سید هادی مصطفوی

🔸با اختلاف، ...ترین توییت هفته. @Mostafavi_Hadi

😊 @Mostafavi_Hadi

عذاب می‌کِشم ولی عذابِ من گناه نیست وقتی شکنجه‌گر تویی شکنجه اشتباه نیست روزبه بمانی @Mostafavi_Hadi

عذاب می‌کِشم ولی عذابِ من گناه نیست وقتی شکنجه‌گر تویی شکنجه اشتباه نیست روزبه بمانی 🤍 @Mostafavi_Hadi

👂گوش‌دادن گوش‌دادن هم نوعی هنر است. بر خلاف حرف‌زدن که هزاران کتاب و فیلم و کارگاه آموزشی برای ادای صحیح و هنرمندانه‌اش منتشر و برگزار شده، اما کمتر کتابی به مقوله‌ی گوش‌دادن و هنر درست گوش‌دادن و اهمیتش بر روابط بین انسان‌ها پرداخته است. مثلا نمونه‌ی خیلی دم‌دستی‌اش حس خوبی‌ست که بعد از پیداکردن یک‌جفت گوش و درددل کردن با او پیدا می‌کنیم، با وجود اینکه می‌دانیم صاحب آن گوش‌ها هیچ‌کاری نمی‌تواند برای‌مان بکند، اما همین‌که از خودمان و از رنج‌ها و نگرانی‌های‌مان برایش می‌گوییم، آرام می‌شویم. خیلی از افراد، بلدند که خوب و بدون مِن‌من و اصولی حرف بزنند، بلدند وسط حرفشان، درست آنجا که مخاطب‌شان خسته شده، با شوخی و خاطره‌گویی، فضا را عوض کنند و خلاصه نبض مجلس را به دست بگیرند، اما ممکن است شنوندگان خوبی نباشند. به‌راحتی از روی علائم ظاهری و تکان‌دادن سر و دست‌ها و چرخیدن چشم‌ها به این‌طرف و آن‌طرف، می‌توان فهمید که دوست‌مان گوش‌دادن را بلد است یا نه. حتی اگر همه‌ی اینها را رعایت کند، نداشتن رغبت و کشش لازم را به‌راحتی لو می‌دهد. به‌نظرم، گوش‌ندادن و یا نادرست‌گوش‌دادن، می‌تواند موجب تولید رنج و ایجاد حس تنهایی در انسان شود. چه انسانی که نمی‌تواند گوش بدهد، چه کسی که نیاز به یک‌جفت گوش دارد، هر دو به یک اندازه درگیر رنج و احساس تنهایی‌اند. باید به‌گونه‌ای گوش بدهیم که با آن حس شاعرانگی و دانایی و جنس رنج مخاطب‌مان آشنا شویم و خیالش را راحت کنیم که ما توانستیم با اصل حرفش ارتباط برقرار کنیم. @Mostafavi_Hadi

گاهی فکر کردن به این‌که هر چیزی انتهایی دارد، آرامش‌بخش است؛ این‌که بزرگ‌ترین شکنجه‌ها هم می‌توانند فردا تمام شوند. بافته - لائتیسیا کولومبانی 🌨 @Mostafavi_Hadi

تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده‌باز هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد حافظ🍂❤️ @Mostafavi_Hadi

📺 بخشی از گفتگوی رشید کاکاوند با سروش صحت درباره شعر و شخصیت حافظ در برنامه‌ی کتاب‌باز یلداتون مبارک ❤️🙏 @Mostafavi_Hadi

نکته‌ی خاص و گران‌بها در دوستیِ شگفت‌انگیزِ ما این است که هیچ‌کدام‌مان، در طول این سال‌های بلندِ پر خاطره، خود را مختصری هم تغییر ندادیم تا شبیهِ دیگری کنیم. برای حفظِ دوستی، حذفِ شخصیت نکردیم و به همْ باجِ «هر چه بخواهی، همان درست است» ندادیم... ما هر دو تغییر کردیم، فراوان، اما هرگز شبیهِ هم نشدیم. این، رازِ بزرگ و محور اساسی دوستیِ ما بود. یکی در دیگری مستحیل نشد. یکی نسخه‌ی بدلِ دیگری نشد. و یکی نکوشید که در راهِ تکدیِ دوستی، خویشتنِ خویش فرو بگذارد. ابوالمشاغل، نادر ابراهیمی 🍂 @Mostafavi_Hadi

به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم که راه دورتر از عمر آرزومند است هوشنگ ابتهاج 🍂 @Mostafavi_Hadi