دكتر عبدالله خدابخشى: آثار و انديشه هاي حقوقي و قضايى

👆👆👆 🍀🍀🍀 کانت و فلسفه ذهن در دعوای تغییر جنسیت 🍀قضاوت بواقع دشوار است. گاه از پیچیده شدن قواعد حقوقی، دلنگرانم و از اینکه باید بر این پیچیدگی، اشراف داشت، احساس خستگی در نهاد می نشیند. حتما دانشجویی که با قواعد دقیق تر روبروست و باید همزمان حواسش به رشته های دیگر و بازتاب تصمیم های قضایی و تفسیرهای حقوقی باشد، کار سختی دارد و خسته می شود! 🍀مخصوصاً وقتی قرار است که حقوق را انسان وار ببینیم و بدون افتادن در وادی "اومانیسم" یا انکار مابعدالطبیعه، راه پراگماتیسم را پیش گیریم و عدالت را از سقراط تا امروز، ببینیم و سردرگم نشویم. کاری بس دشوار.... 🍀گاه تردیدهایی دارم که آیا این اندازه توسعه قواعد در قضاوت لازم است؟ ولی تردید را زود می زدایم زیرا قضاوت، ثمره عملی تمامی حقوق است. اگر قضاوت را به شیوه پراگماتیسمی بنگریم نه اینکه صرفاً فصل خصومت (پاره کردن دعوا!) باشد، باید تمام اندیشه های انسانی در آن دیده شود و این بایستگی، یعنی توسعه همه جانبه قضاوت. و البته، توسعه انسانی یکی از ارکان مهم آن است. 🍀براستی جنسیت، نگرش دیگری یه انسان می دهد و نمی توان به زور گسی را در کنج جنسیت ناباور، زندانی کرد. برای مثال، قطار فلسفی کانت (تجربه، فهم، عقل) وقتی به مقصد می رسد که در مرحله فهم، ارزیابی روشنی از وقایع صورت گیرد. نکته ای که دادگاه به خوبی به آن توجه داشته است. 🍀نقدهای کانت از جمله کتاب نقد عقل محض، دشوار است ولی بالاخره باید خوانده شود و علاقه مندان فلسفه راهی جز آن ندارند؛ البته استاد عزیزی می فرمود کانت را از دیگران بفهمید نه از زبان خودش! کنایه از اینکه فهم کتابش، بدون تحلیل و توضیح و مثال، دشوار است. #دکتر_عبدالله_خدابخشی #فلسفه_حقوق #تغییر_جنسیت #تطبیق_جنسیت #کانت #نقد_عقل_محض #پراگماتیسم #فصل_خصومت

👆👆👆 هگل، کلسن و ویتگنشتاین؛ همراه با نظریه غیرقابل استناد بودن قرارداد

👆👆👆 🍀🍀🍀 ضمان درک: مثل یک مبتنی بر نظم عمومی؛ بازخوانی وجه التزام 🍀در کتاب فلسفه حقوق که آن شاءالله به زودی در اختیار دوستان قرار می گیرد، بحثی در این باره که آیا ضمان درک و جبران به نرخ روز، با توافق، قابل تعدیل است یا لزوم جبران حداکثری با نظم عمومی در ارتباط است، مطالبی مطرح شده است. 🍀اینکه بگوئیم جون عقد باطل است، پس شرطی که طرفین برای فساد بیع و پرداخت خسارت مقرر کرده اند، باطل است، سخن قابل دفاعی نیست، همچنین اگر صرفاً همان مبلغ را که طرفین مقرر نموده اند، مبنای جبران بدانیم، این نیز قابل دفاع نخواهد بود. 🍀تحلیل به حدود اعتبار وجه التزام و نیز بنای طرفین برمی‌گردد که با تصور اعتبار بیع، وارد معامله می شوند و نهایتاً یک زمان کوتاه و قابل اغماض را درنظر دارند نه اینکه مثلا ۱۰ سال پیش که قیمت ملک ۱ میلیارد بوده و برای ضمان درک، ۳۰۰ میلیون مقرر می کنند؛ و امروز همان ملک ۱۰‌میلیارد قیمت دارد، همان ۳۰۰ میلیون را رای دهیم. 🍀چنین وجه التزامی، حتی اگر از زاویه تعدیل آن نیز وارد نشویم، دست کم مقید به این بوده که در زمان کوتاهی وضعیت بیع روشن شود و اگر بعد از مدت طولانی چنین کشفی به عمل آمد، آن مبلغ دیگر کارایی و ریشه در اراده طرفین ندارد. فروغی دارد که چطور وجه التزام را با نرخ روز، جمع کنیم. در جلد ۳ و ۴ حقوق دعاوی توضیح آمده است. 🍀همچنین بنظر می رسد جبران به نرخ روز از مقوله نظم اقتصادی است و تکیه بر رقم ناجیز قراردادی، نتیجه ای جز استفاده بلاجهت فروشنده ندارد! 🍀از سوی دیگر، در جیران خسارات قراردادی، وقتی عهدشکنی، عالمانه بوده و فروشنده از فساد بیع آگاه باشد، شرط کاهش مسئولیت و وجه التزام، کنار می رود و قیمت واقعی حاکم‌خواهد شد. کلیتاً عهدشکنی عمدی، با هیچ‌ قراردادی حمایت نمی شود مگر رقم به سود زیان دیده باشد. 🍀🍀🍀✍✍✍