ناپیرو
Illusion is needed to disguise the emptiness within.
Show more14 202
Subscribers
+1424 hours
+87 days
+36330 days
- Subscribers
- Post coverage
- ER - engagement ratio
Data loading in progress...
Subscriber growth rate
Data loading in progress...
زندگی در ایران دیر شروع میشه چون موانع زیادی سر راه شروع شدنش وجود داره. اگر در بیستوچند سالگی احساس میکنی عقبی و خیلی چیزها رو هنوز تجربه نکردی به خاطر اینه که داری زندگیات رو با معیارهای خارجکی میسنجی. ما اینجا در دههی سوم تازه چیزهایی رو تجربه میکنیم که در دههی اول باید تجربه میکردیم. مهم نیست که دیر شروع میشه مهم اینه که شروع میشه؛ غصه نخور.
تموم شدن رابطهای که دلت نمیخواست تموم شه باعث میشه احساس کنی داری میمیری ولی نمیمیری. حالت خوب میشه دوباره. میخندی دوباره. به درختها و آسمون نگاه میکنی و لذت میبری دوباره. عاشق میشی دوباره. به زندگی برمیگردی دوباره. طاقت بیار؛ این رنج تموم میشه هر چند الان به نظر نمیآد هیچوقت تموم شه. هر چند جایی که الان ایستادی مطلقن تاریکه، یه روزنهی نور یه جایی پنهان شده و پیداش میکنی بالاخره. طاقت بیار و به همهی چیزهایی که داری برای طاقت آوردن متوصل شو؛ بیشتر از همه به خودت، خودی که توی اون رابطه از دست داده بودی و گم شده بود.
دوست جدید پیدا کردم در آستانهی سیوپنج سالگی. دوستی که مثل دوران دبیرستان باهاش میخندم و هنرمنده و قشنگه و در دسترسه و من رو دوست داره و خیلی میتونم باهاش حرف بزنم و میفهمم چی میگه و میفهمه چی میگم و خیلی ازش خوشم میآد و کنارش راحت و خودمم. فکر میکردم بعضی چیزها رو از یه جایی به بعد دیگه تجربه نمیکنم، حداقل نه با کیفیتی که قبلن تجربه کردم. اشتباه فکر میکردم.
وقتی خیلی بیقرارم میخوابم و وقتی خیلی آرومام هم میخوابم ولی این دوتا خواب خیلی با هم فرق دارن. اولی دربارهی فرار کردنه و دومی دربارهی در صلح بودن با همهچیز و جهان. اون رابطهای که اکثر آدمها با خوردن دارن من با خواب دارم. در نهایت تمام احساسات پیچیدهی بزرگسالی ختم میشن به نیازهای اولیهمون که از نوزادی داشتیم؛ عجیب و جالبه.
آدمی که تو رو دوست داره قرار نیست تمام چیزهایی که تو دوست داری رو دوست داشته باشه، همین که بفهمه تو حق داری چیزهایی رو دوست داشته باشی که اون دوست نداره، کافیه.
سوسکی که چاهار طبقه میآد بالا چی لازم داشته که توی طبقهی اول و دوم و سوم پیدا نکرده؟
دوست هنرمند و قشنگ و بیستوچند سالهی من شیوا، با بیستوچند سال سابقهی عکاسی یه آتلیهی کوچک و cosy راه انداخته و عکاسی میکنه. بسیار زیبا پرتره میگیره و بسیار زیباتر اِدیتشون میکنه. این صفحهی اینستاگرامشه میتونین پرترههاش رو ببینین و یه گوشه داشته باشین که اگر خواستین عکس بگیرین برین پیشش، چون هزینهای که در قبال هنرش دریافت میکنه جدی قابل عرض نیست.