Ax_Neveshteha

این فاصله هایی که می بینی نتیجه ی یک روز دوروز نیست من با هربار زخم برداشتن، یک قدم از تمام آدم ها دورتر رفتم هر دفعه که احساسم در هم شکست با یک لبخند خشک خودم را عقب کشیدم هر جا که خرده سنگهای حسادت باعث زمین خوردنم شد از رفاقتهای نادرست جدا شدم حالا دیگر بیشتر وقت ها دور تا دور حال و هوایم را حصار بندی می کنم و از ‌این سوی پرچین خودباوری با رعایت تمام مرزبندی های خود خواسته با آسودگی خاطر با فنجانی پر از رایحه ی خوشبختی، دیگرانی که هیچ تاثیری در من و زندگی ام ندارند را تماشا می کنم ! #سپیده_پرکسب_کار @ax_neveshteha

محکم بودن به تند و تیزی و حاضرجوابی و الم شنگه بازی درآوردن نیست! من فکر می کنم محکم بودن یعنی با تمام آرامشی که روی لب هایت نقش بسته با تمام برقی که در نگاهت جاری شده و تمام اطمینانی که در صدایت موج می زند بی تفاوت به آنچه که قصد بر هم زدن افکارت را دارد خیلی ساده مانند همیشه های معمولی خودت در برابر آدم ها و شرایط نامطلوب، واکنش دلخواه از نظر خودت را ارائه بدهی و آسوده نفس بکشی! آسوده قدم بزنی و خیلی راحت بی خیال تمام چیزهایی باشی که برای شکستنت به صف ایستاده اند #سپیده_پرکسب_کار @delneveshteye_sepid

بحث نوبتی بودن زنگ زدن، پیام دادن یا قرار گذاشتن و ... نیست، ولی وقتی ده بار سمت کسی قدم برمی‌داری ولی می‌بینی اون دقیقا توی همون نقطه‌ی قبل وایستاده و تکون نخورده، دیگه نه تنها انگیزه نداری، بلکه هزار قدمم عقب‌تر میری.

ما غیر تو را هیچ ندیدیم شما نیز نگذار نگاهت بکند هر کس و ناکس #احمد_جم

گاهی فکر می کنم اگر گریه نبود آدم ها چگونه اندوه غلیظ ته قلبشان را پاک می کردند! چگونه نفس هایشان دوباره به عمیق شدن، امید پیدا می کرد یا اصلا چگونه وحشتهایی که در درونشان تلنبار شده بود را جمع و جور می کردند! شاید گریه بزرگترین نعمت برای احساس رنج آدم هاست!!!