دفتر تحکیم وحدت | تبریز

با توجه به اخباری که در رسانه‌های انجمن منتشر کرده‌ایم، شما دانشجویان و مخاطبان انجمن، در جریان مراحل انحلال انجمن بوده‌اید. بر خلاف اغلب تشکل‌های به ظاهر دانشجویی که قدرت را محرم خود می‌دانند و دانشجو را نامحرم، ما شما دانشجویان را محرم خود می‌دانستیم و خط قرمزمان بده-بستان با قدرت بود. همان‌طور که شما نیز به ما اعتماد داشتید و دغدغه‌های خود را با ما در میان می‌گذاشتید. حال به عنوان آخرین سخن خود پس از انحلال نامنصفانه‌ی انجمن، قصد داریم ابتدا جایگاه امروز خود را در تاریخ جنبش دانشجویی ایران توصیف کنیم. و سپس مروری بر عملکرد خود در انجمن و بازاندیشی‌های‌مان، پس از احیای آن در سال ۱۳۹۵ داشته باشیم. انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز در میانه‌ی دهه‌ی نودی آغاز به فعالیت کرد که با تشدید بی‌سابقه‌ی فشارهای اقتصادی از خارج کشور آغاز شد و سپس با تغییر دولت و تغییر سیاست‌های اقتصادی و رفاهی در پی آن، مسئله‌ی نابرابری و شکاف طبقاتی و مسائلی از این دست، اهمیتی دوچندان یافت. از طرف دیگر با پیوند خوردن تمام مسائل کشور به مذاکرات هسته‌ای توسط دولت وقت، مسئله‌ی استقلال کشور نیز اهمیت یافته بود. انجمن ما در چنین اوضاعی، با محور قرار دادن آرمان عدالت، کار خود را پس از سال‌ها تعطیلی، آغاز کرد. عدالتی که برای انسان بود و مبنای خود را از دین می‌گرفت. ما از «لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»(حدید/۲۵)، اولویت عدالت را می‌فهمیدیم و از «يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»(زمر/۱۸) که بر نشان انجمن نیز نقش بسته است، به اهمیت گفتگو و اندیشه و دوری از تعصب و دگم‌اندیشی پی می‌بردیم. ما در شرایطی کار خود را در دانشگاه شروع کردیم که بسیج دانشجویی در دل یک جریان عرفانی دنیاگریز هضم شده بود و تشکل دولت‌ساخته‌ی هاشمی رفسنجانی با تشکل دولت‌ساخته‌ی روحانی در حال رقابتی مبتذل برای کسب منافع سیاسی خود بودند. انحلال نامنصفانه‌ی انجمن و بهانه‌های بی‌مبنایی که بر ما گرفتند و تهمت‌های ناروایی که بر ما روا داشتند، تغییری در آنچه که انگیزه‌ی حرکت و جهت اندیشه‌ی ما را تشکیل می‌داده، نداده و ما باز پای کار همان مسئولیتی که بر دوش خود احساس می‌کردیم خواهیم ماند. هم ما و هم کسانی که امروز به گونه‌ای بر اریکه‌ی قدرت سوار شده‌اند که گویی در واقع این قدرت است که از ایشان سواری می‌گیرد! دیروز نبودیم، امروز هستیم و فردا نیز نخواهیم بود؛ اما ایران و مردم رنج‌دیده و بزرگ آن و آرمان‌های بزرگ انسانی و اسلامی، سال‌های سال از دل کوران حوادث گذشته‌اند و به یاری خدا زنده و پاینده خواهند ماند. آن چه که بر ما رفت چیزی نبود جز یک اقتدارگرایی بی‌پروا و تمامیت‌خواهی عریان؛ از طرف کسانی که از همه و حتی از خودشان هم می‌ترسند و چون به خودشان اعتمادی ندارند به دیگران نیز نمی‌توانند اعتماد کنند. مطمئنا ما در این چند سال تغییر کرده‌ایم. اما بر سر همان عهدی که بسته بودیم،‌ هستیم و اگر خدا بخواهد خواهیم ماند. قطعا کسی که به دنبال پاسخی نو باشد که قبلا جایی نوشته نشده، خالی از خطا هم نخواهد بود. ما نیز در این سال‌ها، خالی از خطا نبوده‌ایم؛  امّا مدام درحال تصحیح و تکمیل مسیر آرمان‌خواهانه‌ی‌مان در واقعیت اجتماعی امروز جامعه‌مان بودیم. ما عدالت‌خواهیم. تحقق عدالت بدون آزادی امکان ندارد. و هر دوی این‌ها تنها با کرامت ذاتی انسان است که معنا می‌یابند. ما باور داریم ایران امروز قوی‌تر از آن است که بخواهد با اصلاح مشکلات خود دچار فروپاشی شود. بلکه برعکس، ترس از اصلاح و اصرار بر تکرار روندهای شکست‌خورده‌ی سابق و ممانعت از پرسش از گذشته است که به تضعیف کشور منجر شده و به بحران دامن می‌زند. امروز بهترین فرصت برای اندیشدن به آینده و رفع نواقص و اصلاح خطاهای گذشته برای ساختن ایرانی آبادتر و آزادتر و جامعه‌ای عادلانه‌تر است. در پایان در این روزهای سخت مردم مظلوم غزه زیر بمباران وحشیانه‌ی رژیم تروریستی و اشغالگر صهیونیستی، خودمان را در کنار ایشان می‌دانیم و از خداوند منان، پیروزی و آزادی این ملت عزیز و زخم‌خورده را خواستاریم. متن کامل را اینجا بخوانید.

دانشگاه تبریز حکم انحلال انجمن اسلامی دانشجویان را صادر کرد. #انحلال #دانشگاه_تبریز #انجمن_اسلامی_دانشجویان 🆔 @anjoman_eslami_tabrizu

ریاست محترم دانشگاه تبریز، جناب آقای دکتر نصراله زاده با سلام و احترام در خصوص تصمیم اخیر هیئت نظارت بر تشکل‌های اسلامی دانشگاه تبریز درباره انحلال انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز، به استحضار می‌رساند تصریح ماده ۴۹ آیین‌نامه این انجمن مبنی بر ماهوی و غیرقابل تغییر بودن عضویت در اتحادیه‌ی مرکزی، درباره عدم امکان خروج اختیاری آن از اتحادیه دفتر تحکیم می‌باشد. ضمنا مطابق ماده ۵۰ اساس‌نامه، لازمه‌ی فرآیند انحلال انجمن، تشکیل شورای انحلال و طی شدن تشریفات قانونی آن است. شان مسئولین دانشگاه تبریز این است که مواجهه‌ی مستقلی با موضوعات داشته باشند و حتی اگر تصمیم بر انحلال تشکلی گرفتند، باید مبنای تصمیم‌گیریشان بررسی عملکرد آن تشکل فارغ از نظرات یک مجموعه‌ی بیرون از دانشگاه باشد. سوابق انقلابی و عدالتخواهانه‌ی انجمن اسلامی دانشگاه تبریز در سال‌های اخیر روشن است و توقف فعالیت‌ آن، به مثابه لکه ننگی در تاریخ مدیریت دانشگاه تبریز باقی خواهد ماند. اگر نمی خواهید بر همگان مسجل شود که دانشگاه تبریز نه تنها تحمل یک تشکل انقلابی را ندارد، بلکه توان تصمیم گیری مستقلی را هم نداشته و نهاد های بیرونی به راحتی می توانند بر فعل و انفعالات درون دانشگاهی اثر گذار باشند، این رویکرد تنگ‌نظرانه و تمامیت‌خواهانه‌ را متوقف کنید و اجازه ندهید تشکلی با چنین سوابقی بدون طی مراحل قانونی در این دانشگاه منحل شود. ‌ 🆔️ @anjoman_eslami_tbz

🔰نامه‌ی انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز به ریاست دانشگاه تبریز ‌ . . #دانشگاه_تبریز #انجمن_اسلامی_دانشجویان #دانشجو #قانون

یکشنبه‌ی هفته قبل، حادثه‌ی انفجار در معدن طزره‌ی دامغان، باعث محبوس شدن و مرگ شش کارگر معدن‌چی شد؛ حادثه‌ای که یکبار در اردیبهشت امسال، یکبار در اسفند سال گذشته و یکبار هم در خرداد سال نودوهشت رخ داده بود و به‌خاطر نبود وسایل اولیه و ایمن نبودن شرایط معدن، باز هم تکرار شد. احمد وحیدی، وزیر کشور، در ساعات اولیه پس از حادثه، در محل حاضر شده ولی قبل از تشکیل کمیته حقیقت‌یاب و بررسی کامل دلایل این واقعه، ادعا کرده که «مقررات لازم ایمنی در معدن طزره رعایت شده بود» و این «اتفاقی غیر منتظره و غیرقابل پیش بینی بوده است». همین اظهارنظر موجب امنیتی‌شدن فضا و مرعوب شدن معدنچیان و خانواده‌های داغدار و خبرنگاران محلّی شده و شاید یکی از دلایل سکوت رسانه‌ها نیز همین امر باشد. کارگران ایران، حداقل دستمزد و شرایط زندگی آن‌ها، ایمنی محل‌کار و حوادثی که برایشان رخ می‌دهد برای هیچ گروه و جریانی محلّی از اعراب ندارد؛ نه شرایط کارشان برای ساختن #روایت_پیشرفت مناسب است و نه سوژه‌ی خوبی برای براندازی و فاند گرفتن از آمریکا هستند. طبقه‌ای که بیش‌از یک دهه است که شدیدترین فشار اقتصادی را متحمّل می‌شود و همیشه بیشترین پشتیبانی را از نظام و انقلاب داشته، چرا باید این‌چنین مورد بی‌مهری و بی‌توجهی واقع شود؟ در چنین وضعیتی وظیفه‌ی دلسوزان کشور این است که در میان سروصدا ها و دعواهای جعلیِ غالب در رسانه‌ها، صدای این مظلومان خاموش را بلند کنند و هزینه‌ی تکرار چنین فجایعی را بالا ببرند. ‌ 🆔️ @anjoman_eslami_tbz

🔴حادثه‌ی انفجار در معدن طرزه‌ی دامغان . . ‌ #مستضعفین #کارگر 🆔️ @anjoman_eslami_tbz

⚫️انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز، ضمن محکوم کردن حادثه تروریستی حمله به حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع)، شهادت مظلومانه هموطنان عزیزمان را تسلیت و برای بازماندگان این حادثه تلخ طلب صبر میکند. #شاهچراغ #ایران

🔴 اعلام حمایت جمعی از اساتید دانشگاه و شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی، از انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز در مقابل فشارهای دانشگاه و اتحادیه‌ی دفتر تحکیم وحدت برای انحلال آن ⭕️ادامه امضاها: 🔴 اعلام حمایت جمعی از اساتید دانشگاه و شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی، از انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز در مقابل فشارهای دانشگاه و اتحادیه‌ی دفتر تحکیم وحدت برای انحلال آن ⭕️ادامه امضاها: محمد صادق اسحاقی، دبیر سیاسی اسبق دفتر تحکیم وحدت علی میرزایی، دبیر اسبق واحد سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان(دفتر تحکیم وحدت) دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین حمید محمدپور، دبیر اسبق اتحادیه جنبش عدالت‌خواه دانشجویی سبحان فلاح، مسئول سیاسی اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر محمد حسن رضایی، عضو سابق جنبش عدالتخواه مصطفی یاسایی، پژوهشگر و فعال رسانه ایی سمیه معلم، دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک علیرضا دشتی، فعال عدالت آموزشی ملیحه فضلی، فعال عدالتخواه احسان رزاقی، فعال سیاسی 🆔 @anjoman_eslami_tbz

درحالیکه این شما بودید که همه‌ی قوای درون و بیرون تشکیلات و دانشگاه را بر علیه ما به کار گرفتید. حال این صدای بلندمان حتی اگر مانع از حذف ما نشود، پیامی است برای آیندگان، تا هم بدانند که چه بر سر جنبش دانشجویی مستقل در ایران گذشته است و هم دیگر اجازه‌ی ادامه‌ی این رویه‌ی منحوس را ندهند. ▪️اخراج و تلاش‌ برای حذف انجمن تبریز و خارج‌کردن ما از دایره‌ی انقلابی‌گری، لکه‌ی ننگی در تاریخ جنبش دانشجویی ایران خواهد بود و تنگ‌نظری و انحصارطلبی شما فراموش نخواهد شد. ‌ #انجمن_اسلامی_دانشجویان #دانشگاه_تبریز #آزادی #عدالت #حق 🆔️ @anjoman_eslami_tbz

ببینید چقدر از امام روح الله و مبانی فکری‌اش دور شده‌اید که عدالت‌خواهی را تکفیر می‌کنید و آن را چپ‌زدگی می‌خوانید. ▫️امان امان که تفکر حجتیه‌ای‌های نوین بیشتر از آنچه که فکر می‌کنید بر شما مسلط شده و مسخ تان کرده است. البته از شما این بی‌اخلاقی‌ها بعید نیست که مرزهای بی‌شرمی را فراتر از این برده و دیگران خارج از محدوده‌ی تنگ خود را نعوذ بالله کافر و ضد امام حسین(ع) هم معرفی کنید. ▪️اگر نیم‌نگاهی به تفاوت و تکثر میهمانان آخرین دوره‌ی آموزشی ما در تهران و تعداد مناظراتی که در این سال‌ها بین دیدگاه‌های مختلف برگزار کردیم و آن‌ها که دعوت شان کردیم و اتفاقا نمایندگان تفکرات نزدیک به شما نپذیرفتند، می‌انداختید و آن را با ترکیب یکدست برنامه‌های اتحادیه‌تان مقایسه می‌کردید، روشن بود که کدام تشکل، خود را در تقابل و تخاطب با دیگران قرار داده و کدام یک اندیشه‌ی نحیف خود را در دایره‌ی امن هم‌فکرانش محصور کرده است. در ادامه، از تجربه و مشاهداتمان از «تحکیم انقلابی» می‌گوییم و چند صحنه از عملکرد بزرگان ذی‌نفوذتان را روایت می‌کنیم؛ همان‌ها که برایتان بیانیّه نوشتند! ▫️صحنه‌ی اول: بهمن سرد ۹۸ بود. در اواسط میان‌دوره‌ی اتحادیه دفتر تحکیم وحدت، زمان سخنرانی محمدحسین قائدشرف رسید؛ باورکردنی نبود که این ادوار همیشه حاضر، دقیقا وسط میان‌دوره‌ی اتحادیه، میتینگ انتخاباتی برپا کرده و برای صندلی مجلس رای جمع می‌کند. هر چند که او به آرزویش در لیست پایداری نرسید اما این که بزرگان یک جریان، تشکل‌های دانشجویی را با حزب سیاسی اشتباه بگیرند، نشانه‌ی قابل تاملی است! ▪️صحنه‌ی دوم: زمستان سال ۱۴۰۱ بود. همان ادوار جویای نام که این بار در وزارت علوم دولت سیزدهم شاغل شده بود، در سخنرانی اختتامیه‌ی میان‌دوره، پادویی دولت را کارویژه‌ی دانشجویان خواند. او گفت: تحکیم باید از گذار از روحانی به رئیسی، محکم دفاع کند! فردای آن روز که به تبریز باز می‌گشتیم، خبر دلار ۵۰ هزار تومانی را شنیدیم و برای حال و روز این انجمن‌ها افسوس می‌خوردیم. ▫️صحنه‌ی سوم: دیدار رمضانی دانشجویان با رهبر انقلاب در فروردین ۱۴۰۲ حواشی زیادی داشت. از نظرگیری صوری دبیر تحکیم از انجمن‌ها برای بیانیه‌ای که خواند تا بحث‌های بعد از جلسه. اما موضوعی که بیش از همه جالب توجه بود، تحلیل یکی دیگر از ادوار بانفوذ اتحادیه درباره‌ی بیانیه تشکل‌ها بود. مبنای تحلیل درباره‌ی بیانیه‌ها، مفهوم محوری شبهه بود! ظاهرا هر بیانیه‌ای که تعریف و تمجید بیشتری داشت و نقد و آسیب‌شناسی از وضعیت در آن کم‌رنگ‌تر بود، وفاداری بیشتری به نظام داشت. بی‌جا نیست اگر وضع موجود کشور را حاصل غلبه‌ی این فوج وفاداران خالی از نقد و شبهه بدانیم که خود را موظف به دفاع از همه‌چیز می‌دانند. ▪️صحنه چهارم: خرداد ۱۴۰۲ بود؛ پس از مطرح شدن موضوع اخراج انجمن تبریز از اتحادیه، همراه جمعی از ادوار انجمن به دیدار محمدحسین قائدشرف رفتیم؛ خیال می‌کردیم که مباحثه و گفتگو می‌تواند مانع از این برخورد سلیقه‌ای شود؛ مطابق همان رویکرد اندیشه‌ای انجمن تبریز، انتظار بحثی عمیق و گفتمانی درباره‌ی عملکردمان را داشتیم؛ ولی این مدیر کل جوان، با دستاویز قراردادن واژه‌های بکار رفته در چند توئیت از ادوار انجمن، ناامیدمان کرد. در میان بحث‌ها او به نکته‌ای اشاره کرد که مایه‌ی دلسوزی و ترحم برای شما پادوهای این افراد است. او به اختلاف سطح جدی انجمن تبریز با شورای مرکزی انتصابی دفتر تحکیم وحدت اشاره کرد و گفت: یکی از دلایلی که باعث فاصله افتادن میان انجمن تبریز و اتحادیه شده است، ضعف فکری و استدلالی دبیران و شورای مرکزی اتحادیه در مقابل اعضای انجمن تبریز بوده است. غم‌انگیز است که این ادوار همیشه حاضر برای اعمال نفوذ خود، شما را ضعیف نگه می‌دارند و خود نیز واقف به این ضعف‌تان هستند. ▫️ما در این سال‌ها همیشه برای گفتگو و مباحثه حاضر بودیم، برای تغییر و اصلاح رویکردهای تحکیم، تلاشمان را کردیم و با ایفای نقش در شورای مرکزی اتحادیه و نشریات و دوره‌های آن، ضمن احترام به تفاوت‌ها و اختلاف نظرها، مایل به همکاری و ادامه‌ی این مسیر بودیم. در ماه‌های اخیر، تمام تلاش ما این بود که در فضایی آرام و عقلانی، با اعضا و ادوار اتحادیه گفتگو کنیم و به تفاهمی منطقی برسیم، اما از آنجا که عاجز از پاسخگویی و مباحثه بودید، تلاشمان موثر نبود و خود را موظف دانستیم که عموم جامعه را از این ظلم شما باخبر سازیم؛ هر چند که برخی کوته‌نظران ما را ملامت کنند که دعوای درون تشکیلات را به بیرون کشیده‌اید.