کانون مطالعات و پژوهش‌های اسلامی

♨️ مسابقه ایسمیسم ⬅️ لینک ورود به مسابقه https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeiDIvwMOIMLv_VeNek1WVGWHkVpiwr2m5ZBORG6WTJIS3w9Q/viewform?usp=sf_link 🔺 فقط یکبار با ایمیل شخصی می‌توانید در مسابقه شرکت کنید. 📆 تا سه شنبه مورخ 4 خرداد فرصت دارید به سوالات پاسخ دهید. ___________________________________ 🆔 @aut_isr

🏆 مسابقه #ایسمیسم 🔰 از محتوای داخل کانال با هشتگ #ایسمیسم 💠 همراه با جوایز ارزنده به ۶ نفر ⚜ با ما همراه باشید. ________________ 🆔 @aut_isr

✅ لیبرالیسم 🔰 نئولیبرالیست ها با خشونت بسیار از سیاستهای غارتگرانه امپریالیسم در آسیا و آفریقا و بهره کشی عریان در داخل مرزهای کشورهای غربی حمایت می کنند. «ریگان»، «تاچر»، «میجر» و «بوش» از سردمداران سیاسی نئولیبرالیسم هستند. نئولیبرالیسم بنیانهای پررنگ و مدون تئوریک ندارد. 🔰 «کارل ريوند پوپر» را می توان دارای تمایلات نئولیبرالیستی دانست. دوران لیبرالیسم کلاسیک، همان روزگار سيطره استعماری دولت های سرمایه داری اروپایی بوده است و از اواخر قرن نوزدهم، عصر امپریالیسم لیبرال و سوسیال دموکرات آغاز گردیده است دولتهای لیبرال - امپریالیستی به طور تام و تمام در عمل و بعضا در نظر، مدافع بهره کشی از نیروی کار و منابع و امکانات مردمان موسوم به «جهان سوم» و تحقير آنان و نیز تمایلات نژادپرستانه اروپا محور هستند. 🔰 از ایدئولوگ های معروف لیبرالیسم، «جان لاک» صاحب بردگان و مزارع مختلف و مدافع صریح استعمار بود. «جان استوارت میل» با محافل دولتی و کمپانی های تجاری استعماری انگلیس مرتبط بود و «کارل پوپر» فیلسوف یهودی مورد ستایش دربار ملکه الیزابت بود که به اعتراف خود در پروژه تحقیقاتی ای با «سیا» همکاری کرده و از طرف دربار ملکه انگلیس لقب «سر» دریافت داشته بود. کارل پوپر مدافع صریح نظامهای دموکراسی لیبرال سرمایه سالار در قرن بیستم بوده است. #لیبرالیسم #ایسمیسم #مسابقه _______________ 🆔 @aut_isr

✅ لیبرالیسم 🔰 لیبرالیسم، ایدئولوژی ای اومانیستی و سکولاریستی است و به لحاظ مبادی و غايات، کاملا غیردینی و بورژوایی است و مبانی تئوریک آن، ریشه در فلسفه های اومانیستی غرب مدرن دارد. چنان که گفتیم، لیبرالیسم ایدئولوژی مدافع و بیانگر منافع سرمایه داران غربی و بورژواهای عصر جدید بوده است و قدیمی ترین و در عین حال بادوام ترین و نیرومندترین ایدئولوژی مدرنیته است. لیبرالیسم آشکارا بر اصالت نفس اماره فردی استوار است و بشر را با این نفسانیت سودجو وطماع و فزون طلب تعریف می کند. بنابراین در یک بیان تأویلی می توان لیبرالیسم را «ایدئولوژی اصالت نفس اماره فردی» دانست. لیبرالیسم از حدود قرن هفدهم پدید آمد و به عنوان یک ایدئولوژی مهم در عصر جدید مطرح شد و در پایان قرن بیستم تقریبا به ایدئولوژی حاکم و بلامنازع غرب بدل گردید. 🔰 لیبرالیسم به حدود و قیود شرعی مشروط کننده آزادی های نفسانی بشر اعتقادی ندارد و در تعریف آدمی، اصالت را به هوای نفسانی میدهد و ذاتا ولنگاری، هرزگی و افراط در لذت گرایی جسمی و ناسوتی و بی توجهی به نظارت و هدایت ساحت قدس روحانی بر زندگی آدمی ملازمه دارد. ليبراليسم در مسیر بسط خود، صورتها و اشکال مختلفی یافته است. سه صورت مهم لیبرالیسم از زمان پیدایی تا امروز را می توان این گونه دانست: ١. لیبرالیسم کلاسیک: ریشه های تئوریک آن به دهه های پایانی قرن هفدهم ونیز قرن هیجدهم برمی گردد. دوران شکوفایی لیبرالیسم کلاسیک، نیمه اول قرن نوزدهم است؛ این دوران روزگار سيطره سرمایه داری رقابتی و اوج گیری انقلاب صنعتی است. کسانی چون «جان لاک»، «جرمی بنتام» و «آدام اسمیت» از ایدئولوگ های اصلی این جریان هستند. ۲. سوسیال دموکراسی لیبرال: این جریان تدريجا از اوایل قرن بیستم پدید آمد. ریشه های پیدایی این گرایش ليبرالی، بحرانهای گسترده اقتصادی و اعتراضات مردمی ای بود که از ناحیه فرودستان نسبت به بی رحمی ها و مظالم ليبرالیسم کلاسیک و رژیم های لیبرالیستی صورت گرفت. این جریان معتقد بود که جهت جلوگیری از گسترش طغیان عمومی علیه مظالم نظام سرمایه داری لیبرال، دولت باید برخی دخالت و اصلاحات را در امور اقتصادی انجام دهد تا از انفجارهای اجتماعی عليه تمامیت نظام مدرن جلوگیری شود. «جان مینارد كينز» اقتصاددان انگلیسی، با ارائه نظریه «دولت ارشادی» در شکل گیری تئوری دولت لیبرال - سوسیال دموکرات نقش داشته است. «جان راولز» را می توان از تئوریسینهای سوسیال دموکراسی در نیمه دوم قرن بیستم دانست. ٣. نئولیبرالیسم: بحران رکودی گسترده اقتصادهای سرمایه داری در دهه هفتاد که موجب کاهش نسبی سود سرمایه داران خصوصی و افزایش فشار ناشی از سیاستهای سوسیال- دموکراتیک به بودجه دولت ها می گردید، زمینه احیای مجدد نگرش لیبرالیسم کلاسیک و یا به تعبیر دقیق تر لیبرالیسم عریان را در هیأت «نئولیبرالیسم» فراهم ساخت. #لیبرالیسم #ایسمیسم #مسابقه _______________ 🆔 @aut_isr

✅ ليبرالیسم 🔰 در حوزه اقتصاد، به آزادی عمل گسترده سرمایه داران و بازرگانان و محدود نشدن جریان انباشت سرمایه توسط هیچ قید اخلاقی یا دینی و یا سیاسی و یا دخالت دولت تاکید دارد. لیبرالها اساسا معتقدند که بشر موجودی سودپرست، طماع و خودخواه است و لیبرالیسم میخواهد که این صفات را در او تقویت نماید؛ زیرا معتقد است که اگر هرکسی به دنبال سود شخصی و هوس بازی های سوداگرانه فردی خود برود، یک دست نامرئی همه امور را به نحوی عقلانی به سامان خواهد کرد. پدر تئوری های اقتصادی لیبرالیسم، «آدام اسمیت» متوفی به سال ۱۷۹۰ میلادی است. 🔰 تاریخی و واقعیات عینی نشان داده است که نظریه لیبرالی «دست نامرئی» کاملا غلط است و رویه اقتصاد لیبرالی موجب تراكم سرمایه در دست عده ای معدود وسیطره فقر بر خیل کثیر دیگر می گردد. تئوری های اقتصادی لیبرالیسم بیان آشکار منافع و خواستهای سرمایه داران است. 🔰 مبانی فلسفی و معرفت شناختی لیبرالیسم را می توان این گونه فهرست کرد: 🔰 اومانیسم، اتمیسم (ذره گرایی نفسانی)، تعریف بشر با نیازها و خواستها و تمنيات نفسانی شخصی، نظریه تفکیک قوا، نسبی انگاری اخلاقی و معرفت شناختی و عدم اعتقاد به وجود حقیقت ثابت و مطلق، عدم دخالت دولت در اقتصاد به نفع محرومين و فرودستان، تساهل و تسامح اخلاقی و مذهبی. 🔰 پایه تئوریک اصل تساهل و تسامح دینی و اخلاقی در لیبرالیسم، اعتقاد به نسبی انگاری است. لیبرالها چون حقیقت را امری مجهول میدانند و برای دین نیز منشایی قدسی و وحیانی قائل نیستند، لذا باورهای مختلف دینی و مذهبی را حاصل تلاش فکری بشر و به یکسان، برخوردار از حق و باطل می دانند و معتقدند که نظام قانونگذاری و اجرا و الگوهای اخلاقی و ارزشی حاکم بر جامعه باید سکولاریستی و غیردینی باشد و در عين حال همه ادیان و مذاهب و باورهای کلامی در خلوت و نزد معتقدان به آنها مطرح شوند، بدون آنکه دخالتی در سیاست یا حکومت و امور اجرایی داشته باشند. #لیبرالیسم #ایسمیسم #مسابقه _____________________________ 🆔 @aut_isr

📌 Liberalism ✅ لیبرالیسم 🔰 لیبرالیسم از واژه لاتین «Liber» گرفته شده است و «Liber» به معنای آزادی است. 🔰 بنابراین «لیبرالیسم» در لغت به معنای اصالت آزادی یا آزادی مداری است. اما تعریف لغوی صرف، روشنگر معنای این واژه نیست. لیبرالیسم، اصلی ترین، پردوام ترین و مهم ترین ایدئولوژی عصر مدرن و نظام سرمایه داری است. 🔰 لیبرالیسم، ایدئولوژی ای است که در یک سیر تدریجی از حدود قرن هفدهم به بعد در اروپا تکوین یافته است و عملا رهبری انقلابهایی نظیر «جنگ های استقلال آمریکا» به سال ۱۷۷۶ میلادی و انقلاب فرانسه به سال ۱۷۸۹ میلادی را بر عهده گرفته است. «جان لاک» انگلیسی را می توان پدر فکری لیبرالیسم دانست. 🔰 در قرون ۱۸ و ۱۹، افرادی مثل «جرمی بنتهام»، «جیمز میل»، «فرانسوا ماری ولتر»، «جان استوارت میل»، «توماس هیل گرین» و در قرن بیستم چهره هایی مثل «برترند راسل»، «کارل ريموند پویر»، «آیزایا برلين» و«فون هایک» هر یک به طریقی مروج ليبراليسم بوده اند. 🔰 در قرون هفدهم واژه لیبرالیسم بیشتر به معنای آزادی در امور اخلاقی و ولنگاری و هرزگی است. اما در قرن هیجدهم و پس از آن، آرای اقتصادی و سیاسی لیبرالیستی نیز تدریجا شکل می گیرد. 🔰 هسته مرکزی و مفهوم بنیادین ایدئولوژی لیبرالیسم، «آزادی» است، اما آزادی وجوه و شؤون مختلف دارد و در بحث از آزادی باید پرسید: «آزادی از چه؟» و «آزادی برای چه؟» 🔰 در ایدئولوژی لیبرالیسم، «آزادی» از سه وجه یا در سه شأن مطرح می گردد: ۱. آزادی از قیود اخلاقی و دینی یا آزادی اخلاقی و دینی ۲. آزادی سیاسی ٣. آزادی اقتصادی 🔰 لیبرالیسم، «آزادی از قیود اخلاقی و دینی» را می طلبد؛ زیرا قیود دینی و اخلاقی، زندگی نفسانیت زده و دنیوی صرف را تقبیح و با رباخواری و ثروت اندوزی مسرفانه مخالفت میکنند. 🔰 اصولا ليبرالیسم، خواهان آزادی از قیود اخلاقی و دینی بود چون طبقه سرمایه دار نوظهور اروپا (بازرگانان و رباخواران و کارخانه داران می خواستند آزادانه و فارغ از قیود و محدودیت های اخلاقی و دینی به جمع آوری ثروت و انباشت سرمایه و کسب سود بپردازند. ایدئولوژی لیبرالیسم با انکار قيود اخلاقی و دینی، آزادی نفس اماره و زندگی دنیوی سودجویانه و لذت طلبانه را دنبال می کرد. 🔰 اما لیبرالیسم در «آزادی سیاسی» در واقع آزادی سرمایه داران از سلطه اشراف فئودال و پادشاهان مستبد را دنبال می کرد. لیبرالها با شعار «آزادی خواهی» از نظر سیاسی بر مفاهیمی مثل «تفکیک قوا» و «پارلمانتارلیسم» تأکید می کردند و در سالهای قرون هفدهم و نیمه اول قرن هیجدهم با این شعارها به دنبال محدود کردن قدرت پادشاه بودند تا سهمی از قدرت به بورژواها داده شود. 🔰 در دهه های پایانی قرن هیجدهم و سرتاسر قرن نوزدهم، لیبرالها در قلمرو سیاست حول شعار آزادی به دنبال به دست گرفتن کامل قدرت سیاسی بودند. 🔸 ادامه دارد... #لیبرالیسم #ایسمیسم #مسابقه _________________ 🆔 @aut_isr

✅ اصلاحات انقلابی، اصلاحات آمریکایی 🔰 «اصلاحات» که به عنوان معادلی برای اصطلاح سیاسی «رفورماسيون» انتخاب شده است، در اصل ریشه قرآنی دارد. در اصطلاح سیاسی، «اصلاحات» عبارت از جریان ایجاد تغییرات کوچک یا بزرگ، در یک ساختار سیاسی، در عین حفظ کلیت و تمامیت و ثبات آن ساختار است. 🔰 در واقع با این تعریف، اصلاحات عبارت است از: انجام یک سلسله دگرگونی ها و تحولات کنترل شده، جهت کارا و کارآمد کردن یک سیستم در عين حفظ کلیت و تمامیت آن. 🔰 هر ساختار حکومتی و سیستم سیاسی، پس از گذشت دورانی از حیات آن، ممکن است که نیاز به برخی اصلاحات در برخی وجوه خود داشته باشد که در عين حفظ کلیت و تمامیت آن ساختار یا سیستم، برخی معایب و ناکارآمدی های آن را برطرف نماید. 🔰 «اصلاحات انقلابی» در چارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران که رهبر انقلاب پرچمدار آن بوده و هستند، دارای چند ویژگی بارز و برجسته است: اولا: این اصلاحات، دین مدار است و بر پایه اعتقاد به اصل ولایت فقیه و در چارچوب آن صورت می گیرد. ثانيا: این اصلاحات، دارای هویت و ویژگی عدالت طلبانه است و هدف اصلی آن، از بین بردن فقر و فساد و تبعیض موجود در شرایط کنونی جامعه و نظام است. ثالثا: رویکردی ضد امپریالیستی و ضد آمریکایی دارد. در چنین معنایی، انجام اصلاحات دین مدارانه عدالت طلبانه ضد امپریالیستی، قطعا موجب تداوم روح انقلاب گری و جریان ستیهنده انقلاب خواهد شد. 🔰 در واقع، اصلاحات انقلابی «عبارت است از انجام فعالیتها و حرکتهایی جهت تعمیق روح دینی و جوهر ولایی انقلاب و تداوم حیات و بلکه تعمیق آرمانهای مبنایی آن.» این اصلاحات، موجب تقویت صبغه دینی نظام جمهوری اسلامی و تسری دامنه نفوذ اراده ولایی در همه سطوح حکومت و تثبیت و خلود بیشتر ویژگی دینی نظام میگردد. 🔰 در مقابل «اصلاحات انقلابی»، «اصلاحات آمریکایی» یا «اصلاحات ليبرالى» قرار دارد. جریان اصلاحات آمریکایی»، رویکردی است که در چند ساله اخير با بهره گیری از حضور برخی لایه های نفوذی، در مدیران کشور و بر پایه اعتقاد به لیبرال - دموکراسی، تحت لوای اصلاحات، خواهان استحاله نظام اسلامی ایران به یک حکومت سکولار با رعایت برخی ظواهر دینی است. 🔰 جریان اصلاحات ليبرالی یا اصلاحات آمریکایی، با تکیه بر گرایشها و شعارها و رویکردهای نئولیبرالی ای چون تأکید بر «نسبی انگاری در قلمرو ارزشهای اخلاقی و معرفت شناختی» و مفاهیمی چون «پلورالیسم دینی» و اعتقاد به اینکه همه ادیان و آئین های دینی به یکسان آمیزه ای از حق و باطل هستند، نفی مفهوم ليبرالي «آزادی» - به عنوان مفهوم صحیح آزادی - و طرح مفهوم دینی آزادی - به عنوان مصداق و مظهر استبداد و ارتجاع - و تأکید بر تعبير عصری گرایانه مبتنی بر نظریه قبض و بسط تئوریک شریعت از دین - به عنوان جایگزینی در مقابل تفکر اصیل اسلام سنتی مبتنی بر قرآن و تعالیم ائمه(ع) - و با بی توجهی محض، به صبغه عدالت طلبانه و ضدسرمایه داری و ضدامپریالیستی - به ویژه ضد آمریکایی - انقلاب اسلامی؛ در واقع خواهان تغییر ماهیت دینی و روح انقلابی نظام جمهوری اسلامی، به یک نظام باطنأ سكولار، با حفظ ظواهر دینی و مدافع نظام سرمایه سالاری وهضم شده در نظام جهانی سلطه و «پروسه جهانی سازی» به رهبری تکنوکراتهای نئولیبرالیست و التقاطی اندیش است. این جریان به اصطلاح اصلاح طلبی، در واقع درصدد استحاله نظام اسلامی و حذف صبغه و روح دینی و ولایی آن است و علی رغم ظاهر اصلاح طلبانه، در واقع یک حرکت براندازانه است که اساس کارکرد آن، براندازی خاموش و کودتای خزنده فرهنگی - سیاسی است و طیفی از مدیران اجرایی، در حوزه های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و عناصر نفوذی بسیار متنفذ در نهادهای مختلف، عوامل اجرایی آن هستند. 🔰 این جریان از امواج سهمگین تهاجم فرهنگی که بیش از یک دهه است فعالانه و عملا با حمایت بخشهایی از ارگانهای اقتصادی و فرهنگی دولتی علیه انقلاب و تفکر اسلامی جریان دارد، به عنوان بسترسازی، جهت پیشبرد اغراض سیاسی براندازانه و ساختارشکنانه خود، بهره می برند. #اصلاحات #ایسمیسم #مسابقه ________________ 🆔 @aut_isr

📌 Reform ✅ اصلاح - اصلاحات 🔰 «اصلاح» یا «اصلاحات» که مترادف كلمه رفورم قرار می گیرد از منظر سیاسی به معنای اقداماتی است که برخی وجوه اقتصادی و سیاسی یک جامعه یا حکومت یا آئین یا نهاد و ساختار را تغییر می دهد، در حالی که روح کلی و شاکله و ساختار اساسی آن را حفظ می کند. 🔰 «اصلاحات» در این معنا متضاد «انقلاب» است که کلیت یک ساختار یا سیستم یا نهاد را متحول و دگرگون می کند. 🔰 «اصلاح» در لغت به معنای به سامان رساندن، درست کردن، آراستن و به صلاح آوردن است، اما در معنای سیاسی آن عبارت از مجموعه روش‌ها و تدبیرهایی است که حکومت ها یا ایدئولوگ ها در پیش می گیرند تا ضمن حفظ ساختار یک رژیم، برخی وجوه بیمار و ناسالم آن را دگرگون نمایند. 🔰 «رفورمیست»ها در این معنا کسانی هستند که در مقابل انقلابیون قرار می گیرند. مثلا در جهان معاصر، رفورمیست‌های مدافع حاکمیت سرمایه سالاری یعنی افرادی نظیر «کارل ریموند پوپر» تلاش می کردند تا با اصلاح تدریجی نظام سرمایه داری از فروپاشی کامل آن توسط انقلاب جلوگیری نمایند. 🔰 در تاریخ غرب مدرن «اصلاحات دینی» نیز به کار رفته است که مقصود از آن عمدتا همان جنبش «پروتستانتیسم مسیحی» است. #اصلاحات #ایسمیسم #مسابقه 🔸 ادامه دارد... ________________ 🆔 @aut_isr

✅ مردم سالاری دینی 🔰 در چارچوب نظام جمهوری اسلامی، در عين اصالت اسلامیت نظام که در اصل «ولایت فقیه» و اختیارات قانونی مشروح در قانون اساسی برای رهبری و به عنوان پاسدار و تجسم جوهر دینی حکومت، تجلی یافته است؛ در چارچوب اصل «جمهوریت» مجراها و مکانیسم های گسترده ای برای تحقق مشارکت گسترده مردمی در چارچوب حفظ اسلامیت نظام تعبیه و در نظر گرفته شده است و عملا نظام حکومتی بر پایه ولایت فقیه را بهره مند از بسیاری خصایص مردم سالاری کرده است. 🔰 حضرت آیت الله خامنه ای، این مدل حکومتی بدیع و نوین را که در قالب «جمهوری اسلامی» تحقق یافته و مظهر گره خوردن روح اسلامی و رهبری دینی نظام، با ظهور و سریان و جریان یافتن اراده مردمی برای مشارکت سیاسی و اجتماعی فراگیر و گسترده و تحقق خواستهای مشروع مردمی در چارچوب ارزشها و اندیشه اسلامی است، «مردم سالاری دینی» نامیده اند که در مقابل مردم سالاریهای غیر حقیقی و دروغين و در واقع سرمایه سالاریهای لیبرال - دموکراسیها و توتالیتاریسم - بوروکراتیک حکومتهای سوسیالیستی و رژیم‌های استبدادی جهان سومی قرار می گیرد. «مردم سالاری دینی» تحقق مدلی از حکومت مردم، بر پایه ارزش‌ها و احکام دینی و رها از صبغه ویرانگر سکولاریسم است. #مردم_سالاری_دینی #ایسمیسم #مسابقه ______________________ 🆔 @aut_isr

✅ روشنفکر(3) 🔰 در سال های پس از انقلاب - به ویژه پس از پذیرش قطعنامه - جریان روشنفکری دینی ایران که بهتر است آن را جریان روشن فکری به اصطلاح دینی یا به ظاهر دینی بنامیم، تحت عنوان نظریه هایی چون «عصری کردن دین» یا «بازسازی فهم دینی» و یا «نظریة قبض و بسط تئوریک شریعت» به ترویج نحوى التقاط میان ظاهر اسلام با روح نسبی انگار وليبرالیستی و سکولاریستی تفکر غربی پرداخت و بدینسان یک نوع سکولاریسم پنهان نفاق آلود را ترویج نمود. 🔰 جریان روشنفکری به ظاهر دینی، سالهای دهه هفتاد شمسی در ایران به شکل بسیار خطرناک و پیچیده و زمینه ساز تهاجم فرهنگی غرب مدرن، علیه افکار و تعالیم اسلامی گردید. این جریان در سالهای اخیر با صراحت به دفاع از سکولاریسم پرداخته است و به ویژه با طرح آرایی چون «صراطهای مستقیم»، «پلوراليسم دینی»، «بسط تجربه نبوی»، «سیال بودن حقیقت دین» و نظایر اینها در واقع نوعی آرای الحادي را صراحتا و تحت لوای «روشنفکری دینی» عنوان می کند. همچنان که گفتیم: حقیقت دین با روشن فکری قابل جمع نیست؛ زیرا روشن فکری ذاتا مبلغ تجدد و مدرنیته است و حتی اگر مدافع الحاد صریح هم نباشد به صورتی منافقانه مروج اومانیسم و دنیامداری عصر جدید است. 🔰جریان منورالفکری ایران که در رأس آن افرادی نظیر «میرزا ملکم خان» و «آخوندزاده» و تا حدودی «میرزا صالح شیرازی» و «میرزا یوسف خان مستشارالدوله» قرار داشتند، از آغاز ماهيتي تقلیدی، سطحی، وابسته و مرتبط با لژهای فراماسونری داشت؛ به عنوان مثال توجهی به زندگی و شخصیت فردی چون «میرزا ملکم خان» که تجسم روشن فکری ایرانی است، حکایتگر عدم صداقت، سطحیت، بیماری و گسسته خردی جریان روشنفکری ایران است. با جرأت می توان گفت که نطفه روشنفکری ایران در لژهای فرماسونری بسته شده است و منورالفکران ایرانی یا خود صاحب فراموشخانه و لوژ فراماسونری بودند (نظير میرزا ملکم) و یا اینکه مردم را دعوت به تأسیس لژها و پیوستن به آنها میکردند مثل ميرزا فتحعلی آخوندزاده). 🔰 توجه به آرای آنها نیز نشان میدهد که آنچه مطرح می کردند عينا مأخوذ از اندیشه های فیلسوفان غربی نظیر «جان استوارت میل» لیبرال یا «اگوست کنت» پوزیتیویست و یا «ولتر» و «روسو» و «منتسکیو» بوده است، که اکثر این افراد یا صراحتا ملحد بودند و یا به آرای دئیستی و شرک آلود باور داشتند و همگی از مروجان و مدافعان سرمایه سالاری، لیبرالیسم و بعضا برخی ایدئولوژی های غربی دیگر بودند. در جریان روشنفکری ایران، توان تفکر مستقل و غير تقلیدی وجود نداشته و ندارد و همین امر موجب سطحیت و شعارزدگی و سیاست زدگی تاریخی آنان گردیده است. 🔰 فقدان تفکر در روشن فکری ایران ریشه در این امر دارد که این جریان، محصول طبیعی سیر تاریخی جامعه ایرانی نبوده و با دخالت فعال و اعمال نفوذ استعمار انگلیس و روس و فعالیت لژهای فراماسونری به وجود آمده است. این امر کاملا واقعیت تاریخی دارد که نسل نخستين منورالفکران ایرانی، یا خود فراماسونر بوده و یا دست پرورده و مقلد آرای نویسندگان فراماسونر غربی بوده اند. 🔰 افرادی مثل «تقی زاده» یا «فروغی» چهره های روشن فکری وابسته به محافل فراماسونری بوده اند که به ویژه در پیشبرد سیاست های استعماری انگلیس در ایران نقش بسیار مهمی داشته اند. تاریخ جریان منورالفکری و روشنفکری ایران از «میرزا ملکم خان ناظم الدوله» و میرزا حسین خان سپهسالار» گرفته تا چهره هایی مثل «تقی زاده» و «دشتی» و «داور» و «تیمورتاش» و در دوران معاصر نیز کسانی مثل «خانلری» و... حکایتگر نحوی همکاری مداوم با استبداد مدرنیستی و گاه حتی خیانتهای آشکار به میهن و منافع ملی و ترویج نحوی مدرنیته سطحی (شبه مدرنیته) بوده است. #روشنفکر #ایسمیسم #مسابقه _______________________________ 🆔 @aut_isr