_Mr_Minister_

و جملاتی که چه با ظرافت نوشته شده اند.... 🌱بیانات رهبری همچون‌همیشه ختم کلام و نقطه پایانی بر بحث های کارشناسی است... 🌱بسیار متاسفم که برخی نظرات شخصی که صرفا برای انتقال تجربیات و بدون قصد انتشار بیان شده گزینشی مورد بهره برداری و اسباب تکدر رهبری شد... 🌱ظریف عذر خواهی نکرد

پست اینستاگرامی دکتر ظریف پس از فرمایشات مقام معظم رهبری: بسم‌الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل، نعم المولی و نعم النصیر بیانات مشفقانه مقام معظم رهبری همچون همیشه برای من و همکارانم ختم کلام و نقطه پایانی برای بحث‌های کارشناسی است. به عنوان یک کارگزار و پژوهشگر روابط خارجی، همواره باور داشته‌ام برای قوام این مرز و بوم خدایی، سیاست خارجی باید موضوع وفاق و انسجام ملی باشد و از بالاترین سطح مدیریت و هدایت شود و بر این اساس پیروی از نظرات و تصمیمات رهبری ضرورتی غیرقابل انکار برای سیاست خارجی است. بسیار متأسفم که برخی نقطه نظرات شخصی که صرفا برای انتقال صادقانه تجربیات و بدون قصدی برای انتشار بیان شده بود، دزدانه منتشر و به صورت گزینشی مورد بهره‌برداری و دستمایه خصومت ورزی بدخواهان کشور و مردم و انقلاب گردید و اسباب تکدر خاطر شریف مقام معظم رهبری را فراهم آورد. امیدوارم به یاری خدا اینجانب و همکارانم بتوانیم در کنار دیگر خدمتگزاران در اجرای بی‌کم و کاست منویات مقام معظم رهبری برای پیشرفت ایران عزیزمان یکدل و یکصدا کوشاباشیم. @MFAIR https://www.instagram.com/p/COYIiIFB4Xu/?igshid=ljaq1cf209vc

🎥 برشی کوتاه از گفتگوی دوستانه دکتر ظریف با همکارانش در ستاد برجام وزارت امور خارجه- تیرماه ۱۳۹۹ 🔹 آقا یک نکته‌ای را می فرمودند که فلانی (ظریف) می‌آید مخالفتش را می‌گوید ولی وقتی من دستوری میدهم میرود عین دستور من را اجرا میکند حتی اگر ۱۸۰ درجه مخالف نظرش باشد. 🆔 @Entekhab_ir

📺 جنگ تن به تن ظریف 🔻وزیر امور خارجه چگونه از حقوق ایران در مجامع بین المللی دفاع می کند؟ 🕌 @jamarannews

کارنامهٔ آقای احمدی‌نژاد به ایشان صلاحت نظریه‌پردازی در حوزه سیاست خارجی و مذاکرات هسته‌ای را نمی‌دهد. اگر ترامپ کشور را در دولت روحانی مجدداً در چاه تحریم هول داد، این چاه در زمان زمامداری آقای احمدی‌نژاد - و بعضاً بخاطر درک و تحلیل غلط ایشان از وضعیت - حفر شده بود. از سال ۱۹۷۹ تا سال ۲۰۰۵ - یعنی از زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران تا زمان ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد - کنگرهٔ آمریکا در طی ۲۵ سال در مجموع ۳ قانون قابل ملاحظه علیه ایران به تصویب رسانده بود. حال اینکه در حدفاصل سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲، یعنی صرفاً در عرض هفت سال زمامداری ایشان، بیش از ۸ قانون تحریمی - بعضاً با تاثیر فراسرزمینی - علیه ایران به تصوب رسید. ایضاً، در طی ۲۵ سال اول انقلاب، ۸ قانون اجرایی علیه ایران در سطح قوه مقننه آمریکا علیه ایران صادر شد؛ حال اینکه در هفت سال بعد، برابرِ ۲۵ سال قبل، همین تعداد فرمان اجرایی علیه ایران تصویب و به اجرا گذاشته شد. در سطح بین‌المللی نیز همین الگو قابل مشاهده است. از زمان تاسیس سازمان ملل در سال ۱۹۴۵ تا زمان ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، شورای امنیت سه قطعنامه به نفع ایران (برای خروج شوروی از خاک ایران) و چند قطعنامه غالباً غیرالزام‌آور در مورد «جنگ ایران و عراق» صادر کرده بود. در دوران ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، شورای امنیت فقط ۶ قطعنامه تحت فصل هفتم منشور - نه درباره ایران که - «علیه» ایران به تصویب رساند. یعنی حتی در اوج مبارزه ایران با دولت‌های استعماری در زمان مصدق و در اوج هجمهٔٔ جهانی علیه ایران در دوران جنگ ۸ ساله نیز هیچ قدرتی نتوانسته بود - این‌گونه که در زمان احمدی‌نژاد میسر شد -شورای امنیت و سازوکارهای بین‌المللی را علیه ایران بسیج کند! امروز هم تمام تلاش برجام مهار آسیب‌هایی است که ساختار آن در زمان آقای احمدی‌نژاد - با اجماع بین‌المللی کامل - علیه ایران پایه‌ریزی شد. حال، مدتی است آقای احمدی‌نژاد - با همان برداشت و تحلیل زیان‌باری که از مناسبات بین‌المللی و مناسبات داخلی آمریکا دارد - علیه مذاکرات وین و دستگاه دیپلماسی کشور موضع‌گیری می‌کند. شاید بهتر باشد ایشان ابتدا به افکار عمومی در مورد کارنامهٔ خود توضیح دهد.

🎥 فایل صوتی کامل مصاحبه «انتخاب» با دکتر علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران جزئیات در👇👇 entekhab.ir/002Tns توییتر / اینستاگرام آدرس کانال 👇 @mostafafaghihi‌‏⁦‌‏⁦‌‏⁦‌‏⁦ ‏⁧

🎥 فیلم کامل مصاحبه «انتخاب» با دکتر علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران جزئیات در👇👇 entekhab.ir/002Tns

🎥 تماشا کنید: از سفارت تا مجلس 🔹اقدامات افراطی چگونه فرصت‌های ملی را به هدر می‌دهد؟ 🔻مشاهده ویدیوهای بیشتر در لینک زیر (لطفا Subscribe کنید)👇👇 https://b2n.ir/989562 🆔 @EntekhabTV_channel

۴) و آخر اینکه اگر مقصود مجلس از ارائه این طرح واقعاً تقویت موضع مذاکراتی دولت بود، چرا اکثریت قاطع حامیان آن اصولاً با مقوله «مذاکره» مخالفت جدی دارند و بسیاری از آنها از هم‌اکنون بر سر راه هر تدبیر و اشاره دولت برای کاهش تنش با دولت بایدن فضاسازی و مانع‌تراشی می‌کنند؟ آیا همین حضرات حاضر هستند از این پس، در راستای همین ادعای «تقویت موضع مذاکراتی دولت»، از تخریب‌ها و مانع‌تراشی‌های خود جهت کمک به دولت برای بازگرداندن امریکا به برجام و لغو تحریم‌ها دست بردارند؟ بعید به‌نظر می‌رسد!

روزنامه ایران: چرا خودزنی می‌کنیم؟ رضا نصری حقوقدان بین‌الملل مـــــجلس شـــــورای اســلامی طــرح ملزم ســــاختن دولـــت به خــــــروج از تعهدات برجــــامی و خروج از پروتکل الحاقی را طرح «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» نامیده است، اما تأثیر این طرح با نامی که بر آن نهاده‌ سنخیت چندانی ندارد. در واقع، این طرح - که به بهانه ترور شهید دکترمحسن فخری‌زاده - به معادلات بین‌المللی ایران اضافه شد، پرسش‌هایی را ایجاد می‌کند که جا داشت نمایندگان محترم مجلس پیش از ارائه آن با خود و کارشناسان درمیان می‌گذاشتند: ۱) پرسش اول این است که اگر این طرح در واکنش به ترور دکتر فخری‌زاده طراحی شده، چرا مجلس محترم در اولین اقدام خود – به‌جای عامل و بانی اصلی این عملیات تروریستی - برجام، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، پروتکل الحاقی، بازرسان و سازوکارهای این نهاد را هدف قرار گرفته است؟ پرسش اینجاست که در این طرح که در واکنش به یک اقدام تروریستی تهیه شده است، چند بار نام «اسرائیل» ذکر شده و چه تدابیری برای ممانعت از تکرار ترورهای پی‌درپی آن در ایران اندیشیده شده است؟ آیا بهتر نبود قوه مقننه – به‌جای اینکه تلویحاً دیپلماسی و آژانس و سازوکارهای آن را مقصر جلوه دهد - از قدرت و اختیارات خود برای کمک به دستگاه دیپلماسی برای مقابله با اسرائیل در صحنه بین‌المللی، خنثی‌سازی عملیات تروریستی آن و رسوا‌سازی برنامه پنهان سلاح هسته‌ای آن استفاده می‌کرد؟ ریاست محترم مجلس و نمایندگان حامی این طرح از خود بپرسند اگر قضیه برعکس بود، آیا اسرائیل نیز افکار عمومی جهان را به سمت آژانس و نهادهای بین‌المللی معطوف می‌کرد و خود را این‌چنین منزوی می‌ساخت؛ یا اینکه تمام دولت‌ها، نهادهای بین‌المللی و رسانه‌های جهان را با خود همسو و بر سر ایران آوار می‌کرد؟ ۲) پرسش دوم این است که چرا‌ مجلس ایران - با وعده خروج از پروتکل الحاقی - کشور را با این نهاد بین‌المللی، سازمان ملل، اغلب دولت‌های جهان و افکار عمومی درمی‌‌اندازد؟ در این مقطع خاص، تیره کردن روابط با آژانس و تبدیل کردن ایران به کانون اعتراضات بین‌المللی - از جمله از جانب چین و روسیه - چه فایده‌ای برای کشور دارد؟ جریان منتقد دولت و بسیاری از نمایندگان حامی این طرح همواره عنوان کرده‌‌اند که دولت بایدن - به‌دلیل اعتبار بین‌المللی و توان اجماع‌سازی‌اش - می‌تواند از دولت ترامپ برای منافع ایران خطرناک‌تر باشد. اگر واقعاً قائل به چنین تحلیلی هستند، چرا با اتخاذ طرحی غیرضروری و حساسیت‌برانگیز، چنین فرصتی را روی سینی طلا در اختیار دولت بایدن قرار می‌دهند؟ ۳) برخی نمایندگان مجلس مدعی شده‌اند که طرح مذکور - و خروج ایران از پروتکل الحاقی – به‌منظور تقویت قدرت چانه‌زنی و تقویت موضع مذاکراتی آتی وزارت خارجه تدوین شده است. اگر واقعاً هدف از ارائه طرح مذکور همین «هم‌افزایی با دولت» بوده است، اولاً چرا نظر کارشناسی وزارت خارجه - که مخالف تصویب آن بود - نه تنها لحاظ نشد که به کل از جانب مجلس محترم تخطئه و نادیده گرفته شد؟ و اگر منظور تقویت دستگاه دیپلماسی بوده است، چرا ریاست مجلس با اظهار این جمله طعنه‌آمیز که به «جاده یکطرفه پایان داده‌ایم»، این چنین دولت و وزارت خارجه را نزد جهان ضعیف، بی‌اختیار و بی‌اعتبار جلوه می‌دهد و این‌گونه تداعی‌گر دوگانگی و شکاف در فرآیند تصمیم‌سازی در موضوعی با این میزان از اهمیت می‌شود؟ مضاف بر این، آیا حامیان طرح - در فرآیند «اهرم‌سازی» خود - واکنش طرف مقابل را هم پیش‌بینی و در نظر گرفته‌اند؟ بعید به‌نظر می‌رسد! حقیقت این است که اقدام مجلس در تیره‌سازی روابط با آژانس و اعلام خروج از پروتکل الحاقی به‌هیچ عنوان «اهرم‌سازی» نیست؛ چرا که در برابر این «کارت مذاکراتی» که مجلس تصور می‌کند ایجاد کرده است، دو ماه دیگر دولت بایدن همین موضوع را به اولین نقطه‌ اجماع‌سازی علیه ایران تبدیل خواهد کرد و برای ملزم ساختن ایران به بازگشت به پروتکل الحاقی یک قطعنامه الزام‌آور از شورای امنیت نیز اخذ خواهد کرد! با توجه به مواضع چین و روسیه در قبال مقوله بازرسی و پروتکل الحاقی، قابل پیش‌بینی است که چین و روسیه نیز بی‌درنگ به این قطعنامه رأی خواهند داد. به‌عبارت دیگر، نه تنها اقدام اخیر مجلس موقعیت مذاکراتی وزارت خارجه را تقویت نخواهد کرد، بلکه موجب خواهد شد دولت ایران مجبور شود برای لغو چنین قطعنامه‌ای، امتیازات بیشتری نیز ارائه دهد!‌ در واقع، اقدام مجلس می‌تواند باعث شود بازرسی‌های «مدیریت شده» و پروتکلی را که ایران هم‌اکنون «داوطلبانه» و با قید شرایط مورد توافق طرفین اجرا می‌کند، بواسطه مداخله شورای امنیت به بازرسی‌های نامحدود و اجباری - ذیل ضرب فصل هفتم منشور - تبدیل شود! یعنی اقدام مجلس می‌تواند کشور را به مُدلی از بازرسی گرفتار کند که شورای امنیت در چارچوب سازوکار UNSCOM علیه عراق به اجرا گذاشت!