بیلیونر

⏱ قانون مکث 3 ثانیه: کسی از شما سؤالی ميپرسد، سريعا جواب ندهيد، سه ثانيه مكث کرده، سپس جواب دهيد.  يا در ماشين نشسته ايد و خیلی هم عجله داريد، قبل از روشن كردن ماشين، بر روی صندلی ماشین به آرامی، سه ثانيه مكث كنيد بعد ماشينتان را روشن كنيد.         اين مكث های سه ثانيه باعث افزایش قدرت و صبر شما شده و در نتیجه باعث ماندگاری و افزون شدن انرژی مثبت شما ميشود. در اين كار ممارست بخرج دهيد تا اينكه ملكه ذهن شما شده و در حافظه تان ثبت گردد. مهم ترين فايده مكث سه ثانيه جلوگیری از بروز خشم و عصبانيت می‌باشد و به شما ترمزی ميدهد كه خودتان را كنترل كنيد.

چرا قبل از حرف زدن باید خوب فکر کنیم؟! حتما برای شما هم پیش آمده است که حرفی زده‌اید که خیلی زود از گفتن آن پشیمان شده‌اید و خواسته‌اید آن را پس بگیرید. بی‌شک برای همه اتفاق افتاده است؛ زیرا این طبیعت بشر است که احساساتی شود و از روی احساسات و بدون فکر، چیزی بگوید که بعد پشیمان شود. انگار چیزی ذهن منطقی ما را فلج می‌کند. در همین حین، ذهن احساسی ما اجازه می‌دهد کلماتی از دهانمان خارج شوند که هرگز نباید به زبان آورده می‌شدند. در این مقاله، می‌خواهیم بدانیم چرا باید قبل از حرف‌زدن فکر کنیم و اجازه ندهیم احساساتمان بر ما چیره شوند. با ما همراه باشید. (قسمت از قسمت) #میلیاردر_حرف_زدن_135 این موضوع کاملا طبیعی است که احساساتی شویم و حرف‌هایی بزنیم که از گفتنشان پشیمان شویم؛ اما بعضی از افراد این کار را بیشتر از معمول انجام می‌دهند. شاید بعضی‌ها از پدر و مادرشان آموخته‌اند که قبل از اینکه جملات را بر زبان بیاورند، درباره آنها خوب فکر کنند. اگر شما هم هنگام عصبانیت نمی‌توانید بر احساسات‌تان غلبه کنید، بهتر است به این دلایل مهم توجه کنید و درباره‌شان خوب فکر کنید: ۱. کلمات‌تان بازتاب شخصیت شما هستند پدر و مادرمان از کودکی به ما آموخته‌اند که ناسزا نگوییم. استفاده‌نکردن از کلمات زشت و ناسزا، فقط نشانه ادب نیست، بلکه شخصیت افراد را نشان می‌دهد. به‌قول سعدی، «تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد». پس هر آنچه بر زبان می‌آورید، بازتاب شخصیت شما است. ۲. کلمات قدرت دارند بی‌شک خیلی از شما از سیاست تغییر زبان آگاه هستید. هدف از این سیاست این است که بار منفی را از کلمات بکاهد؛ برای نمونه، در گذشته به افرادی که ازنظر ذهنی از دیگر افراد عقب‌تر بودند «عقب‌مانده ذهنی» می‌گفتند. این کلمه این روزها به‌‌عنوان ناسزا کاربرد دارد و برای اشاره به چنین افرادی از اصطلاح «کم‌توان ذهنی» استفاده می‌کنیم. هدف این کار این است که با استفاده از کلمات زیباتر و مثبت‌تر، از قدرت منفی آنها بکاهیم. رازهای ثروت را با ما اموزش ببنید

#تیکه_کتاب تنها زمانی یک نفر در دلمان می میرد که تمامیتِ او را از ذهنمان خارج کنیم. وقتی کسی را از ذهنمان بیرون می کنیم، دیگر نباید کارها و اشتباهاتش را تشریح کنیم. ناتوانی از همان جا آغاز می شود که به دنبال چراهای اشتباهات او می گردیم این کار ذهن را درگیر می کند و خودش اثبات این مسئله است که: هنوز او را از ذهن خود بیرون نکرده ایم! 📕 #زندگی_جنگ_و_دیگر_هیچ ✍ #اوریانا_فالاچی

#تیکه_کتاب تنها زمانی یک نفر در دلمان می میرد که تمامیتِ او را از ذهنمان خارج کنیم. وقتی کسی را از ذهنمان بیرون می کنیم، دیگر نباید کارها و اشتباهاتش را تشریح کنیم. ناتوانی از همان جا آغاز می شود که به دنبال چراهای اشتباهات او می گردیم این کار ذهن را درگیر می کند و خودش اثبات این مسئله است که: هنوز او را از ذهن خود بیرون نکرده ایم! 📕 #زندگی_جنگ_و_دیگر_هیچ ✍ #اوریانا_فالاچی

#تلنگر 📚 آنتونی برجس ٤۰ ساله بود که دکترها به وی گفتند یک سال دیگر بیشتر زنده نیست، زیرا توموری در مغز خود دارد. وی بیشتر از خود نگران همسرش بود، که پس از وی چیزی برایش باقی نمی‌گذاشت. آنتونی قبل از آن هرگز نویسنده‌ی حرفه‌ای نبود، اما در درون خود میل و کششی به داستان‌نویسی حس می‌کرد و می‌دانست که استعداد بالقوه‌ای در وی وجود دارد. بنابراین تنها برای باقی گذاشتن حق‌الامتیاز نشر برای همسرش پشت میز تحریر نشست و شروع به تایپ کرد. او حتی مطمئن نبود که آیا ناشری حاضر می‌شود داستان وی را چاپ کند یا نه؛ ولی می‌دانست که باید کاری انجام دهد. در ژانویه ١٩٦۰ وی گفت: من فقط یک زمستان، بهار و تابستان دیگر را پشت سر خواهم گذاشت، و پاییز آینده همراه با برگ‌ریزان خواهم مرد. در این یک سال، وی پنج داستان را به انتها رساند و یکی دیگر را تا نیمه نوشت. بهره‌وری او در این یک سال برابر با بهره‌وری نصف عمر فورستر (رمان‌نویس معروف انگلیسی) و دوبرابر سلینجر (نویسنده‌ی معاصر آمریکایی) بود. اما آنتونی برجس نمرد! وى ٧٦ سال عمر کرد و طی این سال‌ها ۷۰ کتاب نوشت. مشهورترین کتاب وی پرتقال‌کوکی است.بدون سرطان شاید وی هیچ‌گاه نمی‌نوشت، هیچ‌گاه به چنین پیشرفتی نمی‌رسید. بسیاری از ما نیز استعدادهایی پنهان داریم، مانند آن‌چه که در برجس بود و گاه منتظریم که یک وضع اضطراری بیرونی آن را بیدارکند. اما بهتر است منتظر آن وضعیت اضطراری نشویم، و هم‌اکنون از خودمان بپرسیم که اگر من در وضعیت آنتونی برجس بودم، چه می‌کردم چگونه زندگی روزمره‌ی خود را تغییر می‌دادم؟