سينما ‌اكران - cinemaekran

همزمان با روز ملی سینما؛ *بررسی آنونس در سینمای ایران* با حضور آرش معیریان به مناسب روز ملی سینما کانون فیلم انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران در روز ۲۲ شهریور ساعت ۵ عصر، ۱۵ آنونس ماندگار فیلم‌های ایرانی را به نمایش می‌گذارد و آرش معیریان (فیلمساز و سازنده اگهی‌ تبلیغاتی) درباره این شاخه مهم تبلیغی در سینمای ایران صحبت خواهد کرد. این برنامه با همکاری فیلمخانه ملی در محل ساختمان شماره ۱ خانه سینما (خیابان بهار، کوچه سمنان) برگزار می شود. لازم به ذکر است که برنامه‌های کانون فیلم انجمن منتقدان شامل نمایش فیلم‌های ماندگار تاریخ سینمای ایران و جلسات نقد و تحلیل انها ازین پس به طور ماهانه تا پایان سال در همین مکان برگزار خواهندشد. حضور عموم علاقه‌مندان در این برنامه‌ها آزاد است. @cinemaekran

سینمااکران فیلم «voice» برگزیده دو جشنواره آمریکایی و ایتالیایی شد فیلم کوتاه «voice» به نویسندگی و کارگردانی علی عبداللهی و تهیه‌کنندگی حامد قریب به جشنواره اتوپیای آمریکا و جشنواره سانداسکرین ایتالیا راه پیدا کرد. به گزارش روابط عمومی، فیلم کوتاه «voice» به نویسندگی و کارگردانی علی عبداللهی و تهیه‌کنندگی حامد قریب به ۱۸مین دوره از جشنواره اتوپیای آمریکا راه پیدا کرد. هجدهمین دوره از این جشنواره مستقل که هرساله فیلم‌ها را در در گرین‌بلت آمریکا نمایش می‌دهد، در تاریخ ۱۸ تا ۲۱ نوامبر برگزار شده و برگزیدگان خود را معرفی می‌کند. همچنین فیلم کوتاه «voice» به هفتمین جشنواره سانداسکرین ایتالیا نیز راه پیدا کرده است. هفتمین دوره این جشنواره که رویدادی معتبر مربوط به فیلم‌های هنجارشکن درباره صدا، موسیقی و یا موسیقی محور است، در تاریخ ۲۷ سپتامبر تا ۲ اکتبر در راونا ایتالیا برگزار شده و برگزیدگان خود را معرفی می‌کند. در توضیح این جشنواره آمده است: صدا و موسیقی، تنها ساندترک یک فیلم نیستند، بلکه می‌توانند موضوع اصلی آن باشند. فیلم کوتاه «voice» برشی از زندگی یک صدابردار سینما است که در حین رساندن مسافران، شب و روز را در یک ماشین و باشنیدن صداهایی که از زندگی عاشقانه خود ضبط کرده است، سپری می‌کند. در خلاصه داستان این اثر آمده است: «هانا: اگه یه روز دلت برام تنگ شه چیکار می‌کنی؟ ابی: صدات رو گوش می‌دم...» ابراهیم عزیزی، هانا کامکار، خلیل ظروف‌چیان بازیگرانی هستند که در این اثر به ایفای نقش پرداختند. پخش بین المللی این فیلم را فرست اسکرین به مدیریت سولماز اعتماد برعهده دارد. عوامل این فیلم عبارتند از: حامد قریب(تهیه‌کننده)، شاهین طوفان (مدیر فیلمبرداری)، علی گورانی (تدوین)، محسن نانکلی(صدابردار)، حسین قورچیان (صداگذار)، امید روشن‌بین (موسیقی)، فربد جلالی (اصلاح رنگ)، محمد حسین قانع (جلوه‌های ویژه)، میثم اسلامی (مترجم)، هادی میثمی (نوازنده ویلن‌سل)، ناهید رضایی (منشی صحنه)، محمدرضا امینی، حمزه نصیری، محمد جواد کبیری (گروه فیلمبرداری)، علیرضا خضرایی (عکاس)، شادان کمیلی (گریم)، کیان عزیزیان (تدارکات)، سهراب تیموریان (سینه‌موبیل)، سعید موسوی (ساخت عروسک) و پخش بین‌الملل: سولماز اعتماد. @cinemaekran

۱۵شهریور زادروز طبیب سینما دکتر محمد هادی کریمی محمدهادی کریمی زاده ۱۵ شهریور پزشک، فیلمساز، نویسنده و شاعر ایرانی است. که آثار شاخصی در کارنامه وی به چشم میخورد. امیدوارم زندگی برای شما مفهوم زیبایی و موفقیت باشد. تبریک صمیمانه برای زاد روز شما(سینمااکران) @cinemaekran

پس از سالها فعالیت رسانه مستقل سینمااکران…اینک رسانه‌ای با کپی برداری از همین اسم با عنوان مصوبات شورای صنفی نمایش شروع به فعالیت کرده است…بدون رعایت کوچکترین اصول حرفه‌ای و قانونمداری و حتی رعایت اخلاق…حلالتان @cinemaekran

اتفاقی که سال ۵۶ در سینمای ایران افتاد، درحال تکرار است / سازمان سینمایی نمی‌تواند مانع حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های بین المللی شود علیرضا رئیسیان تهیه کننده و کارگردان با سابقه سینمای ایران که در کارنامه اش آثاری، چون "مرد بدون سایه"، "دوران عاشقی"، "چهل سالگی" و... را دارد، درخصوص رویکرد مدیریت سینمایی، آینده‌ی سینمای ایران، شبکه‌های نمایشی و دیگر موضوعات پر بحث سینمای ایران  گفت و گویی با خبرنگار پایگاه خبری دیباچه داشته که در  ادامه می‌خوانید:  رویکرد مدیریت سینما در برخورد با فیلم‌های ایرانی راه یافته به جشنواره‌های جهانی را با توجه به دو فیلم برادران لیلا و قهرمان چطور ارزیابی می‌کنید؟ ابتدا تاریخچه‌ای درخصوص حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های خارجی و نگاه‌های هیچ یا همه‌ای مانند دیگر مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی که در جامعه‌ی ما وجود دارد عنوان می‌کنم؛ اصولا عده‌ای با آگاهی و دانش سینمایی اندک و موضع گیری‌های کاملا سیاسی – جناحی به مسئله‌ی حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های خارجی معترض هستند که نوعا یک پایگاه فکری دارند و تصور می‌کنند که تمام فیلم‌های ایرانی که در جشنواره‌های جهانی حضور پیدا می‌کنند و یا موفق می‌شوند به نوعی ضد مسائل فرهنگی و سیاسی جامعه ایران هستند که اصطلاحا می‌گویند سیاه نمایی می‌کنند و نقد‌های غیر منصفانه انجام می‌دهند. از طرفی  خواستگاه آن جشنواره‌ها و فستیوال‌های بین المللی تراز اول را هم در همین مسیر ارزیابی می‌کنند. در اینکه جشنواره‌های بین المللی به خصوص رده A در جهان دارای یک گرایش‌های خاص هستند شکی نیست به دلیل اینکه ما در جشنواره فجر که یک جشنواره داخلی و ملی است هم چنین گرایشاتی داریم و نمی‌توان گفت که این مسئله وجود ندارد، اما این که تصور کنیم فیلم‌ها به این دلیل صرفا مورد توجه قرار می‌گیرند کاملا اشتباه است؛ به دلیل اینکه اگرجشنواره‌ها بخواهند با تمام فیلم‌ها در بخش‌های مسابقه یا بخش‌های جانبی چنین برخوردی داشته باشند دیگر اعتباری برایشان نمی‌ماند، اما در برخی از موارد این پیام‌ها را به وسیله حمایت‌های مالی از یک فیلم نشان می‌دهند، بار‌ها روسای جشنواره‌های مختلف این موضوع را نشان داده اند و از یک فیلمی به دلیل اینکه کارگردان آن در کشورش تحت محدودیت‌هایی بوده است حمایت کرده اند و این یک اقدامی موجه در بحث آزادی بیان برای آن‌ها است، البته فیلم مورد نظر هم باید دارای قابلیت‌هایی باشد که هم به مسابقه راه پیدا کند و هم تشویق شود و جایزه بگیرد. این مسئله هم تنها مختص به کشور و جشنواره‌های ما نیست و در دیگر کشور‌ها هم شاهد چنین اتفاقاتی هستیم مانند «ییلماز گونی» کارگردان فیلم "راه" که آن زمان به زندان افتاد و دستیارش فیلم را کامل کرد و در جشنواره کن هم نخل طلا را گرفت و یا کارگردان روسی که سه سال پیش ممنوع الخروج و مدتی هم در زندان بود و در نهایت همسرش نوشته هایش را کامل کرد و به کن فرستاد یا در جشنواره فیلم برلین که فیلم‌هایی از کشور‌های مختلف از آلمان تا آرژانتین و آسیا شرکت می‌کنند و چنین گرایشاتی در بحث آزادی هنری و بیانی دارند و حمایت هم می‌شوند و همین طور در مراسمی مثل اسکار هم شاهد چنین اتفاقاتی هستیم مانند فیلم "آرگو" که در آن سال تنها جایزه‌ای بود که همسر رئیس جمهوربه عنوان بهترین فیلم اهدا کردیعنی این فیلم صرفا فیلم ممتازی نبود، اما چنین اتفاقاتی می‌افتد جزو اولویت‌های اصلی آن‌ها صرفا نیست. من تاکید بر این دارم که فاکتور‌های دیگری هم باید در این آثار وجود داشته باشد؛ بنابراین با این مقدمه می‌خواهم بگویم که با حضور و جایزه بردن فیلم‌های ایرانی به گونه‌ی دیگری برخورد باید کرد؛ به طور مثال نسل پنجم فیلم سازان چینی در اوایل دهه ۸۰ مانند "ژانگ ییمو"، "چن کایگه"و... فیلم‌های کاملا منتقدانه‌ای می‌ساختند و فیلم هایشان هم توقیف و ممنوع می‌شد، چون در آن دوران سینما کاملا دولتی بود، اما چنین فیلم‌هایی می‌ساختند و به جشنواره‌های بزرگی مانند کن، برلین، ونیز و... می‌فرستادند و جوایزی هم برنده می‌شدند و در این مسیر می‌گفتند ما مدافع فیلم سازان و فیلم‌های خوب هستیم، یا در دوره روسیه و شوروی فیلم‌های تارکوفسکی، پاراژانوف و ... که ساخته می‌شد به جشنواره‌های بین المللی راه پیدا می‌کردند، موفق می‌شدند و به هیچ وجه هم نقش و تاثیری در خود کشور شوروی نداشت، بنابراین این مسئله را اگر با نگاه صرفا ایدئولوژیک و سیاسی دیده می‌شود باید کاملا تفکیک کرد، این حرفِ افرادی است که مخالف حضور آثار ایرانی در جشنواره کن هستند و مدیران سازمان سینمایی و حتی وزیر فرهنگ و ارشاد هم بر این عقیده اند و سال‌ها این سخنان را به صورت پنهان و در حال حاضر در مواضع اجرایی و قدرت هستند به صورت آشکار می‌گویند.

📌علیرضا رئیسیان که در تدارک اجرای نخستین تجربه‌ی تئاتری خود است می‌گوید، این تصمیمیش یک واکنش اعتراضی به وضعیت سینما است چرا که مدیریت فعلی را در مسیری نمی‌بیند که سرانجام و شرایط خوبی را برای سینما و فعالیت فیلمسازان دغدغه‌مند و منتقد فراهم کند.   به گزارش ایسنا، رئیسیان از سال ۱۳۹۷ و بعد از «مرد بدون سایه» دیگر فیلمی در سینما نساخته و شاید انتظار می‌رفت بعد از فروکش کردن شیوع کرونا مانند برخی دیگر از همکارانش سراغ ساخت یک فیلم سینمایی جدید یا حتی ساخت یک سریال در شبکه نمایش خانگی برود، اما مدتی قبل خبر رسید که کارگردان «ریحانه» و «سفر» می‌خواهد نمایشی را روی صحنه ببرد؛ نمایشی که صرفا یک تجربه تئاتری نیست. این کارگردان سینما در گفت‌وگویی با ایسنا ضمن توضیح آخرین برنامه‌ریزی‌ها برای اجرای تئاترش درباره حال این روزهای سینما هم صحبت کرد. گفتگوی کامل در لینک👇🏻 https://www.isna.ir/news/1401040502712/%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4-%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7

سینمااکران 📌محمدهادی کریمی: جای مناقشات سیاسی در میتینگ‌های انتخاباتی است و نه در سینما! 📌--شوربختانه همه چیز در این سینما بیانیه و مانیفست شده و جز استثنائاتی چند، دیگر چیزی به نام سینما به معنای دقیق آن نداریم. 📌 #محمدهادی_کریمی کارگردان سینما و یکی از مهمترین فیلمنامه نویسان سینمای ایران در گفتگو با امیرعباس صباغ مجری و سردبیر سینمامعیار #رادیوگفتگو با بیان مطلب فوق گفت: چیزی که این روزها می‌بینیم سرزمینی است که دو گروه جنگ های نیابتی خود را در آن انجام می‌دهند ولی جای این مناقشات در روزنامه و دانشگاه و کلاب هاوس و میتینگ های انتخاباتی میان احزاب سیاسی ست و نه در سینما !  یا دربهترین شکل ساخت مستند‌های اینفوگرافیک. 📌کارگردان درام‌های ماندگار برف روی شیروانی داغ و بشارت به یک شهروند هزاره سوم در ادامه در ریشه یابی شرایط فعلی گفت: سینما از زمانی گرفتار این بحران شد که به آن صفت هایی اضافه کردیم که آن را از یک نام تبدیل به موصوف کردند! سینمای ارزشی ، سینمای  روشنفکری ! سینمای جشنواره ای  ! سینمای استراتژیک و ...و بدتر از همه این که این اسامی را رو به روی هم تعریف کردیم و گروهی آمدند گفتند ما له یک موضوع  هستیم به ما بودجه و امکانات بدهید و عده ای دیگر گفتند ما علیه همان موضوع هستیم  تا برای خودشان در جشنواره های خارجی جایگاه پیدا کنند و حمایت مالی وجایزه بگیرند! 📌کارگردان پسرکشی و کمدی انسانی، افزود: این رویه حتی در جشنواره فیلم فجر خودمان هم هر سال تکرار می شود و چینش هیات داوران بر اساس همین له و علیه بودن شکل می گیرد و هر گروه هم سهم خودش را دارد و در این بین کسی که بخواهد فیلم به "ما هو فیلم" بسازد و به صورت شعاری مانیفست ندهد اصلا دیده نمی شود! همین می‌شود که امروز آنچه در فیلم ها می بینیم سینما نیست و تنها یک subject است که از ابتدا تکلیف را مشخص می کند که قرار است له یا علیه کدام گروه یا موضوع فیلم ببینیم! 📌نویسنده مارال، دختران انتظار، رستگاری در هشت و بیست دقیقه تاکید کرد: درسالهای پیش چنین نبود ، بهترین فیلم های جشنواره ی فجر که گاه به حق هم رکورددار نامزدی می شدند هم منظور نظر مخاطب خاص بودند و هم مورد اقبال مخاطب عام ، هم ایدئولوژیک به قول امروزی ها میشد  حساب کرد و هم استراتژیک ، و هم همان فیلم از منظر و مرئی دیگری روشنفکرانه و معترض ،  ولی درکل به عنوان فیلمی که آمده استاندارد های  کارنامه ی سازنده اش را چند قدم جلو ببرد  یا یک اتفاق در سینما باشد شناخته می شد ولاغیر ، نه با برچسب هایی که این روزها باب میل مدیران اختراع می کنند ومتاسفانه در حد همان یک برچسب باقی می مانند،  راستی مگر  قدیم از کرخه تا راین و آژانس شیشه ای در زمان خود چنانی که گفتیم نبودند یا هیوا و قارچ سمی و .... @cinamaekran

ردّپای گلشیفته فراهانی در توزیع نسخه قاچاق #اشک_سرما؟؟ 🔴افشاگری امیرحسین شریفی تهیه‌کننده #اشک_سرما درباره عامل سرقت نسخه زیرنویس انگلیسی این فیلم! 🔴تنها نسخه زیرنویس انگلیسی #اشک_سرما به امانت دست گلشیفته بود که میخواست به عنوان نمونه کار به #ریدلی_اسکات دهد 🔴جالب است که بعد از سالها تازه فهمیده بهترین فیلمش، همان #اشک_سرما بوده که نه در آن سوی آبها که در همین خاک تولید شده! @cinemaekran

ردّپای گلشیفته فراهانی در توزیع نسخه قاچاق #اشک_سرما؟؟ 🔴افشاگری امیرحسین شریفی تهیه‌کننده #اشک_سرما درباره عامل سرقت نسخه زیرنویس انگلیسی این فیلم! 🔴تنها نسخه زیرنویس انگلیسی #اشک_سرما به امانت دست گلشیفته بود که میخواست به عنوان نمونه کار به #ریدلی_اسکات دهد 🔴جالب است که بعد از سالها تازه فهمیده بهترین فیلمش، همان #اشک_سرما بوده که نه در آن سوی آبها که در همین خاک تولید شده!