اندیشه های عرفانی

هیچ آدم عاقلی به روانشناس مراجعه نمیکند(2) قسمت دوم یک جمله میگویم اما به خودتان نگیرید و از جمله من ناراحت نشوید اگر یک جو عقل توی کله های مبارک تان بود وقتی مشکل دار میشدید مشکلات تان را بر میداشتید و به کناری میکشیدید و به خودتان میگفتید هیچ آدم بی مشکلی خلق نشد که من مستثنی باشم پس مشکل مال آدمیزاد است و من بی مشکل نیستم اما وقتی داری عقل هستم و مشکلات پیش آمده را بهتر از هر کس دیگری میفهمم و میتوانم مشکلات خودم را خودم حل کنم چرا مشکلات خودم را بردارم و به دیگری واگذار کنم که با اینکه من را نمیفهمد یا شناختی از من ندارد عقل کل من شود و به حل مشکلات من بپردازد و اقدام کند؟ پس نتیجه بگیرید که هیچ آدم عاقلی، عقل خودش را بر نمیدارد و نزد هیچ روانشناسی نمیبرد تا روانشناسی با سوال از خودتان، روانکاوی تان کند و برای تان چاره ای بیندیشد یعنی با روانکاوی، رازهای تان را از حلقوم تان بیرون بکشد و پس از اینکه پی به رازهای نهفته ای که برای هیچکس تعریف نکرده بودید، برد به رازهای تان دست درازی و با دستکاری رازهای تان، راه کاری بدهد تا بلکه مشکلات تان فرو کش کند و رفع شود مگر خودتان چلاق یا بی عقل بودید که هم راز تان را نگویید هم بهتر از هر روانشناسی، مشکلات تان را بفهمید و حل و فصل کنید چون حتی اگر روانشناسی کمک تان هم بکند بعضی از آنها، از وکیل های دورو پیش گرفتند و پس از اینکه تخلیه اطلاعاتی تان کردند ممکن است روزگار تان را سیاه کنند پس مهم فوق را هم در نظر بگیرید و بر روی سرتان که درد نمیکرد الکی دستمال های جورواجور نبندید تا قوز بالا قوز نشوید o.m-m.h.saghandy 1403/4/5

هیچ آدم عاقلی به روانشناس مراجعه نمیکند(1) قسمت اول رشته روانشناسی را برای تنبل های جامعه خلق نکردند تا پس از گذراندن دروس علوم انسانی که راحت پاس میشد تنبل ها، بروند و پاس کنند و مدرک دانشگاهی بگیرند تا هم سری توی سرها در بیاورند هم آب و دون شان بشود روانشناسی، یکی از رشته های مهم و نیاز جامعه بود تا با معلومات های خوش ذوق جامعه، وارد دانشگاه ها شوند و علوم مهم روانشناسی را بیاموزند و پس از اینکه قلق های نفوذ را آموختند با خوشرویی خودشان ترکیب و به مردمان جامعه شان که سردرگم شدند کمک کنند تا سردرگمی های ساده ای که میشد با روانکاوی و حرف درمان کرد را درمان کنند تا مشکلات شان بقدری شدت نگیرند که روانی و نیازمند روانپزشک شوند و سر و کارشان به تیمارستان ختم و در دیوانه خانه ای محبوس شان کنند ولی متاسفانه کاری که نمیبایست، میشد شد و این فرمان با اهمیت، در دست مشتی بی خاصیت تنبل قرار گرفت و با ندانم کاری ها ای که معمول داشتند یا بهتر است بگویم با بی خیالی و بی توجه ای و اهمیت ندادن ها ای که در اوج حماقت کردن و بی شعوری ها ای که برای منم منم زدن های شان، پیش گرفتند خیانتی بر علیه بشریت کردند که جبران نشدنی بود چون پس از اینکه این رشته را انتخاب نبودند وقتی خواستند وارد بازار کار روانشناسی بشوند گزینشی در کار نبود که گزینش شوند و فرمان این امر مهم را در دست هر کسی ندهند رشته روانشناسی، رشته ساده و راحتی بود که راحت پاس و مدرک گرفتند و تبدیل به شغلی برای شان شد ولی بجای اینکه به خودشان بیایند و به سلامتی مراجعین شان توجه کنند از بس که در فقر دست و پا زده بودند یا طعم بی پولی را چشیده بودند از موقعیتی که برای شان فراهم شده بود به پولهای مراجعین شان توجه و بدون اینکه ثمری بدهند بر پر پول تر شدن جیب های شان توجه و در عین حالی که پول میگرفتند تا خدمترسانی کنند خدمات چندانی که چشم گیر باشد ارائه ندادند چون وقتی از یک طرف کار درمان مراجعین شان بالا گرفت و از طرف دیگر پولی برای پرداخت نداشتند دکتر روانپزشکی را معرفی و به روانپزشک پاس دادند تا بروند و دیگر بر نگردند پس نتیجه میگیرم که روانشناس ها ای که میبایست کاری کنند که کار مراجعه کننده های شان، به تیمارستان ختم نشود پول گرفتند و خدمت نکردند و مرتکب جنایت های خوفناک غیر جبرانی بر علیه مردمان جامعه شان شدند وقتی با خیانت کردن های شان، مشتریان شان را از دست دادند بجای اینکه به خودشان بیایند و کار و کردارهای ناپسند خودشان را زیر سوال ببرند و عذاب بکشند چون وجدان را قی کرده بودند و وجدانی برای فکر کردن نداشتند تا با وجدان های نداشته شان به خودشان بیایند و راه کاری ارائه دهند که برای مراجعین بعدی شان، چنین اتفاقات ناگواری نیفتد با نیرنگ، ترفند ها زدند و با کلمات روانشناسی تازه بازی دیگری راه انداختند تا با پولهای مشتی روانشناس دوست جدید، خوشی که برهم زده بودند برهم نخورد و جیب های شان، پر پول بماند پس روانشناسان، وقتی چیزی برای گفتن ندارند و بازار شان کساد میشود روی روان ها ای که قبلا" روانی و به تیمارستان فرستاده بودند نمیتوانند راه بروند تا ته مانده جیب شان را خالی کنند شما که بی خبر از کار و کردار های قبلی شان هستید گزینه های تازه شان میشوید و اکتشافات روانشناسی را به رخ تان میکشانند و میگویند علم روانشناسی معتقد است که مثلا" کسانی که زود عصبی میشوند قلب مهربانی دارند چون این عصبی ها، بیشتر محبت کردند و کمتر محبت دیدند پس عصبی ها به جزئیات، بیشتر دقت میکنند که باعث میشود تا با کمترین ناهماهنگی ها، بهم بریزند روانشناسی، حتی اگر هم چنین جملاتی را درست گفته باشد همگانی نیست و میبایست در دست اقدام تحقیقات دانشگاهی خودش قرار میداد نه اینکه برای خالی کردن جیب کسانی که عصبی در خانه دارند جیب بدوزند و گزینه کنند و به خورد عصبی داران جامعه بدهند تا خانواده های که عصبی دارند یا مردم به افراد عصبی و دیوانه ای که معلوم نیست از کدامین خرابه، مدرک محبت نحس شان را گرفتند و توی جامعه ول شدند یا از کدامین دیوانه خانه ای، فرار کردند که خشم شان را محبت ببینند و به آنها احترام بگذارند و عصبی پرور شوند یا بگویند که بخاطر کسی، از خواب و ورزش و تفریح و خانواده و زندگی تان نزنید مگر میشود؟ چون گاهی، در شرایطی قرار میگیرید که باید تغییر معادله بدهید تا روزگاری را که با آدمها پیش گرفتید گیر ندهند که سخت بگذرد پس هم روانشناسی غلط زیادی کرد هم کسانی که اینجور مطالب را میخوانند و انتشار میدهند و به خورد هم میدهند... این پست ادامه دارد o.m-m.h.saghandy 1403/4/5

🎞 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ 💚 عيد سعید غدير بر تمام شيعيان و محبين اميرالمؤمنين علی ابن ابیطالب علیه السلام مبارڪ باد 💚

🌸 تقدیم به تمامی سادات محترم 🌸 🌸 عیدی ما دعای خیـر شما 🌸 💐 عیــدتون مبـارک 💐

. #یا_علی 💚

*دریای غدیر*، از ریزش آبشارگون وحی بر *جان محمّد(ص)* لبریز است و *قامت علی*  در *زلال غدیر خُم* انعکاس می یابد.

دکتر سروش: این «کلام‌مولاناست که به علی(ع)‌خطاب می کند که : «تو برمن تافته ای».

از تو بر من تافت چون داری نهان می‌فشانی نور چون مه بی زبان ماه بی گفتن چو باشد رهنما چون بگوید شد ضیا اندر ضیا راز بگشا *ای علی مرتضی* ای پس سؤ القضا حسن القضا یا تو واگو آنچ عقلت یافتست یا بگویم آنچ برمن تافتست باز گو ای باز عنقاگیر شاه ای سپاه‌اشکن بخود نه با سپاه بازگو دانم که این اسرار هوست زانک بی شمشیر کشتن کار اوست 🔸مثنوی مولوی دفتر اول *✨عید غدیر مبارک* ✨

چه خوشٖست باده خوردن به صبوح در گلستان که خبر دهد ز جنت دم صبح و باد بستان چو دل قدح بخندد ز شراب ناردانی دل خسته چون شکیبد ز بتان نار پستان #خواجوی_کرمانی