پراکنده‌نویسی‌های من

وارد مرحله‌ی عبور از موانع شدیم. 🫣

امروز بعد از ده روز خواهرم رو دیدم و جمله‌ی طلایی "وای الهه چقدر لاغر شدی" رو از زبونش شنیدم. 🥹 انگار تغییر سایزم کم‌کم داره به چشم میاد. خوشحالم؟ بله. ☺️ خیلی. من کسی نبودم که از شیرینی، اونم چی؟ شیرینی عروسی! بگذرم؛ اما گذشتم. البته اینکه شیرینیش ناپلئونی نبود هم بی‌تاثیر نبود. 😅

دیده/شنیده بودید مامان قدیمیا، بچه رو می‌بردن حموم و خودشون موهاش رو کوتاه می‌کردن؟! عرض کنم خدمت‌تون که، من یکی از همون مامان قدیمیا هستم. 😁😅 موهای دور گوش و پشت سر بچه جونم رو کوتاه کردم و انقدر از نتیجه راضی ام که سفارش هم قبول می‌کنم. 😂

امشب اگر این بچه بیدار بشه، بد خواب بشه و دیگه تا صبح نخوابه، تقصیر خودمه. چون کرم دارم، هی با نور چراغ‌قوه‌ی گوشیم می‌رم زیر پشه‌بندش و دنبال پشه می‌گردم. 🧐

دارم از خواب کور می‌شم؛ اما چون تو پشه‌بند علیسان یه پشه‌ دیدم و شک دارم که کشتیمش یا نه؟! نمی‌تونم برم بخوابم. 🥴 #اسیر_شدیم 🤦🏼‍♀

شب اما برای من است ...

خلاصه‌ی زندگی شاید این باشه: "بی‌عشق سر مکن، که دلت پیر می‌شود ..."

خیلی وقتا، خیلی جاها، اصلا نیاز به توضیح دادن چیزی نیست. رفتار آدم‌ها خیلی قشنگ همه چیز رو نشون می‌ده.

گیفت عروسی دیشب به نظرم خیلی قشنگ و گوگولیه. 🥹

نصف شبی یادم افتاد که هر دو تا ضدآفتابم ته کشیدن. 🥴 احساس ورشکستگی بهم دست داد. 😮‍💨