هفت اقلیم (سعید معدنی)

✴️❇️تربیتِ گل‌خانه‌ای مدرسه ✍مهراب صادق‌نیا ♈️این‌جا قم است ... جلوی مدرسه‌ی (ابتدایی) دخترم ایستاده‌ام تا او را به خانه برگردانم. پدرها و مادرهای دیگری هم هستند. پوشش مادرهای دخترانِ دانش‌آموز بسیار متنوع است؛ در میان‌شان یکی دو نفر چادری هست و باقی، جوری دیگر هستند. کلانتری کنار مدرسه اگر می‌خواست سخت‌گیری کند، احتمالا باید به بسیاری از این مادرها "تذکر حجاب" می‌داد. ♈️پس از کمی انتظار، درِ مدرسه باز می‌شود و دانش‌آموزان با لباس‌های متّحد‌الشکلِ مانتو شلوار و مقنعه از مدرسه بیرون می‌آیند. هوا قدری گرم است و برخی از مادرها، همان دمِ در مدرسه لباس دخترها را تغییر می‌دهند و برخی از بچه‌ها خودشان دست به کار می‌شوند و پوششِ اجباری مدرسه را از تن به در کرده و در کوله‌ی خود می‌گذارند. جلوی مدرسه شبیه رختکن شده است. ♈️پس از چند دقیقه دخترانِ یکسان‌پوش مدرسه، در دنیای متنوع و پوشش رنگارنگ مادرانشان غرق می‌شوند. این تنها، حکایت پوشش آن‌هاست؛ منزل که می‌روند احتمالا آن‌چه معلم دینی و تربیتی به آن‌ها آموخته است نیز، از دست خواهد رفت. گویا بچه‌ها یاد گرفته‌اند که پوشش و "حرف‌های معلم" فقط مالِ مدرسه است و بیرونِ از آن خریداری ندارد. ♈️دست نیکا را می‌گیرم و به منزل می‌آئیم. بین راه نیکا به من می‌گوید "بابا، فاطمه (هم‌کلاسی‌اش) می‌گوید پیمان معادی (در سریال افعی تهران) روی سحر دولت‌شاهی (روان‌شناس همان سریال) کِراش دارد." چشمان‌م از تعجب گرد می‌شود و می‌پرسم "کِراش دیگه چی هست؟!! می‌گوید یعنی عاشق‌ش شده است.   ♈️تربیتِ گُل‌خانه‌ای مدارس یک پروژه‌ی شکست‌خورده است. اساسا تربیت محصول یک تعامل نهادی است. از خانواده آغاز می‌شود و در مدرسه و جامعه و خیابان و سازمان و مسجد و دانشگاه پی‌گرفته و تکمیل می‌شود. تربیت یک نظمِ پادگانی نیست یک مراقبت، پذیرش، و هم‌دلی است. و دیگر این که، تربیت مسری است. ✅ #سیاست_شناسی 🆔 @Politicology

‍ 🔲اعتراض دانشگاه‌های بزرگ جهان به آپارتاید و نسل‌کشی اسرائیل و سکوت دانشگاه‌های ایران 🖋عباس آخوندی، اردیبهشت‌ماه 1403 🔻بی‌گمان برترین دلیل ناهم‌راهی بخش بزرگی از جامعه‌ی ایران از جمله نخبگان دانشگاهی با اعتراض‌های جهانی در برابر جنایات نظام آپارتایدی و نسل‌کشی وحشتناک اسرائیل به سیاست داخلی ایران بازمی‌گردد. متاسفانه نظام حکمرانی به‌قدری دور از عدل و انصاف با شهروندان خود رفتار کرده و زندگی را بر آنان از هر حیث تنگ کرده که آنان حتی در چنین وضعیت‌هایی که وجدان هر انسان آزاده‌ای به‌درد می‌آید از هر اقدامی که نشان از همراهی با حکومت باشد پرهیز می‌کنند. لیکن افزون بر این که بسیار مهم هم هست، به زعم من، فهم نسل جوان در ایران و جهان و هم‌چنین جریان روشنفکری مدرن از مساله فلسطین با سیاست رسمی ایران تفاوت بنیادین دارد. ایران هم‌چنان در چنبره‌ی رویکرد ایدئولوژیک به مساله فلسطین درگیر است، حال آنکه مساله نسل جدید زندگی انسانی است. 🔻در باره بحث فلسطین و مواجهه‌ی نسل جوان غربی با آن بسیار مهم است که فهم دقیقی از مفهوم "زمانه" در قالب فلسفه زمان و تاریخی اندیشی و مفهوم "مکان" به مفهوم تمدن و یا معرفت غالب در ارتباطات بین‌الاذهانی آدمیان در جهان داشته باشیم. وقتی آنان در آمریکا اعتراض می‌کنند، تصور ما این است که دلیل و نحوه رویکرد آنان به موضوع اعتراضی همان نگاهی است که حکومت در ایران دارد. باید بدانیم که این‌گونه نیست. 🔻نکته‌های کانونی اعتراضی آنها سلب حق زندگی از فلسطینیان، مفهوم نژادپرستی، پاکسازی نژادی و حق تعیین سرنوشت است. اساسا، آنان تفاوت زیادی میان جوان یهودی اسرائیلی و مسلمان فلسطینی حس نمی‌کنند و در دوگانه یهودی/صهیونیست-مسلمان باقی نمی‌مانند.چون آنان از مفهوم هویت دینی عبور کرده‌اند. حال آن‌که برای ما انتفاضه بیداری مسلمانان علیه صهیونیست‌ها است. 🔻در ایران نیز، در گفته فعالان حوزه‌ی سیاست فلسطین نقد آپارتایدی را می‌بینیم. لیکن، نقد آنان از این منظر بیشتر جنبه سلبی و در جهت نشان دادن جنایات اسرائیل را دارد. در حوزه‌ی سیاست‌گذاری، بلافاصله جمهوری اسلامی وارد همان گفتمان دوگانه‌ی صهیونیزم/اسلام و جنبش مسلمانان علیه یهودیان صهیونیست و حرکت‌های ایدئولوژیکی اسلامی می‌شود و با جریانهای مدرن ضد آپارتاید هم‌سو و هم‌موضع نمی‌شود. در هر صورت مهم است که فهم دقیقی از آنچه در دانشگاه‌های آمریکا در حال وقوع است داشته باشیم و بدانیم که ضرورتا آن با فهم دولت ایران یکی نیست. من مقاله‌ای بسیار طولانی در این باره اخیرا نوشته‌ام که در نشریه آگاهی نو انتشار یافته و لینک آن را نیز اینجا قرار می‌دهم تا صورت تمایل به آن مراجعه شود. راهبردی که من پیشنهاد می‌کنم پی‌گیری راهبرد زمانه پسند است تا امکان همگرایی جهانی بیشتری فراهم آورد‌. https://t.me/AbbasAkhoundi/1142

‍ 🔲اعتراض دانشگاه‌های بزرگ جهان به آپارتاید و نسل‌کشی اسرائیل و سکوت دانشگاه‌های ایران 🖋عباس آخوندی، اردیبهشت‌ماه 1403 🔻بی‌گمان برترین دلیل ناهم‌راهی بخش بزرگی از جامعه‌ی ایران از جمله نخبگان دانشگاهی با اعتراض‌های جهانی در برابر جنایات نظام آپارتایدی و نسل‌کشی وحشتناک اسرائیل به سیاست داخلی ایران بازمی‌گردد. متاسفانه نظام حکمرانی به‌قدری دور از عدل و انصاف با شهروندان خود رفتار کرده و زندگی را بر آنان از هر حیث تنگ کرده که آنان حتی در چنین وضعیت‌هایی که وجدان هر انسان آزاده‌ای به‌درد می‌آید از هر اقدامی که نشان از همراهی با حکومت باشد پرهیز می‌کنند. لیکن افزون بر این که بسیار مهم هم هست، به زعم من، فهم نسل جوان در ایران و جهان و هم‌چنین جریان روشنفکری مدرن از مساله فلسطین با سیاست رسمی ایران تفاوت بنیادین دارد. ایران هم‌چنان در چنبره‌ی رویکرد ایدئولوژیک به مساله فلسطین درگیر است، حال آنکه مساله نسل جدید زندگی انسانی است. 🔻در باره بحث فلسطین و مواجهه‌ی نسل جوان غربی با آن بسیار مهم است که فهم دقیقی از مفهوم "زمانه" در قالب فلسفه زمان و تاریخی اندیشی و مفهوم "مکان" به مفهوم تمدن و یا معرفت غالب در ارتباطات بین‌الاذهانی آدمیان در جهان داشته باشیم. وقتی آنان در آمریکا اعتراض می‌کنند، تصور ما این است که دلیل و نحوه رویکرد آنان به موضوع اعتراضی همان نگاهی است که حکومت در ایران دارد. باید بدانیم که این‌گونه نیست. 🔻نکته‌های کانونی اعتراضی آنها سلب حق زندگی از فلسطینیان، مفهوم نژادپرستی، پاکسازی نژادی و حق تعیین سرنوشت است. اساسا، آنان تفاوت زیادی میان جوان یهودی اسرائیلی و مسلمان فلسطینی حس نمی‌کنند و در دوگانه یهودی/صهیونیست-مسلمان باقی نمی‌مانند.چون آنان از مفهوم هویت دینی عبور کرده‌اند. حال آن‌که برای ما انتفاضه بیداری مسلمانان علیه صهیونیست‌ها است. 🔻در ایران نیز، در گفته فعالان حوزه‌ی سیاست فلسطین نقد آپارتایدی را می‌بینیم. لیکن، نقد آنان از این منظر بیشتر جنبه سلبی و در جهت نشان دادن جنایات اسرائیل را دارد. در حوزه‌ی سیاست‌گذاری، بلافاصله جمهوری اسلامی وارد همان گفتمان دوگانه‌ی صهیونیزم/اسلام و جنبش مسلمانان علیه یهودیان صهیونیست و حرکت‌های ایدئولوژیکی اسلامی می‌شود و با جریانهای مدرن ضد آپارتاید هم‌سو و هم‌موضع نمی‌شود. در هر صورت مهم است که فهم دقیقی از آنچه در دانشگاه‌های آمریکا در حال وقوع است داشته باشیم و بدانیم که ضرورتا آن با فهم دولت ایران یکی نیست. من مقاله‌ای بسیار طولانی در این باره اخیرا نوشته‌ام که در نشریه آگاهی نو انتشار یافته و لینک آن را نیز اینجا قرار می‌دهم تا صورت تمایل به آن مراجعه شود. راهبردی که من پیشنهاد می‌کنم پی‌گیری راهبرد زمانه پسند است تا امکان همگرایی جهانی بیشتری فراهم آورد‌. https://t.me/AbbasAkhoundi/1142

نسخه الکترونیکی *هفته نامه نسیم جنوب* سال بیست و هفتم شماره ۱۰۷۹ 🌺🌺🌺🌺 *نسیم جنوب، دیرپاترین نشریه تاریخ بوشهر* زبادِ جنوبی در آمد نسیم دل رهروان رست زاندوه و بیم (نظامی) تلفن تماس و ارسال مطلب از طریق واتساب: ۰۹۱۷۷۷۲۳۹۰۹ @Saeed_Maadani

هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و هفتم، شماره ۱۰۷۹ @Saeed_Maadani

‍ 🔴بارندگی‌های زاهدان به کجا می‌روند؟ حسین سرگزی، رئیس اداره آبخیزداری و حفاظت خاک اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سیستان و بلوچستان شهر زاهدان به‌عنوان بزرگ‌ترین مرکز جمعیتی و اداری در شرق کشور، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. آمار غیررسمی، جمعیت زاهدان را تا حدود یک میلیون نفر برآورد می‌کند؛ بنابراین، تأمین نیازهای ضروری این جمعیت، از حساسیت زیادی برخوردار است، چرا که کمبود منابع حیاتی مثل آب، می‌تواند ابعاد سیاسی و امنیتی به موضوع ببخشد. نیاز آبی کل شهر، ۵۲ میلیون مترمکعب در سال است که تا پیش از این از چاه‌نیمه‌های سیستان تأمین می‌شد؛ اما در حال حاضر، با توجه به کمبود آب در سیستان برداشت آب از چاه‌نیمه‌ها کاهس یافته و کمبود نیاز از آب‌های زیرزمینی شهر و حوضه‌های اطراف تأمین می‌گردد. تغییر سبک زندگی، گسترش شهر و افزایش جمعیت، نیازهای رو به تزایدی را در بخش آب در زاهدان به وجود آورده است. از سوی دیگر، پدیده گرمایش جهانی، تغییرات الگوی بارش و تغییر اقلیم نیز شرایطی را ایجاد کرده‌اند که موضوع آب بایستی با به‌کارگیری عقل محاسبه‌گر و صرفه و صلاح اقتصادی و زیست‌محیطی مدیریت شود. برای جبران کمبود و پاسخ به نیازهای آبی آینده شهر، پروژه‌های متعدد و هزینه‌بری چون‌: تامین آب ازحرمک، دشتک و شیله در جنوب هامون، تهلاب در میرجاوه، دریای عمان و حفر چاههای متعدد در سطح دشت زاهدان در دستور کار است که هر یک هزینه های ریالی و ارزی بسیار هنگفت و آثار زیست محیطی و اجتماعی متعددی خواهد داشت. پس از بارندگی‌های رگباری بهار امسال در زاهدان، سوال بسیاری از شهروندان این است که این آب کجا می‌رود و برای استفاده مطلوب از آن چه می‌توان کرد؟ برای پاسخ به این سوال، باید اشاره شود که خروجی رواناب‌ها، پساب و بارندگی‌های شهرستان زاهدان به سمت دره لار در شمال شرق شهر است. میزان مساحت حوضه‌های منتهی به دره لار شامل امام‌آباد، غریب‌آباد، منزلاب، ارتفاعات غربی و حوضه شهر بیش از ۴۵۰ هزار هکتار است که با بارندگی ۱۰۰ میلی‌متری، حجم نزولات آن به ۴۵۰ میلیون مترمکعب می‌رسد و با توجه به میزان و شدت بارندگی، حجم زیادی از آن تبدیل به رواناب می‌شود. رواناب حاصله به‌همراه پساب تصفیه‌شده تصفیه‌خانه شهر (به‌میزان حداقل ۱۰ هزار مترمکعب در شبانه‌روز) مشابه بیش از ۲۰ خروجی دیگر (در حوزه شهرستان زاهدان) تماماً وارد کشور پاکستان شده و نهایتاً به گودال معروف گودزره در افغانستان زهکش می‌شود. برآوردها و تجارب گذشته نشان می‌دهند که با برنامه‌ریزی درست سالانه بخش زیادی از این آب قابل استحصال و استفاده مطلوب خواهد بود و چه بسا زاهدان را از پروژه های پرهزینه انتقال آب بی نیاز کند. خوب است اشاره شود، با توجه به تزریق آب انتقالی از سیستان طی بیش از دو دهه گذشته، آب زیرزمینی شهر غنی است و حتی در چاه‌های نزدیک به انتهای حوضه، سرریز چاه‌ها را شاهدیم. بنابراین، ضروری است به‌جای پروژه‌های پرخرج و نامطمئن فعلی، ادارات مرتبط (آب منطقه‌ای، آبفا، شهرداری، محیط زیست، جهاد کشاورزی، منابع طبیعی و غیره) با مدیریت استانداری و سازمان برنامه و بودجه برای مهار این رواناب‌ها و استفاده مطلوب از پساب اقدام فوری انجام دهند. طبعاً این اقدامات در سه بخش می تواند به انجام برسد؛     1️⃣ بخشی از اقدامات شامل مدیریت آب در بالادست خواهد بود چنانکه سه حوضه ابخیز منتهی به شهر زاهدان به نام‌های امام‌آباد، غریب‌آباد و منزل‌آب در سال‌های گذشته توسط آبخیزداری مطالعه و پروژه‌های اجرایی آن احصا گردیده است.     2️⃣ بخش دوم اقدامات مدیریتی مربوط به سطح شهر شامل مهندسی و مدیریت آبراهه‌ها و رودخانه‌ها، ذخیره و استفاده مطلوب و غیره‌ می شود و     3️⃣ نهایتا اقدامات مهمی شامل فراهم کردن امکان تصفیه، شیرین‌سازی، پمپاژ و بازچرخانی آب و غیره بایستی در خروجی حوضه به انجام برسد. @iran_times

هاتم (ترانه تیتراژ سریال سنجرخان) خواننده: رضا صلواتی دیسان هەتاۆ داێ لە لووتکەێ سەرشاخەکان دوبارە آفتاب بر قلەکوهها تابید گەرماێ گزنگ کەوتەسێبەری باخەکان پرتوهایش بر سایەسار باغها خزید بەدڵ وەکوو هەڵۆێ بەرزی سەر کێوەکان عقاب بلند پرواز کوهستان پر دل و شجاع بە هێمنی گەراێە وەبۆ لاێ خەلکی بەر خێوەکان با آرامش بە سوی مردمش بازگشت هاتم هاتم دیسانەوە بوومەتیرۆژی خۆرهەڵات بازگشتم آمدم همانند پرتوهای گرمابخش آفتاب میهنم هاتم هاتم زۆر بە تەۆەژم و لە سەرخۆ بەرەۆ ئاسۆێ روونی وڵات آمدم, آمدم و بازگشتی قدرتمندانەبەسوی آیندە روشن میهنم بەسۆزی کۆنی حەێران و سەێدەوان و کاکی رێبوار آهنگ سوزناک حیران و بیت و کاکی ریبوار را زمزمەمیکرد دەکەوێتە رێ سەربەستی دژی بێگانەو شەوی تار درراەسربلندی و آزادی مردمش گام بر می داشت هاوار ئەکات هۆ هۆ لالۆێ هەمووگەلانی وڵاتم او بانگ بر آورد کەای برادرانم ای مردم عزیز میهنم لەدەڕدو داۆی دۆژمنی نەیاری رژد قەت نەترسام از مکر و حیلەی دشمن غدار هیچ گاەهراسی نداشتم هاتم هاتم دیسانەوەبوومەتیرۆژی خۆر هەڵات بازگشتم آمدم همانندپرتوهای گرمابخش آفتاب میهنم هاتم هاتم زۆر.... @Saeed_Maadani

سنجرخان ✍️سعید معدنی اخیرا سریالی از زندگی سنجرخان و مبارزاتش به کارگردانی محمد حسین لطیفی از تلویزیون پخش شد. از آنجا که تهیه کننده سریال، آقای حسین جلالی، قبلا دانشجوی دانشکده ما در رشته جامعه شناسی بود، کنجکاو شدم سریال را ببینم. در کل سریال خوبی بود. یادم هست آقای جلالی حدود ۱۵ سال قبل گفته بود که می‌خواهند چنین سریالی بسازند، اما احتمالا به دلیل کمبود بودجه و یا سایر مشکلات ساخت آن به درازا کشید . سنجرخان یک مبارز کرد بود که در دوره احمدشاه قاجار به مبارزه با بی‌عدالتی‌های پیرامون خود برخاست. او با اشغالگران روس و انگلیس جنگید و همچنین در مقابل خوانین مستبد و زورگوی محلی که توسط نماینده حکومت، حمایت می‌شدند و به مردم محروم ظلم می‌کردند، ایستاد و مبارزه کرد. آن‌طور که در داستان سریال آمده بود سرانجام سنجرخان با خیانت خوانین محلی در روز عاشورا - اول مهرماه ۱۳۹۹ - کشته می شود. در طول تماشای قسمت های سریال همیشه با خودم می‌گفتم کاش در این سریال هم مثل سریال «سوران» و یا «نون خ» نقش‌ها و شخصیت‌های بومی ته لهجه‌ی شیرین کردی داشتند. در این صورت به نظرم هم صداها دلنشین‌تر می‌شد و نقش های بومی باور پذیرتر می‌شدند. بخصوص اینکه نقش سنجرخان را یک هنرمند بومی اهل سنندج، آقای فرشید گویلی بازی کرده بود که بازی‌اش قوی و بسیار خوب بود. برای من یکی دیگر از جذابیت‌های سریال ترانه‌ی تیتراژ به زبان کردی بود. با اینکه زبان کردی نمی‌دانم‌ ولی لحن، صدا و موسیقی‌اش به دلم نشست. البته سعی کردم ترجمه ترانه را پیدا کنم و به همراه متن کردی بیاورم. نمی‌دانم این ترجمه تا چه حد منظور، محتوا و حس و حال شعر را انتقال می‌دهد؟ در ادامه، ترانه‌ی این سریال را به اشتراک می گذارم. امیدوارم شما هم مثل من از صدا، لحن و موسیقی آن لذت ببرید.👇 ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ #سعید_معدنی #سنجرخان #سریال #موسیقی #ترانه @Saeed_Maadani

قتل بزرگمهر و سنت وزیر کشی در تاریخ ایران ✍سعید معدنی برخی مورخان براین باورند که ماه اردیبهشت 590 میلادی آعاز متلاشی شدن حکومت ساسانیان است. زیرا دراین ماه و سال بسیاری از مدیران مجرب و ایراندوست کشوری و لشکری توسط شاه ساسانی برکنار، بازداشت و به قتل می رسند.همچنین در این ماه از آن سال برخی تاریخ نویسان قتل بزرگمهر حکیم را نیز به دستور خسرو پرویز یادآور می شوند. البته تاریخ دانان می دانند که شخصیت بزرگمهر آمیخته با واقعیت و افسانه و اسطوره است، اما به باور برخی مورخان شخصی به نام  بزرگمهر وجود داشته است. قتل بزرگمهر یادآور سنت وزیر کشی است که در تاریخ این سرزمین به دفعات تکرار شده است. در این مقال کوتاه به چند مورد از وزیرکشی، که خوانندگان این متن کم و بیش با سرنوشت آنها آشنایند، اشاره می شود.  سنت وزیرکشی بعد از ورود اسلام به ایران هم ادامه می یابد. برای مثال جعفر برمکی وزیر ایرانی به دست هارون عباسی کشته می شود. در دوره سلطان مسعود غزنوی، نوبت به دار آویختن حسنک وزیر است که به او اتهام گرایش به قرمطیان و اسماعیلیه می زنند و ریختن خونش را مجاز و مباح می دانند. ترس پادشاهان و خلفا و حاکمان از اینکه مبادا قدرت مطلقه و یا بخشی از آن را از دست بدهند یا وزرا را می کشتند و یا آنها را به انزوای کامل می کشیدند.  در دوران معاصر امیرکبیر وزیر لایق و کاردان ناصرالدین شاه نیز ابتدا برکنار، سپس تبعید و به خدعه درباریان رگ دستش در حمام فین کاشان زده میشود و به قتل می رسد. داستان دکتر محمد مصدق نیز از آن وزیر کشی های تاریخ اخیر است. اگر چه وی ظاهرا کشته نشد اما پس از مدتی تحمل زندان، تبعید شد و در روستای احمد آباد - شهرستان آبیک استان قزوین - تا آخر عمر دور از دوستان و یارانش به حصر خانگی و انزوا گذراند. هویدا نیز از این رهگذر بی نصیب نماند. امیر عباس هویدا به ظاهر طولانی ترین نخست وزیری را در تاریخ معاصر ایران دارد، و بیش از دوازده سال در این مقام ماند و از کرنش گران درگاه اعلیضرت محمدرضا شاه بود!. شاه پهلوی در آستانه سقوط حکومتش برای ساکت کردن انقلابیون هویدا را زندانی کرد اما پس از مدتی خودش به همراه خانواده و درباریانش از کشور گریختند و هویدای در بند را دو دستی به انقلابیون خشمگین سپردند و آنها نیز به باور خود نخست وزیر نظام  فاسد را بدون محاکمه درست و حسابی ، بدون وکیل مدافع و تشریفات، در مسیر انتقال از دادگاه به بازداشتگاه گلوله ای به سرش شلیک کردند و کشتند، تا سنت وزیر کشی در این سرزمین ادامه پیدا کند. به عبارتی می توان گفت قاتل اصلی هویدا محمدرضا شاه و سردمداران پهلوی بودند. درباره لیست وزیر کشی در تاریخ طولانی ایران بسیار می توان گفت و نوشت. دلایل این مرگ ها متعدد و متنوع هستند اما در یک چیز اشتراک وجود دارد، و آن اینکه حاکمان مستبد می ترسیدند که مبادا قدرت کامل خود را از دست بدهند، لذا بهترین راه فرستاندن وزیران به سوی زندان و حصر و تبعید و چوبه دار بود. جالب آنکه در اغلب اوقات زمانی طول نمی کشید، و پس از کشتن وزرای لایق توسط حاکمان نادان، حکومت شان در مسیر تزلزل و سقوط قرار می گرفت. 30 سال پس از کشته شدن  بزرگمهر، با حمله اعراب مسلمان به ایران حکومت 400 ساله ساسانیان سقوط می کند و برای همیشه به تاریخ می پیوندد. #سعید_معدنی #ساسانیان #بزرگمهر #حسنک_وزیر #امیرکبیر #هویدا @Saeed_Maadani

از کتاب گلستان سعدی : درویشی مستجاب الدعوه در بغداد پدید آمد حجاج یوسف را خبر کردند بخواندش و گفت دعای خیری بر من کن. گفت خدایا جانش بستان گفت از بهر خدای این چه دعاست گفت این دعای خیر است تو را و جمله مسلمانان را ای زبردست زیردست آزار گرم تا کی بماند این بازار به چه کار آیدت جهانداری مردنت به که مردم آزاری ●اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی @Saeed_Maadani