دكتر احمد پدرام

این درس لعنتی مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس برای نوجوانان (۱)انتشارات ترانه پدرام کتاب این درس لعنتی، اثر احمد پدرام مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس برای نوجوانان (۱) است.  درباره‌ی کتاب این درس لعنتی کتاب این درس لعنتی انگار صدای مشترک تمام نوجوان‌های دنیا است. تمام نوجوان‌هایی که احساس می‌کنند خانواده‌شان آن‌ها را درک نمی‌کند، نمی‌تواند حرفشان را بفهمد و اصلا انگار هر کدام در کهکشانی خاص زندگی می‌کنند. احمد پدرام که روانشناس حوزه‌ی کودک و نوجوان است، با مرور خاطرات دوران کودکی خود و داستان‌هایی که بعضی از مراجعینش برایش تعریف کرده‌اند، مجموعه‌ای خواندنی به نام این درس لعنتی خلق کرده است.  داستان‌های کتاب این درس لعنتی، همگی روی درس و مدرسه تمرکز دارند. همان کاری که احتمالا خیلی‌ها از آن فراری هستند و دوستش ندارند. اما انگار چاره‌ای هم نیست. حالا چکار می‌توانیم بکنیم؟ داستان‌های این درس لعنتی، به شما کمک می‎کنند درس و مدرسه را طور دیگری ببینید و حتی به آن علاقه‌مند بشوید! کتاب این درس لعنتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم  تمام نوجوانان از خواندن داستان‌های کتاب این درس لعنتی لذت می‌برند.  

«این درس لعنتی» را از طاقچه دریافت کنید https://taaghche.com/book/77794

لینک دریافت کتاب https://fidibo.com/book/99889-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-%DA%AF%D9%84-%D8%A2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85

خانواده بودن را یاد بگیریم - ایمنا https://www.imna.ir/news/421842/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%85

ما همه به معلم‌ها بدهکاریم باید بپذیریم که آنها را درست درک نکرده‌ایم، حمایت نکرده‌ایم به غم‌شان اعتنا نکرده‌ایم، رنج‌شان را درنیافته‌ایم به حرف‌های‌شان گوش نکرده‌ایم و دردشان را لمس نکرده‌ایم. اگر ایراد دارند، اگر گنه‌کارند، اگر خوب کار نمی‌کنند و یا زیاد کار می‌کنند، اگر احساس مسئولیت زیادی و یا بی‌مسئولیتی می‌کنند، ما گنه‌کاریم. ما به میزان حقوق و ارزش آنها توجه نکرده‌ایم. ما آن‌ها را در چشم فرزندمان تحقیر کرده‌ایم. به لباس آن‌ها خندیده‌ایم یا اصلاً آنها را ندیده‌ایم و از کنارشان بی‌تفاوت گذشته‌ایم. مزد آن‌ها را نداده.ایم اما به‌عنوان معلم به بعضی از آن‌ها در مطب‌ها و دفاتر مهندسی یا خدماتی‌مان تخفیف‌هایی داده‌ایم که بیشتر تحقیر بوده تا احترام. ما فرق ارزش و قیمت را ندانسته‌ایم و روی آن‌ها قیمت گذاشته‌ایم. آن‌ها را به خانه‌های‌مان مهمان نکرده‌ایم که هیچ، حتی میهمانان خوبی برای آن‌ها در کلاس نبوده‌ایم. ما معلمان خوبی داشته‌ایم ولی دانش‌آموزان خوبی نبوده‌ایم. ما از معلمان خوب خود الگو نساخته‌ایم ولی الگو خواسته‌ایم. ما از معلم خود قهرمان ساخته ایم ولی او را شکست دادیم. ما دانش‌آموزان خوبی برای معلم خوب بودن داشته‌ایم ولی معلمان خوبی برای آن عزیزان نبوده‌ایم. ما این دنیا و آن دنیا به معلمان خود بدهکاریم. «دکتر احمد پدرام» @Ahmad_Pedram

گریه می‌کنم، خبرهای بد به گوشم می‌رسند ولی گاهی می‌خندم مرگ، مهاجرت، بی‌خانمانی، کشتار پرنده و آهو گریز ناگزیر پلنگ از دریوزگی گرسنگی را می‌بینم، بیماری و صدای کوچک کودکی که نان می‌خواهد دوچرخه نه! فقط نان می‌خواهد، فقط نان خشم، فریاد، فوران خون در رگ‌ها... رقص و شادی را هم می‌بینم در دهان و دست‌های کودک و پروانه‌ای که به شوخ‌طبعی به دنبال هم می‌دوند و می‌پرند من هم گاهی می‌خوانم و می‌رقصم چشم‌هایم دور می‌زند یاس کوچک خانه بوی شب‌بوهای کوچه، تاک قد برافراشته‌ی همسایه مرا به خود می‌خواند انتظار را به حوصله تبدیل کرده‌ام در دلم دشتی از اندوه روییده است و شاخه‌ای از امید در باغچه پروانه‌ای می‌پرد پشت پنجره گنجشکی به خرده‌نانی نک می‌زند و بر ستیغ کوه خدایی به فریاد می‌پرسد: تو باور می‌کنی که این همه اندوه بر گلوی آن کودک و این کوه جاودان است!؟ احمد پدرام