‌جامانده در یادها طعم عشق گذشته‌اش را زنده کند و دریغا که هرگز جایگزینی برایش نخواهد یافت. توگویی زن نیز در همان زمان دور، آن هنگام که معشوقش کشته شد، عشق و احساسش نیز در میان خاطره‌ها و دردها و گریه‌ها و بی‌تابی‌هایش در سوگنامه عشقش که در کنج زیرزمینی که بسان زندانی برایش بود به یغما رفت و همان‌دم که مرد آلمانی کشته شد، توگویی او نیز جان از بدنش به دررفت. و در پایان با شعر مریم نظریان این نوشتار را به پایان می‌برم هر سربازی در جیب‌هایش در موهایش و لای دکمه‌های یونیفرمش زنی را به میدان جنگ می‌برد آمار کشته‌های جنگ همیشه غلط بوده است هر گلوله دو نفر را از پا درمی‌آورد سرباز و دختری که در سینه‌اش می‌تپد… ✅مریم عبدا...پور 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

💢پل استر، نویسنده پرکار آمریکایی که از آثار معروفش می‌توان به «سه‌گانه نیویورک» اشاره کرد، بر اثر عوارض ناشی از سرطان ریه در ۷۷ سالگی درگذشت. روزنامه نیویورک‌تایمز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت به نقل از یکی از دوستان این رمان‌نویس نوشت که استر در خانه‌اش در بروکلین نیویورک درگذشت. سیری هاستودت، همسر و نویسنده همکار پل استر، نخستین بار سال گذشته تشخیص سرطان او را اعلام کرد. آقای استر در سال ۱۹۴۷ در نیوآرک ایالت نیوجرسی به دنیا آمد و در دهه ۱۹۸۰ با آثاری مانند «سه‌گانه نیویورک» به نماد ادبی نیویورک تبدیل شد. این سه‌گانه که تغییری فلسفی در ژانر پلیسی ایجاد کرد به زبان فارسی هم ترجمه‌شده است. ✅ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید: پل استر، نویسنده «سه‌گانه نیویورک» درگذشت 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

💢لبخند ساختگی ما را شادتر می‌کند؟ وقتی احساس افسردگی می‌کنید و فرصت ندارید کارهایی را انجام دهید که روحیه‌تان را عوض می‌کند، شاید این توصیه قدیمی را دنبال کنید که لبخند الکی بزنید تا شاد شوید. اما آیا لبخند زورکی واقعا شادتان می‌کند؟ لایو ساینس می‌نویسد این سوال میان دانشمندان بحث‌برانگیز بوده است و پژوهش‌های سال‌های اخیر دست‌کم در محیط آزمایشگاهی نشان داده است اگر خودتان را وادار کنید لبخند بزنید، روحیه‌تان بهتر می‌شود، لبخند نه تنها حس شادی را تقویت می‌کند بلکه آن را ایجاد می‌کند. در پژوهشی که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، محققان ۳۸۰۰ شرکت‌کننده از ۱۹ کشور جهان را بررسی کردند. آن‌ها از شرکت‌کنندگان خواستند به سه طریق لبخند بزنند: با نگاه کردن به تصویر فردی خندان و تقلید حالت چهره فرد توی عکس، با دنبال کردن دستور‌العمل‌های ماهیچه به ماهیچه در مورد نحوه لبخند زدن، با نگه داشتن یک خودکار با دهان. در دو شیوه اول، شادی افراد افزایش پیدا کرد، اما نتایج گروه سوم نامشخص بود. در مجموع این تحقیق نشان داد که افراد با وجود ساختگی بودن لبخند می‌گویند احساس می‌کنند شادترند. این مسئله که حالت‌‌های چهره می‌تواند بر احساسات تاثیر بگذارد به «فرضیه بازخورد حالت چهره» معروف است، و فقط در مورد لبخند صدق نمی‌کند؛ به‌عنوان مثال اخم کردن می‌تواند افراد را خشمگین‌تر کند. سایر حرکات بدنی، مانند منقبض کردن ماهیچه‌‌ها، ممکن است باعث شود فرد از طریق نوع مشابهی از به‌اصطلاح بازخورد حسی‌ـ‌حرکتی احساس استرس و تنش بیشتری بکند. اما دقیقا مشخص نیست که در مغز چه اتفاقی می‌افتد. برخی متخصصان معتقدند حالات چهره مانند لبخند یک مسیر عصبی خاص مرتبط با شادی را فعال می‌کند که یک واکنش بدنی کامل ایجاد می‌کند و مغز این واکنش را به شادی تعبیر می‌کند. بر اساس پژوهشی دیگر، بازخورد چهره بر نحوه پردازش سایر اطلاعات احساسی تاثیر می‌گذارد یا سبب می‌شود افراد خاطرات توام با حالات چهره و احساسات خاص را به یاد بیاورند. متخصصان مطمئن نیستند که آیا نتایج بیرون‌آمده از آزمایشگاه در دنیای واقعی صدق می‌کند یا نه، زیرا در زندگی واقعی داده‌های بسیار بیشتری به مغز وارد می‌شود. با وجود این، ضرری ندارد در طول روز چند بار لبخند بزنید و ببینید آیا روی خلقتان تاثیر دارد یا خیر. 🔴 www.salisnews.ir 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb

شعری بگو رضا شعری بلند آنقدر که حال من خوب شود بلند شوم ظرف‌ها را بشویم دستی به سر خانه بکشم و جورابت را رفو کنم. می‌خواهم آنقدر شعر بگویم که اگر فردا مردم نتوانی انکارم کنی می‌خواهم شعرم چون شایعه‌ای در شهر بپیچد و زنان هربار چیزی به آن اضافه کنند... 💢الهام اسلامی 🔴 instagram salisnews 🔴 @salissweb 🔴 www.salisnews.ir