نگاه آزاد(یادداشت‌های محسن سلگی)

https://sccr.ir/News/22097/1/%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%B1-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86 به گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجت الاسلام والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با جمعی از هنرمندان کشورمان دیدار و گفتگو کرد. بهروز افخمی، رسول صدرعاملی، پوران درخشنده، سیدمسعود اطیابی، ابوالفضل پورعرب، محمدرضا شریفی‌نیا، سعید سهیلی، سیدجمال ساداتیان، مجید کریمی، حسین فرحبخش، رضا درستکار و محسن سلگی از هنرمندان حاضر در این دیدار صمیمانه بودند. در این دیدار برخی از هنرمندان کشورمان در سخنانی به بیان مشکلات و موانع این عرصه پرداختند. گزارش تصویری این دیدار در اینجا قابل مشاهده است

محسن سلگی، گروه سیاسی الف، ۹ بهمن ۱۴۰۱ ✅ابتدای متن وقت آن است با نگاهی عقلی تر و کمتر احساسی به اعتراضات شهریور به این سو نگاه کنیم. هگل می گفت وقتی آفتاب غروب می کند، جغد مینروا به پرواز در می آید. مقصود او این است که اندیشیدن همواره یا اغلب با قدری تأخر نسبت به عمل رخ می دهد. روز نماد کار و زندگی عادی افراد و تقلاهای آنان است و شب نماد زمانی برای درنگ و تنهایی. جغد نماد خردمندی بوده و مینروا در رم باستان نماد عقل است(معادل آتنا در یونان باستان). به راستی حال که روز پر تب و تاب اعتراضات به سردی و شب گراییده، بیش از زمانی که در بطن آن بودیم، توان خردمندی داریم و در پی این، می توان به گفت وگو به عنوان خردمندانه ترین و ضد خشونت ترین شیوه امید داشت. https://www.alef.ir/news/4011109032.html

https://www.alef.ir/news/4010922088.html ♻️چرا می‌توان با دهه هشتادی ها گفت وگو کرد؟ محسن سلگی، ۲۳ آذر ۱۴۰۱

https://www.alef.ir/news/4010919074.html 📌با چندچهره‌گی سیاسی چه کنیم؟! محسن سلگی، گروه سیاسی الف، ۱۹ آذر ۱۴۰۱، ۱۲:۵۵ مقدمتا باید گفت ما با تناقض میان محافظه‌کاری و انقلابی‌گری مواجه هستیم. یعنی برخی از سویی از انقلابی‌گری دفاع می کنند از سویی دیگر با محافظه‌کاری راه را بر نقد وضع موجود می بندند و بنابراین، در برابر منطق انقلابی بودن(منتقد وضع موجودبودن) می ایستند تا جریان نقد به سرکردگی ضدانقلاب بی سواد یا کم سواد به مسیر اعتراض بی بنیاد و بی خرد یا دور از ایده حقیقت و اثباتی بودن منحرف شود. چنانکه در آشوب های اخیر، اعتراض بی تراز و بی اصول را حتی در دانشگاه ها شاهد بودیم. انقلابی گری همواره درصدد تحقق آرمان‌ها است و آرمانها را تمام شدنی نمی داند. برای این منظور نمی تواند وضع موجود را تمام و کمال بپذیرد. انقلابی گری مستلزم هزینه دادن و صداقت و صراحت و استواری است اما محافظه کاری به معنای رایج آن، عافیت طلب و نیز بدبین و ترسو است. این مواجهه، لجاجت را با استواری کردن اشتباه گرفته و دست بر قضا، سخن از آرمانها حتی به او نمی آید. مثلا برخی از همین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری اخیر را دیدیم که چندان سخن از آرمانها نمی گفتند و اگر اشاره ای هم می کردند توسط افکار عمومی باور نمی شد. در انتخابات هایمان به ویژه انتخابات محلی و پیرامون ورود به مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهر ، بعضاً دچار مدل احزاب فراگیر شده ایم؛ مدلی که طبع و منش بازاری دارد و برای جلب افکار عمومی، همه جور جنسی ارائه می کند؛ شبیه یک سوپرمارکت که سعی می کند همه کالایی را فراهم آورد. برای همین، این مدل، اصول ندارد و مقصد و آرمان و هدف مشخص و متشخص ندارد. افراد مبلغ این مواجهه هم تمایز و تشخص ندارند. یعنی نمی توان برای آنها چارچوب یا دست کم چارچوب استوار، منظم و دارای سازگاری حداکثری یا قابل قبول با ارزشهای انسانی متصور شد. می توان آنها را توضیح داد. برای مثال می توان با نظریه بازار و پایین تر و ساده تر از این با عناوینی چون فرصت طلبی توضیحی برای فهم آنها داشت اما این موارد هرگز در حد چارچوب دارای اصول و ارزش عام و انسانی نیست. وقت آن است که یک قاعده برای کشف چهره های بی اصول مطرح کنیم: اگر دیدیم یک کاندیدای در هر جای دنیا از چیزهایی حرف زد که به او نمی آید یا قبلاً از آنها سخنی نگفته، این نشانه ای از مسلک بازاری و سوپرمارکتی یا مدل نظریه احزاب فراگیر انتخاباتی است. در کشور ما به ویژه در انتخابات محلی، با توجه به نبود احزاب قوی، امکان سوداگری انتخاباتی و مطرح کردن شعارهایی دفعی که هیچ تناسبی با کاندیدا ندارد، بیشتر است. به بیان دیگر به لحاظ تربیت سیاسی، امکان بی ترتیب بودن یا ترتب نداشتن فکری را که امکانی منفی و اعتمادزدا است، بیشتر کرده ایم. بر این اساس، لازم است در اصلاح قانون انتخابات به تشخص و ترتب یاد شده عنایت شود. این اقدام، بار بیش از حد متعارف سنگین بر دوش شورای محترم نگهبان را کم و امکان مانور رسانه ای و تخریبی دشمنان نظام اسلامی را نیز کاهش می دهد.

https://www.alef.ir/news/4010906025.html #محسن_سلگی #انقلاب اسلامی #مهسا_امینی #اعتراضات اگر اولویت و حساسیت عمق فرهنگی انقلاب اسلامی درک شود، آن گاه به دانش و فضیلت و نخبگان بهای شایسته و بایسته داده خواهد شد و فضا برای جولان افراد سطحی و شومن و سلبریتی های بعضاً بی درد و بی درک فراهم نمی شود. ناگفته پیداست که عقلانیت و عقل گرایی نسبت هم افزا و مثبتی با نخبه گرایی دارد. البته این نخبه گرایی یا نخبه گرایی مخصوص به انقلاب اسلامی، در عین حال عام گرا و مردمی است و بنابراین از نخبه گرایی اشرافی یا برج عاج نشین که در آن یک طبقه خاص-ولو دانشگاهی- خود را ممتاز و متمایز از جامعه و عموم مردم بدانند، به دور است.

پیش به سوی وحدت و امید ملی (سلگی) پیروز ایران پیروزی ملی گرایی و هویت ملی بود. پیروزی مقتدرانه ایران بر ولز که جزو کشورهای مشترک المنافع و زیر سایه انگلستان است(شاهزاده انگلستان هم به شاهزاده ولز معروف است)، نشانه و نمادی از تغییر خواهد بود و آگاهی ملی را احیا خواهد کرد و دشمن را ناامید می کند. به ویژه بعد از شکستن کمر آمریکا ی حقیر این آگاهی و غرور ملی به اوج خود می رسد(ترکیب عقل و احساس یا آگاهی و عاطفه) . این پیروزی نمادی از بازگشت سیاست ملی اینبار از دریچه و مجرای ورزش و فرهنگ عمومی بود . هیچ جا پس از شهادت سلیمانی مردم تجربه ملی و جامعه بودن را اینطور احساس نکردند و نسبت ایران بودنی خود احساس خودآگاهی التفات نیافتند. ایده ایران و ایران ایده آل چیزی بود از نمایش خیره کننده بازیکنان ایران برخاست؛ آن هم در شرایطی که بازی اول را تا حد زیادی زیر جنگ ترکیبی و روانی دشمن به ویژه کانون لیندن نسبت ایران فروش واگذار کردند. در ادامه با شکست آمریکا که سرکرده ایران ستیزی و تخریب و تحریم ایران و از دست رفتن وحدت روحی و فکری ایران است (تجزیه فراتر از تجزیه خاک است و تجزیه حال و هوا هم هست) ، آگاهی ملی به اوج می‌رسد. در پی آن، وحدت و امید به آینده رخ می نمایاند. به طور کلی درخشش تیم های شرقی در برابر تیم های غربی نمادی از تغییر رژیم قدرت و هژمونی رو به افول غرب خواهد بود . بر این اساس امیدواریم تیم ملی عربستان و ژاپن چون بازی اول، و قطر نیز تکمیل کننده این افول باشد و نبرد تمدنی را به صورت مسالمت آمیز و مبتنی بر علم و توانایی و اعتماد به نفس به منصه ظهور برسانند.