پليكان

#یادداشت که در تهران جاماندم اگر بخواهی چند تکه، چند قطعه، ایماژ، رؤیا، چه می دانم چند چیز با خودت از این تهرانی برداری که شهر تو شد و تو هر جا که می‌رفتی ته‌اش باید به او برمی‌گشتی، به او سلام می‌دادی همان‌طور که از او خداحافظی کردی، عین حالی که می‌رفتی امامزاده‌ای و سلام می‌دادی و وقت رفتن، حتی جلو جلو عقب می‌رفتی تا پشت نکرده باشی و ادب خروج رعایت شده باشد، چه برمی‌داری؟ چه با خودت می‌آوری؟ اتوبوس های قرمز دو طبقه شرکت واحد در ایستگاه پارک شهر که به مثل منی در طبقه بالایش جا می‌داد، بستنی‌های زعفرانی با تکه‌های خامه که پاتوق‌اش میدان بهارستان بود، آبخوری مجسمه‌طور ورودی بازار بزرگ، فروشگاه زنجیره‌ای شهر و روستا که معجون هم می‌فروخت، گوریل انگوری شهربازی، چند سوله از نمایشگاه بین‌المللی که پر از ناشر، کتاب و روزنامه می‌شد، قایق سواری دریاچه پارک ارم، درخت تاک خانه محله سیروس، مدرسه محمدی، امامزاده یحیا، تکه‌ای از کوچه مروی که فلافلی هم جزء اش باشد و چه چیزهای دیگری که می‌شود بیاید و درست که نگاه می‌کنی می‌بینی چقدر با آن‌ها فاصله گرفته‌ای، آن‌ها هستند و تو رفته‌ای، چیزها همیشه هستند، چیزی که می‌رود خود تویی حالا بماند که اصلا کجا می‌روم و چقدر اضافه بار می‌خورم و چند فلوس باید بابت این چیزها بریزم در چاه ویل دلی که دلتنگی را عار می‌داند… 👉 @telepelican

🔸شب مستند ایران معاصر هفتصد و پنجاه و دومین شب از شب‌های مجله #بخارا با همکاری انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند اختصاص یافته است به نمایش و نقد و بررسی فیلم رویای سیاه به کارگردانی اُرد عطارپور. در این نشست که در ساعت پنج بعد از ظهر چهارشنبه ششم تیر ۱۴۰۳ در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود، پس از نمایش فیلم، نقد و بررسی این اثر با حضور استاد محمدعلی موحد و با سخنرانی: داریوش رحمانیان، محمدعلی بهمنی قاجار، غلامعلی مصدق، اُرد عطارپور و علی دهباشی انجام می‌پذیرد. رویای سیاه مستندی درباره بخشی از تاریخ معاصر و به‌خصوص سرگذشت نفت ایران است. روایت فیلم از سال‌های آغازین سده‌ی ۱۳۰۰ شروع می‌شود، راوی دکتر محمدعلی موحد، مورّخ و ادیب برجسته‌ی ایرانی است. محقق، تهیه‌کننده و کارگردان این فیلم اُرد عطارپور، مستندساز پیشکسوت کشورمان است. اُرد عطارپور بیش از سی سال است که به عنوان محقق، تهیه‌کننده و کارگردان در حوزه‌ی سینمای مستند فعالیت می‌کند. خانه هنرمندان ایران: خیابان طالقانی، خیابان موسوی شمالی، بوستان خانه هنرمندان، تالار استاد جلیل شهناز

🗣️ بزرگداشت ۵۰ سالگی همیشه در کلاس‌های تاریخ سینما به بچه‌ها گفته‌ام در عمر صد و بیست و چند ساله‌ی تولید فیلم، بعضی سال‌ها یک جور کیفیت جادویی و مرموز دارند از این جهت که ناگهان تعداد زیادی شاهکار کنار هم نمایش داده شده‌. ۱۹۷۴ یکی از این سال‌های استثنایی است؛ سالی که فوران نبوغ سینماگران دنیا، آدم را حیرت‌زده می‌کند. امسال می‌شود ۵۰سالگی اکران این فیلم‌های درخشان را جشن گرفت که چند تای‌شان برای من از بهترین‌های عمرند: ▪️پدرخوانده ـ قسمت دوم (فرانسیس فورد کاپولا) ▪️مکالمه (کاپولا) ▪️آلیس در شهرها (ویم وندرس) ▪️سلین و ژولی به قایق‌سواری می‌روند (ژاک ریوت) ▪️صحنه‌هایی از یک زناشویی (اینگمار برگمان) ▪️زن مدهوش (جان کاساوتیس) فیلم‌های دیگری هم در این سال ساخته شده‌ که از بهترین‌های کارنامه‌ی کارگردان‌شان به شمار می‌آیند: ◽️محله‌ی چینی‌ها (رومن پولانسکی) ◽️لنی (باب فاس) ◽️شبح آزادی (لوییس بونوئل) ◽️علی: ترس روح را می‌خورد (راینر ورنر فاسبیندر) ◽️سر آلفردو گارسیا را برایم بیاورید (سام پکین‌پا) ◽️لاکومب لوسین (لویی مال) ◽️لانسلو دولاک (روبر برسون) ◽️قتل در قطار سریع‌السیر شرق (سیدنی لومت) ◽️معمای کاسپار هاوزر (ورنر هرتسوگ) ◽️کشتار با اره برقی در تکزاس (تاب هوپر) @hoseinmoazezinia

#آزمون 📝 قابل توجه دانشجویان گرامی درس #مطالعات_فیلم_و_سینما ، آزمون پایان‌ترم شما از ۱۵ نمره و تنها مبتنی بر متن آموزشی کلاس (کتاب درآمدی بر مطالعات سینمایی سیکوف) است. ۵ نمره باقیمانده به ارائه‌های کلاسی اختصاص دارد. 👉 @telepelican

هملت شکسپیر نسخه پلیکان 👉 @telepelican

نمی‌شود مسیر را راهی دید/ساخت که غیرمنتظره‌ها چشم به راه ما باشند؟

تاریخ چیست؟ پرسشی‌ست آسان‌نما اما بسیار دشوار از موجودی بسیار پیچیده. هستی تاریخی به تعریف‌های ساده و دم‌دستی تن نمی‌دهد. جهان آدمی تاریخی‌ست. آدمی موجودی‌ست تاریخمند. موجودیت آدمی تاریخیت دارد. تاریخ هم به‌مثابه‌ی یک هستی و هم به‌مثابه‌ی یک مفهوم با دو مفهوم دیگر پیوندی بنیادی دارد: تغییر و مرگ. در جهان تاریخی آدمی همه‌چیز سیال و پویاست. هیچ چیز ثابت نیست و ثابت نمی‌ماند. علل و عوامل و زمینه‌های تغییرات و تحولات جهان تاریخی چنان پیچیده و درهم‌تنیده‌اند که هرگز دربست تحت اختیار آدمی درنمی‌آیند. آدمی در ساختن تاریخ و رقم‌خوردن رویدادهای آن بدرجات اختیار دارد؛ اما همواره اختیاراتش محدود است. هیچ چیز همچون ادراک و دیدگاه تاریخی در برابر کلان‌روایت‌های تعمیم‌یافته که جهان تاریخی آدمی را ساده‌سازی می‌کنند نمی‌ایستد. هیچ معرفتی همچون معرفت تاریخی نمی‌تواند سیالیت و پویایی که در سرشت آدمی و جهان تاریخی او نهفته است را القاء و تفهیم کند. هیچ دانشی چون تاریخ بطلان فرضیه‌ها و پنداشته‌های سنتی قدرت را اثبات نمی‌کند. قدرت، برخلاف پندارهای ساده‌ی سنتی، یکسره و یک‌پارچه در دست هیچ فرد و هیچ گروهی نیست. قدرت، همانگونه که فوکو به درستی نشان داده است، پراکنده است. جهان را «جهان» گفته‌اند چون جهان است و جهنده و ازدست‌رونده. هیچ کس را یارای آن نیست که در برابر حرکت تاریخ بایستد و سررشته‌ی تغییرات و دگرگونی‌هایی که در بطن آن نهفته است را به دست گیرد. جهان تاریخی آدمی همواره آبستن رویدادها و پیشآمدهایی‌ست که پیش‌بینی آن‌ها، و بنابراین پیش‌گیری‌شان، ناممکن است. از تحلیل‌ها و تفسیرهایی که امور پیچیده را ساده‌سازی می‌کنند می‌ترسم و می‌گریزم. از روایت‌ها و دیدگاه‌هایی که از منطق یا «این» و یا «آن» پیروی می‌کنند هراس دارم. به کسانی که مسائل پیچیده را زود و آسان حل‌وفصل می‌کنند مشکوکم. از کسانی که دموکراسی و آزادی می‌خواهند و تاب شنیدن صدای مخالف را ندارند بیمناکم. از آنان‌که تاریخیت هستی ادمی و امکانات نهفته در بطن و متن جهان تاریخی ادمی را نمی‌بینند یا انکار می‌کنند امید بریده‌ام. همواره چشم‌به‌راه غیرمنتظره‌ها هستم و به آمدن‌شان امید دارم. این امید هدیه‌ای است که استادم «تاریخ» به من داده است. تاریخ به من می‌گوید که جهان «جهان» است. #داریوش_رحمانیان بیست و هفتم خرداد هزار و چهارصد و سه https://t.me/hichestandr

#آزمون 📝 قابل توجه دانشجویان گرامی #مبانی_مطالعات_ارتباطی آزمون پایان ترم شما از بیست نمره و از مباحث کلاس و بطور خاص سه منبع درآمدی بر مطالعات ارتباطی جان فیسک، نشانه‌شناسی پیر گیرو، و تاروپود فرهنگ الکسی سمننکو است. توجه داشته باشید مفاهیم اصلی و مدل های ارتباطی مورد بحث در طول ترم در اولویت ارزیابی است. 👉 @telepelican

🔆خیلی سال قبل، روزی جان الکساندر اسمیت (1863-1939)، فیلسوف ایده‌آلیست انگلیسی، خطاب به دانشجویان جدیدالورود دانشگاه آکسفورد گفت: «هیچ‌یک از مباحث فلسفی که در طول تحصیل خواهید آموخت، در آینده کمترین کاربردی برای‌تان نخواهند داشت. ولی این را به یاد داشته باشید که اگر سخت و هوشمندانه کار کنید، باید بتوانید وقتی کسی مزخرف می‌گوید، تشخیص دهید. به نظر من، اگر این تنها هدف آموزش نباشد، مهم‌ترین هدف آن است.»  💞اگر این مطلب را برای خود مفید یافتید، آن را با دیگری به‌اشتراک بگذارید. 🌸 🍀🍀 🌺🌺🌺 🌼🌼🌼🌼 @Philosophy_Pure

#آزمون 📝 قابل توجه دانشجویان گرامی درس #جامعه‌شناسی_سینما؛ آزمون پایان ترم شما به این صورت است که پیش از آزمون لازم است تا فیلم سینمایی بی‌همه‌چیز(محسن قرایی، ۱۳۹۹) را تماشا کنید. در روز آزمون با توجه به چارچوب مفهومی و نظری متناسب با فصل‌های متن آموزشی(مثلا تحلیل فرهنگی، نقد ایدئولوژی، ساخت‌گرایی، فمینیسم، روانکاوی و غیره)، فیلم را تحلیل می‌کنید. 📍دقت کنید تحلیل شما کمتر از سه صفحه نباشد 📍لازم است تحلیل شامل مقدمه، طرح مسأله، بدنه استدلال‌ها و نتیجه‌گیری باشد 📍در تحلیل به مفاهیم اصلی و نظریه‌پردازان حتما استناد کنید 📍در تحلیل حتما به سکانس ها و نماهای مناسب و منتخب استناد کنید 📍ترکیب مفاهیم اگر به تناقض نظری نیانجامد، مجاز است. 👉 @telepelican