° کتابخانه برهان °

#پست_موقت

‍ #نقد_تصوف #وحدت_وجود (۱۱۱) ❗️معاد در تصوف! ❗️از عالم کثرت به عالم وحدت! ┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ صوفیان درباره مرگ و معاد دیدگاه جالبی دارند. می‌گویند به حکم شریفه «انا لله و انا الیه راجعون» هرکس که بمیرد - از صالح و طالح - فانی في الله می‌شود و با ذات خدا یکی می‌شود. یعنی وارد عالم وحدت می شود و تشخص و تعین او محو و نابود می‌گردد. حالا جماعت عرفا، کسانی هستند که پیش دستی کردند، و پیش از مرگ خود، به مقام فناء رسیده اند. لذا تفاوت در تأخر و تقدم است و همه بالاخره به این وحدت میرسند.❗️ حالا یکی از صوفیان بزرگ و معروف به نام میرزا حسن صفی علیشاه (رهبر سلسله نعمت اللهیه صفی علیشاهی) راجع به حضرت #علی_اکبر علیه‌السلام همین را میگوید؛ ✖️یعنی می‌گوید حضرت علی اکبر علیه‌السلام بعد از شهادت، وارد عالم وحدت و فناء شد؛ اما چون به امام حسین علیه السلام خبر نداده بود که من رفتم به وحدت، امام حسین در عالم کثرت دنبال فرزندشان می‌گشتند و خلاصه بعد از کلی پرس و جو، مطلع شدند که علی اکبر بدون اطلاع، به عالم وحدت رفته بودند!!!!❗️ ❗️باری، امام حسین علیه السلام به میدان آمد تا جنازه علی اکبر را برگرداند، اما در کمال تعجب فرزند خود را پیدا نکرد در همین اثنا، فرزند ندا داد که ای پدر، من را نمی‌یابی چون فاني فی الله شدم و دیگر زمان و مکان ندارم: چون حسین آواز «اَدرک یا ابا» زو شنید آمد به میدان دعا دید نبود در جهان از وی اثر گشت هر سو در سراغش ره سپر زد صدا او را به آواز جلی کت نبینم در کجایی یا علی ؟ گفت : ای شه در بیابان فنا نیستم دیگر مکان و حد و جا! از مکان و لا مکان بیرون شدم عین ذات حضرت بی چون شدم! بعد صفی کمی به مغزش فشار می‌آورد و یک قاعده کلی دَر می‌کند و می‌گوید هرکس به عالم وحدت برود، دیگر نباید در این عالم دنبالش بگردید چون حتی یک تار مویش هم باقی نمی‌ماند: چون رسد سالک در اقلیم فنا جانش گردد غرق دریای لقا لاجرم در عالم صورت دگر نیست یک مو از وجود او اثر صفی علیشاه (در حالیکه کام عمیقی می گیرد) می‌گوید وقتی امام حسین علیه السلام، فرزند خود را در عالم کثرات و خلایق پیدا نکرد، به عالم وحدت که همان ذات خداست، رفت و فرزندش را در ذات خدا پیدا کرد. چون امام حسین علیه السلام قبلا به فناء رسیده بود و لذا از وحدت به کثرت و از کثرت به وحدت مدام در رفت و آمد بودند. و آن شهش اندر مقام فرق خواند چون نَجُست اینجاش سوی جمع راند زآنکه ذات آن شهنشه ذات هوست وحدت و کثرت همه در تحت اوست چون علی را اندر این کثرت نیافت هِشت کثرت را و در وحدت شتافت دید در صحرای وحدت واردش متصل با ذات پاک واحدش 📕کتاب زبدة الاسرار، (1391ش) ص88 🔖پی نوشت: دیگه سوال نکنید که مگر در عالم وحدت، تعیّن و تشخّص و اسامی و عناوین محو نمی‌شود؟ و اگر قرار بود همچنان امام حسین و جناب علی اکبر باقی بمانند که دیگر عالم وحدت معنا نداشت! فقط بخوانید و از معارف ولوی صوفیه لذت ببرید!!! و بعد از استغفار، حمد خدا را به جای بیاورید که سر سفره اهل بیت علیهم السلام نشسته‌اید. ➖➖➖➖➖ @borrhan

کتاب 📔 علی الأکبر تألیف: سید عبدالرزاق المقرو #حضرت_علی_اکبر 👇👇👇👇👇

#پست_موقت

⬛️ شهدای ایرانی عاشورا

▪️عاشورا صحنه دلاوری مردان بزرگی در رکاب سیدالشهدا علیه‌السلام بود، روایت شده در میان یاران حضرت، ایرانیان نیز حضور داشتند، چهار ایرانی که هرکدام به نوعی مسیرشان به کربلا افتاده بود، در کلیپ بالا معرفی شده‌اند؛

✍ پی‌نوشت:

✅ نام دو نفر اول در متون معتبر آمده است؛ سلام الله علیهما. ✅ عبدالرحمن بن عبدالله الارحبی نفر سوم است که از بنی همدان یمن بوده. اینجا می‌گویند اصل ایشان از ایرانیان مهاجر به یمن در زمان انوشیروان، است. این که ایشان جزء شیعیان و یاران سید الشهداء ع بوده و همراه جناب مسلم به کوفه عزیمت نموده؛ و بعد خود را به امام ع در کربلا رسانده، تردیدی در آن نیست. ✅ جابر بن الحجاج بن رئاب التیمی از یاران سید الشهداء ع بود که همراه سپاه ابن سعد ملعون به کربلا آمد؛ سپس مخفیانه خود را به اردوی سیدالشهداء ع رساند. ایشان در اوایل جنگ در اثر تیرباران سپاه کفر، شهید شد. ←بنا بر این چهار نفر نام برده شده قطعاً جزء سپاه سیدالشهداء علیه السلام بوده؛ و شهید شده اند. به احتمال زیاد هر چهار نفر نیز اصالت ایرانی داشته اند. البته ایرانیان دیگری نیز در رکاب سیدالشهداء ع بوده‌اند. @borrhan

#پست_موقت

‍ حضرت #علی_اصغر (۱۸) ◼️ #مقتل طفل شیرخواره سیدالشهداء , جناب عبدالله رضیع سلام الله علیه ┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ مرحوم سید بن‌ طاووس در کتاب لهوف می‌نویسد: ➖ چون حضرت امام حسين عليه‌السّلام قتلگاه جوانان و يارانش را نگريست، براى جنگ با دشمن با نفس نفيس خود عزيمت فرمود و ندا در داد: آيا مدافعى هست كه از حرم رسول اللَّه دفاع كند؟!

آيا خداشناسى هست كه در حقّ ما هراس خدا را در پيش گيرد؟! آيا فريادرسى هست كه به اميد رحمت خدا به فرياد ما برسد؟! آيا ياورى هست كه به اميد آنچه در نزد خداست ما را يارى رساند؟!

➖ در اين وقت ناله زنان بلند شد و امام به باب خيمه آمد و فرمود: خواهرم زينب، بچه كوچك‏ مرا بياور تا با وى وداع کنم. امام او را گرفت تا ببوسد، حرملة بن كاهل‏ تيرى انداخت كه آن گلوگاه كودك را سوراخ كرد (بُرید) پس امام به زينب فرمود: او را بگير. ➖ بعد خون صغير را با دو كف دست بگرفت تا پر شدند و آن خون را به سوى آسمان پاشيد و فرمود: «چه آسان است آنچه در محضر خدا بر من وارد مى‌آيد». ➖ حضرت امام باقر (عليه السّلام) مى‏فرمايد: از آن خون قطره‏‌اى به زمين فرود نيامد. 📚 لهوف، سید بن طاووس رضوان الله تعالی علیه، ص۱۴۹ ✍ پی‌نوشت:

اگر قطره‌ای از خون این شهزاده علیه السلام روی زمین می‌ریخت عذاب نازل می‌شد!

قال فضيل: و حدّثنی أبو الورد أنّه سمع أبا جعفر علیه السلام يقول: لو وقعت منه إلى الأرض قطرة لنزل العذاب. امام محمَّد باقر علیه السَّلام فرمود: #ترجمه : اگر قطره‌ای از آن خون [خون مبارک و منور و مطهر حضرت عبدالله رضیع علیه السَّلام] بر زمين می‌ريخت عذاب نازل می‌شد (تسمية من قتل مع الحسين علیه السلام،  فضیل بن زبیر بن عمر بن درهم کوفی اسدی، از اصحاب امام باقر و امام صادق علیهم السلام، ص۲۸ - تصویر الحاقی) ➖➖➖➖ @borrhan