Anjomankohnavardan iran(borujerd)

《 پیاده روی سالانه باشگاه بین المللی آلپاین 》 نگارش: حمید خسروی یکشنبه گذشته برنامه پیاده روی باشگاه آلپاین زیر نام   ""پیاده روی خلق""  با شرکت نمایندگان بخش ها وبخش جوانان باشگاه آلپاین  با روشی صددرصد سازگار با محیط زیست انجام پذیرفت.  "پیاده روی خلق"  هرساله برگزار می شود و نمایندگان بخش ها از آلمان -اتریش-سوئیس-تیرول جنوبی و فرانسه در تیم های ۲ تا  ۶ نفر این پیاده روی را در مناطق مختلف انجام می دهند. من و پنج نفر دیگر از همنوردانم در بخش Sauerland آلپاین به نمایندگی ازاین بخش در این برنامه شرکت نمودیم.این پیاده روی باشکوه ضمن تجدید دیدار و گفتگوی اعضای باشگاه بین المللی آلپاین، نیز آشنایی و بازدید مناطق مختلف فعالیت‌های کوهنوردی و ورزش های کوهستانی هر منطقه توسط دیگر بخش هاست.بخش جوانان باشگاه متشکل از جوانان ۱۵  تا ۲۸ سال نیز خود مستقلآ این برنامه استثنایی را اجرا نمودند. مسافت این پیمایش حدودآ  ۳۰  کیلومتر بود که در فاصله هر  ۱۰  کیلومتر، آلپاین ایستگاه‌های استراحت با نوشیدنی گرم -سوپ -شیرینی و تنقلات فراهم دیده بود. یک نکته مهم  این پیاده روی خلق اینکه، درتمام طول مسیر بجز ردپای دوستان و همنوردان از کشورهای مختلف چیز دیگری دیده نمی شد.لازم به توضیح است که کارت های عضویت اعضای آلپاین مخصوص پیاده روی خلق(سالانه )در هر ده کیلومتر با مهر مورد تآئید قرار می گرفت. یک نکته قابل توجه اینکه  ،در تصویر پایینی یک تابلو کوچک  با علامت صلیب وجوددارد که شماره تلفنی روی آن نوشته شده است .این شماره تلفن را باشگاه آلپاین با همکاری امداد و نجات کوهستان سازماندهی نموده است و کاربرد آن  اینست که در مسیرهای کوهستانی اگر حادثه‌ای رخ دهد و به این شماره تلفن تماس حاصل شود ،امداد و نجات کوهستان با توجه به محل این شماره تلفن می داند که حادثه در چه نقطه‌ای رخ داده و بلافاصله با هیلی کوپتر یا وسیله دیگری خودرا به محل حادثه می رساند . همگی اعضای آلپاین در کشورهای مختلف زیر شعار   "آلپ ومناطق کوهستانی خانه ماست"  دست دوستی و پیوند بهم دراز نمودند. با درودهای دوستانه

《  حوادث کوهستانی  》 سقوط هنگام پیاده روی کوهستانی علت شماره  ۱  است. نگارش: حمید خسروی عضو باشگاه بین المللی آلپاین https://t.me/anjomankohnavardanbrj درکوه ها سقوط ممکن است به مسئله بقاء تبدیل شود. بیشتر تصادفات کوهستانی هنگام پیاده روی وکوهنوردی اتفاق می افتد، چرااینطور است؟ تعداد فزاینده‌ای از تصادفات کوهستانی و سقوط ها در رشته های مختلف ورزش های کوهستانی مربوط می شوند به عدم کنترل-خستگی بیش ازحد و حواس پرتی و گم کردن راه-گام برداری نامطمئن-ارزیابی نادرست از دانش وتوانایی خود و تغییرات اقلیمی کوهستان ها. همانگونه که تعداد بیشتری از مردم به کوه ها می روند، آمار تصادفات کوهستان نیز روبه افزایش است ،ودرایران ما متآسفانه بیشترین حوادث و سقوط ها تابحال مربوط می شوند به افرادی که دوره های کوهنوردی ومدرک کوهنوردی داشته‌اند. " جذابیت کوهنوردی بیش از هرچیز تجربه طبیعت است ".دنیای با شکوه کوهستان روزبه‌روز افراد بیشتری را جذب می کند. پس باید با یک مدیریت و آموزش صحیح  دوستدار طبیعت در حرکت های کوهستانی باشید. شما هر کجا و در هر شرایطی  در کوهستان  اگر نامطمئن هستید و خطر را احساس می کنید جلوتر نروید و ریسک ننمائید. در چنین شرایط بغرنجی و جلوگیری از سقوط و حادثه  تصمیم عاقلانه  برگشت است ،بگذارید دفعه بعد با  شرایط بهتری  این مسیررا طی کنید. هرچه بالاتر می روید پوشش گیاهی و نیز زمین شناسی مناطق  بالا حساس تر می شوند. بنابراین سعی نمایید مسیرهای مشخص را ترک نکنید.شما هرچه بالاتر می روید مسیرها باریکتر می شوند، بنابراین به همدیگر احترام بگذارید و پشت سرهم گام بردارید.ازطرفی کسانی که در سال های اخیر به کوهستان راه پیدا نموده اند، اینها باید اول خودرا در محیط پر ماجرای کوهستان کشف کنند، تجربه اندوزی-مطالعه-و حواس جمعی را درگام برداری کوهستان جزء مهمترین برنامه های کوهستانی خود قراردهند.باهرقدم در کوهستان باید با علم و تجربه کافی به جلو رفت. ازطرفی دیگر تغییرات اقلیمی بطور فزاینده ای در حال تغییر کوهنوردی می باشند. زمستان کم برف و بهارو تابستان بسیارگرم شرایط خاصی را بخصوص در کوه های مرتفع ایجاد نموده است. فروپاشی یخچال ها و مناطق یخ وبرف که صدها و هزاران سال قدمت داشته اند باتغییرات اقلیمی و گرمایش فرو می ریزند و نه تنها خود، بلکه سنگها  و صخره هایی را که سالیان طولانی زیر یخ و برف مدفون بوده اند، اکنون با گرمایش از هم پاشیده و ریزش می کنند و حوادث ناگواری را در کوهستان ها بوجود می آورند.یک نکته مهم اینست که گرما ،کوه ها را بی ثبات می کند، بنابراین کوهنوردان باید خودرا با برنامه های کوتاه تری تنظیم نمایند.برنامه های ظاهرآ آسان گاهی اوقات می توانند به طور قابل توجهی دشوارتر از سال‌های گذشته یا در توضیحات  ،قدیمی تر باشند.من برنامه ریزی خوب و کوتاه مدت براساس بهترین اطلاعات فعلی اقلیمی کوهستان ها  و مراجعه به منابع معتبر و محلی در اجرای برنامه‌های جدید را توصیه می کنم زیرا کتاب ها و نقشه های قدیمی می توانند شرایطی را توصیف کنند که دیگر وجود ندارد. چشمه ها یکی پس از دیگری خشک می شوند. دسترسی به آب وهوایی خنک وجود ندارد و کوهنوردان با توجه به شرایط اقلیمی موجود بطور فزاینده‌ای دچار "پیش بینی های"اشتباه می شوند.ابزار خطر برای مسیرهای پیاده روی به عنوان یک کمک تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری حتی در مسیرهایی که بخوبی نگهداری می شوند و ظاهرآ ایمن هستند، ریزش سنگ ،رانش گل می توانند برای کوهنوردان خطر ایجاد نمایند یا مناطق را صعب‌العبور کنند.آیا این خطرات را هنوز می توان به عنوان(خطرات معمولی کوهستان )طبقه‌بندی کرد؟یا از نظر قوانین کوهنوردی(درسمت ایمن)قرار داد؟ کوهنوردی را پیچیده ننمائید. با هوشیاری کامل آنرا آسان بگیرید.صدای یکنواخت بدن خودرا بشنوید، تپش قلب را احساس کنید،  هوا را روی پوست خود احساس کنید. پیاده روی، بدیع ترین راه برای بیرون رفتن در کوهستان است و برای همه حواس جذاب است اگر ، به خود اجازه بدهید. کسانی که امروز در کوهستان هستند به سرعت با افراد همفکر روبرو می شوند که از بودن در طبیعت لذت می برند.در کوهنوردی و در کوهستان هرچه کار سخت تر و بزرگتر باشد، دانستن آب وهوا-جهت گیری-کمک‌های اولیه و موارد دیگر اهمیت بیشتری دارند،شرایط و یقین باید با هدف تطبیق داده شوند. من یادآوری می کنم که کوهنوردی ایران و بخصوص فدراسیون به یک کمپین جدید آب و هوایی نیاز دارند تا به مردم انگیزه محافظت از مناطق کوهستانی را بدهند و آنها بتوانند به روش های سازگار با آب و هوای تغییر یافته کوهستان ها سفرهای ایمن کوهستانی  را تدارک ببینند. بادرودهای دوستانه https://t.me/anjomankohnavardanbrj

با درودو سپاس ، از عزیزان شرکت کننده در مجمع و همکاران برگزارکنندمجمع فوق مجمع عمومی عادی نوبت اول انجمن کوه نوردان ایران در تاریخ۱۴۰۱/۶/۱۴ در دفتر انجمن برگزار شد. در این نشست جناب آقای شایانپورنایب رییس هیات مدیره انجمن ، مختصری از گزارش عملکرد دو سالانه آخر انجمن را ارایه دادند و‌به دلیل به حد نصاب نرسیدن تعداد اعضاء شرکت کننده ،این نشست به رسمیت نرسید، و برگزاری مجمع به دور دوم موکول گردید. و با استفاده از فرصت حضوربزرگواران صاحب نظر در این نشست ، پیرامون نظرات پیشنهادات در باره ی انجمن و‌آینده آن به گفتمان نشستیم.

یادش بخیر آنروزها دماوند حال و هوایی دیگه داشت کوهنوردی عشق بود و صفا و دل به سنگ و صخره سپردن و دست همنورد گرفتن نه چشم و هم چشمی ، نه منم بودن ، آخه من بودن به چه قیمتی و تا به کی ؟ ........