Iranian Defensive Power

● بالگردهای رزمی، همراه جدید ناوگروه‌های ارتش • نداجا در سال‌های اخیر با تجربه تقابل‌ها با دزدان دریایی، نیاز به حضور بالگردهای رزمی (نظیر طوفان) یا پشتیبانی-رزمی (نظیر AB-212 تجهیزشده) را به‌خوبی درک کرده؛ از طرفی نیز ماموریت‌های طولانی‌مدتی چون ناوگروه ۷۵ و ۸۶، آهسته‌آهسته مسئله نیازبه داشتن آشیانه در یگان‌های شناور را به‌خوبی مطرح کرده است. • بنابر تجربه‌های فوق، اکنون شاهد هستیم که یگان‌های هوادریا ارتش رفته‌رفته از ماموریت‌های صرفاً حضور در امتداد سواحل فاصله گرفته و حضور آن‌ها در ماموریت‌های طولانی و دوربرد، به‌خصوص حضور بالگردهای رزمی به یک‌مسئله جدایی‌ناپذیر و ایجاب‌شده تبدیل می‌شود. • نیروی دریایی ارتش در حوزه هوادریا و بالگردهای رزمی، اقدام به تجهیز و به‌روزرسانی برخی از بالگردهای AB-212 خود به تجهیزات جنگ زیرسطحی و موشک‌های هوابه‌سطح کرده (تصاویر بالا) و از طرفی نیز اقدام به خرید بالگردهای رزمی طوفان از وزارت دفاع کرده که البته هنوز تصویری رسمی از آن منتشرنشده است. • در نهایت امید است هر چه زودتر ناوگان رزمی هوادریا را برروی شناورهای این نیرو شاهد باشیم. ۳/۳ @iranian_defensive_power

● آشیانه‌ی زیرین خوزستان و کردستان • مشخص نیست که ناوبندری که در تکمیل‌شدن، پیش‌روتر است خوزستان است یا کردستان؛ اما وجه تمایزِ این ناوبندر با ناوبندرِ عظیم مکران (که تکمیل آن پیش‌روتر است)، در این است که به‌نظر در بخش جلویِ سکوی بالگرد، یک آسانسور در حال ساخت و تکمیل است که هواگردها را از سکویِ بالگرد، به آشیانه احتمالیِ ایجادشده در زیر عرشه ناوبندر منتقل می‌کند. • با اندازه‌گیری ابعاد بُرش ایجادشده روی عرشه جهت حرکت آسانسور از زیر و آشیانه، به روی عرشه و سکوی نشست‌و‌برخاست و بالعکس، به ابعاد حدودی ۱۱.۵×۱۱.۵ متری این محفظه و سکوی آسانسور می‌رسیم. این ابعاد فوق به‌همراه قطر ۱۶.۲ متری آن، مشخصاً برای قراردهی و جابه‌جایی بالگردهایی در کلاس AB-212 و طوفان مناسب و کافیست. ۲/۳ @iranian_defensive_power

● خوزستان و کردستان، ناوبندرهای جدید ارتش • تصویر ماهواره‌ای که از حوضچه خشک تاسیسات ایزوایکو در بندعباس منتشرشده، نشان از تلاش‌ها برای تکمیل ناوبندرهای جدید نیروی دریایی ارتش، به‌نام‌های خوزستان و کردستان دارد که بر اساس ۲ فروند نفت‌کش به‌نام‌های تبوکان و منان توسعه می‌یابند. • تصویر به‌وضوح نشان می‌دهد که به‌سبکِ ناوبندر مکران (که در بخشی از عرشه ناو، سکوی نشست‌و‌برخاست بزرگی برای بالگرد ایجاد شده)، سکوی نسبتاً بزرگی با ابعاد حدودی ۳۲×۴۰ متر ایجادشده که می‌تواند در آن پذیرای بالگردهای هوادریا و پهپادهای عمودپرواز و پهپادهای انتحاری باشد. ۱/۳ @iranian_defensive_power

● ناو شهید مهدوی در اقیانوس هند • بنابر اطلاعات منتشرشده، ناو شهید مهدوی که پیش‌تر به‌عنوان ناو اقیانوس‌پیما به نیروی دریایی سپاه ملحق‌شده بود و به‌عنوان ناوبندر، پایگاه دریایی و پشتیبانی شناورهای تندرو و همچنین به‌عنوان یک‌شناور رزمی به‌کارگیری می‌شود، اخیرا طی اولین ماموریت اقیانوسی خود از مدار صفر درجه عبور کرده و وارد نیم‌کره جنوبی زمین شده است. از اهداف ماموریت ناو شهید مهدوی هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است. @iranian_defensive_power

● طبس، پدافند تاکتیکی ایران • سامانه پدافندهوایی طبس به‌عنوان یک سامانه پدافندی تاکتیکی و متحرک که توسط نیروی هوافضا سپاه توسعه یافته، توانایی درگیری با اهداف هوایی آئرودینامیکی نظیر جنگنده‌ها، پهپادها، موشک‌های کروز و... را دارد. سامانه طبس نخستین‌بار در سال ۱۳۹۲ عملیاتی شد؛ این سامانه با برخورداری از موشک‌های زمین‌به‌هوا طائر-۲ توانایی درگیری با اهداف را تا برد ۹۰ کیلومتر دارد. • Faraz | فَــــراز •

• اکنون پس از سال‌ها، موقعیت پایگاه پرتاب فضایی چابهار مشخص‌شده که حوالی بندر بِریس، در جنوبی‌‌ترین منطقه از خاک ایران قرار دارد. این منطقه در فاصله حدود ۵ کیلومتری ساحل و شهر بندری بریس و هم‌چنین در فاصله حدود ۳۵ کیلومتری از مرز ایران و پاکستان واقع‌شده است. فاز نخست این پایگاه که شامل تاسیسات و زیرساخت‌های پرتاب حامل‌های سوخت جامد است، در کناره یک کوه قرار گرفته است. • با دقت به تصاویر، شاهد ساخت ۲ بخش اصلی از بخش‌های مختلف تاسیسات فاز اول این پایگاه هستیم؛ این ۲ بخش شامل یک ساختمان بزرگ مونتاژ پرتاب‌گر و سکوی پرتاب در فاصله‌ی ۱۱۰۰ متری از یک‌دیگر هستیم که به‌نظر به‌سبک سکوی پرتاب پایگاه فضایی امام رضا(ع) شاهرود در حال ساخت است (یک سکوی بتنی وسیع و یک اگزوز و خروجیِ بزرگ برای هدایت گازهای خروجیِ موتور سوخت جامد). • ساخت پایگاه فضایی در این نقطه از کشور و حوالی شهر چابهار از این جهت حائز اهمیت است که محل پرتاب‌ها هر چه به خط استوا نزدیک‌تر باشند، پرتاب‌گر می‌تواند محموله بیش‌تری را به مدار تزریق کند؛ از این رو سال‌هاست که ساخت پایگاه پرتاب فضایی در این منطقه پی‌گیری می‌شود. ۲/۲ @iranian_defensive_power

● پایگاه فضایی چابهار • پایگاه فضایی چابهار که صحبت‌های اولیه درباره آن، از اواخر دهه ۸۰ آغاز شده بود، نزدیک به یک دهه فعالیت ساخت‌وساز آن عملا متوقف‌شده بود، طوری که به‌گفته برخی از مسئولین در سال‌های گذشته، بودجه‌ای که برای توسعه این پایگاه تخصیص یافته بود، معادل هزینه فنس‌کشی محدوده این پایگاه ۱۴۰ هکتاری بوده است! با این حال اما در سال‌های اخیر فعالیت ساخت و توسعه این پایگاه از سر گرفته‌شده و بناست تا این پایگاه در ۳ فاز توسعه یابد: □ فاز اول، پرتابگرهای سوخت جامد (نظیر ماهواره‌بر ذوالجناح و خانواده قائم) □ فاز دوم، پرتابگرهای سوخت مایع (نظیر ماهواره‌برهای خانواده سیمرغ و سریر) □ فاز سوم، پرتابگرهای موتورهای جدید (کرایژونیک/سرمازا، خانواده سروش) • تاکنون توسعه فاز اول این پایگاه آغاز شده و آن‌طور که رئیس سازمان فضایی سال گذشته اعلام کرده بود، فاز اول این پایگاه اوایل امسال (۱۴۰۳) امکان پرتاب تاکتیکال (پرتاب بدون‌نیاز به تجهیزات و زیرساخت‌های فراوان) را داشته و تا پایان امسال نیز این فاز پایگاه، طبق برنامه باید تکمیل شود. همچنین گفته‌شده که ساخت فاز دوم نیز آغاز شده است. ۱/۲ @iranian_defensive_power

• اکنون پس از سال‌ها، موقعیت پایگاه پرتاب فضایی چابهار مشخص‌شده که حوالی بندر بِریس، در جنوبی‌‌ترین منطقه از خاک ایران قرار دارد. این منطقه در فاصله حدود ۵ کیلومتری ساحل و شهر بندری بریس و هم‌چنین در فاصله حدود ۳۵ کیلومتری از مرز ایران و پاکستان واقع‌شده است. فاز نخست این پایگاه که شامل تاسیسات و زیرساخت‌های پرتاب حامل‌های سوخت جامد است، در کناره یک کوه قرار گرفته است. • با دقت به تصاویر، شاهد ساخت ۲ بخش اصلی از بخش‌های مختلف تاسیسات فاز اول این پایگاه هستیم؛ این ۲ بخش شامل یک ساختمان بزرگ مونتاژ پرتاب‌گر و سکوی پرتاب در فاصله‌ی ۱۱۰۰ متری از یک‌دیگر هستیم که به‌نظر به‌سبک سکوی پرتاب پایگاه فضایی امام رضا(ع) شاهرود در حال ساخت است (یک سکوی بتنی وسیع و یک اگزوز و خروجیِ بزرگ برای هدایت گازهای خروجیِ موتور سوخت جامد). • ساخت پایگاه فضایی در این نقطه از کشور و حوالی شهر چابهار از این جهت حائز اهمیت است که محل پرتاب‌ها هر چه به خط استوا نزدیک‌تر باشند، پرتاب‌گر می‌تواند محموله بیش‌تری را به مدار تزریق کند؛ از این رو سال‌هاست که ساخت پایگاه پرتاب فضایی در این منطقه پی‌گیری می‌شود. ۲/۲ @iranian_defensive_power

● پایگاه فضایی چابهار • پایگاه فضایی چابهار که صحبت‌های اولیه درباره آن، از اواخر دهه ۸۰ آغاز شده بود، نزدیک به یک دهه فعالیت ساخت‌وساز آن عملا متوقف‌شده بود، طوری که به‌گفته برخی از مسئولین در سال‌های گذشته، بودجه‌ای که برای توسعه این پایگاه تخصیص یافته بود، معادل هزینه فنس‌کشی محدوده این پایگاه ۱۴۰ هکتاری بوده است! با این حال اما در سال‌های اخیر فعالیت ساخت و توسعه این پایگاه از سر گرفته‌شده و بناست تا این پایگاه در ۳ فاز توسعه یابد: □ فاز اول، پرتابگرهای سوخت جامد (نظیر ماهواره‌بر ذوالجناح و خانواده قائم) □ فاز دوم، پرتابگرهای سوخت مایع (نظیر ماهواره‌برهای خانواده سیمرغ و سریر) □ فاز سوم، پرتابگرهای موتورهای جدید (کرایژونیک/سرمازا، خانواده سروش) • تاکنون توسعه فاز اول این پایگاه آغاز شده و آن‌طور که رئیس سازمان فضایی سال گذشته اعلام کرده بود، فاز اول این پایگاه اوایل امسال (۱۴۰۳) امکان پرتاب تاکتیکال (پرتاب بدون‌نیاز به تجهیزات و زیرساخت‌های فراوان) را داشته و تا پایان امسال نیز این فاز پایگاه، طبق برنامه باید تکمیل شود. همچنین گفته‌شده که ساخت فاز دوم نیز آغاز شده است. ۱/۲ @iranian_defensive_power

🔷ویدئویی از حمله پهپادی یمن به نفتکش MV Cyclades 🔹انصارالله یمن ویدئویی از حمله پهپادی خود به نفتکش MV Cyclades در دریای سرخ منتشر کرده است. این اولین ویدئویی است که انصارالله از حمله به کشتی‎ها در دریای سرخ و خلیج عدن منتشر می‎کند. 🔹همانطور که در ویدئو مشاهده می‎کنید، یمنی‎ها از پهپاد انتحاری از نوع شهاب در این حمله استفاده کرده‎اند. پهپاد شهاب نسخه‎ای از پهپادهای انتحاری خانواده صماد است که در این ویدئو در دماغه خود دارای یک سیکر تلویزیونی رنگی است که به‎صورت Real time تصاویر سیکر را به مرکز کنترل منتقل می‎کند. 🔹در این ویدئو، اپراتور پهپاد شهاب برروی پشت پل فرماندهی نفتکش MV Cyclades قفل می‎کند و مرحله پایانی هدایت تا لحظه اصابت توسط خود پهپاد انجام می‎شود. Tomcat @Partisan2015