موسسه فرهنگی هنری جواد یزد.

▫️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ ▫️ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ☘️ إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا خداوند، شرک به او را نمی‌آمرزد؛ (ولی) کمتر از آن را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) می‌آمرزد. و هر کس برای خدا همتایی قرار دهد، در گمراهی دوری افتاده است. كسى كو شريك آورد بر اله نيامرزد او را خدا هيچگاه ولى غير از اين شرك آن را كه خواست ببخشايد ايزد چو ميلش بخاست هرآن‌كس كه مشرك به يكتا خداست شود سخت گمره از آيين راست -------------------- 👈 قرآن کریم؛ سوره نساء، آیه‌ ۱۱۶ https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

دور کن از خویشتن حرص و طمع گر بخواهی آبروی خویش را در دوعالم خواهی ار آسودگی درکن از دل آرزوی خویش را خواهی ار عزت تو را گردد فزون خوبتر کن خلق وخوی خویش را گر همی خواهی که گردد خصم نرم نرمتر کن گفتگوی خویش را «بلند اقبال» https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

اینها شیعه نیستند، اینقدر شعار ندهید به امام باقر علیه السلام گفتم در شهر ما شيعیان فراوانی وجود دارد. حضرت فرمود: آيا در شهر شما توانگر به تهيدست توجه مى كند؟ و آيا نیکوکاری وجود دارد که اهل عفو گذشت از خطاکار باشد؟ آيا در شهر شما مواسات وجود دارد؟ (یعنی از جهت اجتماعی همه مردم به طور مساوی حقوقشان رعایت می شود؟ و همه در برابر قانون مساوی هستند؟) عرض كردم: خير. فرمود: پس مردم شهر شما شيعه نيستند، شيعه كسى است كه اين ویژگی ها را داشته باشد. أَبِی إِسْمَاعِیلَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ الشِّیعَةَ عِنْدَنَا کَثِیرٌ فَقَالَ فَهَلْ یَعْطِفُ الْغَنِیُّ عَلَی الْفَقِیرِ وَ هَلْ یَتَجَاوَزُ الْمُحْسِنُ علی [عَنِ] الْمُسِی ءِ وَ یَتَوَاسَوْنَ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ لَیْسَ هَؤُلَاءِ شِیعَةً الشِّیعَةُ مَنْ یَفْعَلُ هَذَا 📚 الکافی ج ۲ ص ۱۷۳ https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

◾️عَن خيثمة قالَ: قالَ لى أبوجَعْفَر عليه السلام: اَبلِغْ شيعَتَنا إنَّهُ لَنْ يُنالَ ما عِندَ اللّه ِ إلاّ بِعَمَلٍ وَ اَبْلِغْ شيعَتَنا إنَّ اَعْظَمَ النّاسِ حَسرَةً يَوْمَ القِيامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلاً ثُمَّ يُخالِفُهُ إلى غَيرِهِ. ◼️خيثمه گويد، امام باقر عليه السلام به من فرمود: 🖤به شيعيان ما ابلاغ كن به آنچه نزد خداست، جز با عمل صالح نمى‌توان رسيد. 🖤به شيعيان ما بگو: بزرگترین افسوس را در روز قیامت کسی می خورد كه  سخن از عدالت بگوید اما خود با دیگران به عدالت رفتار نکند. 📚اصول کافی، ج ۳، ص ۴۰۹ ◼️شهادت شکافنده علوم آل محمد(ص) حضرت امام محمدباقر علیه السلام تسلیت باد. https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

✔️ " امام باقر، آزادی نسبی در تبیین دین و شکل‌گیری هویت مستقل شیعه" 🔻 #سید_ضیاء_مرتضوی ♻️امام باقر و فرزندشان امام صادق، بیش از نیم قرن از دوران امامت ائمه معصوم را به خود اختصاص داده‌اند. حضرت باقر در آخر عمر شریفشان وصایایی داشتند. یک بخش از این وصایا جنبه شخصی داشته و مربوط به امور تدفین حضرت است و بخش دیگر آن، مربوط به توصیه درباره شاگردان‌شان است و حضرت جعفربن محمد به ایشان وعده می‌دهند چنان خواهند کرد که هیچ یک از شاگردان در شهر نباشد که نیازمند پرسش امری از غیر شود. ◾️مردم پس از پیامبر، حدود احکام و شریعت را حفظ نکردند و در دین خدا مواردی را افزودند و مواردی را حذف کردند. به همین دلیل انحراف‌های بسیاری در جامعه رخ داد. نقل است که پس از شهادت امام حسین همه مردم مرتد (انحراف از راه حق) شدند مگر سه نفر: ابوخالد کابلی، یحیی‌بن ام طویل، جبیر بن مطعم. برخی جابربن عبدالله انصاری را نیز به عنوان نفر چهارم ذکر کرده‌اند. ◾️از ویژگی‌های دیگر این دوران این است که شمار و تعداد شیعیانی که معرفت به امامت داشته باشند و حق ایشان را بشناسند بسیار کم بود. فرصتی که در دوره امام باقر برای تفسیر و نشر احکام حقیقی پیش آمد در دوره حضرت صادق ایجاد نشد. تفاوت شرایط زمان این دو بزرگوار باعث شد حضرت صادق مجبور به رفتاری تقیه‌آمیز شوند. بنابراین روایات امام باقر متقن‌تر هستند. همین شرایط باعث شد حضرت باقر در نشر معارف به نوعی از آزادی نسبی برخوردار باشند. ◾️اصحاب امام باقر هر چند کمتر بودند اما کسانی وجود داشتند که اعتقاد راسخ به امامت حضرت داشتند و ایشان می توانستند حقایق و معارف را با آنان در میان بگذارند. ◾️از نظر تحلیلی می‌توان در تفاوت این دو دوره به موارد ذیل اشاره کرد: 📌همنشینی امام باقر با جابربن عبدالله انصاری. از آنجایی که مردم برای جابر احترام ویژه‌ای قائل بودند این موضوع، موقعیت ویژه‌ای را نیز برای امام فراهم آورد. 📌در دوره امام باقر هنوز مذهب شیعه شکل نگرفته بود و هنوز آن تعصب‌ها میان اهل سنت و تشیع ایجاد نشده بود و اختلاف‌های بین المذاهبی وجود نداشت. 📌هشام‌بن‌عبدالملک این تعبیر را از حضرت باقر دارد که اهل عراق مفتون ایشان هستند. حتی برخی از امویان نیز شیفته حضرت بودند و دل در گرو محبت‌شان داشتند. ◾️امام باقر از این شرایط در گسترش معارف بهره بردند. ایشان در اواخر عمر شریف‌شان نگران این بودند که تلاش‌هایی که برای هویت‌پیداکردن تشیع مصروف داشته و شاگردانی را در این زمینه تربیت کرده‌اند به هدر نرود. به همین دلیل وصیت ایشان به فرزندشان جعفربن محمد نیز در این زمینه قرار می‌گیرد. حضرت صادق نیز به پدر وعده می‌دهند که همه شاگردان را مستغنی از معارف دینی خواهند کرد و ایشان را از سایرین و  علوم دیگر بی‌نیاز خواهند ساخت. روایات نشان می‌دهند امام صادق در تلاش برای ادامه مسیر پدر بزرگوارشان بودند. 📌حوزویان باید بدانند که بر اساس تلاش حضرت باقر وظیفه اصلی ما در این جامعه چیست و جهاد علمی چقدر اهمیت دارد. 📌امام صادق در دوره خود غریب بودند. نقل است که حضرت می‌فرمایند: شکایت به خدا می‌برم از غربت و بی‌کسی‌ام در مدینه. ◾️حضرت صادق آرزو داشتند که منصور اجازه دهد ایشان از مدینه خارج شوند، به طائف بروند و در آنجا حلقه‌های درسی و به اصطلاح حوزه علمیه خود را تشکیل دهند و در آنجا به کار علمی بپردازند و حتی اطمینان خاطر می‌دهند که اگر این اجازه را بیابند هیچ اقدامی علیه منصور نخواهند کرد. 📌در منش امام صادق و امام باقر در چنین شرایطی، تبلیغ و ترویج بیش از مبارزه سیاسی اهمیت دارد. ◾️در مدینه‌ای که شهر پیامبر بود آیا کسی بیش از امام صادق مستحق‌تر بود؟ اما در شهر همه تریبو‌ن‌ها در اختیار حکومت وقت قرار دارد و حضرت حتی برای کار علمی خود احساس اختناق می‌کند و آرزو می‌کند که بتواند به فعالیت علمی‌شان بپردازند. 📌امروزه باید زمینه اجتهادهای باز را در مراکز علمی و محافل و رسانه‌های رسمی و غیررسمی فراهم کنیم. ◾️مرحوم کلینی به نقل از اسماعیل بصری می‌گوید: خدمت حضرت صادق رسیدم. حضرت از من پرسیدند آیا این امکان را در بصره دارید که در جایی جلسه‌ای تشکیل دهید؟ به تعبیر من جلسه مجازی یا حقیقی برگزار کنید. حرف بزنید، حدیث بگویید و از هر کسی می‌خواهید بیزاری بجویید و بتوانید بگویید فلان فرد یا فلان جریان را قبول ندارم و حداقل در آن جلسه از شنود و پرونده‌سازی و ... خیال‌تان راحت باشد؟ اسماعیل بصری پاسخ داد: بله. حضرت فرمودند: آیا زندگی غیر از این است؟ در واقع حضرت می‌فرمایند حیات اجتماعی، عیش والا و زندگی حقیقی همین است. اینکه مردم آزاد حرف بزنند، آزاد اجتهاد کنند، آزاد اظهار نظر کنند و حضرت چنین شرایطی را به عنوان یک الگو معرفی می‌کنند. https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

☑️ شهادت پنجمین قافله‌سالار شیعیان پارسا، الگوی بینش و پرهیز، حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام را به پیروان راه نورانی‌اش تسلیت می‌گوییم. ▫️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ ▫️ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ☘️ وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا کسی که بعد از آشکار شدن حق، با پیامبر مخالفت کند، و از راهی جز راه مؤمنان پیروی نماید، ما او را به همان راه که می‌رود می‌بریم؛ و به دوزخ داخل می‌کنیم؛ و جایگاه بدی دارد. پس از اينكه روشن شد آيين راست نكوسيره‌اى كان طريق خداست كسى كو ز راه خدا و رسول تخلف بورزد نمايد عدول طريقى بجويد، جز ايمان طريق به درياى ظلمت بگردد غريق برانيم او را به‌سوى سقر كه بد جايگاهى بود آن مقر -------------------- 👈 قرآن کریم؛ سوره نساء، آیه‌ ۱۱۵ https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

چند جمله از فرمایشات امام محمد باقر علیه السلام 1️⃣ إِنَّ أَشَدَّ النَّاسِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَبْدٌ وَصَفَ عَدْلًا ثُمَّ خَالَفَهُ إِلَى غَيْرِه حسرت زده‏ ترين مردم در روز رستاخيز بنده‏ اى است كه [عدالت] و عمل عادلانه‏ اى‏ را توصيف كرده وبستاید ولى خودش خلاف آن را به كار بسته و عمل نمايد 2️⃣ كَفَى بِالْمَرْءِ غِشّاً لِنَفْسِهِ أَنْ يُبْصِرَ مِنَ النَّاسِ مَا يَعْمَى عَلَيْهِ مِنْ أَمْرِ نَفْسِهِ أَوْ يَعِيبَ غَيْرَهُ‏ بِمَا لَا يَسْتَطِيعُ تَرْكَهُ أَوْ يُؤْذِيَ جَلِيسَهُ بِمَا لَا يَعْنِيهِ. مرد را همين خود فريبى و دغلكارى بس كه عيب مردم را ببيند و عیب خود را نبيند يا چيزى را بر ديگرى عيب گيرد كه خود توانايى تركش را ندارد يا همنشين خود را با مطالبى بيهوده كه نفعى به حالش ندارد، آزار برساند 3️⃣ لَا يَكُونُ الْعَبْدُ عَالِماً حَتَّى لَا يَكُونَ حَاسِداً لِمَنْ فَوْقَهُ وَ لَا مُحَقِّراً لِمَنْ دُونَهُ. هيچ بنده‏ اى را نمی توان عالم ودانشمند نامید جز وقتى كه بر بالا تر از خودش حسد نورزد، و زيردست خود را كوچك نشمارد. 4️⃣ ثَلَاثَةٌ مِنْ مَكَارِمِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ أَنْ تَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَ تَصِلَ مَنْ قَطَعَكَ وَ تَحْلُمَ إِذَا جُهِلَ عَلَيْكَ. سه چيز از خوبی هاى دنيا و آخرت است: ✅ گذشت از آن كس كه به تو ستم كرده ✅ پيوند با كسى كه با تو قطع رابطه نموده است ✅ ملايمت و بردبارى هنگام مواجهه با رفتار جاهلانه بی خردان 5️⃣ ثَلَاثُ خِصَالٍ لَا يَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّى يَرَى وَبَالَهُنَّ الْبَغْيُ وَ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ وَ الْيَمِينُ الْكَاذِبَةُ يُبَارِزُ اللَّهَ بِهَا... سه خصلت است كه صاحبشان تا نتيجه بد و گرفتاريش را در اين دنيا نبينند نخواهند مُرد: ✅ ظلم و ستمكارى. ✅ قطع روابط خویشاوندی. ✅ سوگند دروغ كه پيكار با خداست. https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

🟢 در اسلام حق و تکلیف دوطرفی است، نه یک‌طرفی 🔸امیرالمؤمنین علی‌(ع) می‌فرماید: «از خصوصیات حق این است که به نفع احدی جاری نمی‌شود مگر آنکه علیه او نیز جاری می‌شود، و علیه کسی جاری نمی‌شود مگر آنکه به نفع او نیز جاری می‌شود». 🔹یعنی حقوقی که در میان مردم جریان دارد متبادل است، یک‌طرفی نیست، دوطرفی است؛ چنین نیست که مثلا بعضی صرفاً به عهده دیگران حقوق داشته باشند ولی خودشان از دیگران حقی بر عهده نداشته باشند. 🔸هرکسی که فکر می‌کند به گردن دیگران حقی دارد، در همان حال باید بداند مدیون او هم هست. تنها ذات مقدس باری‌تعالی که غنی کامل و مالک مطلق است، از این قانون مستثنی است. خداوند متعال بر مخلوقات خود حقوقی دارد و بندگان او مدیون فضل و نعمت او و مسئول امر او می‌باشند ولی ذات مقدس او مدیون هیچ موجودی نمی‌باشد. 📗 استاد مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ج۱، ص۹۹-۹۸ https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

▫️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ ▫️ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ☘️ لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا در بسیاری از سخنانِ درِگوشی (و جلسات محرمانه) آنها، خیر و سودی نیست؛ مگر کسی که (به این وسیله،) امر به کمک به دیگران، یا کار نیک، یا اصلاح در میان مردم کند؛ و هر کس برای خشنودی پروردگار چنین کند، پاداش بزرگی به او خواهیم داد. نه سود و نه خيري‌ست در آن سخن كه پنهان بگويند در انجمن مگر اين‌كه آن حجت و آن بيان كه مخفى برانند روى زبان بود صَدقه دادن، بود كار نيك هم اصلاح مردم به كردار نيك كه هركس براى رضاى خدا چنين كارهايى كند در خفا به‌زودى بر او نيز پروردگار كند اجر نيكوى خود را نثار -------------------- 👈 قرآن کریم؛ سوره نساء، آیه‌ ۱۱۴ https://t.me/+PCVokWERFjwU1jwd

شما را سبکبار خواهم ساخت... گاهی اتفاقی به ظاهر ساده و کوچک، برای صاحبدلان حادثه‌ای زیر و رو کننده است و آنها را به درک و دریافتِ حیرت‌آوری می‌‎‌رساند. به درکیِ روشن‌تر از آنچه خداوند با دوستان خود می‌کند. اتفاقی که رخ داده این است: کودکی در لجن افتاده است. در آن لجنِ تیره، هم ناپاکی گرفته است و هم سنگین‌بار شده است. مردم کاری نمی‌کنند. او را در آن گرفتاری و ناپاکی و گران‌باری رها کرده‌اند. مادر کودک درمی‌رسد و با عشقی سرشار، خود را به میان لجن می‌افکند. کودک خود را برمی‌گیرد و با خود می‌بَرد. عملِ مادر، عاشقانه است، و ثمره‌‌ٔ آن سبکباری و پاکیزگی است. نجات از لجن، نجات از ناپاکی و گران‌باری است. بایزید در آنجا حاضر است. ماجرا را می‌بیند و به شور و وجد می‌آید: بویزید بسطامی قدّس الله روحه در راهی می‌رفت، آواز جمعی به گوش وی رسید، خواست که آن حال بازداند، فراز رسید. کودکی دید در لژن [= لجن] سیاه افتاده و خلقی به نظاره ایستاده، همی ناگاه مادر آن کودک از گوشه‌ای در دوید و خود را در میان لژن افکند و آن کودک را برگرفت و برفت. بویزید چون آن بدید وقتش خوش گشت؛ نعره‌ای بزد ایستاده و می‌گفت: شفقت بیامد، آلایش ببرد، محبت بیامد، معصیت ببرد، عنایت بیامد، جنایت ببرد». ▪️(کشف‌الاسرار و عدة‌الأبرار، ابوالفضل میبدی، جلد ۸، ص۵۳۸، نشر امیرکبیر، ۱۳۹۳) در این اتفاق آنچه به چشم بایزید می‌آید تصویری از خواست و ارادهٔ خداوند است. بایزید در این رخداد، ترجمانی از اراده‌ٔ خدا را می‌بیند. اراده‌ای که می‌خواهد «آلایش»، «معصیت» و «جنایت» را از آدمی بزداید. اراده‌ای که «شفقت»، «محبت» و «عنایت» است. عیسی مسیح هم می‌گفت من آمده‌ام تا شما را از این مُرداب، که در آن آلوده‌اید و گرانبار، رهایی بخشم: «نزد من آیید ای جمله‌ٔ رنجبران و گرانباران، و من شما را سبکبار خواهم ساخت. بر یوغ من گردن نهید و از من تعلیم گیرید. چه نرم‌خوی و دل‌خاشعم، و جان‌های شما سبکبار خواهد گشت. آری، یوغ من راحت است و بارم سبک.» ▪️(انجیل مَتّی، ۱۱: ۲۸ تا ۳۰) در قرآن کریم آمده است آنچه خداوند برای بندگان خود می‌خواهد آمرزش، طهارت، و آسانی و سبکباری است. می‌گوید خواست من این است که بر شما ستمی نرود، گرفتار تنگنا و دشواری نگردید، از آمرزش و بخشایش من برخوردار شوید، پاکیزه گردید، و نعمت من بر شما کامل شود. خواست من این است که ابدیت از آنِ شما باشد. خواست من این است که بر شما ستمی نرود: 〰️ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ(آل‌عمران، ۱۰۸)؛«و خدا هیچ ستمی برای جهانیان نمی‌خواهد.» 〰️ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعِبَادِ(غافر، ۳۱)؛ «و خدا هیچ ستمی برای بندگان نمی‌خواهد.» خواست من راه‌نمودن، روشنی‌بخشیدن، آمرزش آوردن و سبک کردنِ بارِ شماست: 〰️  يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ. وَاللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيمًا. يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ وَخُلِقَ الْإِنْسَانُ ضَعِيفًا(نساء، ۲۶ تا ۲۸)؛ «خدا می‌خواهد برای شما توضیح دهد، و راه (و رسم) کسانی را که پیش از شما بوده‌اند به شما بنمایاند، و بر شما ببخشاید، و خدا دانای حکیم است. خدا می‌خواهد تا بر شما ببخشايد؛ و كسانى كه از خواسته‌‏ها(ى نفسانى) پيروى می‌كنند می‌خواهند شما دستخوش انحرافى بزرگ شويد. و خدا می‌خواهد تا بارتان را سبک گرداند؛ و (می‌داند که) انسان، ناتوان آفریده شده است.» خواست من در تنگنا نهادن شما نیست، به دشواری افکندن شما نیست؛ پاک گردانیدن شماست: 〰️ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ(بقره، ۱۸۵)؛ «خدا برای شما آسانی می‌خواهد و برایتان دشواری نمی‌خواهد.» 〰️ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ(مائده، ۶)؛ «خدا نمی‌خواهد هیچ‌گونه بر شما سخت و تنگ گیرد، بلکه می‌خواهد پاکیزه‌تان سازد و نعمتش را بر شما تمام گردانَد.» 〰️ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا(أحزاب، ۳۳)؛ «خدا می‌خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهلِ‌بیت بزداید و شما را چنان که باید پاک و پاکیزه سازد.» خواست من ناکامی شما نیست، کامیابی جاوید شماست: 〰️ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللَّهُ يُرِيدُ الْآخِرَةَ(أنفال، ۶۷)؛ «شما کالای ناپایدار دنیا را می‌خواهید ولی خدا آخرت را [برای شما] می‌خواهد.» خواست خدا چیست؟ سنگین کردن بارِ ما؟ گرانبار ساختنِ ما از احساس گناه و ترس؟ تلخ‌کام کردن‌ِ ما با تحریم‌ها و تکلیف‌های بسیار؟ یا آنچنان که مادری عاشق با کودکی که در لجن افتاده است.