اشك مشترك

پیوست‌ها: 📖 New Directions and New Modalities: Palestinian Hip-Hop in Israel 📖 'Carrying Words Like Weapons': DAM Brings Hip-Hop to the West Bank 📖 Identity, Diaspora, and Resistance in Palestinian Hip-Hop 📖 Transgressing Borders with Palestinian Hip-Hop 📖 Hip Hop from ’48 Palestine Youth, Music, and the Present/Absent 📖 Activism and Authenticity: Palestinian and Related Hip-Hop in an International Frame 🎙Who is the Terrorist (مين إرهابي) 🎙Change Tomorrow (نغير بكره) 🎙Stranger in My Own Country (غريب في بلادي) 🎙Tears To Laughter (Long Live Palestine) 🎬 Innocent Criminals 🎬 Al Kufiyyeh 3arabeyyeh 🎬 Mama I Fell in Love With a Jew 🎬 Somos Sur (نحن الجنوب) 🎬 Border Ctrl. 🎬 Inn Ann (إن أنّ) 🎬 Channels of Rage (2005) 🎬 Slingshot Hip Hop (2008) 🎬 HipHopKom (2009) 🎬 Tamer Nafar and Mahmood Jrere of DAM Palestine rap group talk about the politics behind their new music video - "Mama, I fell in love with a Jew".

🎵#برگه ۱۲ صدای من سلاح من: انتفاضه با هیپ‌هاپ #موسیقی_مردم‌پسند خانه کجاست؟ شاید آنجایی که آسودگی هست. اما فرض کن یک روز تلفن زنگ بخورد و آن صدای پشت خط بگوید لطفاً خانه را ترک کنید، تا ساعتی دیگر تخریب می‌شود. با لودر یا بمب‌افکن –چه فرقی می‌کند؟! و بمانی و بروی، خانه‌خراب شوی یا خانه‌به‌دوش چه فرقی می‌کند؟! همه‌جا «آن» خطاب می‌شوی –یک دیگری. خانه کجاست وقتی برادران دلیرت تو را به چاه افکندند و وجودت کتمان شد، که تو حاضری اما غایب –حتی در خانه‌ی خودت. و تنها سلاح تو سنگ است برابر جالوت. چقدر اسرائیل و فلسطین در هم‌تنیده‌اند! خانه‌ات خراب شد و آواره شدی و همه‌جا مطرود. هانا آرنت یهودیان اروپا را دو سنخ می‌داند: مطرود و نودولت. به‌حاشیه‌رانده‌شدگانْ یهودیان امروزند و همچون سنخ‌شناسی آرنت به خیال آسایش در نظرگاه اکثری (جهانی‌سازی) غرق می‌شوند گرچه هرگز پذیرفته نمی‌شوند (نودولت)، یا آن را در طردشدگی‌شان محلی می‌کنند (مطرود). اینگونه زجل فری‌استایل می‌شود و دبکه همان بریک. اصالت معنایی دیگر می‌یابد، و شیخ جراح یا روستای ابوالفضل، گذرگاه رفح یا حصار امریکا-مکزیک، مطرودین در نبردی اقلی به یکدیگر می‌پیوندند.

📝تمثیل موسیقی به زبان [تا جایی که وجه تمثیلی این مقایسه فراموش نشه] برای شناخت موسیقی میتونه راهگشا باشه. موسیقی مثل زبان قواعدی داره که چطور از تکواژ‌ها، واژه‌ها و عبارات و جمله‌ها ساخته میشن، چطور معنادار میشن، و چطور به طرز معناداری بیان میشن. بااین‌حال، syntax و semantics و rhetoric در موسیقی و زبان جنس متفاوتی دارند. قواعد زبان دلبخواهیه (چرا اول موصوف و بعد صفت، یا بالعکس؟) اما قواعد موسیقی ریشه در طبیعت و ویژگی‌های زیستی انسان داره (چرا پنجم درست؟ سری هارمونیک‌ها!) موسیقی تفسیر و بازتعریف این قوانینه، نه پیروی صرف از قوانین طبیعت (چرا ملایمت و نه تنش؟ و چرا این حد از ملایمت و تنش؟) بی‌تفسیر، موسیقی تهی‌ست. موسیقی فرهنگه. زبان از بازی آواها برساخته میشه و موسیقی از تفسیر اصوات. و در برابر دیدگاه طبیعی میشه گفت: موسیقی، «اصوات به طرز انسانی سازمان‌یافته» است. 🍥یک‌سالگی یادداشت‌های موسیقایی اشك مشترك🍥

#نمایه ۲ (قابل کلیک کردن) [پیشین: نمایه‌ی ۱] سلام؛ در اینجا یادداشت‌های مختصری رو در قالب معرفی #آلبوم🎧، یادداشت کوتاه #برگه🎵 و سلسله یادداشت #پرونده🎶، برای آشنایی با جنبه‌های انسانی موسیقی با شما به اشتراک میذارم. پیوست‌ها، در کانال ضمیمه، برای مطالعه‌ی ژرف‌تر فراهم شده‌اند، هشتگ‌ها معرف نوع و ناحیه‌ی موسیقایی هستند، و با #نمایه فهرستی (قابل کلیک) از یادداشت‌ها رو می‌بینید. بهترشدن یادداشت‌های آینده مدیون بازخوردهای شما است. امیدوارم خوشتون بیاد و با دوستانتون به اشتراک بذارید. برای فردایی بهتر🤞🏻🍃 🎶کی-پاپ (K-POP)،‌ موج یا موج‌سواری کره‌ای - سنت موسیقایی کره و احیای آن - اولین صداها و آغاز امر مردم‌پسند - ژانر دورگه‌ی ژاپنی-غربی صدای کره‌ی جدید - ظهور ذائقه‌ی امریکایی و Trot در طرف مقابل - جنبش دانشجویی، اعتراض و احیای المان‌های مردمی کره‌ - ظهور Ballad در فضای جدی و آرام دهه‌ی 80م - انقلاب Seo Taiji علیه فضای موسیقایی حاکم - گروه‌های زنانه‌ی K-POP: از حذف ارزش‌های مردسالارانه و پدرتبار کنفوسیوسی تا بازتعریف آن در ساختار کلان صنعت فرهنگ - کی-پاپ (K-POP) سبکی منحصر به فرد 🎵سوسیالیسم با پاچانگا 🎵ستاره‌های زن، پیشگامان «زن امروزی» در مصر 🎵خاطره‌، هویت، و ایده‌ی موسیقایی: بازمانده‌ای از ورشو 🎵پرستش بهار: شورش امر نو علیه والا 🎧آخرین جنگ جهانی 🎵ضد ضد اپرا: تمسخر و از ریخت انداختن سنت

پیوست‌ها: 📖 György Ligeti’s Le Grand Macabre: Postmodernism, Musico-Dramatic Form and the Grotesque. 📖 "Signification of Parody and the Grotesque in György Ligeti's Le Grand Macabre" 🎧 Le Grand Macabre. 💬 Le Grand Macabre. English Libretto. 🎬 Le Grand Macabre, Act One 🎬 Le Grand Macabre, Act Two 🎬 Peter Sellars talks Le Grand Macabre 🎬 Mysteries of the Macabre, Barbara Hannigan, Gepopo

🎵#برگه ۱۱ ضد-ضد-اپرا: تمسخر و از ریخت انداختن سنت #اروپای_غربی #موسیقی_هنری اگر به قول بولز، اپرا با از میان رفتن شرایط فرهنگی-اجتماعی زمانه‌ی پیدایشش، امروزه هنری مُرده و موزه‌ای است، چگونه می‌توان هنوز اپرا نوشت؟ به دیگر کلام، اپرا امروز چگونه می‌تواند باشد؟ یک ضد اپرا، یک ضد زیبایی‌شناسی با پشت‌کردن به سنت‌ها؟ لیگتی اما این بار پیش‌تر می‌رود: یک ضد-ضد-اپرا! او این بار نه تنها به قواعد زیبایی‌شناسی باز می‌گردد که حتی آثار بزرگ گذشته را نیز به کار می‌گیرد. مونته‌وردی، موتزارت، بتهوون، واگنر و حتی استراوینسکی، چند نام میان بسیاری است که می‌توان در کلاژهای لیگتی شنید، اما به ظرافت با نابه‌جایی‌ها و تقلیدها به گونه‌ای ریشخندشده. ضد-ضد-اپرای لیگتی موسیقی سورئالی است که سیاستمداران و مرگ، هر دو در آخرالزمانش به سخره گرفته می‌شوند (نکروتزار = مرگ+تزار) و با پایانی حل‌نشده، پایان‌نیافتن داستان را یادآور می‌شود، داستان جهانی غرق در لذت‌ اما در شرف نابودی، با سیاستمدارانی شیاد، پلیسی مخوف و شهریاری بی‌کفایت. اما مرگ با مستی از سر می‌گذرد و عشق سرود زندگی را به جریان می‌اندازد؛ این هم شوخی دیگری است؟

🎧#آلبوم ۳ #اروپای_غربی #موسیقی_هنری برای رمانتیک‌ها، هنر ناب امری خالص از هر چیز روزمره و مادی است؛ استعلایی و سرمدی. واگنر شوپنهاور می‌خواند و شوپنهاور هنرها را بر همین اساس طبقه‌بندی می‌کرد: موسیقی (انتزاعی‌ترین هنرها) در صدر بود و معماری (مادی‌ترین هنرها) در قعر. «موسیقی ما را از اراده آزاد می‌کند». از این خیالات رمانتیک که بگذریم، موسیقی، حتی در ناب‌ترین صورت خود، آیینه‌ی روزگار است. زیر و بم صداها، سازها و ایماژها نمادپردازی‌هایی می‌شوند که واقعه را بازگو می‌کنند (مثلاً یادداشت ۹ را ببینید). آخرین جنگ جهانی مجموعه‌ای است اجراشده توسط ارکستر فیلارمونیک چکسلواکی، که در چهار قطعه از چهار آهنگساز روایتی از جنگ و فجایع آن را حکایت می‌کند. با نخستین قطعه، موومان اول سمفونی لنینگراد شوستاکوویچ، جنگ آغاز می‌شود. دو قطعه‌ی بعدی روایت جنایات نازی‌ها است، کانتات بازمانده‌ای از ورشو اثر شوئنبرگ و پوئم‌سمفونی یادبود لیدیس از مارتینو. و در پایان، سمفونی شماره‌ی ۳ اونگر در سه موومان، در نام یکی از سرودهای شرعی مسیحیت، آرزوی صلح را فریاد می‌زند. 🎙Symphony No. 7 in C major Leningrad, Op. 60 - Allegretto Dmitri Shostakovich 🎙A Survivor from Warsaw, Op. 46 Arnold Schoenberg 🎙Memorial to Lidice, H. 296 Bohuslav Martinů Symphony No. 3 Liturgique 🎙Dies irae. Allegro marcato 🎙De profundis clamavi. Adagio 🎙Dona nobis pacem. Andante Arthur Honegger

پیوست‌ها: 📖”Rioting with Stravinsky: A Particular Analysis of the Rite of Spring” 📖”The Rite of Spring Briefly Revisited” 🎬Le Sacre du Printemps 🎬Rite of Spring Joffrey Ballet. Documentary and Performance. 🎬Keeping Score | Igor Stravinsky: The Rite of Spring

🎵#برگه ۱۰ پرستش بهار: شورش امر نو علیه والا #اروپای_غربی #موسیقی_هنری اصالت نه در بازگفتن گفته‌ها، که در بیان امر نو است، و امر نو در زمانه‌ای آشوبناک ظهور می‌کند. مدرنیسم آوانگارد روس در زمانه‌ای «هیستریک» علیه پوزیتیویسم و صنعتی‌شدن غرب فرا رسید. «هنر آزاد است، زندگی فلج شده». این شعارِ سرگئی دیاگیلف، منتقد روس، او را به پاریس و تأسیس «باله‌ی روس» کشاند، هنری که او باور داشت منجی غرب از انحطاط است. پرستش بهار مانند عموم آثار باله‌ی روس بر پایه‌ی برداشتی امروزی از فرهنگ «بدوی» اسلاو بنا شد، اما بسیار بیشتر از این بود. استراوینسکی با این اثر موسیقی را بازتعریف کرد. تقریباً تمی وجود ندارد، خرده‌های ملودیک روی هم سوار می‌شوند، هارمونی تکرار بسیار چند آکورد نامتعارف است، و در هر میزان متر تغییر می‌کند. حاصل تبدیل ارکستر به یک درامز غول‌آسا، و موسیقی به معماری صوتی است. در اولین اجرا، پاریسی‌های والاپسند و بوهمیایی‌هایی که از هرچیز نامتعارف استقبال می‌کردند به جان هم افتادند، اما اجرا در آشوب تا انتها ادامه یافت، گو اینکه این انسان مدرن است که «وحشی» است، نه رقصنده‌های باله‌، دقیقاً چیزی که دیاگیلف می‌خواست.

فراهنگ حاصل تلاش دانشجویان موسیقی دانشگاه تهرانه. لطف داشتند و در این شماره نوشته‌ی مختصری از من هم اومده. براشون آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم این تلاش‌ها روشن‌گر آسمان موسیقی ما باشه.✨