Tabitha voor Waarheid

Zonder aanmelding of ervaring bevonden velen van ons zich 4 jaar terug ineens aan de start van, wat later zou blijken, een marathon. In het begin handelde je intuïtief, vanuit een drang naar rechtvaardigheid. Ook ik begon te rennen, eerst voorzichtig maar steeds sneller. Ik keek verbaasd opzij en achterom waar de rest toch bleef. Ik voelde me alleen. Na vele rondes nonstop doorlopen en me te verdiepen in de valse spelregels werd mijn drang alleen maar sterker. De waarheid moest verkondigd en ik zette een tandje bij. Ik leerde veel mooie mensen kennen onderweg en leerde wijze lessen. Af en toe begon de moeheid, het onrecht en het onbegrip me parten te spelen waardoor ik even gas terug nam. Er waren veel hindernissen; de een hoger en pijnlijker dan de andere. En hoewel het niet altijd zo voelde en sommige vele tranen kostten; ze werden WEL overwonnen. We bevinden ons in een marathon. Een lange, gezonde adem is nodig. Gestaag stijgt het aantal deelnemers. Iedereen doorloopt zijn eigen proces,op zijn eigen tijd en eigen baan. De binnenste, buitenste of ergens daar tussenin. Geef de marathon niet de leiding maar leid zelf je marathon. Kijk eens naar de prachtige natuur, geniet van de zon en je naasten. Slalom niet tussen hindernissen door maar pak ze aan. Struikel af en toe en bekijk het struikelblok eens goed. Waarom raakt dit blok jou? Laat je niet gekmaken, niet opjagen. Pak op tijd je rust. Ook in wandeltempo ga je nog steeds vooruit. De boog kan niet altijd gespannen zijn; hij zal knappen wanneer je niet op tijd ontspant en de teugels laat vieren. Neem je tijd; dit is jouw persoonlijke marathon. Het gaat niet om de prestatie of om de eindstreep. Put jezelf niet uit. Ga niet voorbij je eigen grenzen. Je hebt er niets aan om oververhit vlak voor de finish tegen de vlakte te gaan. Zoek het pad dat jouw voeten kunnen bewandelen. Misschien moet je soms je schoeisel aanpassen of wat bagage afwerpen. Alleen dan houd je het vol. Help elkaar een handje, geniet van de reis en je naasten. Word niet al te wantrouwend en raak niet verbitterd. Waar de finish zich bevindt; dat weet niemand. Wel dat we op reis zijn en daar het allerbeste van moeten maken.

Ik wil het niet meer. Althans niet meer op de manier zoals nu. Dat voel ik al veel langer. Ik wil niet meer op iedere trein stappen. Ook al is het met humor of satire; iedere treinrit kost tijd en energie en maakt dat ik bepaalde stations gewoon mis. Ik vlieg bepaalde stations voorbij doordat ik naar rechts kijk en niet zie wat er links van me gebeurt. Vooral op Instagram deel ik dagelijks stories waarin ik info deel over de agenda die wordt uitgerold. Vlak voor onze ogen. Dat veel zaken niet kloppen weet ik inmiddels. Wat er wel klopt, naast een hart voor gerechtigheid en waarheid, is mijn hart voor mijn gezin, mijn naaste omgeving en het leven an sich. Wat mag het me kosten? Wat is het me waard? Wat win ik? Maar vooral ook; wat verlies ik? Mijn onbevangenheid? Mijn enthousiasme? Mijn optimisme? Mijn tijd en aandacht? Wat ooit begon als: "Blijf niet thuis. Durf toch te leven!" lijkt voor een steeds grotere groep binnen de kritische stroming langzaamaan te veranderen in: "Overal is gevaar. Niets klopt". Ik maak me steeds vaker zorgen over dit algehele wantrouwen en de alsmaar toenemende achterdocht jegens alles en iedereen. Ook onderling. Misschien wel JUIST onderling. En het is begrijpelijk, begrijp me niet verkeerd. Ook ik heb dat wantrouwen jegens bepaalde zaken veelvuldig gevoed en ook ik ben me bewust van mijn eigen achterdocht bij alles wat ik tegenkom. Maar ik weet ook dat er gelukkig genoeg zaken zijn die wel kloppen. We hoeven niet continu over alles in discussie te gaan en we mogen ook gewoon genieten en soms stil zijn (als je het mij vraagt). Een eerste workshop van Mattias Desmet omtrent Oprecht Spreken gaf mij zeer bijzondere inzichten en het zetje dat ik nodig had tot het schrijven van deze tekst. Hoe ik de komende tijd mijn socials in zal vullen, weet ik nog niet. In ieder geval zal mijn telefoon en social media een minder prominente plek in mijn dagbesteding gaan krijgen en zal ik proberen me niet continu op de kast te laten krijgen door de msm. Ik heb geen spijt van wat ik al deze jaren heb gepost en ondernomen. Ik ben dankbaar voor de vele contacten die ik heb opgedaan, de mooie ervaringen en het boek dat ik heb mogen uitgeven en ik zou het allemaal opnieuw en net zo hebben gedaan. Zonder twijfel. Ik stop dan ook niet volledig met wat ik doe maar ik zal andere keuzes maken. Minder informatievoorziening dus en meer eigen positieve teksten. Want het zijn juist die teksten die inspireren en van betekenis zijn. Ik wil mezelf niet verliezen; juist omdat er veel te winnen valt door niet continu te vechten. Ik steek mijn kop niet in het zand; ik kies meer voor het leven. Ik stop niet met kritisch zijn; ik kies mijn gevechten. Omdat ik juist niet wil verliezen. Liefs Tabitha

DIGITAL FIRST RESPONDERS. Wisten jullie dat de VN ten tijde van Covid19 maar liefst 110.000 vrijwilligers hebben aangenomen om de VN- ideologie te stimuleren en personen/posts die andere geluiden verkondigden dan het narratief te ridiculiseren en te rapporteren? Wist je dat ook the World Health Organization en farmaceutisch en biotechnologisch bedrijf Moderna dergelijke responders aannamen (beiden circa 40.000)? Is het je weleens opgevallen dat wanneer je googlet op kritische denkers (anno nu) je op de eerste pagina's voornamelijk berichten tegenkomt die de persoon in een negatief daglicht plaatsen? Wist je dat ik in 2022 tijdens een internationale demonstratie in Brussel een gedicht voor droeg over "LIEFDEVOLLE VERBINDING" en ik op de Vlaamse tv in beeld kwam als "rechts extremistische spreker". Ik kan er enerzijds om lachen maar er zijn helaas teveel mensen die hetgeen de media verspreiden direct als waarheid aannemen. Mijn Instagram account is tijdens de coronaperiode volledig verwijderd door Meta en mijn FB-account werd meer dan 9 keer voor maar liefst 30 dagen geblokkeerd en ook kon ik regelmatig niet reageren op berichten en reacties van anderen. Vind jij het niet zorgwekkend dat er van bovenaf bepaald wordt wat waarheid is en dat er, zeer geraffineerd en vaak juist onder het mom van inclusiviteit, solidariteit en tolerantie, slechts 1 narratief gevolgd dient te worden? Want zeg nu zelf; was die solidariteit tijdens de Covid periode nu echt aanwezig? Werden we niet juist geadviseerd op afstand van elkaar te blijven? Hoeveel mensen zijn er in eenzaamheid gestorven? Hoeveel jongeren gingen er in stilte kapot? Hoeveel ondernemers? Hoeveel mensen zijn er weggezet en buitengesloten? En die oude buurvrouw die van de trap viel terwijl ze niet fit was. Durfde iemand haar te helpen of was haar omgeving bang voor eigen gezondheid en lieten ze haar liggen? Solidariteit ging kapot in die tijd is mijn ervaring. De samenleving is nog meer verkild, verdeeld en geïndividualiseerd geraakt. Weet je dat de opmars naar een totalitair systeem succesvol is wanneer het gros overtuigd is in een vrije wereld te leven, niet beseffende dat misleiding en propaganda aan de orde van de dag is. Propaganda betreft nl. niet zozeer de kunst van het liegen maar gaat juist over de kunst van afleiden en manipuleren. Naast propaganda enerzijds ligt het probleem ook bij de bevolking welke vereenzaamt/atomiseert (als gevolg van het loskoppelen van de mens van natuurlijke cycli)? Op deze manier wordt de samenleving gevoelig voor (angst)propaganda en massavorming. Er ontstaat een gevoel (individueel) van solidariteit t.o.v. het collectief en niet t.o.v. elkaar. We doen het samen! Tenzij je niet hetzelfde denkt of participeert. Geïnspireerd door Mattias Desmet.

Vandaag een inspirerende eerste workshop van Mattias Desmet bijgewoond op een prachtige locatie in Bakkeveen. Hier heb ik mooie mensen mogen ontmoeten en veel waardevolle inzichten op mogen doen. Ik heb 5 kantjes aan aantekeningen gemaakt welke ik binnenkort zal reduceren tot een korte samenvatting voor wie interesse heeft (of om het in mijn eigen hoofd op een rijtje te zetten). Wat kan Mattias toch indrukwekkende, doordachte en met wijsheid doordrenkte zinnen formuleren. Echt een gave. Naast het overdragen van kennis gingen we ook echt de diepte in op persoonlijk vlak en dat ervaar ik, ondanks de intensiteit ervan, nu al als zeer waardevol. Mijn dank gaat uit naar de dames van Hoff van Asa die hun locatie aanbieden en de culinaire zorgen op zich hebben genomen. Tot snel! #oprechtspreken #vrijmoedigspreken #psychologie

Getuigen in plaats van overtuigen zoals Mattias Desmet het zo mooi noemt. Maak er een mooie, liefdevolle dag van.