اشعار پرتو

༺࿇🤍࿇༻ صبح شده بوسه بزن خنده کن! "شاهِ" دلم، جانِ مرا "زنده" کن! "ابـر" بهاری زده "بـاران" عشق، عطرِ "سَحَر" را تو! پراکنده کن! #بنفشه_انصارے_پرتـــو ✰@partopoem

༺࿇🤍࿇༻ ای "کوچه‌ی" افسوسِ شبِ "مهتابم" ای "سازِ" غمت "کوکِ" دلِ بی‌تــابم ای رنگِ "قلم" به "صبحِ" بی‌فردایی "خورشیدِ" خجسته! صبحِ عالمتابم #بنفشه_انصارے_پرتـــو ✰@partopoem

༺࿇🤍࿇༻ از لب‌های خورشید بر آینه‌ٔ دلم لبخند می‌نشست. با نگاه به آسمان از پیاله‌ٔ چشمانم بغض پرنده‌‌های مهاجر می‌بارید. و من و تو این پارادوکسِ اشک و لبخند را زیر چترِ باران، در کوچه‌های بوسه و ترانه و خاطره جشن گرفتیم و پشت سر گذاشتیم، هرکدام به راه خود رفتیم، بدون سؤال و جواب و یا حتی، خداحافظی ... از قلب‌های خسته‌مان!!! #بنفشه_انصاری_پرتــو ✰@partopoem

༺࿇🤍࿇༻ در "غروبِ" خاطراتِ بی‌بهــار با تو می‌گویـم حدیثِ انتظـار بی‌تو ابری می‌شَوَد احوالِ دل چون تویی تنها طلوعِ ماندگار #بنفشه_انصارے_پرتو ✰@partopoem

༺࿇🤍࿇༻ بزرگ‌ترین تهدید؛ خطرِ از دست رفتن "خود" است. به قدری بی‌سر و صدا رخ می‌دهد که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است! #سورن_کی_یرکگور ✰@partopoem