Why i feel weird.

دوستان نمیدونم کجا فوروارد شدم و به چه دلیل ولی دو روزه هی دارم اکانت ناامن بن می‌کنم. پدسگا شما از کجا اومدین.

-حالا ما چکار کنیم؟ -شما خودت هواداری یا بی‌ناموس خانم علیخانی؟؟؟ +بنده جفتش. به نظر من، کاری که ازتون برمیاد اینه که از اول بگردید دنبال فضایی که قیمتش با توجه به تعداد جلساتی که در هفته بهتون میگن باید بیاید، با جیبتون بخونه. که نه خودتون اسیر بشید، نه درمانگر و مسئول پذیرش رو اسیییر کنید این وقت روز.

اول اینکه: ایده بر آن هست که مراجع باید یک‌جاییش به درد بیاد از پولی که می‌ده. اگه پرداخت مبلغ جلسه به نسبت سطح زندگی فرد براش زیاد نباشه، ارزش جلسه براش میاد پایین. من از لباسی که گرون خریدم بیشتر مراقبت می‌کنم درسته؟ از گوشیِ گرونم بیشتر از گوشی قبلیم مراقبت می‌کنم. یا الان که همه‌چیز گرون تره، کلا خودمونو بیشتر سرزنش می‌کنیم اگر باختی بدیم. این عده معتقدن مخصوصا در رویکردهای تحلیلی که آنالیست عملا داره از جان و کان مایه می‌ذاره و حتی غیبت در جلسات بسیاااار مذبوحه و حتی طی قراردادی، تحلیلگر می‌تونه اعلام کنه به دلیل غیبت غیرموجه از پذیرش بیمار (تحلیلی ها نمی‌گن "مراجع"، همون می‌گن "بیمار" -مرسی که حواستون بود-) معذوره، سختگیری رو هزینه جلسه، سبک‌سری بیمار رو از بین می‌بره و احترام جلسه رو افزایش می‌ده کلا. این وسطه، تخفیف و مداخله بیمه، باعث می‌شن جای هزینه جلسه به قدر کافی دردناک نباشه. دوم: تخفیف دادن، یعنی انتقال متقابل ناشایستی در درمانگر اومده بالا. بدین شکل که، شما به خاطر دلسوزی برای مراجع داری از حق خودت می‌گذری. حال آنکه شما مددکار اجتماعی نیستی. شما حلال مشکلات اجتماعی نیستی‌. رقم جلسه شما، رقم جلسه شماست و باید کارت رو انجام بدی و به احساساتت مسلط باشی.. و از قواعد شماره یک درمانگری و انتقال متقابل، اینه که همدلیت رو خارج از مکالمه و تسک‌های سرجلسه، هیچ جای دیگری نمی‌بری. نه توی خونه‌ت، نه توی جیبت، نه در زندگی شخصیت. خیلی فکرت مشغول شده نهایتا؟ با سوپروایزرت مطرح کن. حتی ناکامی‌ای که مراجع اینجا میکشه و چهارچوب‌هایی که باید رعایت کنه، اعم از رعایت ساعت شروع و پایان، خطوط قرمز و هزینه‌ها، خودش اکت درمانی حساب می‌شه به نظر خیلی‌ها. سوم: این یکی انتقال متقابل از مورد دو هم بدتره‌. اینکه شما لجت می‌گیره. یه وقتایی مردی/زنی هیچییی پول نداره، باشه اوکی. ولی وقتی تو از هزینه جلسه کوتاه میای و می‌بینی مراجع جلسه بعد با کفش نو میاد، حرصت می‌گیره. و ایناست که بده. پول خودشه به ما ربطی نداره ها.. منتها چون درمانگر باید خودش رو از هرگونه احساسات بی ریط خالی نگه داره که به مراجع آسیب نزنه، این اونجا اهمیت پیدا میکنه. مث کسی که دنگ فلافلشو سه ماهه نداده به مادر خرج، بعد تو گروه پیام میذاره "وااای آیفون ۱۵ پر و خریدم". آدمی کله اش خراب می‌شه. راستش دلیل چهارم یادم رفت. برگردم لیست مالی کلینیک‌رو اوکی کنم، یادم اومد میام میگم باز :))

یه چیزی رو تندی بگم و برم راجع به پول. شاید براتون جالب باشه که یک عده خیلی جدی با کاهش هزینه‌های روان‌درمانی و مشمول شدن بیمه مخالفن. اگه گفتین چرا؟

کافئین، نیکوتین، سکس و‌ خواب. درست عرض میکنم؟

دوستان حس میکنم نیازه یه کوچولو رو راست باشیم باهم. من این مدتی که در چانالم پابلیکه یه حس بدی دارم نسبت به خودم و گذشته‌م. (قبلا پی وی بود و فقط دوستام) ولی بذارید بهتون بگم: فاطمه شوخ‌طبعه، غر می‌زنه، الفاظش منحصر به فردن، و حتی زاویه دیدش به همین روانشناسی، پرداختن به زوایاییه که کسی نمی‌پردازه. در نتیجه ممکنه شما اصلا یه دشواری ای هم پشت سر بذارید برای فهم یک محتوا، ولی خب عایدی‌ای هم نداشته باشه واستون. ولی خب نمیدونم. این منم دیگه. حال نکردید از ما خارج بشید‌. حال کردید هم که من همواره آغوشم برای دوستای جدید بازه. آخیش. باید می‌گفتم.

هوا هوای پیامِ slm bdri به انسان‌‌هاییه که نباید.

من حس می‌کنم گاهی این اساتید ایران زندگی نمی‌کنن. آی چرا دراپ میشه مراجع؟ چرا دیگه نمیاد؟ دفاع🥀🥀🥀مقاومت🥀🥀🥀🥀ضعف همدلی🥀🥀🥀 نه. گاهی صرفا پول نداره. بعد باورشونم نمیشه‌ها... هی میگن پول بهانه‌ست. بابا از توی کتاب‌ها به واقعیتِ اقتصادِ ایران ۱۴۰۳ بیا.

تا موتورم گرمه اینم بگم که به این نوع انتقال متقابل، میگن انتقال متقابل ابژکتیو. انتقال متقابل‌های سوبژکتیو از نوع موافق و مکمل و انتقال متقابل‌ نوروتیک هم داریم که آن‌ها بعدا ان‌شالله.