موسسه روانشناسی آرامش

گریه کردن چه فوایدی داره؟😢 اشک ها باعث میشه سطح استرس و اضطرابمون کاهش پیدا کنه 😭 طبق تحقیقات گریه کردن باعث آزاد سازی هورمون اکسی توسین در بدن میشه که معروف به هورمون ضد درد و مثل یه مسکن عمل میکنه گریه و اشک باعث فعال شدن سیستم عصبی پاراسمپاتیک در بدن میشه که مخصوص ریلکس کردن و آروم شدنه گریه نوعی ابراز احساساته و از سرکوب شدن احساسات جلوگیری میکنه وقتی ما از گریه کردن جلوگیری میکنیم باعث میشیم سایر اعضای بدنمون با درد کشیدن گریه کنن یادت باشه گریه کردن نشونه ی ضعیف بودن نیست بلکه ابراز احساسات همیشه زیباست ، پس وقتی پر از غم و اضطراب بودی به خودت اجازه ی اشک ریختن بده ¤موسسه مشاوره و روانشناسی آرامش¤

هرچه باعث میشود شما واکنش نشان دهید آشکار میکند کجا به درمان شدن نیاز دارید ¤ موسسه مشاوره و روانشناسی آرامش ر

روان‌درمانی مسیری است که فرد را به سوی معنی عمیق زندگی می‌برد. زمینه را آماده می‌کند. برای تغییر باید، ژرفای تاریک احساساتمان را ببینیم. در این تاریکی‌ها باید با آرزوهای واپس‌زده و ضربه‌های دوران کودکی مواجه شد. در واقع وقتی فردی روان‌درمانی را آغاز می‌کند، حقیقتا کور است. به اشکال گوناگون قربانی و دشمن خود است و از آن بی‌خبر است. او خیال می‌کند قربانی تاریخچه‌ خانوادگی است، ولی در روان‌درمانی می‌تواند به رابطه‌ تعارضات بیرونی با ابعاد ناخودآگاهش پی ببرد. از این راه می‌تواند خود را مکان‌یابی کند و به برخی ترمیم‌ها بپردازد. اینجا عموما کار درمانگر خاتمه می‌یابد. البته جهت نشان داده شده است. ¤گی کورنو، از کتاب قربانی دیگرانیم و جلاد خویش، ترجمه زهرا وثوق¤

شنونده خوب بودن هنر رابطه س ! خیلی فرق هست بین کسی که میگه بشین غر بزن ببینم چی اذیتت کرده با کسی که وقتی داری راجع به ناراحتیات بهش میگی ؛ بگه باز غر زدنات شروع شد ... نوع حرف زدن و بیان کردن تو رابطه خیلی مهمه ! با کسی باشید که گوش شنوا واسه حرف زدن و خستگیاتون داره ... ¤موسسه مشاوره و روانشناسی آرامش¤

شنونده خوب بودن هنر رابطه س ! خیلی فرق هست بین کسی که میگه بشین غر بزن ببینم چی اذیتت کرده با کسی که وقتی داری راجع به ناراحتیات بهش میگی ؛ بگه باز غر زدنات شروع شد ... نوع حرف زدن و بیان کردن تو رابطه خیلی مهمه ! با کسی باشید که گوش شنوا واسه حرف زدن و خستگیاتون داره ...

نیل به خویشتن خود، به تنهایی «راه‌حل» مشکل نیست، بلکه فقط راه تازه‌ای است که در آن ژرفا، اوج، وسعت و میدان دید بیشتری برای تجربه احساسات فرد به وجود می‌آید. فرد بیش از پیش به احساسی از بی‌همتایی دست می‌یابد، و در نتیجه بیشتر از گذشته احساس تنهایی می‌کند. اما در این حال او چنان به واقعیت وجود خویشتن دست یافته است که روابطش با دیگران کیفیت ساختگی خود را از دست می‌دهد؛ عمیق‌تر و قانع‌تر می‌شود و در هرگونه ارتباطی که با فرد دیگری برقرار می‌کند، به جوهر واقعی ارتباط دست می‌یابد. ¤کارل راجرز، از کتاب هنر انسان شدن، ترجمه مهین میلانی¤

واقعیت مملو از یاس و نومیدی است. کافی است به اطرافتان نگاه کنید. اگر فرد به دقت نگاه کند، خواهد دید که رنج استثنا نیست؛ قاعده است. و اتفاقا افراد جان‌رنجور عموما کسانی هستند که بسیار دقیق نگاه می‌کنند. آن‌ها چیزی را می‌فهمند که برخی از افراد سلیم‌الذهن‌تر در بین ما دوست دارند آن‌ها را نادیده بگیرند. یعنی اینکه زندگی، هم زندگی انسانی و هم غیر آن، به واقع مقدر و محتوم به نظر می‌رسد. ¤جان کاگ، از کتاب جان‌های بیمار ذهن‌های سرحال، ترجمه مهدی نصراله‌زاده¤

🌺👑سـلامـت روان را می توان در دو عبارت خلاصه کرد ۱- "واقعیت پذیری" ۲-"مسئولیت پذیری" 👑پذیرش واقعیت به این معناست که فرد توانمندی و قدرت پذیرش پیامدهای منطقی و طبیعی رفتار خود را داشته باشد. این پیامدها بخشی از دنیای واقعیست و هنگامی که ما پیامدهای رفتار و تصمیماتمان را نمی پذیریم، در واقع واقعیت را انکار می کنیم. 👑مسئولیت پذیری، یعنی فرد مسئولیت ارضای نیازهای شخصیش را به عهده می گیرد، و در راستای این هدف به نیازهای دیگران تعدی نمی کند و یا اینکه نیازهایش را به هزینه ی دیگران رفع نمی کند. موسسه مشاوره و روانشناسی آرامش

این ذهن ما نیست که می اندیشد ذهنی ست در درون انسانی که خود بخشی از محیط اطرافش است

خودپسندی و عشق به خود نه تنها به یک مفهوم نیستند، بلکه نقطه مقابل هم می‌باشند. خودپسند خود را کم دوست دارد نه زیاد و در حقیقت از خود بیزار است. این فقدان علاقه و توجه به خود، که فقط یکی از نشانه‌های عدم باروری است، شخص خودپسند را تهی و بی‌اثر می‌سازد. وی لزوما ناشاد بوده و با نگرانی به زندگی می‌آویزد و خود راه رسیدن به خوشنودی‌ها را به خود می‌بندد. او به ظاهر زیاده از حد مراقب خویش است ولی عملا بیهوده کوشش دارد تا شکست خود را در راه مراقبت از «خود» حقیقی خویش بپوشاند. فروید عقیده دارد که آدم خودپسند عاشق خویش است، گویی که عشق خود را از دیگران پس گرفته و به شخص خود معطوف داشته است. گرچه شخص خودپسند توانایی عشق‌ورزی به دیگران را ندارد، ولی توانایی عشق به خود را نیز فاقد است. ¤اریک فروم، از کتاب انسان برای خویشتن، ترجمه اکبر تبریزی¤