پیر پرنیان‌اندیش

به مناسبت 3 خرداد سالروز درگذشت عماد رام بهار من گذشته شاید آهنگ و آواز عماد رام ترانه معینی کرمانشاهی چرا تو جلوه‌ساز این بهار من نمی‌شوی چه بوده آن گناه من که یار من نمی‌شوی بهار من گذشته شاید شکوفه‌ی جمال تو شکفته در خیال من چرا نمی‌کنی نظر به زردی جمال من بهار من گذشته شاید تو را چه حاجت نشانه‌ی من تویی که پا نمی‌نهی به خانه‌ی من چه بهتر آنکه نشنوی ترانه‌ی من نه قاصدی که از من آرد گهی به سوی تو سلامی نه رهگذاری که از تو آرد برای من گهی پیامی بهار من گذشته شاید غمت چو کوهی به شانه‌ی من ولی تو بی‌غم از غم شبانه‌ی من چو نشنوی فغان عاشقانه‌ی من خدا تو را از من نگیرد ندیدم از تو گرچه خیری به یاد عمر رفته گریم کنون که شمع بزم غیری بهار من گذشته شاید @pireparnianandish

یاد عباس یمینی شریف (۱۲۹۸–۱۳۶۸)، شاعر و نویسندۀ کودکان، در اول خرداد زادروزش گرامی باد! کاش همین شعر سادۀ او را که در دبستان خواندیم باور داشتیم: ما گل‌های خندانیم فرزندان ایرانیم ما سرزمین خود را مانند جان می‌دانیم ما باید دانا باشیم هشیار و بینا باشیم از بهر حفظ ایران باید توانا باشیم آباد باش ای ایران آزاد باش ای ایران از ما فرزندان خود دل‌شاد باش ای ایران @pireparnianandish

به مناسبت اول خرداد، زادروز استاد جلیل شهناز، بخشی از سخنان سایه دربارۀ استاد برگرفته از کتاب پیر پرنیان‌اندیش (ص ۴۵۵): جلیل شهناز یگانه است سازش پر از مطلبه. آفرینندگی در لحظه داره مضرابش فوق‌العاده خوش‌صداست شهناز همیشه خوب ساز می‌زنه جمله‌بندی‌اش همیشه فوق‌العاده است؛ مال خودشه، ساختۀ خودشه آدم فوق‌العاده نکته‌سنج و بذله‌گو و هوشمندیه دو دانگ آواز خوب داره و ضرب هم خوب می‌گیره عکس از راست: استادان محمدرضا #شجریان، داود گنجه‌ای، محمد سریر در کنار جلیل شهناز @pireparnianandish

بگزین آیینۀ عبرت است بنگر تاریخِ ستمگرانِ پیشین هر آمده رفتنی‌ست ناچار وندر پی‌اش آفرین و نفرین نفرین یا آفرین؟ چه خواهی؟ امروز به دست توست بگزین! پیر پرنیان‌اندیش (ص ۷۶۲) https://t.me/pireparnianandish

🌹 متن اشعار برنامه که البته همگی از خیام نیستند و به او منسوب شده‌اند (رباعی اول مشخصاً از سلمان ساوجی است). آمد سحری ندا ز میخانۀ ما کای رند خراباتی دیوانۀ ما برخیز که پر کنیم پیمانه ز می زآن پیش که پر کنند پیمانۀ ما 🍃🍂 وقت سحرست خیز ای مایۀ ناز نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز کانان که به‌جایند نپایند بسی وانان که شدند کس نمی‌آید باز 🍃🍂 برخیز و مخور غم جهان گذران بنشین و دمی به شادمانی گذران در طبع جهان اگر وفایی بودی نوبت به تو خود نیامدی از دگران 🍃🍂 جامی‌ست که عقل آفرین می‌زندش صد بوسه ز مهر بر جبین می‌زندش این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش 🍃🍂 تا دست به اتفاق بر هم نزنیم پایی ز نشاط بر سر غم نزنیم خیزیم و دمی زنیم پیش از دمِ صبح کاین صبح بسی دمد که ما دَم نزنیم! 🍃🍂 این قافلۀ عمر عجب می‌گذرد دریاب دمی که با طرب می‌گذرد ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را که شب می‌گذرد 🍃🍂 ای کاش که جای آرمیدن بودی یا این ره دور را رسیدن بودی یا از پی صد هزار سال از دل خاک چون سبزه امید بردمیدن بودی 🍃🍂 از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌ست وَزْ صحبتِ خلق، بی‌وفاقی مانده‌ست از بادهٔ دوشین قَدَحی بیش نماند از عمر ندانم که چه باقی مانده‌ست 🍃🍂 https://t.me/pireparnianandish

به مناسبت ۲۸ اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم خیام نیشابوری بخشی از سخنان سایه در پیر پرنیان‌اندیش (ص 819) [سایه]: شما اون رباعیات خیام که شجریان خونده را شنیدید؟ اسمش شب نیشابور بود. [عظیمی]: شنیدن که بله... ولی تا با شما نشنویم می‌شه گفت نشنیدیم. [سایه]: خیلی کار درخشانی بود. در نیشابور، تو آرامگاه خیام این کارو اجرا کردیم. [عظیمی]: رباعیاتو شما باید انتخاب کرده باشین، چون خیلی دقیق و منظم انتخاب شده. [سایه]: آره... طوری تنظیم کردم که از «آمد سحری ندا ز میخانۀ ما» شروع شد تا رسید به «از من رمقی به سعی ساقی مانده‌ست»... یه مسیره، یه عمره، طوری مرتب شده که انگار پشت سر هم ساخته شده این رباعی‌ها.... بعد اینو دادم به پایور که انصافاً آهنگ خوبی روش گذاشت و بعدش هم که شجریان محشر خوند؛ نمی‌دونید اون شبی که این کار تو نیشابور اجرا شد شجریان چقدر عجیب و غریب خوند. اصلاً دیوانه شده بودم. نمی‌دونستم چی کار کنم... متن اشعار برنامه در پست بعدی 👇🏻👇🏻👇🏻 @pireparnianandish

رباعیات خیام 🥂 دکلمه: احمد #شاملو من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بار تن نتوانم من بندۀ آن دمم که ساقی گوید یک جام دگر بگیر و من نتوانم 🥂🥂 آهنگ: فریدون شهبازیان آواز: محمدرضا #شجریان می نوش که عمر جاودانی این است خود حاصلت از دور جوانی این است هنگام گل و مل است و یاران سرمست خوش باش دمی که زندگانی این است @pireparnianandish

دو رباعی خیام نیشابوری و تصنیف شب وصل (آهنگ درویش خان، ترانه بهار) اجرا در سازمان یونسکو، ۱۳۷۸ آواز محمدرضا #شجریان کمانچه سعید فرجپوری تار بهروز همتی بربط محمد فیروزی تنبک و آواز همایون شجریان گر کار فلک به عدل سنجیده بدی احوال جهان جمله پسندیده بدی ور عدل بدی به کارها در گردون کی خاطر اهل فضل رنجیده بدی ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم وین یک دم عمر را غنیمت شمریم فردا که ازین دیر کهن درگذریم با هفت هزار سالگان سر به سریم @pireparnianandish

به مناسبت ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم فردوسی بخشی از سخنان سایه در پیر پرنیان‌اندیش (ص ۸۰۱) [عاطفه]: کدوم شخصیت شاهنامه رو بیشتر دوست دارید؟ [سایه] (با لبخند می‌گوید): خود فردوسی!... آخه هیچ شخصیتی تو شاهنامه سالم نمونده، حتی رستم که بُتِ‌ فردوسیه که خودش ساخته: منش کرده‌ام رستم داستان؛ ولی می‌بینید که سر داستان سهراب، فردوسی چی‌کار می‌کنه با رستم؟ دل نازک از رستم آید به خشم... بعد وقتی رستم به چاه می‌افته فردوسی اون سوگواری رو که باید برای رستم بکنه، نمی‌کنه؛ شما اون آه و افسوسی که از فردوسی انتظار دارین، نمی‌بینین. این پهلوان بزرگو این‌همه راه آورده و این‌همه کارهای عظیم ازش گرفته، ولی قتی برادره رستمو می‌اندازه به چاه، آدم خیال می‌کنه که فردوسی باید دنیا رو منفجر بکنه که این پرسوناژ بزرگ من از دست رفته... مثل اینکه باید رستم بیفته و آخر کارش و سرنوشتش همین چاهه... تا آخر همراه هیچ‌کدوم از پهلوانانش نیست... خیلی عجیبه این مرد... حتی به دشمن ایران هم خصمانه نگاه نمی‌کنه؛ می‌بینین که چطور با بزرگواری گاهی دلسوزیِ افراسیاب می‌کنه... خیلی آدم عجیب و غریبیه فردوسی! آدم عظیمیه. @pireparnianandish

مرگ اسفندیار شاعر: حکیم ابوالقاسم فردوسی آهنگساز: سهراب پورناظری خواننده: همایون #شجریان که داند که بلبل چه گوید همی به زیر گل اندر چه موید همی همی نالد از مرگ اسفندیار ندارد به‌جز ناله زو یادگار ندانم که عاشق گل آمد گر ابر چو از ابر بینم خروش هژبر بدرّد همی باد پیراهنش درفشان شود آتش اندر تنش نگه کن سحرگاه تا بشنوی ز بلبل سخن گفتن پهلوی چو آواز رستم شب تیره ابر بدرّد دل و گوش غرّان‌هژبر @pireparnianandish