سینما، ادبیات و دیگر هیچ

من سرخپوست لج‌باز معاصرم پوستم به درد سوختن می‌خورَد با بوسه برایم خرگوش‌های خونین بیاور با نیزه‌ای از دندان ببر به یاد بیاور بیست سالگی‌ام را که بی تایتانیک عاشق شد در بسته‌های اشتباهی سی سالگی‌ام را که صادر شد به امارات و پنجاه سالگی‌ام را که شورش کرد زیر چادری ملی من به جنگ و مهمات نیاز دارم قطب نما روانه‌ام می‌کند به سوی کوسه و باد دریا دوباره به خواست خدا غرق می‌شود ناخدایان جذاب تقدیر شوم خودکشی‌اند انکار نمی‌کنم ما سرزمین‌مان را ترک نکرده‌ایم تا بیشتر بیگانه شویم دار و درخت و ریشه‌کن را سرکوب کنیم و با لباس‌های شب به پناهگاه برویم صبور باش مثل بازوان آن مرد سرخپوست وقتی که ماده‌اش را تسلیم ببر می‌کند فاصله‌ات خوب است دیگر دود هم دوردست‌هامان را آلوده نمی‌کند من روزها خون خرگوش می‌نوشم شب ها دیوانه‌وار بر طبل تنهایی‌ام می‌کوبم تو را به خواست ناخدا غرق کرده‌ام #فرزانه_قوامی #مونترآل #ماهنامه_ادبی_هنری_عصر_جمعه https://t.me/asrejomehmagazine

رمان یا شبه‌رمان خلسه مشهور به خوابنامه از اعتمادالسلطنه وزیرعصرناصری از لذت خواندن که بگذریم، ببینیم چه ربطی دارد به اخلافش @sooreESRAFIL

شعرخوانی استاد هوشنگ ابتهاج نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد

❗️سخنرانی بزرگ علوی درباره‌ی صادق هدایت و آثارش! ▪️گوتنبرگ اول فوریه ۱۹۹۱! ▫️ما را در اینستاگرام هم دنبال کنید: https://instagram.com/artchannelll?igshid=vsnmvkj2y4cn @artchanel

🔶 افاضات اضافه: موز طوری عمل کند که خیار شرمنده نشود 🔸 جمعه ۱ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 هوا هنوز روشن نشده بود که بیدار شدم. فیلم لحظه نشستن کاوشگر ناسا بر سطح مریخ را تماشا کردم. لحظات جالبی بود. یاد میمونی افتادم که زمان محمود به فضا فرستادند. نمی‌دانم کجاست و چه حالی دارد. باید پیگیر شوم. یکی از خواص سازمان هواپیمایی کشوری گفته ممنوعیت پرواز‌های بریتانیا به ایران فعلا ادامه دارد. 🔸 شنبه ۲ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 در روزی که با مرور خاطرات حماسه غیاب، مدام در فکر باقر بودم الیاس، مدرک تحصیلی مهرداد را جعلی خواند.‌ طرح این مباحث انحرافی در برهه حساس کنونی بسیار عجیب است. اگر قرار بود مدرکش جعلی باشد محاسباتش در یک جزوه یا دفتر کوچک جمع می‌شد اما الان در یک دیوان می‌نویسد که ثابت می‌کند مدرک مهرداد‌، اصل است. 🔸 یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 بسیار خوشحال و پرانرژی بیدار شدم. امروز تولد احمد است. امیدوارم بتوانم شمع به مقدار کافی پیدا کنم. صحبت‌های خواص‌المله قزوین را خواندم. گفته یک دانشمند جوان قزوینی موفق به کشف داروی ضدکرونا شده است که ۱۰۰ سال گذشته هم داروی ضد انگل بوده و سابقه دارویی دارد. بحث تاریخی و فلسفی خوبی است. نشان می‌دهد ویروس کرونا همان انگل سابق است. 🔸 دوشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 امروز صبح قاطعیت خواص‌المله باعث غرور و افتخارم شد. خیلی محکم و سفت و قاطع توی دهان خواص‌الدوله زدند و حتی گفتند تا خواص‌الدوله نگویند غلط کرده‌اند که بازرسان آژانس را با پس‌گردنی بیرون نینداخته‌اند هیچ یک از آن‌ها را به ساختمان خودمان راه نمی‌دهیم و حتی بودجه را هم بررسی نمی‌کنیم. بعد هم با رای قاطع از ابراهیم و خواص‌الرعایا خواستند پرونده حسن و علی‌اکبر و هر کسی که در این مساله نقش داشته است را خارج از نوبت بررسی و هر دو نفر و بقیه خواص‌الدوله را در صف، منتظر بگذارند تا به حسابشان رسیدگی شود. 🔸 سه‌شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 امروز عده‌ای از طرفداران تیم فوتبال استقلال تهران که گویا اخبار کشور را دنبال نمی‌کنند جلوی مجلس تجمع کردند. اصلا توجه ندارند که وقتی خواص‌المله‌ها آنقدر کار دارند که دیروز تصمیم گرفتند خواص‌الدوله‌ها را هم به آنجا راه ندهند طبیعی‌ست که کاری به هواداران یک تیم فوتبال نداشته باشند. 🔸 چهارشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 صبح را به پیگیری‌های فعالیت‌های خواص‌المله در جهت تامین منافع عوام گذراندم. چیزهای خوبی دستگیرم شد. در مورد مالیات‌ها در بودجه سال آینده خیلی کارهای مهمی انجام دادند. خوشبختانه کسانی که خودروهای بالای یک میلیارد تومان یا خانه‌های بالای ده میلیارد تومان دارند و حتی کسانی که در فضای مجازی بیش از ۵۰۰هزار نفر دنبال‌کننده دارند باید مالیات بدهند. 🔸 پنجشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۹ 🔹 گاهی هر آدم بافهم و شعوری حرف‌هایی را می‌شنود که نمی‌تواند باور کند از زبان یک آدم بافهم و شعور دیگر بیان شده باشد. اینکه مثلا کسی نداند سندروم داون چیست و در جایگاه خواص‌المله هم بنشیند نشان می‌دهد که هر دم از این باغ، بری می‌رسد. امروز، زمستان تصمیم گرفت یادآوری کند که نرفته و با قدرت برگشت. هوا سوز داشت. بخش‌هایی از مصاحبه بشار اسد را خواندم. لذت بردم. 🔹ادامه گزارش در INSTANT VIEW ...👇 🖋 عوام الملک 📎 متن کامل این گزارش را در سایت بخوانید.

قرن چهاردهم؛ قرن ادبیات آریامن احمدی دبیر گروه ادبیات و کتاب (روزنامه آرمان) درحالی وارد قرن جدید می‌شویم، که هنوز همه مفاهیم قرن چهاردهم را با خود داریم: از آزادی و عدالت گرفته تا دموکراسی. همان مفاهیمی که از عصر مشروطه، از طریق ادبیات با آن آشنا شده بودیم؛ آنطور که شاعران آزادی‌خواه مشروطه برایش جان دادند یا به زندان رفتند: میرزاده عشقی، بهار، فرخی یزدی، عارف قزوینی، ابوالقاسم لاهوتی و... کمی بعد از صدای آزادی‌خواهی شاعران، می‌رسیم به نیما یوشیج و انقلاب شعری‌اش که در آن مفهوم جدید انسان را به شعر معاصر آورد. و بعد محمدعلی جمالزاده که تصویر دیگری از انسان ایرانی را به قصه آورد. هر کدام از اینها، با ادبیات، چشمِ انسان ایرانی را رو به جهان باز کردند برای دیدنِ دنیا از منظرِ ادبیات. و ادبیات، همان چیزی بود که در طول قرن چهاردهم همه حکومت‌ها با آن جنگیدند و وقتی نتوانستند آن را به‌طور کامل خاموش کنند، یا آثار ادبی را سانسور کردند یا نویسنده‌ها و شاعران را به زندان انداختند و یا کُشتند. وقتی این صد سال را مرور می‌کنیم، می‌ببینم ادبیات، هنرِ مسلط قرن چهاردهم در ایران بوده است. شعر و قصه، پا‌به‌پای هم، روشنگری کرده‌اند، و انسان ایرانی را با مفهوم آزادی و حقوق بشر و به یک معنا مفهومِ «انسان-شهروند» آشنا کرده‌اند. هرچند خالق‌شان گاه به زندان افتاده‌اند یا کشته شده‌اند و یا ناخواسته تن به تبعید داده‌اند: احمد شاملو، رضا براهنی، محمود دولت‌آبادی، ابراهیم گلستان، نجف دریابندری، علی‌اشراف درویشیان، جلال آل‌احمد، هوشنگ گلشیری، صمد بهرنگی، خسرو گلسرخی، علی دشتی، محمدجعفر پوینده، محمد مختاری، سیعدی‌سیرجانی، مجید شریف، منیرو روانی‌پور، عباس معروفی، نسیم خاکسار، شهرنوش پارسی‌پور، مهشید امیرشاهی،آذر نفیسی، مسعود بهنود، ایرج پزشکزاد، بهرام بیضایی، داریوش آشوری، قاضی ربیحاوی، شاهرخ مسکوب، غلامحسین ساعدی، فرج سرکوهی، شبنم آذر و... به این نام‌ها، می‌توان نام‌های بسیار دیگری هم اضافه کرد که یا زندان کشیده‌اند، ممنوع‌الکار شده‌اند، تن به مهاجرت داده‌اند و یا کُشته شده‌اند. این تصویری از صدسال ادبیات معاصر ایران است. تصویری تراژیک از ادبیاتی که می‌توانست امروز مثل ادبیات کهن فارسی، نامی در جهان داشته باشد. اما چه شد که پس از صد سال، هیچ اثری جهانی در این ادبیات فارسی خلق نشد؟ از 1300 که شروع کنیم، یک کلمه مثل بختک روی این ادبیات سایه افکند و هنوز هم رهایش نکرده: «سانسور»؛ کلمه‌یی فرانسوی که بوی گیوتین انقلاب و روبسپیر می‌دهد. همین بختکِ سانسور، موجب شده تا هیچ وقت اثری خلاقه در ادبیات داستانی فارسی خلق نشود که هم‌پای آثار جهانی باشد. اگر به همین صدسال در آثار ادبیات داستانی جهان نگاه کنیم متوجه می‌شویم چرا «آقای رییس‌جمهورِ» آستوریاس او را از گواتمالا به نوبل ادبیات می‌رساند. چرا «صد سال تنهاییِ» مارکز او را از کلمبیا به نوبل می‌رساند. چرا هرتا مولر با «سرزمین گوجه‌های سبز» از رومانیایی به نوبل می‌رسد. چرا کاواباتا از ژاپن با «پایتخت قدیمی» به نوبل می‌رسد. چرا اورهان پاموک با «نام من سرخ» از ترکیه به نوبل می‌رسد. چرا یوسا با «جنگ آخرزمان» از پرو به نوبل می‌رسد. چرا نجیب محفوظ با «سه‌گانه قاهره» به نوبل می‌رسد. پاسخ خیلی ساده است: آنها از سدِ سانسور عبور کردند تا توانستند اثری خلاقه خلق کنند که فراتر از خودِ اثر و فراتر از کشور محلِ خلقِ اثر و فراتر از خالقِ اثر برود و مرزها را درنوردد و به صف آثار جهانی بپیوندد. وقتی در سال 97، در گروه ادبیات و کتاب آرمان، چهل رمان برتر فارسی را از 1357 تا 1397 انتخاب کردیم، همین موضوع وجود داشت که چرا از بین همه این آثار، هیچ اثری فراتر از خودش نمی‌رود و در همین چارچوب مرزهای سیاسی ایران می‌ماند؟ همین اتفاق برای همه آثار این صد سال هم اتفاق افتاده: از جمالزاده و هدایت تا آخرین آثار منتشرشده در دهه نود. فقط آنجا که نویسنده‌ای مثل شکوفه آذر توانسته از سدِ سانسور بگذرد، اثری خلق کرده که توانسته تا مرحله نهایی جایزه بوکر راه یابد. یا حتی نویسنده‌هایی مثل نگار جوادی با «از شرق‌بریده» یا شهریار مندنی‌پور با «ماه‌پیشانی» (عقرب‌کِشی). نمونه‌های اندکی که نمی‌تواند تصویری روشن از ادبیات معاصر ایران بدهد. بااین‌حال، صدسال ادبیات داستانی معاصر، که بیشتر در زمینه داستان کوتاه و بلند، موفق بوده، ما را در گروه ادبیات و کتاب آرمان ملی، بر آن داشت که در کنار رمان‌های برتر این صد سال، نویسنده‌های موفق داستان کوتاه را هم انتخاب کنیم:...ادامه... http://www.madomeh.com/site/news/news/10396.htm

🔶 افاضات اضافه: دختر حاکم دوبی به تهران بیاید و از آزادی بهرمند شود 🔸 جمعه ۲۴ بهمن ۱۳۹۹ 🔹 امروز، چون جمعه بود، بزرگوار مشهدی حرف‌های روشنگرانه‌ای درباره تحریم‌های آمریکا زد. اینطور که فهمیدم خسارت تحریم‌ها برای آمریکا بیشتر از ما بوده است. خیالم راحت شد. اگر اینطور باشد بهتر است هماهنگ کنیم که تحریم‌ها را بیشتر کنند. اگر بتوانم بین عوام آمریکا و اسرائیل و عربستان کسانی را پیدا کنم که مثل خودم عوام‌الملک باشند و به خواصشان دسترسی داشته باشند شاید بشود درخواست افزایش تحریم‌ها را مطرح کرد. 🔸 شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ 🔹 صبح زود به خاطر خواب بدی که دیدم از جا پریدم. خواب دیدم می‌خواهم از خانه خارج شوم، اما همه در‌ها قفل و پنجره‌ها هم بسته هستند. هر چه دنبال کلید‌ها می‌گردم پیدا نمی‌شوند. یکی از راه دور می‌گوید ده سال، یک عمر است. کو تا ده سال دیگر؟ جوابی نداشتم. باید از طریق خواص یک مُعبّر کاربلد پیدا کنم که خوابم را تفسیر کند. 🔸 یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ 🔹 از دیروز که خبر منفجر شدن اعضای داعش در سامرا به خاطر بوق زدن را خوانده‌ام از هر صدای بوقی نگران می‌شوم. حتی اگر بوق را روی صحبت‌های افراد گذاشته باشند. در خبر‌ها خواندم که ساکنان یکی از مناطق کنگو بعد از کشتن یکی از اعضای داعش او را خورده‌اند. یاد بازی لی‌لی حوضک افتادم که آخرش کله‌گندهه کسی را که یکی دیگر کشته بودش می‌خورد. 🔸 دوشنبه ۲۷ بهمن دی ۱۳۹۹ 🔹 اخباری مبنی بر مشاهده کرونای انگلیسی، کرونای آفریقایی و کرونای آمازونی در کشور شنیده می‌شود. سند رسوایی غربی‌هاست که در طول یک سال گذشته می‌خواستند چین را متهم به گسترش کرونا کنند. برای وادادگان داخلی و غرب‌زده‌ها هم مایه بی‌آبرویی‌ست. چون همیشه تلاش می‌کنند وانمود کنند کشور ما منزوی‌ست و با سایر کشور‌ها ارتباط ندارد. 🔸 سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹ 🔹 دیشب قبل از خواب خبر آمد که چند موشک به پایگاه نظامی آمریکایی‌ها در اربیل عراق اصابت کرده است. اتفاق مهمی‌ست. می‌تواند کمک کند که خسارت تحریم‌ها برای آمریکا بیشتر هم بشود. مخصوصا که به شکل مذبوحانه‌ای التماس می‌کنند به ایشان جواب بدهیم. صبح زود بیدار شدم. پیگیر اخبار اصابت موشک در اربیل بودم. آمریکایی‌ها خودشان را جمع کرده‌اند. 🔸 چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۹ 🔹 صبح در مسیر دفتر، تبلیغات قطار ملی مترو را دیدم. باید چیز خوبی باشد. معمولا چیز‌های ملی باعث حسادت غربی‌ها می‌شود. فهرستی از آن‌ها را در ذهنم مرور کردم تا سرگرم شوم. کفش ملی، بانک ملی، رسانه ملی، خودرو ملی، فناوری ملی، اینترنت ملی. به جز دو تای اول که ریشه طاغوتی دارند بقیه خیلی خوب و مفید هستند. امروز هم خبر‌های ورزشی خیلی داغ بودند. 🔸 پنجشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۹ 🔹 دیشب نوشتن خاطرات را که تمام کردم حرف‌های مهم سعید که بانمک‌ترین عضو خواص‌الدوله هست را خواندم. ظاهرا وزیر بهداشت یک کشور اروپایی از سعید پرسیده است که شما چه کرده‌اید که هم اپیدمی کرونا را مهار کرده‌اید و هم اشتغال و صنعت در کشورتان آسیب ندیده است. البته سعید نگفت چه جوابی داده است. اما قاعدتا وزیر بهداشت اروپایی نمی‌دانسته که ما کلا متخصص مهار کردن هستیم. 🔹ادامه گزارش در INSTANT VIEW ...👇 🖋 عوام الملک 📎 متن کامل این گزارش را در سایت بخوانید.