برگی از تقویم تاریخ

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۹ اردیبهشت سالروز درگذشت عطااله خرم (زاده ۱۲ فروردین ۱۳۰۵ تبریز -- درگذشته ۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ آمریکا) آهنگساز و نوازنده ویلون او از جوانی به‌ راهنمایی دایی‌اش با موسیقی آشنایی یافت و مدتی با روبیک گریگوریان و ابوالحسن صبا کار کرد. وی یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان پیشتاز در زمینه موسیقی مدرن بود و ترانه‌های بسیاری برای دلکش، ویگن، ایرج، رامش، عارف، گوگوش، حمیرا، افشین، منوچهر، راشین و شجریان ساخت که در زمان خود بسیار مورد استقبال قرار گرفت و از میان آنها چندین ترانه جاودانه شدند و به‌یادگار ماندند. در زمره صدها اثر او، بارون بارونه، لاله و گل، مهتاب، دو کبوتر، کجاوه و نیز ترانه پرستو است. وی که مدتها رهبر ارکستر جاز رادیو ایران بود، در سال‌های پایان عمر، در لس‌آنجلس زندگی می‌کرد و نیز چند جلد کتاب "گلستان موسیقی و همچنین ردیف‌های موسیقی ایرانی" در مورد تاریخ موسیقی ایران انتشار داد. از وی نزدیک به ۴۰۰ آهنگ به یادگار مانده که گاهی از رادیوتلویزیون پخش می‌شوند. او گذشته از آهنگهای بی‌شماری که ساخت، در کار سینما و ساختن آگهی بازرگانی بسیار پرکار بود که از جمله آگهی تلویزیون فیلیپس، پرده کرکره «سایه روشن»، روغن نباتی قو، روغن کرمانشاهی و... و همچنین آهنگهای فیلم «بی ستاره‌ها» بود که خود او و ویگن هم در بخش کوچکی از آن فیلم به‌نواختن ویلون و آواز پرداختند. بیشتر کارهای او با ویگن اجرا شد و دوستی استوار و ریشه داری در بین آن دو بود که تا پایان زندگی ادامه یافت. آهنگ «شادوماد» از آهنگهای به‌یادماندنی ویگن و تنظیم عطااله خرم است که بر روی ملودی فلکوریک محلی با واژگانی از سیروس آرین‌پور همراه شد و تا امروز بر سر زبانهاست. وی همچنین چندین آهنگ برای ایرج خواننده نامدار ساخت و آهنگ «لاله و گل» با سروده بهادر یگانه از کارهای زیبا و به‌ یادماندنی از این سه هنرمند است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #عطا_اله_خرم، د

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۹ اردیبهشت زادروز سینا جهان‌آبادی (زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۵۴ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده کمانچه، ویلون و ویولا او فراگیری موسیقی را با ساز ویلون در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، نزد داوود گنجه‌ای آغاز کرد و در ادامه وارد هنرستان موسیقی تهران شد و ساز کمانچه را برگزید. استادان او در ساز کمانچه کامران داروغه، اردشیر کامکار و علی‌اکبر شکارچی بودند. وی مقطع کارشناسی موسیقی را در دانشگاه سوره و کارشناسی ارشد نوازندگی کمانچه را در دانشگاه هنر طی کرد. وی همچنین در زمینه ویلون کلاسیک از ارسلان کامکار و ابراهیم لطفی بهره برد و ویلون ایرانی را نیز از مجتبی میرزاده آموخت و دروس آهنگ‌سازی را نزد محسن الهامیان، وارطان ساهاکیان، علیرضا مشایخی و حسین دهلوی گذراند. فعالیت‌های هنری: حضور در چندین دوره از جشنواره موسیقی فجر، داوری جشنواره موسیقی جوان در بخش تکنوازی کمانچه، اجرا به همراه گروه شهناز به سرپرستی مجید درخشانی و خوانندگی محمدرضا شجریان - تالار بزرگ کشور ۱۳۸۷، عضویت در گروه مستان به سرپرستی پرواز همای - ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰، اجرا در فستیوال موسیقی آمستردام ۲۰۱۴، اجرا و سرپرستی ارکستر در تور استرالیا، کنسرت هوای گریه به خوانندگی همایون شجریان ۲۰۱۶، اجرا و سرپرستی ارکستر در تور شهرهای مختلف ایران، کنسرت هوای گریه به خوانندگی همایون شجریان ۱۳۹۵ نامزد بخش بهترین نوازنده سازهای ایرانی در جشن موسیقی ما ۱۳۹۳، اجرا در کنسرت شهرام ناظری و حسین علیزاده در اروپا ۱۳۹۰، کنسرت به همراه «گروه مولوی» به خوانندگی «شهرام ناظری» در شب نخست از فستیوال موسیقی ققنوس، در افتتاحیه سالن تهران رویال هال٬ هتل اسپیناس پالاس - ۱۳۹۷ حضور در آلبوم‌های موسیقی و موسیقی فیلم‌های مختلف به عنوان نوازنده کمانچه، ویلون، ویولا، آهنگسازی، تنظیم و ناظر ضبط موسیقی. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #سینا_جهان_آبادی، ز

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۹ اردیبهشت "۲۹ آپریل" روز جهانی رقص روز جهانی رقص یک جشن جهانی رقص است که توسط کمیته رقص مؤسسه بین‌المللی تئاتر (ITI) همکار اصلی هنرهای نمایشی یونسکو ایجاد شده‌ است. این رویداد هر ساله در ۲۹ آوریل، یعنی سالگرد تولد ژان ژرژ نووره (۱۸۱۰–۱۷۲۷) خالق باله مدرن برگزار می‌شود. در این روز تلاش می‌شود تا از راه رویدادها و جشنواره‌ها در سراسر جهان، مشارکت و آموزش رقص تشویق شود. یونسکو رسماً ITI را به عنوان سازندگان و برگزار کننده این رویداد به رسمیت می‌شناسد. هدف از این نام‌گذاری ارج نهادن به رقص به عنوان زبانی جهانی است؛ زبانی که انسان‌ها را در صلح و دوستی به هم نزدیک می‌کند. این روز برای کسانی که می‌توانند ارزش و اهمیت هنر رقص هنری را ببینند، جشن می‌گیرند و به عنوان یک بیدارکننده برای دولت‌ها، سیاستمداران و نهادهایی عمل می‌کنند که هنوز ارزش آن را برای مردم نشناخته‌اند. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #روز_جهانی_رقص

‍ ‍ ‍ ‍ ☘️☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️☘️ ۹ اردیبهشت زادروز جمیله شیخی (زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۰۹ زنجان – درگذشته ۲ خرداد ۱۳۸۰ تهران) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون او که دارای دکترای افتخاری تئاتر بود، ابتدا به‌یادگیری آواز و تعلیم اپرا پرداخت و سپس وارد تئاتر و سینما شد. وی می‌گفت: «اولین آشنایی من با دنیای تئاتر‌، دیدن نمایشنامه‌هایی بود که در تئاتر سعدی اجرا می‌شد.» آخرین آموزگار آوازش آن زمان تازه از فرانسه آمده بود و به او گفته بود: «انتخاب کن، با یک دست نمی‌توان دو هندوانه برداشت» یا آواز یا تئاتر. و او هم انتخاب کرد: «من هم به‌گروه شاهین سرکیسیان پیوستم که دوست نزدیک صادق هدایت بود و در آنجا با جعفر والی‌، پرویز بهرام‌،  بیژن مفید‌، علی نصیریان و فهیمه راستکار‌ آشنا شدم. مدتی کار کردم اما متاسفانه نمایش‌نامه‌های شاهین سرکیسیان توقیف شد و به‌صحنه نرفت. در همان موقع دیوید سون که دکترای تئاتر آمریکا را داشت به ایران آمد و کلاس‌هایی در انجمن ایران و آمریکا برگزار کرد. چهارماه در آنجا تمرین کردم ولی دیوید سون به‌زودی بازگشت و دکتر مهدی فروغ که رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک بود‌، تمام شاگردان سرکیسیان را به‌ آموختن تئاتر واداشت که دوره بسیار پربار و مفیدی بود.» وی با علاقه‌، به‌تمرین ادامه داد و در سال ۱۳۳۵ ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۶ با نمایشنامه «پدر» برای اولین‌ بار در صحنه ظاهر شد. او از شب اولین اجرایش می‌گفت: «بسیار مضطرب بودم و زانوهایم می‌لرزید و نمی‌توانستم بایستم اما بعد از اینکه چند جمله گفتم به خودم مسلط شدم.» بعد از مدتی همسر جمیله شیخی که پشتیبان همیشگی کارهایش بود‌، درگذشت و او با آتیلای یکساله "آتیلا پسیانی" تنها ماند و تلویزیون را برای ادامه کار هنری‌اش انتخاب کرد و هفته‌ای یک نمایشنامه را به‌صورت زنده اجرا می‌کرد. «یک جور ترس و دلهره داشتم. هر اتفاقی که می‌افتاد تماشاگر شاهد آن بود و اگر اشکالی در بازی به‌وجود می‌آمد به‌هیچ وجه قابل اصلاح نبود. وی همزمان با کار در تلویزیون، در تئاتر‌های مختلف نیز برنامه اجرا کرد و با کارگردان‌هایی چون حمید سمندریان‌، علی نصیریان‌، عزت‌اله انتظامی‌، داوود رشیدی‌، رکن‌الدین خسروی‌، عباس مغفوریان‌ و جعفر والی همکاری کرد: «اولین کار تلویزیونی‌ام نمایشنامه‌ای بود به‌نام «مادر» به‌کارگردانی حمید سمندریان. در آن زمان ۲۹ سال داشتم و اکثر خانم‌ها دوست داشتند، نقش جوان‌ها را بازی کنند ولی برای من جوان و پیر اهمیتی نداشت و باکمال میل این نقش را پذیرفتم.» «دکتر مهدی فروغ ما را طوری آموزش داده بود که به‌نقش کوچک و بزرگ اهمیتی نمی‌دادیم. نقش کوچک هم مال هنرپیشه است، ولی متاسفانه به‌محض اینکه یک نقش کوچک به‌بازیگران پیشنهاد می‌شد قبول نمی‌کردند. من هیچ‌وقت با بازی در نقش کوچک، کوچک نشدم. آن وقت‌ها برای بازی در هر نمایشنامه تلویزیونی ۲۵۰ تومان دستمزد می‌گرفتیم. جمیله شیخی و هدیه تهرانی در جشن حافظ : یک بار علی نصیریان پیشنهاد یک نقش کوچک به‌عنوان خدمتکار منزل به‌من داد و گفت: این خدمتکار یک بار فنجان‌های قهوه را می‌آورد و یک بار هم می‌برد قبول می‌کنی یا نه؟ گفتم با کمال میل، من برای آنکه کمک او باشم پذیرفتم و نصیریان هم لطف کرد و همان ۲۵۰ تومان را به‌من پرداخت کرد.» خانم شیخی دونمایش تلویزیونی هم کارگردانی کرده است: «قلب سرگشته» در سال ۱۳۴۳ و «محکوم به اعدام » در سال ۱۳۵۰٫ آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️ #جمیله_شیخی، ز

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۹ اردیبهشت زادروز حمید سمندریان (زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۱۰ تهران -- درگذشته ۲۲ تیر ۱۳۹۱ تهران) کارگردان تئاتر و مترجم برخی از متون کلاسیک ادبیات نمایشی او در کلاس‌های تئاتر و هنرپیشگی استادان خیرخواه، شباویز و نصرت کریمی تحصیل کرد که این کلاسها زیر نظر عبدالحسین نوشین اداره می‌شد. وی همچنین ویلون می‌نواخت و از شاگردان محمود ذوالفنون بود. او در آلمان دوره مهندسی شوفاژ سانترال را در دانشگاه صنعتی برلین گذراند اما پس از آن به کنسرواتور عالی موسیقی و هنرهای نمایشی هامبورگ وارد شد. برخورد با تئاتر آن‌قدر برایش جذاب بود که مجالی برای موسیقی نمی‌گذاشت و برای همیشه موسیقی را کنار گذاشت. وی شش سال به‌صورت آکادمیک، از ادوارد مارکس استاد برجسته تئاتر آموزش دید و اصول و مبانی کارگردانی و بازیگری را آموخت و همزمان در آلمان به‌صورت حرفه‌ای مشغول به کار شد. پس از پایان این دوره به‌دعوت اداره هنرهای نمایشی دراماتیک اداره کل هنرهای زیبا به ایران بازگشت و به‌ سرعت نمایشنامه دوزخ یا در بسته اثر ژان پل‌سارتر را در تالار نوبنیاد به‌ روی صحنه آورد، ضمنا با همکاری دکتر مهدی فروغ به تاسیس هنرستان آزاد هنرهای دراماتیک که وابسته به‌هنرهای زیبای کل کشور بود پرداخت. پس از آن به‌ دعوت مهندس هوشنگ، دکتر مهدی برکشلی و با همکاری دکتر مهدی نامدار دانشکده تئاتر دانشگاه تهران را بنیان گذاشتند و کار تدریس را بدون وقفه در دانشگاه‌های تهران و کلیه دانشگاه‌های تئاتری ادامه داد. در سال ۱۳۷۳ به‌تاسیس کلاس‌های آزاد بازیگری و کارگردانی دست زد که هنرجویان بسیار زیادی از آنجا فارغ التحصیل شدند و به‌عرصه حرفه‌ای هنر وارد شدند. ازجمله سعید پورصمیمی- مریم معترف- سوسن تسلیمی- فریبرز عرب نیا- احمد آقالو- پرویز پورحسینی- امین تارخ- احمد ساعتچیان- محمد رحمانیان- محمدرضا جوزی- محمد یعقوبی- امیر جعفری-  فتحعلی اویسی- فردوس‌کاویانی- مهران مدیری - خسرو سینا- میرطاهر مظلومی- پیام دهکردی- نوید فرید - شهاب حسینی - حامد بهداد - نگار فروزنده- یوسف تیموری- رابعه اسکویی- مجید صالحی- فرزاد حسنی- شهرام عبدلی- قطب الدین صادقی- کیومرث مرادی- علیرضا اشکان- حمید فرخ نژاد- الیکا عبدالرزاقی- حمید میهن‌دوست- آشا محرابی- حسام نواب صفوی و ... سمندریان در سال‌های پیش از انقلاب، سال ۱۳۴۲ گروه تئاتری منسجمی به‌نام گروه هنری پاسارگاد تشکیل داد که افراد گروه عبارت بودند از: پرویز پورحسینی، سعید پورصمیمی، پری صابری، اسماعیل محرابی، جمشید مشایخی، پرویز کاردان، محمد حفاظی، منوچهر فرید، ثریا قاسمی، اسماعیل شنگله، مهدی فخیم‌زاده و ... او برخی از مهمترین متون نمایشی از نویسندگان شاخص ادبیات نمایشی غرب همانند فردریش دورنمات، برتولت برشت، آنتوان چخوف، اوژن یونسکو، آرتور میلر، ماکس فریش، ژان آنوی، تنسی ویلیامز، ژان پل‌سارتر و هنریک ایبسن را ترجمه و کارگردانی کرد. از این منظر باید او را یکی از کارگردانان شاخص در تاریخ تئاتر ایران به‌شمار آورد که سهمی جدی در آشنایی مردم و علاقه‌مندان تئاتر و نمایش با متون و آثار کلاسیک و برجسته تاریخ تئاتر جهان به وجود آورد. سال ۱۳۸۸ و با همت معاونت اجتماعی شهرداری تهران و با حضور شهردار، تماشاخانه شماره دو خانه هنرمندان ایران در ایرانشهر به‌نام این چهره نامدار عرصه هنر نامگذاری شد. وی تجربه‌ای هم در حیطه سینما داشت و فیلم تمام وسوسه‌های زمین را در سال های اولیه دهه شصت کارگردانی کرد، اما دیگر به‌سمت سینما نیامد، اگرچه همسرش، هما روستا از جمله بازیگران شاخص تئاتر و سینما بود و برای برخی از فیلم‌ها جایزه سیمرغ بهترین بازیگری زن را هم دریافت کرد. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #حمید_سمندریان، ز

‍ ‍ ☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘ ۹ اردیبهشت سالروز درگذشت هوشنگ آزادی‌ور (زاده ۲۳ اسفند ۱۳۲۱ تهران -- درگذشته ۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ تهران) شاعر، مترجم و مستندساز او نخستین مجموعه شعرش در سال ۱۳۵۰ با نام «پنج آواز برای ذوالجناح» منتشر شد. بیشتر شهرتش در شعر، به‌دلیل همراهی‌اش با جریان «شعر دیگر» و امضای بیانیه «شعر حجم» در سال ۱۳۴۸ باهمراهی یداله رؤیایی، پرویز اسلام‌پور و بهرام اردبیلی بود. وی از مدرسه عالی تلویزیون و سینما مدرک کاردانی گرفت و در میانه دهه ۱۳۴۰ به استخدام رادیوتلویزیون درآمد و به‌ساخت مستندهای مردم‌شناسانه و آموزشی پرداخت. از جمله این آثار «آندره مالرو و تمدن ایران در موزه لوور» «عاشورا در روستای دوان» «قالیشویان» «موزه تاریخ طبیعی» «دکتر قریب» «عید قربان» و «مهاجرین جنگ» از جمله مستندهای او بودند. پرآوازه‌ترین مستند او «گلِ قالی» (۱۳۵۳) است که در جشنواره‌های خارج از ایران نیز جایزه‌ای را به‌دست آورد. وی در سال‌های پیش از انقلاب برای آموزش شیوه تولید فیلم در استودیو، به‌فرانسه رفت و پس از یک‌سال به ایران بازگشت و به‌تئاتر روی آورد. او گفته‌بود: «من اولین بار تئاتر را از طریق آربی اوانسیان شناختم.» وی در «کارگاه‌نمایش» (تأسیس ۱۳۴۸ توسط اوانسیان) دو نمایش «شب افسون شده» نوشته اسلاومیر مروژک و «شب جنایتکاران» از خوزه تریانا نمایشنامه‌نویس کوبایی را کارگردانی کرد. هردو این آثار ترجمه خود او بودند که بعدها منتشر شدند. او در دوران کار در کارگاه نمایش، به‌سفارش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان جزوه‌ای را بر اساس کتاب «بدیهه‌سازی در تئاتر» نوشته ویولا اسپولین تهیه کرد که از سال ۱۳۵۰ در مراکز کانون در شهرستان‌ها تدریس می‌شد. وی در سال ۱۳۵۴ با دریافت بورس تحصیلی از تلویزیون، برای تحصیل در رشته سینما در دانشگاه ییل به آمریکا فرستاده شد و در سال ۱۳۵۸ با مدرک کارشناسی ارشد به ایران بازگشت و به‌همکاری با تلویزیون ادامه داد. او در سال ۱۳۶۲ مجموعه تلویزیونی قصه‌ای به‌نام دارو پخش شده از شبکه یک تلویزیون را کارگردانی کرد. از دیگر فعالیت‌های او در این سال ترجمه کتاب «تاریخ تئاتر جهان» نوشته اسکار گ. بروکت بود. ترجمه «باغ‌وحش شیشه‌ای» و «اتوبوسی به‌نام هوس» نوشته تنسی ویلیامز، «کوروس» نمایشنامه نیکوس کازانتزاکیس (۱۳۵۳) نمایشنامه «رومئو و ژولیت» اثر ویلیام شکسپیر (۱۳۷۲) و «راهنمای آثار شکسپیر» نوشته جان گوردون (۱۳۸۰) از دیگر ترجمه‌های او در زمینه تئاتر هستند. وی دلیل خود را برای ترجمه دوباره نمایشنامه‌های شکسپیر جنبه ادبی داشتن ترجمه‌های موجود و نه نمایشی آن‌ها بیان می‌کرد. ترجمه دوجلدی «تاریخ سینمای جهان» نوشته دیوید کوک (جلد اول ۱۳۸۰ و جلد دوم ۱۳۸۲) تلاش او برای جبران کم‌کاری در ساختن فیلم سینمایی بودند. کتاب‌شناسی ترجمه: ک‍ازان‍ت‍زاک‍ی‍س، ن‍ی‍ک‍وس. کورس. تهران: آگاه ۱۳۵۶. ت‍ری‍ان‍ا، خ‍وزه. شب جنایت‌کاران. ب‍رگ‍ردان ع‍دن‍ان غ‍ری‍ف‍ی، ه‍وش‍ن‍گ آزادی‌ور. تهران: سازمان تلویزیون ملی ایران، کارگاه نمایش ۱۳۵۳. ل‍وی‍س، راب. گ‍وس‍ف‍ن‍دی ک‍ه خ‍ی‍ل‍ی ک‍وچ‍ک ب‍ود. ت‍ه‍ران: ک‍ان‍ون پ‍رورش ف‍ک‍ری ک‍ودک‍ان و ن‍وج‍وان‍ان ۱۳۷۶. شابک ‎۹۶۴-۴۳۲-۰۴۹-۲ ش‍ک‍س‍پ‍ی‍ر، وی‍ل‍ی‍ام. رومئو و ژولیت. تهران: رشدیه ۱۳۹۵. شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۹۱۶۸۵-۷-۶ گ‍ودوی‍ن، ج‍ان. راه‍ن‍م‍ای ک‍وچ‍ک ن‍م‍ای‍ش‍ن‍ام‍ه‌ه‍ای ش‍ک‍س‍پ‍ی‍ر. ت‍ه‍ران: م‍ه‍راز ۱۳۸۰ شابک ‎۹۶۴-۹۲۷۲۶-۱-۵ ک‍وک، دی‍وی‍د. ت‍اری‍خ ج‍ام‍ع س‍ی‍ن‍م‍ای ج‍ه‍ان. ت‍ه‍ران: ن‍ش‍رچ‍ش‍م‍ه، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۳۶۲-۰۵۴-۷ ب‍راک‍ت، اس‍ک‍ار گ‍راس. ت‍اری‍خ ت‍ئ‍ات‍ر ج‍ه‍ان. ت‍ه‍ران: م‍رواری‍د ۱۳۷۵. هر قلبی که می‌تپد عاشق نیست شاید فقط پمپ خون باشد: پنج آواز برای ذوالجناح و شعرهای دیگر. تهران: رشدیه، ۱۳۹۴. ب‍دی‍ه‍ه‌س‍ازی: ش‍ی‍وه ب‍ی‍ان ه‍ن‍ری در ای‍ران: پ‍ژوه‍ش‍ی در م‍ب‍ان‍ی ه‍ن‍ر س‍ن‍ت‍ی ای‍ران‍ی و اس‍لام‍ی. ت‍ه‍ران: م‍وس‍س‍ه ف‍ره‍ن‍گ‍ی ان‍ت‍ش‍ارات‍ی ت‍ب‍ی‍ان ۱۳۷۹. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #هوشنگ_آزادی_ور، د

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۹ اردیبهشت سالروز درگذشت غلامحسین صدیقی (زاده ۹ آذر ۱۲۸۴ تهران -- درگذشته ۹ اردیبهشت ۱۳۷۰ تهران) سیاستمدار، نویسنده و استاد دانشگاه او در مدارس آلیانس فرانسویان و دارالفنون تحصیل کرد و در شهریور ۱۳۰۸ همراه با دومین گروه از محصلان وزارت فرهنگ به اروپا رفت. بعدها با روی کار آمدن دولت مصدق در ۱۳۳۰ به‌ وزارت پست و تلگراف و تلفن رسید و سپس به‌ نیابت نخست وزیری منصوب شد. در این زمان دکتر مصدق به منظور دفاع از حقوق ایران در برابر شکایت دولت انگلیس به‌لاهه رفت. وی در کابینه دوم دکتر مصدق در سال ۱۳۳۲ وزیر کشور شد و تا  ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در همین سمت باقی بود. پس از سقوط دولت، صدیقی به‌ همراه مصدق و دیگران از منزل ایشان خارج شده و دو روزی پنهان بودند تا اینکه به اتفاق دکتر مصدق و دکتر شایگان خود را به‌نظامیان معرفی کردند. آنان چند روزی زندانی شدند و همزمان با محاکمه مصدق، او نیز محاکمه شد. وی در آبان ۱۳۳۳ پس از ده ماه و نیم از زندان آزاد شد و همچنان به‌مبارزه سیاسی ادامه داد و در بهمن ۱۳۳۹ به‌همراه سیزده تن از اعضا شورای مرکزی حزب ملی در مجلس سنا تحصن کردند. این تحصن برای اعتراض به انتخابات دوره بیستم مجلس شورای ملی در زمان دولت شریف امامی بود و انتخابات مزبور در زمان نخست وزیری دکتر اقبال برگزار شد.   دکتر صدیقی بنیانگذار کنگره هزاره ابوعلی‌سینا بود که در اردیبهشت ۱۳۳۳ در همدان برگزار شد. وی در زمان برگزاری کنگره در زندان بود و پروفسور لویی ماسینیون ایران‌شناس نامدار فرانسوی، با اجازه دولت در زندان با وی ملاقات کرد. از دکتر صدیقی تالیفاتی نیز به‌جا مانده است: جنبش‌های دینی در قرن دوم و سوم هجری، تاریخ فلسفه یونان از طالس تا سقراط، تاریخ فلسفه یونان از سقراط تا ارسطو، جامعه‌شناسی، ابوریحان بیرونی شرح احوال و تالیفات، ابن‌سینا شرح احوال و آرا. و ... ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #غلامحسین_صدیقی، د

‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۹ اردیبهشت زادروز محمد معین (زاده ۹ اردیبهشت ۱۲۹۷ رشت -- درگذشته ۱۳ تیر ۱۳۵۰ تهران) استاد زبان پارسی و پدیدآورنده فرهنگ معین او در دارالفنون درس خواند و از دانشکده ادبیات، دکترا دریافت کرد. دانشنامه او با عنوان "مزديسنا و تأثير آن در ادب فارسى" و استاد راهنماى او ابراهيم پورداوود بود. وی نخستين كسى است كه دكتراى ادبيات فارسى گرفت. او از چند دانشگاه خارجی درجه دکترای افتخاری داشت و عضو فرهنگستان ایران شد و ریاست کمیسیون ادبیات سمینار جهانی تاریخ و فرهنگ ایران را برعهده داشت. دکتر معین حدود ۲۴ جلد کتاب تالیف کرد و از فعالیت‌های پر اهمیتش همکاری با علامه دهخدا و تنظیم فیش‌های چاپ نشده پس از درگذشت دهخدا بود. او همچنین به  وصیت نیمایوشیج بررسی آثار او را برعهده گرفت و از جمله تالیفات با ارزش وی فرهنگ معین در شش جلد است که از منابع معتبر واژگان زبان فارسی است. وی به‌زبانهای فرانسه، انگلیسی، عربی و آلمانی تسلط کامل داشت و زبانهای پهلوی اوستایی و فارسی باستان و بعضی لهجه‌های محلی را خوب می‌دانست. دکتر معین به‌علت کارهای زیاد مطالعاتی و تحقیقی در سال ۱۳۴۵ در یکی از اتاق‌های دانشکده ادبیات بیهوش شد و به‌ حال اغماء فرو رفت. برای معالجه او اقدامات زیادی شد و او را به‌کشورهای مختلف بردند؛ اما سرانجام پس از چهار سال و پنج ماه که در حالت اغماء بود، درگذشت. آرامگاه این ادیب و فرهنگ‌نویس بزرگ در آستانه اشرفیه گیلان است. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #محمد_معین، ز

‍ ‍☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘ ۹ اردیبهشت سالروز درگذشت ذبیح‌اله صفا (زاده ۱۶ اردیبهشت ۱۲۹۰ شهمیرزاد -- درگذشته ۹ اردیبهشت آلمان)  استاد ادبیات، پژوهشگر و مترجم او ملقب به پدر تاریخ ادبیات ایران و از جمله نویسندگان اصلی دانشنامه ایرانیکا بود که در دانشسرای عالی و دانشکده ادبیات تحصیل کرد و در رشته‌های ادبیات و تعلیم و تربیت لیسانس گرفت و در سال ۱۳۲۱ با دفاع از رساله‌اش با عنوان «حماسه‌سرایی در ایران» مدرک دکترا دریافت کرد.. وی خدمات آموزشی‌اش را از سال ۱۳۱۶ با دبیری ادبیات فارسی در دبیرستان‌های تهران آغاز کرد و از سال ۱۳۲۱ به درجه دانشیاری کرسی تاریخ ادبیات دانشگاه تهران ارتقا یافت. در سال ۱۳۲۷ در همان کرسی استاد شد؛ تا این‌که در سال ۱۳۴۰ به بالاترین رتبه استادی "رتبه ده" دست یافت. وی در سال‌های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ با سمت استاد مهمان در دانشگاه هامبورگ به‌تدریس پرداخت و در بازگشت از آلمان به‌مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی و سپس ریاست دانشکده ادبیات دانشگاه تهران منصوب شد. سپس برای بار دوم به آلمان رفت و یک‌ سال دیگر در دانشگاه هامبورگ به‌تدریس پرداخت و پس از بازگشت به‌تهران عنوان استادی ممتاز دانشگاه تهران را یافت. او در سال‌هایی که در تهران اقامت داشت به‌تدریس ادبیات حماسی، غنایی و دراماتیک در دوره دکتری ادبیات فارسی ادامه داد. سال‌شمار مشاغل: از ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ ریاست اداره دانشسرای مقدماتی در وزارت فرهنگ را به‌عهده داشت. از ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ ریاست تعلیمات عالیه در وزارت فرهنگ را داشت. از ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۱ بنیانگذار و مدیر مجله سخن بود. از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۱ ریاست اداره کل انتشارات و روابط دانشگاهی در دانشگاه تهران را به‌عهده داشت. از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۷ مدیر مجله دانشکده ادبیات تهران بود. از ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۶ عضو هیئت مدیره جمعیت شیروخورشید سرخ ایران بود. از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۳ دبیر کمیسیون ملی یونسکو در ایران بود. از ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۷ نایب رئیس کمیسیون ملی یونسکو در ایران بود. از ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۵ عضویت در کنفرانس‌های عمومی یونسکو را در بیروت، پاریس، فلورانس، مونته‌ویدئو، دهلی‌نو و چندین محل دیگر را برعهده داشت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ عضویت شورای عالی فرهنگ و هنر را داشت. از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ دبیر شورای عالی فرهنگ و هنر بود. آثار: گاه‌شماری و جشن‌های ملی ایرانیان، ۱۳۵۵–۱۳۱۲ آموزشگاه‌ها و آموزش‌ها در ایران، ۱۳۱۵–۱۳۵۴ حماسه‌سرایی در ایران ۱۳۲۴ دانش‌های یونانی در شاهنشاهی ساسانی ۱۳۳۱ تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تا اواسط قرن پنجم ۱۳۳۱ آیین سخن در معانی و بیان ۱۳۳۱ تاریخ تحول نظم و نثر فارسی ۱۳۳۱ تاریخ ادبیات در ایران (۵ جلد در ۸ مجلد) ۱۳۳۲–۱۳۶۲ آیین شاهنشاهی ایران ۱۳۴۶ نثر فارسی از آغاز تا عهد نظام‌الملک ۱۳۴۷ گنج سخن، شاعران پارسی‌گوی و منتخب آثار آنان (از رودکی تا بهار) ۳ جلد، ۱۳۳۹ گنجینه سخن، پارسی‌نویسان بزرگ و منتخب آثار آنان ۶ جلد ۱۳۴۸–۱۳۶۳ دورنمایی از فرهنگ ایرانی و عصر جهانی آن ۱۳۵۰ نیکی‌نامه ۱۳۵۰ تاریخ ادبیات ایران ۱۳۵۵ تاریخ علوم و ادبیات ایرانی ۱۳۴۷ مقدمه‌ای بر تصوف ۱۳۵۴ سیری در تاریخ زبان‌ها و ادب ایرانی ۱۳۵۵ نظری به تاریخ حکمت و علوم در ایران ۱۳۵۵ تصحیح دیوان سیف‌الدین محمد فرغانی در ۳ جلد ۱۳۴۱–۱۳۴۴ بختیارنامه دقایقی مروزی ۱۳۴۵ داراب‌نامه بیغمی (فیروزشاه‌نامه) ۱۳۳۹–۱۳۴۱ داراب‌نامه طرسوسی ۱۳۴۴–۱۳۴۶ دیوان عبدالواسع جبلی ترجمه کتاب‌های: مرگ سقراط، لامارتین (ترجمه) ۱۳۱۴ رافائل، لامارتین (ترجمه) ۱۳۱۷ مزداپرستی در ایران قدیم،‌ نوشته کریستین‌سن (ترجمه) ۱۳۳۶ کیانیان (نوشته کریستین‌سن) ۱۳۴۳. ‎🆔 @bargi_az_tarikh #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ # ذبیح_اله_صفا، د