شعر ناب ، نثر ناب

هیچ چیز دوبار اتفاق نمی افتد و اتفاق نخواهد افتاد به همین دلیل ناشی به دنیا آمده ایم و خام خواهیم رفت. حتا اگر کودن ترین شاگردِ مدرسه ی دنیا می بودیم هیچ زمستانی یا تابستانی را تکرار نمی کردیم هیچ روزی تکرار نمی شود دوشب شبیهِ هم نیست دو بوسه یکی نیستند نگاه قبلی مثل نگاه بعدی نیست دیروز ، وقتی کسی در حضور من اسم تو را بلند گفت طوری شدم، که انگار گُل رُزی از پنجره ی باز به اتاق افتاده باشد. امروز که با همیم رو به دیوار کردم رز! رز چه شکلی است؟ آیا رز، گل است؟ شاید سنگ باشد ای ساعت بد هنگام چرا با ترس بی دلیل می آمیزی؟ هستی پس باید سپری شوی سپری می شوی زیبایی در همین است هر دو خندان ونیمه در آغوش هم می کوشیم بتوانیم آشتی کنیم هر چند باهم متفاوتیم مثل دو قطره ی آب زلال  ویسلاوا شیمبورسوکا 🌿

درود برگزاری لایوهای مرتبط در صفحه ی انسان و زندگی با حضور دوستان اندیشمندِ شاعر و نویسنده، محقق، روان پژوه و فلسفه پژوه، جامعه شناس و... ارادت🌹🌱

☆ لینک را لمس کنید: https://www.instagram.com/tv/CfWjMCOKDEK/?igshid=YmMyMTA2M2Y= درود🌷 برای دسترسی به ویدئوهای بیشتر، در اینستاگرام: - با هشتک: #انسان_و_زندکی و یا لینک: babak.rezaii.official2 ببینید. زنده و برقرار باشید.

https://www.instagram.com/tv/Ceyn_5aKBYg/?igshid=YmMyMTA2M2Y= ☆ در اینستاگرام صفحه ی: 🌱 ( انسان و زندگی ) 🍃

🌾 @bar_bal_andisheha @babakrezaii

Video from H.mohamadyan

📚 در گیومه این شعر در «گیومه» قرار دارد و همه می‌دانند که پیش‌تر شاعر دیگری آن را در گیومه سروده است و پیشتر از او - که پیش از اختراع گیومه - هم دیگران سروده‌ بوده‌اند. من در قلمرو اشتراک‌های مجاز و غیرمجاز حرف می‌زنم «درخت» در گیومه است «هوا» در گیومه است «عشق» در گیومه است «چشم» در گیومه است «زن» در گیومه. از میان «» نگاه می‌کنم در میان «» می‌خابم با «» به سفر می‌روم در «» می‌میرم. #حسن_محمدیان #شعر_زیستار @Sherzistar https://t.me/Noble_poetry

📚 بیهوده نبود ترس من از آدمی! آنگاه که می دریدند وَرید مرا؛ از شاهرگ شعر زمان در زخم جاری بود و من در صدایت که ریشه های هزارساله ی انجیرِ سرخ بود! صدایم زدی دخترم آیا مرگ، کینه را بی اعتبار می کند و اندوه را صیقل می بخشد؟ - گفتم مرگ همه چیز را با خود نمی برد پدر از رفتگان ،آنقدر به جا می گذارد، که با آن ها بشود گریست! گاه خندید گاه گُریخت... گفتی تردید کن ! و با شماتت زودگذر هم ریشه نشو که جهان به فضیلت های کوچک احتیاج دارد! - جهان دریچه ای می خواهد پدر برای قلب هایی که از ورای انسدادِ عروقشان ، هنوز در انتظارِ گُشایش می تپند در من هر زخم به زبانی فریاد می زند در من هر زخم به اسمی صدایم می زند هیچ زخمی به فروش نمیرسد ؛ کسی چه می داند زخم ها به کجا باز می شوند! در خون ، دائما چیزی از جریان می ایستد تا لخته های تلخش را بگرید آنجا که مرگ؛ از جانِ شاعران، سهم بیشتری می برد میان من و بند های انگشتت که آتش به اختیار ،سیگاری گیرانده اند یک درخت آزاد بود وُ چند پرنده در گور! #الهام_بسویط https://t.me/Noble_poetry

🍃 @babakrezaii

مرتبط با بیست و یکم آبان ماه، زادروز #نیما_یوشیج (1274-1338) 🍃 سه پیام بلند نیما برای جامعه ایرانی: #نیما_یوشیج، از میان پیشگامان و کوشندگان اندیشه های نوین ایران، بیگمان موفق ترین آنهاست. و چه بسا در میان اندیشمندان معاصر مشرق زمین نیز، جز چندتن انگشت شمار، کسی به پایه بلند او نمی رسد. اگر چه تاکنون در بازخانی‌های نیما، تحلیل‌های گوناگونی از اندیشه او صورت گرفته است، به گمان من اینها مهمترین پیام‌هایی هستند که از پروژه فکری نیما می‌توان دریافت: 🔶 اول: نواندیشی نیما، اگرچه در نهاد ادبی، به نمایش در آمد ولی محدود به نهاد ادبی نبود، بلکه او با عزم استوار خود نشان داد هنگامی که نوآوری و نوسازی در سازمان هزار ساله شعر فارسی، امکان‌پذیر و ناگزیر است، نوسازی نهادهای دیگر جامعه نیز، امکان‌پذیر و ضروری است. ( اهمیت این پیام زمانی آشکارتر می‌گردد که در نظر آوریم، در طول دوره تاریخی هزار ساله پیش از نیما، گفتمان جامعه سنتی ایران، در شعر به نمایش در می آمد و تمام مسیرهای فرهنگی که مرکز فعالیت ذهن های روشن جامعه بود، به شعر منتهی می شد یا از آن می گذشت. از معماری و فلسفه تا عرفان، شعر را به مثابه سازمانی برای گسترش خود برگزیده بودند و در اوایل مشروطه نیز، که ایرانیان با علوم تجربی جدید آشنا شدند، عده ای به فکر افتادند تا علوم جدید را به زبان شعر (نظم) برای فراگیران ترجمه کنند، چنان که پیش از آن دین پژوهی و عرفان و فلسفه و دستور زبان را ترجمه کرده بودند.) 🔷 دوم: نیما نشان داد که شعر (و به طور کلی ادبیات) مرکب معارف دیگر مانند اخلاق یا عرفان و سیاست و... یا ابزار دست آنان نیست و بنابراین همه آن مهمانان دیگر نیز باید برای سازمان‌دهی خود راه دیگری بجویند و بر مرکب دیگری نشینند و اصل تفکیک حوزه‌های معرفتی، اگر چه با او آغاز نشده بود، با او اجرا شد. روزگار کلی نگری و ابهام گذشته و زمانه جزیی‌نگری و روشن‌اندیشی است. 🔶 سوم: جرات دگراندیشی داشته باش، سومین پیام مهم نیما بود. او که تا پایان عمر خود هیچگونه القاب و عناوینی نداشت و حتا شعرهایش نیز به درستی انتشار نیافته بود، بر صدای متفاوت خود در میان همه صداهای مخالف، ترساننده و ریشخندآمیز استوار ماند و به طرح مبانی و »تلفیقات» خود پرداخت و پاسخ می‌داد: «آب در خوابگه مورچگان ریخته‌ام.» نیما یوشیج، از درخشان‌ترین ثمره‌های مشروطه‌خواهی ایرانی بود که امروزه از شنیدنی‌ترین صداهای ایران برای دنیای مدرن است. #حسن_محمدیان https://t.me/Noble_poetry