مهتاب و باران

گفتم امشب عقده ی دل وا کنم اما نشد شور و حالی با غمت پیدا کنم اما نشد خواستم در لحظه های خلوت تنهاییم از فراقت دیده را دریا کنم اما نشد گفتم امشب از کران تا بیکران باورم خیمه ی عشق تو را بر پا کنم اما نشد سعی کردم در کتاب خاطراتم خط به خط روی زیبای تو را انشا کنم اما نشد گفتم امشب در سیه بازار  شهر آرزو جان و دل را با غمت سودا کنم اما نشد خواستم در بحر بی پایان طوفان زای دل گوهر عشق تو را پیدا کنم اما نشد خواستم از طور عشق آتشینت بگذرم سینه را چون سینه ی سینا کنم اما نشد خواستم تا چون (فراز) از شهر رویا های دور لحظه یی در کوی تو ماوا  کنم اما نشد برگرفته از کتاب فریاد سکوت فراز  مردانی

زن هر چقدر هم که بزرگ شود همسر شود مادر شود مادر بزرگ شود درونش هنوز هم دختری کوچک چشم انتظار است، انتظار میکشد برای لوس شدن، محبت دیدن، دستی میخواد برای نوازش، و چشمی برای ستایش مهم نیست چند ساله شدی، زن که باشی دنیای درونت همیشه دختر بچه ی کوچولو منتظر است..

به‌ جا خواهد ماند؛ ‏چایمان ته فنجان ‏کودکى‌ هامان در کوچه‌ ها ‏بغض سنگین شادمانى‌ها در گلوی مان ‏و معشوقه‌ های مان ‏در دور دست‌ ها 👤ناظم حکمت

اگر دوستان زیادی داری باید نگران خودت باشی